ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 14

1 Յետոյ նայեցայ, եւ ահա՛ Գառնուկը կայնած էր Սիոն լերան վրայ, ու անոր հետ՝ հարիւր քառասունչորս հազարը, որոնց ճակատին վրայ գրուած էր (անոր անունը եւ) անոր Հօր անունը:

And I saw, and lo! the Lamb, standing upon the mount Zion, —and, with him, a hundred and forty-four thousand, having his name and his Father’s name written upon their foreheads.

2 Ու լսեցի երկինքէն ձայն մը՝ յորդառատ ջուրերու ձայնի պէս, եւ հզօր որոտումի մը ձայնին պէս. լսած ձայնս կը նմանէր քնարահարներուն նուագած քնարներու ձայնին:

And I heard a sound out of heaven, as the sound of many waters, and as the sound of, loud thunders; and, the sound which I heard, was as of harp-singers harping with their harps,

3 Անոնք կ՚երգէին նոր երգ մը՝ գահին, չորս էակներուն ու երէցներուն առջեւ. ո՛չ մէկը կրնար սորվիլ այդ երգը՝ բացի այդ հարիւր քառասունչորս հազարէն, որոնք գնուած էին երկրէն:

And they sing as it were a new song before the throne, and before the four living creatures and the elders. And, no one, was able to learn the song, save the hundred and forty-four thousand, who had been redeemed from the earth.

4 Ասոնք անո՛նք են՝ որ չպղծուեցան կիներու հետ, քանի որ կոյս են: Ասոնք անո՛նք են՝ որ կը հետեւին Գառնուկին, ո՛ւր որ ան երթայ. ասոնք գնուեցան մարդոց մէջէն՝ երախայրիք ըլլալու Աստուծոյ ու Գառնուկին:

These, are they, who with women, were not defiled, for they are, virgin. These, are they who follow the Lamb whithersoever he is going. These, were redeemed from mankind, as a firstfruit unto God and the Lamb;

5 Նենգութիւն չգտնուեցաւ իրենց բերանը, որովհետեւ անարատ են:

and, in their mouth, was found no falsehood, —faultless, they are.

6 Տեսայ նաեւ ուրիշ հրեշտակ մը, որ կը թռչէր երկինքի մէջ եւ ունէր յաւիտենական աւետարանը՝ քարոզելու երկրի վրայ բնակող բոլոր ազգերուն, տոհմերուն, լեզուներուն ու ժողովուրդներուն: (aiōnios g166)

And I saw another messenger, flying in mid-heaven, having an age-abiding glad-message to announce unto them who are dwelling upon the earth, even unto every nation and tribe and tongue and people, (aiōnios g166)

7 Ան բարձրաձայն կ՚ըսէր. «Վախցէ՛ք Աստուծմէ եւ փա՜ռք տուէք անոր, որովհետեւ անոր դատաստանին ժամը հասաւ. երկրպագեցէ՛ք անոր՝ որ ստեղծեց երկինքը, երկիրը, ծովն ու ջուրերուն աղբիւրները»:

saying with a loud voice, —Fear God and give him glory, because the hour of his judging is come; and do homage unto him that made heaven and the earth and sea and fountains of waters.

8 Ուրիշ հրեշտակ մը հետեւեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Կործանեցա՜ւ, կործանեցա՜ւ մեծ Բաբելոնը, որովհետեւ բոլոր ազգերուն խմցուց իր պոռնկութեան զայրոյթի գինիէն»:

And, another, a second [messenger] followed, saying—Fallen! fallen! is Babylon the great, who, of the wine of the wrath of her lewdness, hath caused all the nations to drink.

9 Երրորդ հրեշտակ մըն ալ հետեւեցաւ անոնց ու բարձրաձայն ըսաւ. «Ո՛վ որ երկրպագէ գազանին ու անոր պատկերին, եւ ընդունի անոր դրոշմը իր ճակատին կամ իր ձեռքին վրայ,

And, another, a third messenger, followed them, saying with a loud voice—If anyone doeth homage unto the beast and his image, and receiveth a mark upon his forehead, or upon his hand,

10 անիկա՛ պիտի խմէ Աստուծոյ զայրոյթի գինիէն, որ անխառն լեցուած է անոր բարկութեան բաժակին մէջ, ու կրակով եւ ծծումբով պիտի տանջուի սուրբ հրեշտակներուն առջեւ ու Գառնուկին առջեւ:

he also, shall drink of the wine of the wrath of God, which is prepared, unmixed, in the cup of his anger; —and he shall be tormented with fire and brimstone, before holy messengers and before the Lamb;

11 Անոնց տանջանքին ծուխը պիտի բարձրանայ դարէ դար՝՝. ցերեկ ու գիշեր հանգստութիւն պիտի չունենան անոնք՝ որ կ՚երկրպագեն գազանին ու անոր պատկերին, եւ ո՛վ որ կ՚ընդունի անոր անունին դրոշմը»: (aiōn g165)

And, the smoke of their torment, unto ages of ages, ascendeth; And they have no rest day or night, who do homage unto the beast and his image, or if anyone receiveth the mark of his name. (aiōn g165)

12 Հո՛ս է համբերութիւնը սուրբերուն, որոնք կը պահեն Աստուծոյ պատուիրաններն ու Յիսուսի հաւատքը:

Here, is, the endurance of the saints, —they who keep the commandments of God and the faith of Jesus.

13 Ու լսեցի երկինքէն ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր. «Գրէ՛. այժմէ՛ն իսկ երանելի են այն մեռելները՝ որ կը մեռնին Տէրոջմով»: «Այո՛, - կ՚ըսէ Հոգին, - թող հանգչին իրենց աշխատանքէն, քանի որ իրենց գործերը կը հետեւին իրենց»:

And I heard a voice out of heaven, saying—Write! Happy, the dead who, in the Lord, do die, from henceforth. Yea! (saith the Spirit) that they may rest from their toils, for, their works, do follow with them.

14 Ապա նայեցայ, եւ ահա՛ ճերմակ ամպ մը կար, ու ամպին վրայ մէկը բազմած էր՝ մարդու Որդիին նման. իր գլուխը ունէր ոսկիէ պսակ մը, եւ իր ձեռքին մէջ՝ սուր մանգաղ մը:

And I saw, and lo! a white cloud, and, upon the cloud, one sitting like unto a son of man, having, upon his head, a crown of gold, and, in his hand, a sharp sickle.

15 Ուրիշ հրեշտակ մը դուրս ելաւ տաճարէն, ու բարձրաձայն աղաղակեց ամպին վրայ բազմողին. «Ղրկէ՛ քու մանգաղդ եւ հնձէ՛. որովհետեւ հնձելու ժամը հասաւ, քանի որ երկրի հունձքը հասունցած է»:

And, another messenger, came forth out of the sanctuary, crying out with a loud voice, unto him that was sitting upon the cloud—Thrust in thy sickle, and reap; because the hour to reap is come, because the harvest of the earth is ripe.

16 Ամպին վրայ կը բազմողն ալ դրաւ իր մանգաղը երկրի վրայ, ու երկիրը հնձուեցաւ:

And he that was sitting upon the cloud, thrust in, his sickle upon the earth; and the earth was reaped.

17 Ուրիշ հրեշտակ մը դուրս ելաւ երկինքի մէջ եղող տաճարէն. ի՛նք ալ ունէր սուր մանգաղ մը:

And, another messenger, came forth out of the sanctuary that is in heaven, —he also, having a sharp sickle.

18 Նաեւ զոհասեղանէն դուրս ելաւ ուրիշ հրեշտակ մը՝ որ իշխանութիւն ունէր կրակին վրայ. հզօր կանչով գոչեց անոր՝ որ ունէր սուր մանգաղը. «Ղրկէ՛ քու սուր մանգաղդ ու կթէ՛ երկրի այգիին ողկոյզնե՛րը, որովհետեւ անոր խաղողները հասունցած են»:

And, another messenger, [came forth] out of the altar, who hath authority over the fire, —and called out with a loud voice, unto him who had the sharp sickle, saying—Thrust in thy sharp sickle, and gather the clusters of the vine of the earth; because the grapes thereof are fully ripe.

19 Ուստի այդ հրեշտակը դրաւ իր մանգաղը երկրի վրայ, կթեց երկրի այգիին խաղողները եւ նետեց Աստուծոյ զայրոյթի մեծ հնձանին մէջ:

And the messenger, thrust in, his sickle into the earth, and gathered the vine of the earth, and cast [it] into the great wine-press of the wrath of God.

20 Հնձանը կոխուեցաւ քաղաքէն դուրս, ու արիւն ելաւ հնձանէն՝ մինչեւ ձիերուն սանձերը, հազար վեց հարիւր ասպարէզի տարածութեան վրայ:

And the wine-press was trodden outside the city, and there came forth blood out of the wine-press, even unto the bits of the horses, at a distance of a thousand six hundred furlongs.