ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 12
1 Մեծ նշան մը երեւցաւ երկինքի մէջ.- կին մը՝ արեւը հագած, լուսինը՝ իր ոտքերուն ներքեւ, եւ տասներկու աստղէ պսակ մը՝ իր գլուխին վրայ,
തതഃ പരം സ്വർഗേ മഹാചിത്രം ദൃഷ്ടം യോഷിദേകാസീത് സാ പരിഹിതസൂര്യ്യാ ചന്ദ്രശ്ച തസ്യാശ്ചരണയോരധോ ദ്വാദശതാരാണാം കിരീടഞ്ച ശിരസ്യാസീത്|
2 յղի ըլլալով կ՚աղաղակէր. երկունքի ցաւ կը քաշէր ու կը տանջուէր ծնանելու համար:
സാ ഗർഭവതീ സതീ പ്രസവവേദനയാ വ്യഥിതാർത്തരാവമ് അകരോത്|
3 Ուրիշ նշան մըն ալ երեւցաւ երկինքի մէջ. ահա՛ մեծ շառագոյն վիշապ մը կար, որ ունէր եօթը գլուխ ու տասը եղջիւր, եւ իր գլուխներուն վրայ՝ եօթը թագ:
തതഃ സ്വർഗേ ഽപരമ് ഏകം ചിത്രം ദൃഷ്ടം മഹാനാഗ ഏക ഉപാതിഷ്ഠത് സ ലോഹിതവർണസ്തസ്യ സപ്ത ശിരാംസി സപ്ത ശൃങ്ഗാണി ശിരഃസു ച സപ്ത കിരീടാന്യാസൻ|
4 Անոր պոչը կը քաշէր երկինքի աստղերուն մէկ երրորդը, ու նետեց զանոնք երկրի վրայ: Վիշապը կայնեցաւ այն կնոջ առջեւ՝ որ ծնանելու մօտ էր, որպէսզի լափէ անոր զաւակը՝ երբ ծնի:
സ സ്വലാങ്ഗൂലേന ഗഗനസ്ഥനക്ഷത്രാണാം തൃതീയാംശമ് അവമൃജ്യ പൃഥിവ്യാം ന്യപാതയത്| സ ഏവ നാഗോ നവജാതം സന്താനം ഗ്രസിതുമ് ഉദ്യതസ്തസ്യാഃ പ്രസവിഷ്യമാണായാ യോഷിതോ ഽന്തികേ ഽതിഷ്ഠത്|
5 Կինը ծնաւ արու զաւակ մը, որ երկաթէ գաւազանով պիտի հովուէր բոլոր ազգերը: Անոր զաւակը յափշտակուեցաւ Աստուծոյ եւ անոր գահին քով:
സാ തു പുംസന്താനം പ്രസൂതാ സ ഏവ ലൗഹമയരാജദണ്ഡേന സർവ്വജാതീശ്ചാരയിഷ്യതി, കിഞ്ച തസ്യാഃ സന്താന ഈശ്വരസ്യ സമീപം തദീയസിംഹാസനസ്യ ച സന്നിധിമ് ഉദ്ധൃതഃ|
6 Կինն ալ փախաւ անապատը, ուր Աստուծմէ տեղ պատրաստուած էր անոր, որպէսզի հոն կերակրուի հազար երկու հարիւր վաթսուն օր:
സാ ച യോഷിത് പ്രാന്തരം പലായിതാ യതസ്തത്രേശ്വരേണ നിർമ്മിത ആശ്രമേ ഷഷ്ഠ്യധികശതദ്വയാധികസഹസ്രദിനാനി തസ്യാഃ പാലനേന ഭവിതവ്യം|
7 Ապա պատերազմ եղաւ երկինքի մէջ. Միքայէլ եւ իր հրեշտակները պատերազմեցան վիշապին հետ: Վիշապն ալ պատերազմեցաւ իր հրեշտակներով,
തതഃ പരം സ്വർഗേ സംഗ്രാമ ഉപാപിഷ്ഠത് മീഖായേലസ്തസ്യ ദൂതാശ്ച തേന നാഗേന സഹായുധ്യൻ തഥാ സ നാഗസ്തസ്യ ദൂതാശ്ച സംഗ്രാമമ് അകുർവ്വൻ, കിന്തു പ്രഭവിതും നാശക്നുവൻ
8 բայց չկրցաւ յաղթել, ու երկինքի մէջ ա՛լ տեղ չգտնուեցաւ անոնց:
യതഃ സ്വർഗേ തേഷാം സ്ഥാനം പുന ർനാവിദ്യത|
9 Ուստի վտարուեցաւ մեծ վիշապը, այն նախկին օձը՝ Չարախօս ու Սատանայ կոչուած, որ մոլորեցուց ամբողջ երկրագունդը. վտարուեցաւ դէպի երկիր, եւ իր հրեշտակները վտարուեցան իրեն հետ:
അപരം സ മഹാനാഗോ ഽർഥതോ ദിയാവലഃ (അപവാദകഃ) ശയതാനശ്ച (വിപക്ഷഃ) ഇതി നാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ പുരാതനഃ സർപഃ കൃത്സ്നം നരലോകം ഭ്രാമയതി സ പൃഥിവ്യാം നിപാതിതസ്തേന സാർദ്ധം തസ്യ ദൂതാ അപി തത്ര നിപാതിതാഃ|
10 Ու լսեցի երկինքի մէջ հզօր ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր. «Հի՛մա եղաւ մեր Աստուծոյն փրկութիւնը, զօրութիւնն ու թագաւորութիւնը, եւ անոր Օծեալին իշխանութիւնը. որովհետեւ խորտակուեցաւ մեր եղբայրներուն Ամբաստանողը, որ ցերեկ ու գիշեր կ՚ամբաստանէր զանոնք մեր Աստուծոյն առջեւ:
തതഃ പരം സ്വർഗേ ഉച്ചൈ ർഭാഷമാണോ രവോ ഽയം മയാശ്രാവി, ത്രാണം ശക്തിശ്ച രാജത്വമധുനൈവേശ്വരസ്യ നഃ| തഥാ തേനാഭിഷിക്തസ്യ ത്രാതുഃ പരാക്രമോ ഽഭവത്ം|| യതോ നിപാതിതോ ഽസ്മാകം ഭ്രാതൃണാം സോ ഽഭിയോജകഃ| യേനേശ്വരസ്യ നഃ സാക്ഷാത് തേ ഽദൂഷ്യന്ത ദിവാനിശം||
11 Անոնք յաղթեցին անոր՝ Գառնուկին արիւնով եւ իրենց վկայութեան խօսքով, ու չսիրեցին իրենց անձը՝ մինչեւ մահ:
മേഷവത്സസ്യ രക്തേന സ്വസാക്ഷ്യവചനേന ച| തേ തു നിർജിതവന്തസ്തം ന ച സ്നേഹമ് അകുർവ്വത| പ്രാണോഷ്വപി സ്വകീയേഷു മരണസ്യൈവ സങ്കടേ|
12 Ուստի ուրախացէ՛ք, երկի՛նք, եւ դո՛ւք՝ որ կը բնակիք անոր մէջ. վա՜յ երկրին ու ծովուն, որովհետեւ Չարախօսը իջաւ ձեզի՝ սաստիկ զայրոյթով, քանի որ գիտէ թէ ունի կարճ ժամանակ»:
തസ്മാദ് ആനന്ദതു സ്വർഗോ ഹൃഷ്യന്താം തന്നിവാമിനഃ| ഹാ ഭൂമിസാഗരൗ താപോ യുവാമേവാക്രമിഷ്യതി| യുവയോരവതീർണോ യത് ശൈതാനോ ഽതീവ കാപനഃ| അൽപോ മേ സമയോ ഽസ്ത്യേതച്ചാപി തേനാവഗമ്യതേ||
13 Երբ վիշապը տեսաւ թէ ինք նետուեցաւ երկրի վրայ, հալածեց արու զաւակ ծնանող կինը:
അനന്തരം സ നാഗഃ പൃഥിവ്യാം സ്വം നിക്ഷിപ്തം വിലോക്യ താം പുത്രപ്രസൂതാം യോഷിതമ് ഉപാദ്രവത്|
14 Մեծ արծիւի երկու թեւեր տրուեցան այդ կնոջ, որպէսզի թռչի դէպի անապատ, իր տեղը՝ ուր պիտի կերակրուէր ժամանակ մը, ժամանակներ ու կէս ժամանակ՝ հեռու օձին երեսէն:
തതഃ സാ യോഷിത് യത് സ്വകീയം പ്രാന്തരസ്ഥാശ്രമം പ്രത്യുത്പതിതും ശക്നുയാത് തദർഥം മഹാകുരരസ്യ പക്ഷദ്വയം തസ്വൈ ദത്തം, സാ തു തത്ര നാഗതോ ദൂരേ കാലൈകം കാലദ്വയം കാലാർദ്ധഞ്ച യാവത് പാല്യതേ|
15 Իսկ օձը իր բերանէն հեղեղի պէս ջուր թափեց կնոջ ետեւէն, որպէսզի հեղեղով ընկղմէ զայն:
കിഞ്ച സ നാഗസ്താം യോഷിതം സ്രോതസാ പ്ലാവയിതും സ്വമുഖാത് നദീവത് തോയാനി തസ്യാഃ പശ്ചാത് പ്രാക്ഷിപത്|
16 Բայց երկիրը օգնեց կնոջ. երկիրը բացաւ իր բերանը եւ կլլեց այն հեղեղը՝ որ վիշապը թափեց իր բերանէն:
കിന്തു മേദിനീ യോഷിതമ് ഉപകുർവ്വതീ നിജവദനം വ്യാദായ നാഗമുഖാദ് ഉദ്ഗീർണാം നദീമ് അപിവത്|
17 Վիշապն ալ բարկացաւ կնոջ դէմ, ու գնաց պատերազմելու անոր զարմէն մնացողներուն հետ, որոնք կը պահէին Աստուծոյ պատուիրանները եւ ունէին Յիսուսի վկայութիւնը: Ապա կայնեցայ ծովու աւազին վրայ:
തതോ നാഗോ യോഷിതേ ക്രുദ്ധ്വാ തദ്വംശസ്യാവശിഷ്ടലോകൈരർഥതോ യ ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഃ പാലയന്തി യീശോഃ സാക്ഷ്യം ധാരയന്തി ച തൈഃ സഹ യോദ്ധും നിർഗതവാൻ|
