< ՄԱՏԹԷՈՍ 21 >

1 Երբ մօտեցան Երուսաղէմի ու հասան Բեթփագէ, Ձիթենիներու լերան մօտ, Յիսուս ղրկեց երկու աշակերտ՝
اَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمْنَگَرَسْیَ سَمِیپَویرْتِّنو جَیتُنَنامَکَدھَرادھَرَسْیَ سَمِیپَسْتھْتِں بَیتْپھَگِگْرامَمْ آگَتیشُ، یِیشُح شِشْیَدْوَیَں پْریشَیَنْ جَگادَ،
2 ըսելով անոնց. «Գացէ՛ք այդ ձեր դիմացի գիւղը, ու իսկոյն պիտի գտնէք կապուած էշ մը, եւ անոր հետ՝ աւանակ մը. արձակեցէ՛ք զանոնք ու բերէ՛ք ինծի:
یُواں سَمُّکھَسْتھَگْرامَں گَتْوا بَدّھاں یاں سَوَتْساں گَرْدَّبھِیں ہَٹھاتْ پْراپْسْیَتھَح، تاں موچَیِتْوا مَدَنْتِکَمْ آنَیَتَں۔
3 Եթէ մէկը բան մը ըսէ ձեզի, ըսէ՛ք. “Տէրոջ պէտք են”, եւ իսկոյն պիտի ղրկէ զանոնք»:
تَتْرَ یَدِ کَشْچِتْ کِنْچِدْ وَکْشْیَتِ، تَرْہِ وَدِشْیَتھَح، ایتَسْیاں پْرَبھوح پْرَیوجَنَماسْتے، تینَ سَ تَتْکْشَناتْ پْرَہیشْیَتِ۔
4 Այս ամէնը կատարուեցաւ, որպէսզի իրագործուի մարգարէին միջոցով ըսուած խօսքը.
سِییونَح کَنْیَکاں یُویَں بھاشَدھْوَمِتِ بھارَتِیں۔ پَشْیَ تے نَمْرَشِیلَح سَنْ نرِپَ آرُہْیَ گَرْدَبھِیں۔ اَرْتھادارُہْیَ تَدْوَتْسَمایاسْیَتِ تْوَدَنْتِکَں۔
5 «Ըսէ՛ք Սիոնի աղջիկին. “Ահա՛ Թագաւորդ կու գայ քեզի, հեզ եւ հեծած իշու վրայ, իշու ձագի՝ աւանակի վրայ”»:
بھَوِشْیَدْوادِنوکْتَں وَچَنَمِدَں تَدا سَپھَلَمَبھُوتْ۔
6 Աշակերտները գացին, եւ ըրին ինչպէս Յիսուս պատուիրած էր իրենց.
اَنَنْتَرَں تَو شْشْیِ یِیشو رْیَتھانِدیشَں تَں گْرامَں گَتْوا
7 բերին էշն ու աւանակը, դրին անոնց վրայ իրենց հանդերձները, եւ նստաւ անոնց վրայ:
گَرْدَبھِیں تَدْوَتْسَنْچَ سَمانِیتَوَنْتَو، پَشْچاتْ تَدُپَرِ سْوِییَوَسَنانِی پاتَیِتْوا تَماروہَیاماسَتُح۔
8 Ահագին բազմութիւն մը փռեց իր հանդերձները ճամբային վրայ. ուրիշներ ճիւղեր կը կտրէին ծառերէն ու կը տարածէին ճամբային վրայ:
تَتو بَہَوو لوکا نِجَوَسَنانِ پَتھِ پْرَسارَیِتُماریبھِرے، کَتِپَیا جَناشْچَ پادَپَپَرْنادِکَں چھِتْوا پَتھِ وِسْتارَیاماسُح۔
9 Եւ առջեւէն գացող ու իրեն հետեւող բազմութիւնները կ՚աղաղակէին. «Ովսաննա՜ Դաւիթի Որդիին: Օրհնեա՜լ է ան՝ որ կու գայ Տէրոջ անունով: Ովսաննա՜ ամենաբարձր վայրերուն մէջ»:
اَگْرَگامِنَح پَشْچادْگامِنَشْچَ مَنُجا اُچَّیرْجَیَ جَیَ دایُودَح سَنْتانیتِ جَگَدُح پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْنا یَ آیاتِ سَ دھَنْیَح، سَرْوّوپَرِسْتھَسْوَرْگیپِ جَیَتِ۔
10 Երբ ան մտաւ Երուսաղէմ, ամբողջ քաղաքը շարժեցաւ եւ ըսաւ. «Ո՞վ է ասիկա»:
اِتّھَں تَسْمِنْ یِرُوشالَمَں پْرَوِشْٹے کویَمِتِ کَتھَناتْ کرِتْسْنَں نَگَرَں چَنْچَلَمَبھَوَتْ۔
11 Բազմութիւնը ըսաւ. «Ա՛յս է Յիսուս մարգարէն՝ Գալիլեայի Նազարէթէն»:
تَتْرَ لوکوح کَتھَیاماسُح، ایشَ گالِیلْپْرَدیشِییَ-ناسَرَتِییَ-بھَوِشْیَدْوادِی یِیشُح۔
12 Յիսուս մտաւ Աստուծոյ տաճարը, դուրս հանեց բոլոր անոնք՝ որ տաճարին մէջ կը ծախէին ու կը գնէին, եւ տապալեց լումայափոխներուն սեղաններն ու աղաւնի ծախողներուն աթոռները,
اَنَنْتَرَں یِیشُرِیشْوَرَسْیَ مَنْدِرَں پْرَوِشْیَ تَنْمَدھْیاتْ کْرَیَوِکْرَیِنو وَہِشْچَکارَ؛ وَنِجاں مُدْراسَنانِی کَپوتَوِکْرَیِنانْچَسَنانِی چَ نْیُوْجَیاماسَ۔
13 եւ ըսաւ անոնց. «Գրուած է. “Իմ տունս աղօթքի տուն պիտի կոչուի”, բայց դուք աւազակներու քարայր ըրիք զայն»:
اَپَرَں تانُواچَ، ایشا لِپِراسْتے، "مَمَ گرِہَں پْرارْتھَناگرِہَمِتِ وِکھْیاسْیَتِ"، کِنْتُ یُویَں تَدْ دَسْیُوناں گَہْوَرَں کرِتَوَنْتَح۔
14 Կոյրեր ու կաղեր եկան իրեն՝ տաճարին մէջ, եւ բուժեց զանոնք:
تَدَنَنْتَرَمْ اَنْدھَکھَنْچَلوکاسْتَسْیَ سَمِیپَماگَتاح، سَ تانْ نِرامَیانْ کرِتَوانْ۔
15 Երբ քահանայապետներն ու դպիրները տեսան անոր գործած սքանչելիքները, եւ մանուկները՝ որոնք տաճարին մէջ կ՚աղաղակէին. «Ովսաննա՜ Դաւիթի Որդիին», ընդվզեցան
یَدا پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ تینَ کرِتانْییتانِ چِتْرَکَرْمّانِ دَدرِشُح، جَیَ جَیَ دایُودَح سَنْتانَ، مَنْدِرے بالَکانامْ ایتادرِشَمْ اُچَّدھْوَنِں شُشْرُوُشْچَ، تَدا مَہاکْرُدّھا بَبھُووَح،
16 եւ ըսին անոր. «Կը լսե՞ս ի՛նչ կ՚ըսեն ատոնք»: Յիսուս ըսաւ անոնց. «Այո՛, բնաւ չէ՞ք կարդացած գրուածը. “Երախաներուն ու ծծկերներուն բերանով գովաբանութիւն կատարեցիր”»:
تَں پَپْرَچّھُشْچَ، اِمے یَدْ وَدَنْتِ، تَتْ کِں تْوَں شرِنوشِ؟ تَتو یِیشُسْتانْ اَووچَتْ، سَتْیَمْ؛ سْتَنْیَپایِشِشُونانْچَ بالَکانانْچَ وَکْتْرَتَح۔ سْوَکِییَں مَہِمانَں تْوَں سَںپْرَکاشَیَسِ سْوَیَں۔ ایتَدْواکْیَں یُویَں کِں ناپَٹھَتَ؟
17 Ապա ձգեց զանոնք, գնաց քաղաքէն դուրս՝ Բեթանիա, ու կեցաւ հոն գիշերը:
تَتَسْتانْ وِہایَ سَ نَگَرادْ بَیتھَنِیاگْرامَں گَتْوا تَتْرَ رَجَنِیں یاپَیاماسَ۔
18 Առտուն, մինչ կը վերադառնար քաղաքը, անօթեցաւ:
اَنَنْتَرَں پْرَبھاتے سَتِ یِیشُح پُنَرَپِ نَگَرَماگَچّھَنْ کْشُدھارْتّو بَبھُووَ۔
19 Ու ճամբան տեսնելով թզենի մը՝ քովը գնաց: Ոչինչ գտաւ անոր վրայ՝ տերեւներէն զատ, եւ ըսաւ անոր. «Ասկէ ետք ո՛չ մէկ պտուղ ըլլայ վրադ՝ յաւիտեան»: Թզենին անմի՛ջապէս չորցաւ: (aiōn g165)
تَتو مارْگَپارْشْوَ اُڈُمْبَرَورِکْشَمیکَں وِلوکْیَ تَتْسَمِیپَں گَتْوا پَتْرانِ وِنا کِمَپِ نَ پْراپْیَ تَں پادَپَں پْروواچَ، اَدْیارَبھْیَ کَداپِ تْوَیِ پھَلَں نَ بھَوَتُ؛ تینَ تَتْکْشَناتْ سَ اُڈُمْبَرَماہِیرُہَح شُشْکَتاں گَتَح۔ (aiōn g165)
20 Երբ աշակերտները տեսան, զարմացան ու ըսին. «Ի՜նչպէս թզենին անմի՛ջապէս չորցաւ»:
تَدْ درِشْٹْوا شِشْیا آشْچَرْیَّں وِجْنایَ کَتھَیاماسُح، آح، اُڈُمْوَرَپادَپوتِتُورْنَں شُشْکوبھَوَتْ۔
21 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Եթէ հաւատք ունենաք ու չտատամսիք, ո՛չ միայն պիտի ընէք այդ թզենիին եղածը, այլ նաեւ եթէ ըսէք այս լերան. "Ելի՛ր ու ծո՛վը նետուէ", պիտի ըլլայ”:
تَتو یِیشُسْتانُواچَ، یُشْمانَہَں سَتْیَں وَدامِ، یَدِ یُویَمَسَنْدِگْدھاح پْرَتِیتھَ، تَرْہِ یُویَمَپِ کیوَلوڈُمْوَرَپادَپَں پْرَتِیتّھَں کَرْتُّں شَکْشْیَتھَ، تَنَّ، تْوَں چَلِتْوا ساگَرے پَتیتِ واکْیَں یُشْمابھِرَسْمِنَ شَیلے پْروکْتیپِ تَدَیوَ تَدْ گھَٹِشْیَتے۔
22 Ամէն ինչ որ կը խնդրէք աղօթքի մէջ՝ հաւատքով, պիտի ստանաք»:
تَتھا وِشْوَسْیَ پْرارْتھْیَ یُشْمابھِ رْیَدْ یاچِشْیَتے، تَدیوَ پْراپْسْیَتے۔
23 Երբ ան եկաւ տաճարը, քահանայապետներն ու ժողովուրդին երէցները մօտեցան անոր՝ մինչ կը սորվեցնէր, եւ ըսին. «Ի՞նչ իշխանութեամբ կ՚ընես այդ բաները. ո՞վ տուաւ քեզի այդ իշխանութիւնը»:
اَنَنْتَرَں مَنْدِرَں پْرَوِشْیوپَدیشَنَسَمَیے تَتْسَمِیپَں پْرَدھانَیاجَکاح پْراچِینَلوکاشْچاگَتْیَ پَپْرَچّھُح، تْوَیا کینَ سامَرْتھْیَنَیتانِ کَرْمّانِ کْرِیَنْتے؟ کینَ وا تُبھْیَمیتانِ سامَرْتھْیانِ دَتّانِ؟
24 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Ես ալ ձեզի՛ հարցնեմ բան մը. եթէ ըսէք ինծի, ես ալ պիտի ըսեմ ձեզի թէ ի՛նչ իշխանութեամբ կ՚ընեմ այդ բաները:
تَتو یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ، اَہَمَپِ یُشْمانْ واچَمیکاں پرِچّھامِ، یَدِ یُویَں تَدُتَّرَں داتُں شَکْشْیَتھَ، تَدا کینَ سامَرْتھْیینَ کَرْمّانْییتانِ کَرومِ، تَدَہَں یُشْمانْ وَکْشْیامِ۔
25 “Յովհաննէսի մկրտութիւնը ուրկէ՞ էր, երկինքէ՞ն՝ թէ մարդոցմէ”»: Անոնք կը մտածէին իրենց մէջ՝ ըսելով. «Եթէ պատասխանենք. “Երկինքէն”, պիտի ըսէ մեզի. “Հապա ինչո՞ւ չհաւատացիք անոր”:
یوہَنو مَجَّنَں کَسْیاجْنَیابھَوَتْ؟ کِمِیشْوَرَسْیَ مَنُشْیَسْیَ وا؟ تَتَسْتے پَرَسْپَرَں وِوِچْیَ کَتھَیاماسُح، یَدِیشْوَرَسْییتِ وَدامَسْتَرْہِ یُویَں تَں کُتو نَ پْرَتْیَیتَ؟ واچَمیتاں وَکْشْیَتِ۔
26 Իսկ եթէ պատասխանենք. “Մարդոցմէ”, բազմութենէն կը վախնանք, որովհետեւ բոլորն ալ մարգարէ կը համարեն Յովհաննէսը»:
مَنُشْیَسْییتِ وَکْتُمَپِ لوکیبھْیو بِبھِیمَح، یَتَح سَرْوَّیرَپِ یوہَنْ بھَوِشْیَدْوادِیتِ جْنایَتے۔
27 Ուստի պատասխանեցին Յիսուսի. «Չենք գիտեր»: Ինք ալ ըսաւ անոնց. «Ես ալ չեմ ըսեր ձեզի թէ ի՛նչ իշխանութեամբ կ՚ընեմ այդ բաները»:
تَسْماتْ تے یِیشُں پْرَتْیَوَدَنْ، تَدْ وَیَں نَ وِدْمَح۔ تَدا سَ تانُکْتَوانْ، تَرْہِ کینَ سامَرَتھْیینَ کَرْمّانْییتانْیَہَں کَرومِ، تَدَپْیَہَں یُشْمانْ نَ وَکْشْیامِ۔
28 «Ի՞նչ է ձեր կարծիքը. մարդ մը ունէր երկու զաւակ: Առաջինին ըսաւ. “Որդեա՛կ, գնա՛, գործէ՛ այսօր այգիիս մէջ”:
کَسْیَچِجَّنَسْیَ دْوَو سُتاواسْتاں سَ ایکَسْیَ سُتَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا جَگادَ، ہے سُتَ، تْوَمَدْیَ مَمَ دْراکْشاکْشیتْرے کَرْمَّ کَرْتُں وْرَجَ۔
29 Ան ալ պատասխանեց. “Չեմ ուզեր երթալ”: Բայց յետոյ զղջաց ու գնաց:
تَتَح سَ اُکْتَوانْ، نَ یاسْیامِ، کِنْتُ شیشےنُتَپْیَ جَگامَ۔
30 Միւսին ալ գնաց եւ նոյնը ըսաւ: Ան ալ պատասխանեց. “Կ՚երթամ, տէ՛ր”, սակայն չգնաց:
اَنَنْتَرَں سونْیَسُتَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا تَتھَیوَ کَتھْتِوانْ؛ تَتَح سَ پْرَتْیُواچَ، مَہیچّھَ یامِ، کِنْتُ نَ گَتَح۔
31 Այս երկուքէն ո՞վ գործադրեց իր հօր կամքը»: Ըսին անոր. «Առաջի՛նը»: Յիսուս ըսաւ անոնց. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի թէ մաքսաւորներն ու պոռնիկները ձեզմէ առաջ պիտի մտնեն Աստուծոյ թագաւորութիւնը:
ایتَیوح پُتْرَیو رْمَدھْیے پِتُرَبھِمَتَں کینَ پالِتَں؟ یُشْمابھِح کِں بُدھْیَتے؟ تَتَسْتے پْرَتْیُوچُح، پْرَتھَمینَ پُتْرینَ۔ تَدانِیں یِیشُسْتانُواچَ، اَہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، چَنْڈالا گَنِکاشْچَ یُشْماکَمَگْرَتَ اِیشْوَرَسْیَ راجْیَں پْرَوِشَنْتِ۔
32 Արդարեւ Յովհաննէս արդարութեան ճամբայով եկաւ ձեզի, եւ դուք չհաւատացիք անոր. բայց մաքսաւորներն ու պոռնիկները հաւատացին անոր, իսկ դուք տեսաք եւ յետոյ չզղջացիք՝ որ հաւատայիք անոր»:
یَتو یُشْماکَں سَمِیپَں یوہَنِ دھَرْمَّپَتھیناگَتے یُویَں تَں نَ پْرَتِیتھَ، کِنْتُ چَنْڈالا گَنِکاشْچَ تَں پْرَتْیایَنْ، تَدْ وِلوکْیاپِ یُویَں پْرَتْییتُں ناکھِدْیَدھْوَں۔
33 «Լսեցէ՛ք ուրիշ առակ մըն ալ: Հողատէր մը կար՝ որ այգի մը տնկեց, ցանկով պատեց զայն, հնձան փորեց անոր մէջ, աշտարակ կառուցանեց, մշակներու յանձնեց զայն եւ ճամբորդեց:
اَپَرَمیکَں درِشْٹانْتَں شرِنُتَ، کَشْچِدْ گرِہَسْتھَح کْشیتْرے دْراکْشالَتا روپَیِتْوا تَچَّتُرْدِکْشُ وارَنِیں وِدھایَ تَنْمَدھْیے دْراکْشایَنْتْرَں سْتھاپِتَوانْ، مانْچَنْچَ نِرْمِّتَوانْ، تَتَح کرِشَکیشُ تَتْ کْشیتْرَں سَمَرْپْیَ سْوَیَں دُورَدیشَں جَگامَ۔
34 Երբ պտուղի ատենը մօտեցաւ՝ իր ծառաները ղրկեց մշակներուն, որպէսզի ստանան անոր պտուղները:
تَدَنَنْتَرَں پھَلَسَمَیَ اُپَسْتھِتے سَ پھَلانِ پْراپْتُں کرِشِیوَلاناں سَمِیپَں نِجَداسانْ پْریشَیاماسَ۔
35 Մշակները բռնեցին անոր ծառաները, մէկը ծեծեցին, միւսը սպաննեցին, ուրիշ մը քարկոծեցին:
کِنْتُ کرِشِیوَلاسْتَسْیَ تانْ داسییانْ دھرِتْوا کَنْچَنَ پْرَہرِتَوَنْتَح، کَنْچَنَ پاشانَیراہَتَوَنْتَح، کَنْچَنَ چَ ہَتَوَنْتَح۔
36 Դարձեալ ծառաներ ղրկեց՝ առաջիններէն շատ, եւ անոնց ալ նոյնպէս ըրին:
پُنَرَپِ سَ پْرَبھُح پْرَتھَمَتودھِکَداسییانْ پْریشَیاماسَ، کِنْتُ تے تانْ پْرَتْیَپِ تَتھَیوَ چَکْرُح۔
37 Ամենէն ետք իր որդին ղրկեց անոնց՝ ըսելով. “Թերեւս պատկառին որդիէս”:
اَنَنْتَرَں مَمَ سُتے گَتے تَں سَمادَرِشْیَنْتے، اِتْیُکْتْوا شیشے سَ نِجَسُتَں تیشاں سَنِّدھِں پْریشَیاماسَ۔
38 Բայց մշակները՝ երբ տեսան որդին՝ ըսին իրարու. “Ա՛յս է ժառանգորդը. եկէ՛ք սպաննենք զայն եւ տիրանանք անոր ժառանգութեան”:
کِنْتُ تے کرِشِیوَلاح سُتَں وِیکْشْیَ پَرَسْپَرَمْ اِتِ مَنْتْرَیِتُمْ آریبھِرے، اَیَمُتَّرادھِکارِی وَیَمینَں نِہَتْیاسْیادھِکارَں سْوَوَشِیکَرِشْیامَح۔
39 Ու բռնեցին զայն, այգիէն դուրս հանեցին եւ սպաննեցին:
پَشْچاتْ تے تَں دھرِتْوا دْراکْشاکْشیتْرادْ بَہِح پاتَیِتْوابَدھِشُح۔
40 Ուրեմն երբ այգիին տէրը գայ, ի՞նչ պիտի ընէ այդ մշակներուն»:
یَدا سَ دْراکْشاکْشیتْرَپَتِراگَمِشْیَتِ، تَدا تانْ کرِشِیوَلانْ کِں کَرِشْیَتِ؟
41 Ըսին իրեն. «Չարաչար պիտի կորսնցնէ այդ չարերը, եւ այգին պիտի յանձնէ ուրիշ մշակներու, որոնք պտուղները իրենց ատենին պիտի տան իրեն»:
تَتَسْتے پْرَتْیَوَدَنْ، تانْ کَلُشِنو دارُنَیاتَنابھِراہَنِشْیَتِ، یے چَ سَمَیانُکْرَماتْ پھَلانِ داسْیَنْتِ، تادرِشیشُ کرِشِیوَلیشُ کْشیتْرَں سَمَرْپَیِشْیَتِ۔
42 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Բնաւ չէ՞ք կարդացեր Գիրքին մէջ. “Այն քարը՝ որ կառուցանողները մերժեցին, անիկա՛ եղաւ անկիւնաքարը: Ասիկա Տէրոջմէ՛ն եղաւ, եւ սքանչելի է մեր աչքերուն”:
تَدا یِیشُنا تے گَدِتاح، گْرَہَنَں نَ کرِتَں یَسْیَ پاشانَسْیَ نِچایَکَیح۔ پْرَدھانَپْرَسْتَرَح کونے سَایوَ سَںبھَوِشْیَتِ۔ ایتَتْ پَریشِتُح کَرْمّاسْمَدرِشْٹاوَدْبھُتَں بھَویتْ۔ دھَرْمَّگْرَنْتھے لِکھِتَمیتَدْوَچَنَں یُشْمابھِح کِں ناپاٹھِ؟
43 Ուստի կը յայտարարեմ ձեզի. “Աստուծոյ թագաւորութիւնը պիտի առնուի ձեզմէ, ու պիտի տրուի այնպիսի ազգի մը՝ որ անոր պտուղները բերէ”:
تَسْمادَہَں یُشْمانْ وَدامِ، یُشْمَتَّ اِیشْوَرِییَراجْیَمَپَنِییَ پھَلوتْپادَیِتْرَنْیَجاتَیے دایِشْیَتے۔
44 Ո՛վ որ իյնայ այս քարին վրայ՝ պիտի կոտրտի, եւ որո՛ւն վրայ որ իյնայ՝ պիտի փսորէ զայն»:
یو جَنَ ایتَتْپاشانوپَرِ پَتِشْیَتِ، تَں سَ بھَںکْشْیَتے، کِنْتْوَیَں پاشانو یَسْیوپَرِ پَتِشْیَتِ، تَں سَ دھُولِوَتْ چُورْنِیکَرِشْیَتِ۔
45 Երբ քահանայապետներն ու Փարիսեցիները լսեցին անոր առակները, ըմբռնեցին որ իրենց մասին կը խօսէր.
تَدانِیں پْرادھَنَیاجَکاح پھِرُوشِنَشْچَ تَسْییماں درِشْٹانْتَکَتھاں شْرُتْوا سوسْمانُدِّشْیَ کَتھِتَوانْ، اِتِ وِجْنایَ تَں دھَرْتُّں چیشْٹِتَوَنْتَح؛
46 եւ կը ջանային բռնել զայն: Բայց բազմութենէն կը վախնային, քանի որ իբր մարգարէ կ՚ընդունէին զայն:
کِنْتُ لوکیبھْیو بِبھْیُح، یَتو لوکَیح سَ بھَوِشْیَدْوادِیتْیَجْنایِ۔

< ՄԱՏԹԷՈՍ 21 >