ՄԱՏԹԷՈՍ 18

1 Նոյն ժամուն աշակերտները եկան Յիսուսի քով ու ըսին. «Ո՞վ է մեծագոյնը երկինքի թագաւորութեան մէջ»:

تَدانِیں شِشْیا یِیشوح سَمِیپَماگَتْیَ پرِشْٹَوَنْتَح سْوَرْگَراجْیے کَح شْریشْٹھَح؟

2 Յիսուս ալ կանչեց իրեն մանուկ մը, կայնեցուց զայն անոնց մէջտեղ,

تَتو یِیشُح کْشُدْرَمیکَں بالَکَں سْوَسَمِیپَمانِییَ تیشاں مَدھْیے نِدھایَ جَگادَ،

3 եւ ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Եթէ դարձի չգաք ու մանուկներու պէս չըլլաք, բնա՛ւ պիտի չմտնէք երկինքի թագաւորութիւնը”:

یُشْمانَہَں سَتْیَں بْرَوِیمِ، یُویَں مَنووِنِمَیینَ کْشُدْرَبالَوَتْ نَ سَنْتَح سْوَرْگَراجْیَں پْرَویشْٹُں نَ شَکْنُتھَ۔

4 Ուրեմն ո՛վ որ կը խոնարհեցնէ ինքզինք՝ այս փոքր մանուկին պէս, անիկա՛ է մեծագոյնը երկինքի թագաւորութեան մէջ.

یَح کَشْچِدْ ایتَسْیَ کْشُدْرَبالَکَسْیَ سَمَماتْمانَں نَمْرِیکَروتِ، سَایوَ سْوَرْگَراجَیے شْریشْٹھَح۔

5 եւ ո՛վ որ կ՚ընդունի այսպիսի մանուկ մը՝ իմ անունովս, զի՛ս կ՚ընդունի»:

یَح کَشْچِدْ ایتادرِشَں کْشُدْرَبالَکَمیکَں مَمَ نامْنِ گرِہْلاتِ، سَ مامیوَ گرِہْلاتِ۔

6 «Ո՛վ որ գայթակղեցնէ մէկը այս պզտիկներէն՝ որոնք ինծի կը հաւատան, աւելի օգտակար պիտի ըլլար անոր՝ որ իշու ջաղացքի քար մը կախուէր իր վիզէն, ու ծովուն անդունդը ընկղմէր:

کِنْتُ یو جَنو مَیِ کرِتَوِشْواسانامیتیشاں کْشُدْرَپْرانِنامْ ایکَسْیاپِ وِدھْنِں جَنَیَتِ، کَنْٹھَبَدّھَپیشَنِیکَسْیَ تَسْیَ ساگَراگادھَجَلے مَجَّنَں شْرییَح۔

7 Վա՜յ աշխարհի՝ գայթակղութիւններու պատճառով. որովհետեւ հարկ է որ գայթակղութիւնները գան, բայց վա՜յ այն մարդուն՝ որուն միջոցով գայթակղութիւնը կու գայ:

وِگھْناتْ جَگَتَح سَنْتاپو بھَوِشْیَتِ، وِگھْنووَشْیَں جَنَیِشْیَتے، کِنْتُ یینَ مَنُجینَ وِگھْنو جَنِشْیَتے تَسْیَیوَ سَنْتاپو بھَوِشْیَتِ۔

8 Ուրեմն եթէ ձեռքդ կամ ոտքդ կը գայթակղեցնէ քեզ, կտրէ՛ զայն ու նետէ՛ քեզմէ. աւելի լաւ է քեզի՝ կա՛ղ կամ պակասաւո՛ր մտնել կեանքը, քան երկու ձեռք կամ երկու ոտք ունենալ եւ նետուիլ յաւիտենական կրակին մէջ: (aiōnios g166)

تَسْماتْ تَوَ کَرَشْچَرَنو وا یَدِ تْواں بادھَتے، تَرْہِ تَں چھِتّوا نِکْشِپَ، دْوِکَرَسْیَ دْوِپَدَسْیَ وا تَوانَپْتَوَہْنَو نِکْشیپاتْ، کھَنْجَسْیَ وا چھِنَّہَسْتَسْیَ تَوَ جِیوَنے پْرَویشو وَرَں۔ (aiōnios g166)

9 Եթէ աչքդ կը գայթակղեցնէ քեզ, հանէ՛ զայն ու նետէ՛ քեզմէ. աւելի լաւ է քեզի՝ մէ՛կ աչքով մտնել կեանքը, քան երկու աչք ունենալ եւ նետուիլ գեհենի կրակին մէջ»: (Geenna g1067)

اَپَرَں تَوَ نیتْرَں یَدِ تْواں بادھَتے، تَرْہِ تَدَپْیُتْپاوْیَ نِکْشِپَ، دْوِنیتْرَسْیَ نَرَکاگْنَو نِکْشیپاتْ کانَسْیَ تَوَ جِیوَنے پْرَویشو وَرَں۔ (Geenna g1067)

10 «Ուշադի՛ր եղէք որ չարհամարհէք այս պզտիկներէն մէկը. քանի որ կ՚ըսեմ ձեզի թէ երկինքի մէջ անոնց հրեշտակները ամէն ատեն կը տեսնեն երեսը իմ Հօրս՝ որ երկինքն է:

تَسْمادَوَدھَدّھَں، ایتیشاں کْشُدْرَپْرانِنامْ ایکَمَپِ ما تُچّھِیکُرُتَ،

11 Որովհետեւ մարդու Որդին եկաւ կորսուա՛ծը փրկելու:

یَتو یُشْمانَہَں تَتھْیَں بْرَوِیمِ، سْوَرْگے تیشاں دُوتا مَمَ سْوَرْگَسْتھَسْیَ پِتُراسْیَں نِتْیَں پَشْیَنْتِ۔ ایوَں یے یے ہارِتاسْتانْ رَکْشِتُں مَنُجَپُتْرَ آگَچّھَتْ۔

12 Ի՞նչ է ձեր կարծիքը. եթէ մարդ մը ունենայ հարիւր ոչխար եւ անոնցմէ մէկը մոլորի, իննսունինը ոչխարները լեռները չի՞ թողուր ու՝՝ երթար՝ փնտռելու մոլորածը:

یُویَمَتْرَ کِں وِوِںگّھوے؟ کَسْیَچِدْ یَدِ شَتَں میشاح سَنْتِ، تیشامیکو ہارْیَّتے چَ، تَرْہِ سَ ایکونَشَتَں میشانْ وِہایَ پَرْوَّتَں گَتْوا تَں ہارِتَمیکَں کِں نَ مرِگَیَتے؟

13 Եթէ պատահի որ գտնէ զայն, ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի թէ աւելի՛ կ՚ուրախանայ անոր համար, քան իննսունիննին՝ որոնք մոլորած չէին:

یَدِ چَ کَداچِتْ تَنْمیشودّیشَں لَمَتے، تَرْہِ یُشْمانَہَں سَتْیَں کَتھَیامِ، سووِپَتھَگامِبھْیَ ایکونَشَتَمیشیبھْیوپِ تَدیکَہیتورَدھِکَمْ آہْلادَتے۔

14 Ա՛յսպէս՝ ձեր երկնաւոր Հայրը չի հաճիր որ այս պզտիկներէն մէ՛կը կորսուի»:

تَدْوَدْ ایتیشاں کْشُدْرَپْرااےنامْ ایکوپِ نَشْیَتِیتِ یُشْماکَں سْوَرْگَسْتھَپِتُ رْنابھِمَتَمْ۔

15 «Եթէ եղբայրդ մեղանչէ քեզի դէմ, գնա՛ եւ ըսէ՛ իրեն իր յանցանքը՝ երբ դուն ու ան մինակ էք. եթէ մտիկ ընէ քեզի՝ շահեցա՛ր եղբայրդ:

یَدْیَپِ تَوَ بھْراتا تْوَیِ کِمَپْیَپَرادھْیَتِ، تَرْہِ گَتْوا یُوَیورْدْوَیوح سْتھِتَیوسْتَسْیاپَرادھَں تَں جْناپَیَ۔ تَتْرَ سَ یَدِ تَوَ واکْیَں شرِنوتِ، تَرْہِ تْوَں سْوَبھْراتَرَں پْراپْتَوانْ،

16 Բայց եթէ մտիկ չընէ քեզի, ա՛ռ քեզի հետ մէկ կամ երկու հոգի եւս, որպէսզի ամէն խօսք հաստատուի երկու կամ երեք վկաներու բերանով:

کِنْتُ یَدِ نَ شرِنوتِ، تَرْہِ دْوابھْیاں تْرِبھِ رْوا ساکْشِیبھِح سَرْوَّں واکْیَں یَتھا نِشْچِتَں جایَتے، تَدَرْتھَمْ ایکَں دْوَو وا ساکْشِنَو گرِہِیتْوا یاہِ۔

17 Եթէ անոնց ալ մտիկ չընէ, ըսէ՛ եկեղեցիին. իսկ եթէ եկեղեցիին ալ մտիկ չընէ, թող ըլլայ քեզի հեթանոսի ու մաքսաւորի պէս:

تینَ سَ یَدِ تَیو رْواکْیَں نَ مانْیَتے، تَرْہِ سَماجَں تَجّناپَیَ، کِنْتُ یَدِ سَماجَسْیاپِ واکْیَں نَ مانْیَتے،تَرْہِ سَ تَوَ سَمِیپے دیوَپُوجَکَاِوَ چَنْڈالَاِوَ چَ بھَوِشْیَتِ۔

18 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ի՛նչ որ կապէք երկրի վրայ՝ կապուած պիտի ըլլայ երկինքի մէջ, եւ ի՛նչ որ արձակէք երկրի վրայ՝ արձակուած պիտի ըլլայ երկինքի մէջ”:

اَہَں یُشْمانْ سَتْیَں وَدامِ، یُشْمابھِح پرِتھِوْیاں یَدْ بَدھْیَتے تَتْ سْوَرْگے بھَںتْسْیَتے؛ میدِنْیاں یَتْ بھوچْیَتے، سْوَرْگےپِ تَتْ موکْشْیَتے۔

19 Դարձեալ կը յայտարարեմ ձեզի. “Եթէ ձեզմէ երկու հոգի համաձայնին երկրի վրայ՝ որեւէ բան խնդրելու, պիտի ըլլայ անոնց իմ Հօրմէս՝ որ երկինքն է”:

پُنَرَہَں یُشْمانْ وَدامِ، میدِنْیاں یُشْماکَں یَدِ دْواویکَواکْیِیبھُویَ کِنْچِتْ پْرارْتھَییتے، تَرْہِ مَمَ سْوَرْگَسْتھَپِتْرا تَتْ تَیوح کرِتے سَمْپَنَّں بھَوِشْیَتِ۔

20 Որովհետեւ ուր որ երկու կամ երեք հոգի հաւաքուած ըլլան իմ անունովս, ես հոն եմ՝ անոնց մէջ»:

یَتو یَتْرَ دْوَو تْرَیو وا مَمَ نانِّ مِلَنْتِ، تَتْرَیواہَں تیشاں مَدھْیےسْمِ۔

21 Այն ատեն Պետրոս մօտեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Տէ՛ր, եթէ եղբայրս մեղանչէ ինծի դէմ՝ քանի՞ անգամ ներեմ անոր. մինչեւ եօ՞թը անգամ»:

تَدانِیں پِتَرَسْتَتْسَمِیپَماگَتْیَ کَتھِتَوانْ ہے پْرَبھو، مَمَ بھْراتا مَمَ یَدْیَپَرادھْیَتِ، تَرْہِ تَں کَتِکرِتْوَح کْشَمِشْیے؟

22 Յիսուս ըսաւ անոր. «Քեզի չեմ ըսեր՝ “մինչեւ եօթն անգամ”, հապա՝ “մինչեւ եօթանասուն անգամ եօթը”:

کِں سَپْتَکرِتْوَح؟ یِیشُسْتَں جَگادَ، تْواں کیوَلَں سَپْتَکرِتْوو یاوَتْ نَ وَدامِ، کِنْتُ سَپْتَتْیا گُنِتَں سَپْتَکرِتْوو یاوَتْ۔

23 Ուստի երկինքի թագաւորութիւնը կը նմանի թագաւորի մը, որ ուզեց հաշիւ առնել իր ծառաներէն:

اَپَرَں نِجَداسَیح سَہَ جِگَنَیِشُح کَشْچِدْ راجیوَ سْوَرْگَراجَیَں۔

24 Երբ սկսաւ հաշիւ առնել, տասը հազար տաղանդի պարտապան մը բերուեցաւ իրեն:

آرَبْدھے تَسْمِنْ گَنَنے سارْدّھَسَہَسْرَمُدْراپُورِتاناں دَشَسَہَسْرَپُٹَکانامْ ایکوگھَمَرْنَسْتَتْسَمَکْشَمانایِ۔

25 Բայց ան վճարելու կարողութիւն չունենալով՝ անոր տէրը հրամայեց, որ ան ծախուի, նաեւ անոր կինն ու զաւակները եւ անոր ամբողջ ունեցածը, ու պարտքը վճարուի:

تَسْیَ پَرِشودھَنایَ دْرَوْیابھاواتْ پَرِشودھَنارْتھَں سَ تَدِییَبھارْیّاپُتْرادِسَرْوَّسْوَنْچَ وِکْرِییَتامِتِ تَتْپْرَبھُرادِدیشَ۔

26 Իսկ ծառան իյնալով՝ երկրպագեց անոր եւ ըսաւ. “Տէ՛ր, համբերատա՛ր եղիր ինծի հանդէպ, ու ամէ՛նը պիտի վճարեմ քեզի”:

تینَ سَ داسَسْتَسْیَ پادَیوح پَتَنْ پْرَنَمْیَ کَتھِتَوانْ ، ہے پْرَبھو بھَوَتا گھَیرْیّے کرِتے مَیا سَرْوَّں پَرِشودھِشْیَتے۔

27 Ծառային տէրը՝ գթալով՝ արձակեց զայն, եւ ներեց անոր պարտքը:

تَدانِیں داسَسْیَ پْرَبھُح سَکَرُنَح سَنْ سَکَلَرْنَں کْشَمِتْوا تَں تَتْیاجَ۔

28 Նոյն ծառան գնաց, գտաւ իր ծառայակիցներէն մէկը՝ որ հարիւր դահեկան կը պարտէր իրեն, ու բռնելով զայն՝ կը խեղդէր եւ կ՚ըսէր. “Վճարէ՛ ինծի ունեցած պարտքդ”:

کِنْتُ تَسْمِنْ داسے بَہِ رْیاتے، تَسْیَ شَتَں مُدْراچَتُرْتھاںشانْ یو دھارَیَتِ، تَں سَہَداسَں درِشْدْوا تَسْیَ کَنْٹھَں نِشْپِیڈْیَ گَدِتَوانْ، مَمَ یَتْ پْراپْیَں تَتْ پَرِشودھَیَ۔

29 Ուստի իր ծառայակիցը ինկաւ անոր ոտքը, կ՚աղաչէր անոր ու կ՚ըսէր. “Համբերատա՛ր եղիր ինծի, եւ պիտի վճարեմ քեզի”:

تَدا تَسْیَ سَہَداسَسْتَتْپادَیوح پَتِتْوا وِنِییَ بَبھاشے، تْوَیا دھَیرْیّے کرِتے مَیا سَرْوَّں پَرِشودھِشْیَتے۔

30 Բայց ինք չէր ուզեր. հապա գնաց ու բանտը նետել տուաւ զայն՝ մինչեւ որ վճարէր պարտքը:

تَتھاپِ سَ تَتْ نانَگِیکرِتْیَ یاوَتْ سَرْوَّمرِنَں نَ پَرِشودھِتَوانْ تاوَتْ تَں کارایاں سْتھاپَیاماسَ۔

31 Երբ իր ծառայակիցները տեսան ինչ որ պատահեցաւ՝ շատ տրտմեցան, ու եկան եւ պատմեցին իրենց տիրոջ ամբողջ պատահածը:

تَدا تَسْیَ سَہَداساسْتَسْیَیتادرِگْ آچَرَنَں وِلوکْیَ پْرَبھوح سَمِیپَں گَتْوا سَرْوَّں ورِتّانْتَں نِویدَیاماسُح۔

32 Այն ատեն անոր տէրը կանչեց զայն ու ըսաւ. “Չա՛ր ծառայ, այդ ամբողջ պարտքը ներեցի քեզի՝ քանի որ աղաչեցիր ինծի.

تَدا تَسْیَ پْرَبھُسْتَماہُویَ جَگادَ، رے دُشْٹَ داسَ، تْوَیا مَتْسَنِّدھَو پْرارْتھِتے مَیا تَوَ سَرْوَّمرِنَں تْیَکْتَں؛

33 ուրեմն պէտք չէ՞ր որ դո՛ւն ալ ողորմէիր ծառայակիցիդ, ինչպէս ես ողորմեցայ քեզի”:

یَتھا چاہَں تْوَیِ کَرُناں کرِتَوانْ، تَتھَیوَ تْوَتْسَہَداسے کَرُناکَرَنَں کِں تَوَ نوچِتَں؟

34 Եւ անոր տէրը բարկանալով՝ յանձնեց զայն տանջողներուն, մինչեւ որ վճարէր ամբողջ պարտքը:

اِتِ کَتھَیِتْوا تَسْیَ پْرَبھُح کْرُدّھیَنْ نِجَپْراپْیَں یاوَتْ سَ نَ پَرِشودھِتَوانْ، تاوَتْ پْرَہارَکاناں کَریشُ تَں سَمَرْپِتَوانْ۔

35 Իմ երկնաւոր Հայրս ալ նո՛յնպէս պիտի ընէ ձեզի, եթէ ձեզմէ իւրաքանչիւրը իր եղբօր սրտանց չներէ իր յանցանքները»:

یَدِ یُویَں سْوانْتَحکَرَنَیح سْوَسْوَسَہَجانامْ اَپَرادھانْ نَ کْشَمَدھْوے، تَرْہِ مَمَ سْوَرْگَسْیَح پِتاپِ یُشْمانْ پْرَتِیتّھَں کَرِشْیَتِ۔