< ՄԱՏԹԷՈՍ 16 >

1 Փարիսեցիներն ու Սադուկեցիները քովը եկան՝ փորձելու համար զինք, եւ կը խնդրէին իրմէ որ երկինքէն նշան մը ցոյց տայ իրենց:
تَدانِیں پھِرُوشِنَح سِدُوکِنَشْچاگَتْیَ تَں پَرِیکْشِتُں نَبھَمِییَں کِنْچَنَ لَکْشْمَ دَرْشَیِتُں تَسْمَے نِویدَیاماسُح۔
2 Ան ալ պատասխանեց անոնց. «Երբ իրիկուն ըլլայ՝ կ՚ըսէք. “Վաղը լաւ օդ պիտի ըլլայ, որովհետեւ երկինքը շառագունած է”,
تَتَح سَ اُکْتَوانْ، سَنْدھْیایاں نَبھَسو رَکْتَتْوادْ یُویَں وَدَتھَ، شْوو نِرْمَّلَں دِنَں بھَوِشْیَتِ؛
3 իսկ առտուն. “Այսօր մրրիկ պիտի ըլլայ, որովհետեւ երկինքը շառագունած ու մթագնած է”: Կեղծաւորնե՛ր, գիտէ՛ք զննել երկինքի երեսը, բայց չէ՞ք կրնար գիտնալ ժամանակներուն նշանները:
پْراتَحکالے چَ نَبھَسو رَکْتَتْواتْ مَلِنَتْوانْچَ وَدَتھَ، جھَنْبھْشَدْیَ بھَوِشْیَتِ۔ ہے کَپَٹِنو یَدِ یُویَمْ اَنْتَرِیکْشَسْیَ لَکْشْمَ بودّھُں شَکْنُتھَ، تَرْہِ کالَسْیَیتَسْیَ لَکْشْمَ کَتھَں بودّھُں نَ شَکْنُتھَ؟
4 Չար ու շնացող սերունդը նշան կը խնդրէ: Սակայն ուրիշ նշան պիտի չտրուի անոր, բայց միայն Յովնան մարգարէին նշանը»: Եւ ձգեց զանոնք ու գնաց:
ایتَتْکالَسْیَ دُشْٹو وْیَبھِچارِی چَ وَںشو لَکْشْمَ گَویشَیَتِ، کِنْتُ یُونَسو بھَوِشْیَدْوادِنو لَکْشْمَ وِنانْیَتْ کِمَپِ لَکْشْمَ تانْ نَ دَرْشَیِیَّتے۔ تَدانِیں سَ تانْ وِہایَ پْرَتَسْتھے۔
5 Երբ իր աշակերտները անցան միւս եզերքը, մոռցած էին հաց առնել:
اَنَنْتَرَمَنْیَپارَگَمَنَکالے تَسْیَ شِشْیاح پُوپَمانیتُں وِسْمرِتَوَنْتَح۔
6 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Ուշադի՛ր եղէք, զգուշացէ՛ք Փարիսեցիներու եւ Սադուկեցիներու խմորէն»:
یِیشُسْتانَوادِیتْ، یُویَں پھِرُوشِناں سِدُوکِنانْچَ کِنْوَں پْرَتِ ساوَدھاناح سَتَرْکاشْچَ بھَوَتَ۔
7 Անոնք ալ կը մտածէին իրենց մէջ՝ ըսելով. «Հաց չբերինք մեզի հետ»:
تینَ تے پَرَسْپَرَں وِوِچْیَ کَتھَیِتُماریبھِرے، وَیَں پُوپانانیتُں وِسْمرِتَوَنْتَ ایتَتْکارَنادْ اِتِ کَتھَیَتِ۔
8 Երբ Յիսուս ըմբռնեց՝ ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ կը մտածէք ձեր մէջ, թերահաւատնե՛ր, թէ հաց չառիք:
کِنْتُ یِیشُسْتَدْوِجْنایَ تانَووچَتْ، ہے سْتوکَوِشْواسِنو یُویَں پُوپانانَیَنَمَدھِ کُتَح پَرَسْپَرَمیتَدْ وِوِںکْیَ؟
9 Տակաւին չէ՞ք հասկնար եւ չէ՞ք յիշեր հինգ նկանակները՝ որ բաժնեցիք հինգ հազարին, ու քանի՞ կողով վերցուցիք.
یُشْمابھِح کِمَدْیاپِ نَ جْنایَتے؟ پَنْچَبھِح پُوپَیح پَنْچَسَہَسْرَپُرُشیشُ بھوجِتیشُ بھَکْشْیوچّھِشْٹَپُورْنانْ کَتِ ڈَلَکانْ سَمَگرِہْلِیتَں؛
10 ո՛չ ալ եօթը նկանակները՝ որ բաժնեցիք չորս հազարին, եւ քանի՞ զամբիւղ վերցուցիք:
تَتھا سَپْتَبھِح پُوپَیشْچَتُحسَہَسْرَپُرُشیشُ بھیجِتیشُ کَتِ ڈَلَکانْ سَمَگرِہْلِیتَ، تَتْ کِں یُشْمابھِرْنَ سْمَرْیَّتے؟
11 Ի՞նչպէս չէք հասկնար թէ հացի՛ համար չըսի ձեզի. “Զգուշացէ՛ք Փարիսեցիներու եւ Սադուկեցիներու խմորէն”»:
تَسْماتْ پھِرُوشِناں سِدُوکِنانْچَ کِنْوَں پْرَتِ ساوَدھاناسْتِشْٹھَتَ، کَتھامِمامْ اَہَں پُوپانَدھِ ناکَتھَیَں، ایتَدْ یُویَں کُتو نَ بُدھْیَدھْوے؟
12 Այդ ատեն հասկցան թէ չըսաւ որ զգուշանան հացի խմորէն, հապա՝ Փարիսեցիներու եւ Սադուկեցիներու ուսուցումէն:
تَدانِیں پُوپَکِنْوَں پْرَتِ ساوَدھاناسْتِشْٹھَتیتِ نوکْتْوا پھِرُوشِناں سِدُوکِنانْچَ اُپَدیشَں پْرَتِ ساوَدھاناسْتِشْٹھَتیتِ کَتھِتَوانْ، اِتِ تَیرَبودھِ۔
13 Երբ Յիսուս կ՚երթար Փիլիպպոսի Կեսարիային երկրամասը՝ հարցուց իր աշակերտներուն. «Մարդիկ ի՞նչ կ՚ըսեն, ո՞վ եմ ես՝ մարդու Որդին»:
اَپَرَنْچَ یِیشُح کَیسَرِیا-پھِلِپِپْرَدیشَماگَتْیَ شِشْیانْ اَپرِچّھَتْ، یوہَں مَنُجَسُتَح سوہَں کَح؟ لوکَیرَہَں کِمُچْیے؟
14 Անոնք ըսին. «Ոմանք կ՚ըսեն թէ Յովհաննէս Մկրտիչն ես, ուրիշներ՝ Եղիան, ուրիշներ ալ՝ Երեմիան կամ մարգարէներէն մէկը»:
تَدانِیں تے کَتھِتَوَنْتَح، کیچِدْ وَدَنْتِ تْوَں مَجَّیِتا یوہَنْ، کیچِدْوَدَنْتِ، تْوَمْ ایلِیَح، کیچِچَّ وَدَنْتِ، تْوَں یِرِمِیو وا کَشْچِدْ بھَوِشْیَدْوادِیتِ۔
15 Ըսաւ անոնց. «Իսկ դո՛ւք ի՞նչ կ՚ըսէք, ո՞վ եմ»:
پَشْچاتْ سَ تانْ پَپْرَچّھَ، یُویَں ماں کَں وَدَتھَ؟ تَتَح شِمونْ پِتَرَ اُواچَ،
16 Սիմոն Պետրոս պատասխանեց. «Դուն Քրիստո՛սն ես, ապրող Աստուծոյ Որդին»:
تْوَمَمَریشْوَرَسْیابھِشِکْتَپُتْرَح۔
17 Յիսուս ըսաւ անոր. «Երանի՜ քեզի, Սիմո՛ն, Յովնանի՛ որդի. որովհետեւ ո՛չ թէ մարմինն ու արիւնը յայտնեցին քեզի ասիկա, հապա իմ Հայրս՝ որ երկինքն է:
تَتو یِیشُح کَتھِتَوانْ، ہے یُونَسَح پُتْرَ شِمونْ تْوَں دھَنْیَح؛ یَتَح کوپِ اَنُجَسْتْوَیّیتَجّنانَں نودَپادَیَتْ، کِنْتُ مَمَ سْوَرْگَسْیَح پِتودَپادَیَتْ۔
18 Ես ալ կը յայտարարեմ քեզի. “Դուն Պետրոս ես, եւ այս վէմին վրայ պիտի կառուցանեմ իմ եկեղեցիս, ու դժոխքին դռները պիտի չյաղթեն անոր: (Hadēs g86)
اَتوہَں تْواں وَدامِ، تْوَں پِتَرَح (پْرَسْتَرَح) اَہَنْچَ تَسْیَ پْرَسْتَرَسْیوپَرِ سْوَمَنْڈَلِیں نِرْمّاسْیامِ، تینَ نِرَیو بَلاتْ تاں پَراجیتُں نَ شَکْشْیَتِ۔ (Hadēs g86)
19 Երկինքի թագաւորութեան բանալիները պիտի տամ քեզի, եւ ի՛նչ որ երկրի վրայ կապես՝ երկինքի մէջ կապուած պիտի ըլլայ, ու ի՛նչ որ երկրի վրայ արձակես՝ երկինքի մէջ արձակուած պիտի ըլլայ”»:
اَہَں تُبھْیَں سْوَرْگِییَراجْیَسْیَ کُنْجِکاں داسْیامِ، تینَ یَتْ کِنْچَنَ تْوَں پرِتھِوْیاں بھَںتْسْیَسِ تَتْسْوَرْگے بھَںتْسْیَتے، یَچَّ کِنْچَنَ مَہْیاں موکْشْیَسِ تَتْ سْوَرْگے موکْشْیَتے۔
20 Այն ատեն աշակերտներուն պատուիրեց՝ որ ո՛չ մէկուն ըսեն թէ ինք Քրիստոսն է:
پَشْچاتْ سَ شِشْیانادِشَتْ، اَہَمَبھِشِکْتو یِیشُرِتِ کَتھاں کَسْمَیچِدَپِ یُویَں ما کَتھَیَتَ۔
21 Այդ ատենէն ետք Յիսուս ցոյց տուաւ իր աշակերտներուն թէ պէտք էր որ երթար Երուսաղէմ, շատ չարչարանքներ կրէր երէցներէն, քահանայապետներէն եւ դպիրներէն, սպաննուէր ու յարութիւն առնէր երրորդ օրը:
اَنْیَنْچَ یِرُوشالَمْنَگَرَں گَتْوا پْراچِینَلوکیبھْیَح پْرَدھانَیاجَکیبھْیَ اُپادھْیاییبھْیَشْچَ بَہُدُحکھَبھوگَسْتَے رْہَتَتْوَں ترِتِییَدِنے پُنَرُتّھانَنْچَ مَماوَشْیَکَمْ ایتاح کَتھا یِیشُسْتَتْکالَمارَبھْیَ شِشْیانْ جْناپَیِتُمْ آرَبْدھَوانْ۔
22 Պետրոս մէկդի առաւ զինք, եւ սկսաւ յանդիմանել զինք՝ ըսելով. «Ամե՛նեւին, Տէ՛ր. այդ բանը չպատահի՛ քեզի»:
تَدانِیں پِتَرَسْتَسْیَ کَرَں گھرِتْوا تَرْجَیِتْوا کَتھَیِتُمارَبْدھَوانْ، ہے پْرَبھو، تَتْ تْوَتّو دُورَں یاتُ، تْواں پْرَتِ کَداپِ نَ گھَٹِشْیَتے۔
23 Ինք ալ դառնալով՝ Պետրոսի ըսաւ. «Ետե՛ւս գնա, Սատանա՛յ, դուն գայթակղութիւն ես ինծի. որովհետեւ ո՛չ թէ Աստուծոյ բաները կը մտածես, հապա՝ մարդոց բաները»:
کِنْتُ سَ وَدَنَں پَراوَرْتْیَ پِتَرَں جَگادَ، ہے وِگھْنَکارِنْ، مَتْسَمُّکھادْ دُورِیبھَوَ، تْوَں ماں بادھَسے، اِیشْوَرِییَکارْیّاتْ مانُشِییَکارْیَّں تُبھْیَں روچَتے۔
24 Այն ատեն Յիսուս ըսաւ իր աշակերտներուն. «Եթէ մէկը ուզէ գալ իմ ետեւէս, թող ուրանայ ինքզինք, վերցնէ իր խաչը, ու հետեւի ինծի:
اَنَنْتَرَں یِیشُح سْوِییَشِشْیانْ اُکْتَوانْ یَح کَشْچِتْ مَمَ پَشْچادْگامِی بھَوِتُمْ اِچّھَتِ، سَ سْوَں دامْیَتُ، تَتھا سْوَکْرُشَں گرِہْلَنْ مَتْپَشْچادایاتُ۔
25 Որովհետեւ ո՛վ որ ուզէ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ ինծի համար, պիտի գտնէ զայն:
یَتو یَح پْرانانْ رَکْشِتُمِچّھَتِ، سَ تانْ ہارَیِشْیَتِ، کِنْتُ یو مَدَرْتھَں نِجَپْرانانْ ہارَیَتِ، سَ تانْ پْراپْسْیَتِ۔
26 Քանի որ մարդ ի՞նչ օգուտ կ՚ունենայ, եթէ շահի ամբողջ աշխարհը բայց կորսնցնէ իր անձը. կամ՝ մարդ ի՞նչ փրկանք պիտի տայ իր անձին փոխարէն:
مانُشو یَدِ سَرْوَّں جَگَتْ لَبھَتے نِجَپْرَنانْ ہارَیَتِ، تَرْہِ تَسْیَ کو لابھَح؟ مَنُجو نِجَپْراناناں وِنِمَیینَ وا کِں داتُں شَکْنوتِ؟
27 Որովհետեւ մարդու Որդին պիտի գայ իր Հօր փառքով՝ իր հրեշտակներուն հետ, եւ այն ատեն պիտի հատուցանէ իւրաքանչիւրին՝ իր գործերուն համեմատ:
مَنُجَسُتَح سْوَدُوتَیح ساکَں پِتُح پْرَبھاویناگَمِشْیَتِ؛ تَدا پْرَتِمَنُجَں سْوَسْوَکَرْمّانُساراتْ پھَلَں داسْیَتِ۔
28 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Հոս ներկայ եղողներէն կան ոմանք՝ որ մահ պիտի չհամտեսեն, մինչեւ որ տեսնեն մարդու Որդին՝ եկած իր թագաւորութեամբ”»:
اَہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَچْمِ، سَراجْیَں مَنُجَسُتَمْ آگَتَں نَ پَشْیَنْتو مرِتْیُں نَ سْوادِشْیَنْتِ، ایتادرِشاح کَتِپَیَجَنا اَتْراپِ دَنْڈایَماناح سَنْتِ۔

< ՄԱՏԹԷՈՍ 16 >