ՄԱՏԹԷՈՍ 14
1 Այդ ատեն Հերովդէս չորրորդապետը լսեց Յիսուսի համբաւը, եւ ըսաւ իր ծառաներուն.
В то время услыша Ирод четвертовластник слух Иисусов
2 «Ան Յովհաննէս Մկրտի՛չն է՝ մեռելներէն յարութիւն առած. ուստի հրաշքներ կը գործուին անով»:
и рече отроком своим: сей есть Иоанн Креститель: той воскресе от мертвых, и сего ради силы деются о нем.
3 Արդարեւ Հերովդէս բռներ էր Յովհաննէսը, ու զայն կապելով բանտը դրեր էր, իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով.
Ирод бо емь Иоанна, связа его и всади в темницу, Иродиады ради жены Филиппа брата своего:
4 որովհետեւ Յովհաննէս կ՚ըսէր անոր. «Քեզի արտօնուած չէ կին առնել զինք»:
глаголаше бо ему Иоанн: не достоит ти имети ея.
5 Ուստի կ՚ուզէր սպաննել զայն, բայց կը վախնար բազմութենէն, որովհետեւ մարգարէ կը նկատէին՝՝ զայն:
И хотящь его убити, убояся народа, зане яко пророка его имеяху.
6 Երբ Հերովդէսի ծնունդին տարեդարձը կը տօնուէր, Հերովդիայի աղջիկը պարեց հանդիսականներուն առջեւ, ու հաճեցուց Հերովդէսը:
Дню же бывшу рождества Иродова, пляса дщи Иродиадина посреде и угоди Иродови:
7 Ուստի երդումով խոստացաւ որ տար անոր ի՛նչ որ ուզէր:
темже и с клятвою изрече ей дати, егоже аще воспросит.
8 Ան ալ՝ նախապէս խրատուած ըլլալով իր մօրմէն՝ ըսաւ. «Տո՛ւր ինծի Յովհաննէս Մկրտիչին գլուխը՝ ափսէի մը վրայ»:
Она же наваждена материю своею, даждь ми, рече, зде на блюде главу Иоанна Крестителя.
9 Թագաւորը տրտմեցաւ. բայց երդումներուն եւ իրեն հետ նստողներուն պատճառով՝ հրամայեց որ տրուի:
И печален бысть царь: клятвы же ради и за возлежащих с ним, повеле дати (ей)
10 Ու մարդ ղրկելով՝ գլխատեց Յովհաննէսը բանտին մէջ:
и послав усекну Иоанна в темнице.
11 Եւ անոր գլուխը բերուեցաւ ափսէի մը վրայ ու տրուեցաւ աղջիկին. ան ալ տուաւ իր մօր:
И принесоша главу его на блюде и даша девице: и отнесе матери своей.
12 Եւ անոր աշակերտները եկան, վերցուցին մարմինը, թաղեցին զայն, ու գացին պատմեցին Յիսուսի:
И приступльше ученицы его взяша тело (его) и погребоша е: и пришедше возвестиша Иисусови.
13 Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ ամայի տեղ մը՝ առանձին: Երբ բազմութիւնները լսեցին, ոտքով հետեւեցան անոր՝ իրենց քաղաքներէն:
И слышав Иисус отиде оттуду в корабли в пусто место един: и слышавше народи по Нем идоша пеши от градов.
14 Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով մեծ բազմութիւն մը՝ գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները:
И изшед Иисус виде мног народ, и милосердова о них, и изцели недужныя их.
15 Իրիկունը՝ իր աշակերտները եկան եւ ըսին. «Հոս ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած է. արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց»:
Позде же бывшу, приступиша к Нему ученицы Его, глаголюще: пусто есть место, и час уже мину: отпусти народы, да шедше в веси купят брашна себе.
16 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Պէտք չկայ որ անոնք երթան, դո՛ւք տուէք անոնց՝ որ ուտեն»:
Иисус же рече им: не требуют отити: дадите им вы ясти.
17 Անոնք ալ ըսին. «Հոս ուրիշ բան չունինք, բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ»:
Они же глаголаша Ему: не имамы зде токмо пять хлеб и две рыбе.
18 Ըսաւ անոնց. «Հո՛ս՝ ինծի՛ բերէք զանոնք»:
Он же рече: принесите Ми их семо.
19 Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց, եւ կտրելով նկանակները՝ տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն ալ՝ բազմութեան:
И повелев народом возлещи на траве, и приемь пять хлеб и обе рыбе, воззрев на небо, благослови и преломив даде учеником хлебы, ученицы же народом.
20 Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ տասներկու կողով լեցուցին:
И ядоша вси и насытишася: и взяша избытки укрух, дванадесять кошя исполнь:
21 Անոնք որ կերան՝ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ էին, կիներէն ու մանուկներէն զատ:
ядущих же бе мужей яко пять тысящ, разве жен и детей.
22 Իսկոյն հարկադրեց աշակերտները՝ որ նաւ մտնեն եւ իրմէ առաջ անցնին միւս եզերքը, մինչ ինք բազմութիւնները կ՚արձակէր:
И абие понуди Иисус ученики Своя влезти в корабль и варити Его на оном полу, дондеже отпустит народы.
23 Բազմութիւնները արձակելէ ետք, լեռը ելաւ առանձին՝ աղօթելու: Երբ իրիկուն եղաւ, հոն էր՝ մինակը.
И отпустив народы, взыде на гору един помолитися: позде же бывшу, един бе ту.
24 իսկ նաւը արդէն ծովուն մէջտեղն էր՝ ալեկոծութեան մէջ, որովհետեւ հովը հակառակ ուղղութեամբ էր:
Корабль же бе посреде моря влаяся волнами: бе бо противен ветр.
25 Գիշերուան չորրորդ պահուն՝ Յիսուս գնաց դէպի նաւը, քալելով ծովուն վրայ:
В четвертую же стражу нощи иде к ним Иисус, ходя по морю.
26 Երբ աշակերտները տեսան զայն՝ որ կը քալէր ծովուն վրայ, վրդովեցան եւ ըսին թէ աչքի երեւոյթ մըն է, ու վախնալով աղաղակեցին:
И видевше Его ученицы по морю ходяща, смутишася, глаголюще, яко призрак есть: и от страха возопиша.
27 Իսկոյն Յիսուս խօսեցաւ անոնց եւ ըսաւ. «Քաջալերուեց՛էք, ե՛ս եմ, մի՛ վախնաք»:
Абие же рече им Иисус, глаголя: дерзайте: Аз есмь, не бойтеся.
28 Պետրոս պատասխանեց անոր. «Տէ՛ր, եթէ դո՛ւն ես, հրամայէ՛ ինծի՝ որ գամ քեզի ջուրերուն վրայէն»:
Отвещав же Петр рече: Господи, аще Ты еси, повели ми приити к Тебе по водам. Он же рече: прииди.
29 Ան ալ ըսաւ. «Եկո՛ւր»: Երբ Պետրոս նաւէն իջաւ, քալեց ջուրերուն վրայէն՝ Յիսուսի քով երթալու համար:
И излез из корабля Петр, хождаше по водам, приити ко Иисусови:
30 Բայց տեսնելով հովին սաստիկ ըլլալը՝ վախցաւ: Երբ սկսաւ ընկղմիլ, աղաղակեց. «Տէ՛ր, փրկէ՛ զիս»:
видя же ветр крепок, убояся, и начен утопати, возопи, глаголя: Господи, спаси мя.
31 Յիսուս իսկոյն երկարեց իր ձեռքը, բռնեց զինք ու ըսաւ. «Թերահաւա՛տ, ինչո՞ւ կասկածեցար»:
И абие Иисус простер руку, ят его и глагола ему: маловере, почто усумнелся еси?
32 Երբ նաւ ելան՝ հովը դադրեցաւ:
И влезшема има в корабль, преста ветр.
33 Անոնք որ նաւուն մէջ էին՝ եկան, երկրպագեցին անոր եւ ըսին. «Ճշմա՛րտապէս դուն Աստուծոյ Որդին ես»:
Сущии же в корабли пришедше поклонишася Ему, глаголюще: воистинну Божий Сын еси.
34 Անցնելով միւս կողմը՝ հասան Գեննեսարէթ:
И прешедше приидоша в землю Геннисарефскую.
35 Երբ այդ տեղի մարդիկը ճանչցան զինք, մարդ ղրկեցին ամբողջ շրջակայքը, բերին անոր բոլոր ախտաւորները,
И познавше Его мужие места того, послаша во всю страну ту, и принесоша к Нему вся болящыя:
36 ու կ՚աղաչէին անոր որ միա՛յն դպչէին իր հանդերձին քղանցքին. եւ անոնք որ դպան՝ բժշկուեցան:
и моляху Его, да токмо прикоснутся вскрилию ризы Его: и елицы прикоснушася, спасени быша.
