ՄԱՏԹԷՈՍ 14
1 Այդ ատեն Հերովդէս չորրորդապետը լսեց Յիսուսի համբաւը, եւ ըսաւ իր ծառաներուն.
During that time Herod [Antipas], the ruler, heard reports about Jesus [performing miracles].
2 «Ան Յովհաննէս Մկրտի՛չն է՝ մեռելներէն յարութիւն առած. ուստի հրաշքներ կը գործուին անով»:
He said to his servants: “That must be John the Baptizer. He must have risen from the dead, and that is why he has power to perform miracles.”
3 Արդարեւ Հերովդէս բռներ էր Յովհաննէսը, ու զայն կապելով բանտը դրեր էր, իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով.
The reason [Herod thought that was this: Herod had married] Herodias, the wife of his brother Philip, [while Philip was still living. So] John had been saying to him, “[What] you [did by] marrying [your brother’s wife while your brother is still alive is against God’s] law!” Then, to [please] Herodias, Herod [told his soldiers] to arrest John. They bound him with chains and put him in prison.
4 որովհետեւ Յովհաննէս կ՚ըսէր անոր. «Քեզի արտօնուած չէ կին առնել զինք»:
5 Ուստի կ՚ուզէր սպաննել զայն, բայց կը վախնար բազմութենէն, որովհետեւ մարգարէ կը նկատէին՝՝ զայն:
Herod wanted to have John executed, but he was afraid that the people [who had accepted what John taught would riot if he did that], because they believed that John was a prophet.
6 Երբ Հերովդէսի ծնունդին տարեդարձը կը տօնուէր, Հերովդիայի աղջիկը պարեց հանդիսականներուն առջեւ, ու հաճեցուց Հերովդէսը:
But when Herod [gave a party to celebrate] his birthday, the daughter of Herodias danced for [his guests]. This pleased Herod.
7 Ուստի երդումով խոստացաւ որ տար անոր ի՛նչ որ ուզէր:
So he promised to give her whatever she asked, and he asked God to punish him if he did not do what he had promised.
8 Ան ալ՝ նախապէս խրատուած ըլլալով իր մօրմէն՝ ըսաւ. «Տո՛ւր ինծի Յովհաննէս Մկրտիչին գլուխը՝ ափսէի մը վրայ»:
[So Herodias’ daughter went and asked her mother what to ask for]. Her mother told her to ask for John the Baptizer’s head. [So] her daughter [went back and] said [to Herod]: “[Cut off] the head of John the Baptizer and [please] bring it here on a platter [so that my mother can know for sure that he is dead!]”
9 Թագաւորը տրտմեցաւ. բայց երդումներուն եւ իրեն հետ նստողներուն պատճառով՝ հրամայեց որ տրուի:
The king was distressed because he now knew he should not have made that promise to her. [But] because he had made an oath [in front of] his guests [when he made that promise], and [he did not want] them [to think that he would not do what he had promised], he commanded that [the girl] be given [what she requested].
10 Ու մարդ ղրկելով՝ գլխատեց Յովհաննէսը բանտին մէջ:
He sent [the executioner to go to] the prison and to cut off John’s head.
11 Եւ անոր գլուխը բերուեցաւ ափսէի մը վրայ ու տրուեցաւ աղջիկին. ան ալ տուաւ իր մօր:
[The executioner did that, and] put John’s head on a platter and gave it to the girl. Then the girl took it to her mother.
12 Եւ անոր աշակերտները եկան, վերցուցին մարմինը, թաղեցին զայն, ու գացին պատմեցին Յիսուսի:
John’s disciples then went [to the prison], took John’s body and buried it, and they reported to Jesus [what had happened].
13 Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ ամայի տեղ մը՝ առանձին: Երբ բազմութիւնները լսեցին, ոտքով հետեւեցան անոր՝ իրենց քաղաքներէն:
After Jesus heard that, he took [just us disciples] with him and we went by boat [on Galilee Lake to an uninhabited place]. Matthew 14:13-21 After the crowds heard [that we had gone to an uninhabited place], they [left their towns and] followed Jesus, walking along the shore.
14 Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով մեծ բազմութիւն մը՝ գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները:
When Jesus came [to the shore], he saw a large crowd of people [who had gathered there, waiting for him]. He felt sorry for them, and he healed those [among them who were] sick.
15 Իրիկունը՝ իր աշակերտները եկան եւ ըսին. «Հոս ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած է. արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց»:
When it was [nearly] evening, we disciples came to him and said, “This is a place where nobody lives, and it is very late. Dismiss the crowds so that they can go into the [nearby] towns. [Have them do that so that they can] buy food for themselves.”
16 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Պէտք չկայ որ անոնք երթան, դո՛ւք տուէք անոնց՝ որ ուտեն»:
But Jesus said to us, “They do not need to leave [to get food. Instead], you [yourselves] give them something to eat!”
17 Անոնք ալ ըսին. «Հոս ուրիշ բան չունինք, բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ»:
We said to him, “But we have only five loaves of bread and two [cooked] fish here!”
18 Ըսաւ անոնց. «Հո՛ս՝ ինծի՛ բերէք զանոնք»:
He said [to us], “Bring them to me!”
19 Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց, եւ կտրելով նկանակները՝ տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն ալ՝ բազմութեան:
He told the people [who had gathered there] to sit on the grass. Then he took the five flat loaves and the two fish. He looked up toward heaven, thanked [God for them], and broke [them into pieces]. Then he gave them to us disciples, and we distributed them to the crowd.
20 Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ տասներկու կողով լեցուցին:
All [the people in the crowd] ate until they had enough to eat. Then we [disciples] gathered the pieces that were left over, [and we] filled twelve baskets with them.
21 Անոնք որ կերան՝ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ էին, կիներէն ու մանուկներէն զատ:
Those who ate were about 5,000 men. [We did] not [count the] women and children!
22 Իսկոյն հարկադրեց աշակերտները՝ որ նաւ մտնեն եւ իրմէ առաջ անցնին միւս եզերքը, մինչ ինք բազմութիւնները կ՚արձակէր:
Right after that happened, Jesus told us disciples to get in the boat and to go ahead of him further around [the lake] while he dismissed the crowds.
23 Բազմութիւնները արձակելէ ետք, լեռը ելաւ առանձին՝ աղօթելու: Երբ իրիկուն եղաւ, հոն էր՝ մինակը.
After he dismissed them, he went up into the hills to pray by himself. When it was evening, he was [still] there alone.
24 իսկ նաւը արդէն ծովուն մէջտեղն էր՝ ալեկոծութեան մէջ, որովհետեւ հովը հակառակ ուղղութեամբ էր:
[By this time] we were already many hundred meters from the shore. The boat was being severely tossed around by the waves {The waves were severely tossing the boat} because the wind was [blowing] against [it].
25 Գիշերուան չորրորդ պահուն՝ Յիսուս գնաց դէպի նաւը, քալելով ծովուն վրայ:
[Then Jesus came down from the hills to the lake]. Some time between three and six o’clock in the morning he walked on the water toward our [boat].
26 Երբ աշակերտները տեսան զայն՝ որ կը քալէր ծովուն վրայ, վրդովեցան եւ ըսին թէ աչքի երեւոյթ մըն է, ու վախնալով աղաղակեցին:
When we disciples saw someone walking on the water, we thought that [we must be seeing] a ghost. We were terrified, and we screamed out because we were afraid.
27 Իսկոյն Յիսուս խօսեցաւ անոնց եւ ըսաւ. «Քաջալերուեց՛էք, ե՛ս եմ, մի՛ վախնաք»:
Immediately Jesus said to us, “Cheer up! It is I. Do not be afraid!”
28 Պետրոս պատասխանեց անոր. «Տէ՛ր, եթէ դո՛ւն ես, հրամայէ՛ ինծի՝ որ գամ քեզի ջուրերուն վրայէն»:
Peter said to him, “Lord, if it is you, tell me to walk on the water to you!”
29 Ան ալ ըսաւ. «Եկո՛ւր»: Երբ Պետրոս նաւէն իջաւ, քալեց ջուրերուն վրայէն՝ Յիսուսի քով երթալու համար:
Then Jesus said, “Come!” So Peter got out of the boat and walked on the water toward Jesus.
30 Բայց տեսնելով հովին սաստիկ ըլլալը՝ վախցաւ: Երբ սկսաւ ընկղմիլ, աղաղակեց. «Տէ՛ր, փրկէ՛ զիս»:
But when Peter looked at the [tossing waves which] the strong wind [caused], he became afraid. He began to sink, and cried out, “Lord, save me!”
31 Յիսուս իսկոյն երկարեց իր ձեռքը, բռնեց զինք ու ըսաւ. «Թերահաւա՛տ, ինչո՞ւ կասկածեցար»:
Immediately Jesus stretched out his hand and grabbed him. He said to Peter, “You only trust a little bit [in my power] (Why did you doubt [that I could keep you from sinking]?/You should not have doubted [that I could keep you from sinking]!) [RHQ]”
32 Երբ նաւ ելան՝ հովը դադրեցաւ:
Then Jesus and Peter got in the boat, and the wind [immediately] stopped blowing.
33 Անոնք որ նաւուն մէջ էին՝ եկան, երկրպագեցին անոր եւ ըսին. «Ճշմա՛րտապէս դուն Աստուծոյ Որդին ես»:
All [of us disciples] who were in the boat worshipped Jesus and said, “Truly you are the (Son of/man two is also) God!”
34 Անցնելով միւս կողմը՝ հասան Գեննեսարէթ:
When we had gone further around [the lake in the boat], we came ashore at Gennesaret [town].
35 Երբ այդ տեղի մարդիկը ճանչցան զինք, մարդ ղրկեցին ամբողջ շրջակայքը, բերին անոր բոլոր ախտաւորները,
The men of that area recognized Jesus. So they sent [people to inform those who lived] in that whole surrounding region [MTY] [that Jesus was in their area]. [So the people] brought to Jesus all the sick people [who lived in that region].
36 ու կ՚աղաչէին անոր որ միա՛յն դպչէին իր հանդերձին քղանցքին. եւ անոնք որ դպան՝ բժշկուեցան:
[The sick people] kept begging him to allow them to touch [him or] just to touch the edge of his robe [so that they would be healed]. And all who touched [him or his robe] were healed {he healed all who touched [him or his clothing]}.
