ՄԱՏԹԷՈՍ 14
1 Այդ ատեն Հերովդէս չորրորդապետը լսեց Յիսուսի համբաւը, եւ ըսաւ իր ծառաներուն.
At that time Herod the tetrarch heard what Jesus was doing
2 «Ան Յովհաննէս Մկրտի՛չն է՝ մեռելներէն յարութիւն առած. ուստի հրաշքներ կը գործուին անով»:
and he told his servants, “He must be John the Baptist resurrected from the dead, and that's why he has such powers!”
3 Արդարեւ Հերովդէս բռներ էր Յովհաննէսը, ու զայն կապելով բանտը դրեր էր, իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով.
Herod had detained John, and had him put in chains and imprisoned on account of Herodias, the wife of Philip, his brother.
4 որովհետեւ Յովհաննէս կ՚ըսէր անոր. «Քեզի արտօնուած չէ կին առնել զինք»:
For John had told him, “It's not legal for you to marry her.”
5 Ուստի կ՚ուզէր սպաննել զայն, բայց կը վախնար բազմութենէն, որովհետեւ մարգարէ կը նկատէին՝՝ զայն:
Herod wanted to kill John but he was afraid of the people's reaction for they considered John a prophet.
6 Երբ Հերովդէսի ծնունդին տարեդարձը կը տօնուէր, Հերովդիայի աղջիկը պարեց հանդիսականներուն առջեւ, ու հաճեցուց Հերովդէսը:
However, on Herod's birthday the daughter of Herodias danced for the party, and Herod was delighted with her.
7 Ուստի երդումով խոստացաւ որ տար անոր ի՛նչ որ ուզէր:
So he promised with an oath to give her whatever she wanted.
8 Ան ալ՝ նախապէս խրատուած ըլլալով իր մօրմէն՝ ըսաւ. «Տո՛ւր ինծի Յովհաննէս Մկրտիչին գլուխը՝ ափսէի մը վրայ»:
Prompted by her mother, she said, “Give me here on a plate the head of John the Baptist.”
9 Թագաւորը տրտմեցաւ. բայց երդումներուն եւ իրեն հետ նստողներուն պատճառով՝ հրամայեց որ տրուի:
Then the king regretted the promise he had made, but because of the oaths he'd made in front of his dinner guests, he gave the order to do it.
10 Ու մարդ ղրկելով՝ գլխատեց Յովհաննէսը բանտին մէջ:
The order was passed on and John was beheaded in prison.
11 Եւ անոր գլուխը բերուեցաւ ափսէի մը վրայ ու տրուեցաւ աղջիկին. ան ալ տուաւ իր մօր:
John's head was brought on a plate and given to the girl, who took it to her mother.
12 Եւ անոր աշակերտները եկան, վերցուցին մարմինը, թաղեցին զայն, ու գացին պատմեցին Յիսուսի:
John's disciples came and took the body, and buried him. Then they went and told Jesus.
13 Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ ամայի տեղ մը՝ առանձին: Երբ բազմութիւնները լսեցին, ոտքով հետեւեցան անոր՝ իրենց քաղաքներէն:
When Jesus heard the news he went away by boat to a quiet place to be alone, but when the crowds learned where he was, they followed him on foot from the towns.
14 Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով մեծ բազմութիւն մը՝ գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները:
When Jesus got out of the boat and saw the huge crowds, he was full of sympathy for them, and healed their sick.
15 Իրիկունը՝ իր աշակերտները եկան եւ ըսին. «Հոս ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած է. արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց»:
As evening came the disciples went up to him and said, “This place is miles from anywhere and it's getting late. Send the crowds away so they can go to the villages and buy food for themselves.”
16 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Պէտք չկայ որ անոնք երթան, դո՛ւք տուէք անոնց՝ որ ուտեն»:
But Jesus told them, “They don't need to leave. You give them something to eat!”
17 Անոնք ալ ըսին. «Հոս ուրիշ բան չունինք, բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ»:
“All we have here are five loaves and a couple of fish,” they replied.
18 Ըսաւ անոնց. «Հո՛ս՝ ինծի՛ բերէք զանոնք»:
“Bring them to me,” said Jesus.
19 Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց, եւ կտրելով նկանակները՝ տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն ալ՝ բազմութեան:
He told the crowds to sit down on the grass. Then he took the five loaves and the two fish, looked up to heaven and blessed them. After that he broke the loaves into pieces and gave the bread to the disciples, and the disciples gave it to the crowds.
20 Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ տասներկու կողով լեցուցին:
Everybody ate until they were full. Then they collected up the leftovers which filled twelve baskets.
21 Անոնք որ կերան՝ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ էին, կիներէն ու մանուկներէն զատ:
Some five thousand men ate the food, not counting women and children.
22 Իսկոյն հարկադրեց աշակերտները՝ որ նաւ մտնեն եւ իրմէ առաջ անցնին միւս եզերքը, մինչ ինք բազմութիւնները կ՚արձակէր:
Right after this he made the disciples get into the boat and go back to the other side of the lake while he sent the crowds on their way.
23 Բազմութիւնները արձակելէ ետք, լեռը ելաւ առանձին՝ աղօթելու: Երբ իրիկուն եղաւ, հոն էր՝ մինակը.
After he'd sent the crowds away, he went up into the mountains to pray. Evening came and he was there all alone.
24 իսկ նաւը արդէն ծովուն մէջտեղն էր՝ ալեկոծութեան մէջ, որովհետեւ հովը հակառակ ուղղութեամբ էր:
By now the boat was a long way out from land, being pounded by the waves because the wind was blowing against it.
25 Գիշերուան չորրորդ պահուն՝ Յիսուս գնաց դէպի նաւը, քալելով ծովուն վրայ:
About 3 a.m. Jesus caught up with them, walking on the sea.
26 Երբ աշակերտները տեսան զայն՝ որ կը քալէր ծովուն վրայ, վրդովեցան եւ ըսին թէ աչքի երեւոյթ մըն է, ու վախնալով աղաղակեցին:
When the disciples saw him walking on the sea, they were terrified. They screamed out in fear, “It's a ghost!”
27 Իսկոյն Յիսուս խօսեցաւ անոնց եւ ըսաւ. «Քաջալերուեց՛էք, ե՛ս եմ, մի՛ վախնաք»:
But immediately Jesus said to them, “Don't worry, it's me! Don't be afraid!”
28 Պետրոս պատասխանեց անոր. «Տէ՛ր, եթէ դո՛ւն ես, հրամայէ՛ ինծի՝ որ գամ քեզի ջուրերուն վրայէն»:
“Lord, if it's really you, tell me to come over to you, walking on the water,” Peter replied.
29 Ան ալ ըսաւ. «Եկո՛ւր»: Երբ Պետրոս նաւէն իջաւ, քալեց ջուրերուն վրայէն՝ Յիսուսի քով երթալու համար:
“Come on then,” said Jesus. Peter got out of the boat and walked on the water towards Jesus.
30 Բայց տեսնելով հովին սաստիկ ըլլալը՝ վախցաւ: Երբ սկսաւ ընկղմիլ, աղաղակեց. «Տէ՛ր, փրկէ՛ զիս»:
But when he saw how strong the wind was, he became scared, and started to sink. “Lord! Save me!” he cried out.
31 Յիսուս իսկոյն երկարեց իր ձեռքը, բռնեց զինք ու ըսաւ. «Թերահաւա՛տ, ինչո՞ւ կասկածեցար»:
Immediately Jesus reached out and grabbed hold of him, and said, “You have such little trust in me. Why did you doubt?”
32 Երբ նաւ ելան՝ հովը դադրեցաւ:
When they got into the boat, the wind died down,
33 Անոնք որ նաւուն մէջ էին՝ եկան, երկրպագեցին անոր եւ ըսին. «Ճշմա՛րտապէս դուն Աստուծոյ Որդին ես»:
and those in the boat worshiped him, saying, “You really are the Son of God!”
34 Անցնելով միւս կողմը՝ հասան Գեննեսարէթ:
After crossing the lake they arrived at Gennesaret.
35 Երբ այդ տեղի մարդիկը ճանչցան զինք, մարդ ղրկեցին ամբողջ շրջակայքը, բերին անոր բոլոր ախտաւորները,
When the people there realized Jesus was there, they let everyone in the whole area know. They brought all who were sick to him,
36 ու կ՚աղաչէին անոր որ միա՛յն դպչէին իր հանդերձին քղանցքին. եւ անոնք որ դպան՝ բժշկուեցան:
and pleaded with him to let the sick just touch the edge of his cloak. Everyone that touched him was healed.
