ՄԱՏԹԷՈՍ 14
1 Այդ ատեն Հերովդէս չորրորդապետը լսեց Յիսուսի համբաւը, եւ ըսաւ իր ծառաներուն.
At that time Herod the tetrarch heard the report about Jesus
2 «Ան Յովհաննէս Մկրտի՛չն է՝ մեռելներէն յարութիւն առած. ուստի հրաշքներ կը գործուին անով»:
and said to his servants, “This is John the Baptizer; he has been raised from the dead, and therefore the powers are at work in him.”
3 Արդարեւ Հերովդէս բռներ էր Յովհաննէսը, ու զայն կապելով բանտը դրեր էր, իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով.
For Herod had laid hold of John and bound him, and put him in prison because of Herodias, his brother Philip's wife.
4 որովհետեւ Յովհաննէս կ՚ըսէր անոր. «Քեզի արտօնուած չէ կին առնել զինք»:
For John would say to him, “It is not lawful for you to have her.”
5 Ուստի կ՚ուզէր սպաննել զայն, բայց կը վախնար բազմութենէն, որովհետեւ մարգարէ կը նկատէին՝՝ զայն:
And although he wanted to kill him, he feared the crowd, because they counted him as a prophet.
6 Երբ Հերովդէսի ծնունդին տարեդարձը կը տօնուէր, Հերովդիայի աղջիկը պարեց հանդիսականներուն առջեւ, ու հաճեցուց Հերովդէսը:
But while Herod's birthday was being celebrated, the daughter of Herodias danced before them and she pleased Herod.
7 Ուստի երդումով խոստացաւ որ տար անոր ի՛նչ որ ուզէր:
So he promised with an oath to give her whatever she might ask.
8 Ան ալ՝ նախապէս խրատուած ըլլալով իր մօրմէն՝ ըսաւ. «Տո՛ւր ինծի Յովհաննէս Մկրտիչին գլուխը՝ ափսէի մը վրայ»:
So she, having been prompted by her mother, she says, “Give me here on a platter the head of John the Baptizer!”
9 Թագաւորը տրտմեցաւ. բայց երդումներուն եւ իրեն հետ նստողներուն պատճառով՝ հրամայեց որ տրուի:
And the king was sorry; nevertheless, because of the oaths and those who were reclining at the table with him, he commanded it to be given.
10 Ու մարդ ղրկելով՝ գլխատեց Յովհաննէսը բանտին մէջ:
So he sent and had John beheaded in prison.
11 Եւ անոր գլուխը բերուեցաւ ափսէի մը վրայ ու տրուեցաւ աղջիկին. ան ալ տուաւ իր մօր:
And his head was brought on a platter and given to the girl, and she brought it to her mother.
12 Եւ անոր աշակերտները եկան, վերցուցին մարմինը, թաղեցին զայն, ու գացին պատմեցին Յիսուսի:
Then his disciples came forward and took the body and buried it, and they went and told Jesus.
13 Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ ամայի տեղ մը՝ առանձին: Երբ բազմութիւնները լսեցին, ոտքով հետեւեցան անոր՝ իրենց քաղաքներէն:
Upon hearing it, Jesus departed from there by boat to a deserted place privately. But when the crowds heard it, they followed Him on foot from the towns.
14 Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով մեծ բազմութիւն մը՝ գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները:
So when Jesus disembarked He saw a large crowd, and He had compassion on them and healed their sick.
15 Իրիկունը՝ իր աշակերտները եկան եւ ըսին. «Հոս ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած է. արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց»:
Now with evening coming on His disciples approached Him saying: “The place is uninhabited and the hour is already late. Dismiss the crowds, that they may go into the villages and buy themselves food.”
16 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Պէտք չկայ որ անոնք երթան, դո՛ւք տուէք անոնց՝ որ ուտեն»:
But Jesus said to them: “They do not need to go away. You give them to eat.”
17 Անոնք ալ ըսին. «Հոս ուրիշ բան չունինք, բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ»:
But they say to Him, “We have nothing here except five loaves and two fish.”
18 Ըսաւ անոնց. «Հո՛ս՝ ինծի՛ բերէք զանոնք»:
So He said, “Bring them here to me.”
19 Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց, եւ կտրելով նկանակները՝ տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն ալ՝ բազմութեան:
Then He commanded the crowds to recline on the grass. And taking the five loaves and two fish and looking up to heaven, He blessed; and breaking the loaves He gave to the disciples, and the disciples to the crowds.
20 Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ տասներկու կողով լեցուցին:
So they all ate and were filled; and they took up the fragments that remained, twelve baskets full.
21 Անոնք որ կերան՝ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ էին, կիներէն ու մանուկներէն զատ:
Now those who ate were about five thousand men, besides women and children.
22 Իսկոյն հարկադրեց աշակերտները՝ որ նաւ մտնեն եւ իրմէ առաջ անցնին միւս եզերքը, մինչ ինք բազմութիւնները կ՚արձակէր:
Immediately Jesus made His disciples get into the boat and go ahead of Him to the other side, while He dismissed the crowds.
23 Բազմութիւնները արձակելէ ետք, լեռը ելաւ առանձին՝ աղօթելու: Երբ իրիկուն եղաւ, հոն էր՝ մինակը.
And having dismissed the crowds He went up on the mountain by Himself to pray. So when night came He was alone there.
24 իսկ նաւը արդէն ծովուն մէջտեղն էր՝ ալեկոծութեան մէջ, որովհետեւ հովը հակառակ ուղղութեամբ էր:
But the boat was already in the middle of the sea, being harassed by the waves, for the wind was contrary.
25 Գիշերուան չորրորդ պահուն՝ Յիսուս գնաց դէպի նաւը, քալելով ծովուն վրայ:
So in the fourth watch of the night Jesus went to them, walking on the sea.
26 Երբ աշակերտները տեսան զայն՝ որ կը քալէր ծովուն վրայ, վրդովեցան եւ ըսին թէ աչքի երեւոյթ մըն է, ու վախնալով աղաղակեցին:
And when the disciples saw Him walking on the sea, they became agitated saying, “It's a ghost!” And they cried out for fear.
27 Իսկոյն Յիսուս խօսեցաւ անոնց եւ ըսաւ. «Քաջալերուեց՛էք, ե՛ս եմ, մի՛ վախնաք»:
But immediately Jesus spoke to them saying: “Courage! It is I; don't be afraid!”
28 Պետրոս պատասխանեց անոր. «Տէ՛ր, եթէ դո՛ւն ես, հրամայէ՛ ինծի՝ որ գամ քեզի ջուրերուն վրայէն»:
So in answer Peter said, “Lord, since it's you, command me to come to you on the water.”
29 Ան ալ ըսաւ. «Եկո՛ւր»: Երբ Պետրոս նաւէն իջաւ, քալեց ջուրերուն վրայէն՝ Յիսուսի քով երթալու համար:
So He said to him, “Come!” And stepping down from the boat Peter walked on the water to go to Jesus.
30 Բայց տեսնելով հովին սաստիկ ըլլալը՝ վախցաւ: Երբ սկսաւ ընկղմիլ, աղաղակեց. «Տէ՛ր, փրկէ՛ զիս»:
But seeing the strong wind he became afraid, and beginning to sink he cried out saying, “Lord, save me!”
31 Յիսուս իսկոյն երկարեց իր ձեռքը, բռնեց զինք ու ըսաւ. «Թերահաւա՛տ, ինչո՞ւ կասկածեցար»:
And immediately Jesus reached out His hand and caught him and says to him: “You little-faith! Why did you doubt?”
32 Երբ նաւ ելան՝ հովը դադրեցաւ:
And when they got into the boat the wind ceased.
33 Անոնք որ նաւուն մէջ էին՝ եկան, երկրպագեցին անոր եւ ըսին. «Ճշմա՛րտապէս դուն Աստուծոյ Որդին ես»:
Then those who were in the boat came and worshiped Him saying, “Truly you are the Son of God!”
34 Անցնելով միւս կողմը՝ հասան Գեննեսարէթ:
When they had crossed over they came to the land of Genesaret.
35 Երբ այդ տեղի մարդիկը ճանչցան զինք, մարդ ղրկեցին ամբողջ շրջակայքը, բերին անոր բոլոր ախտաւորները,
And when the men of that place recognized Him they sent messengers into all that surrounding region and they brought to Him all who were sick.
36 ու կ՚աղաչէին անոր որ միա՛յն դպչէին իր հանդերձին քղանցքին. եւ անոնք որ դպան՝ բժշկուեցան:
And they would beg Him that if only they might at least touch the hem of His garment; and as many as touched were completely healed.
