ՄԱՐԿՈՍ 8
1 Այդ օրերը, բազմութիւնը յոյժ շատ ըլլալով եւ ուտելու ոչինչ ունենալով, Յիսուս իրեն կանչեց իր աշակերտները ու ըսաւ անոնց.
En ces jours-là, comme il y avait de nouveau avec Jésus une grande multitude, qui n'avait rien à manger, il appela les disciples et leur dit:
2 «Կը գթամ այդ բազմութեան վրայ, որովհետեւ արդէն երեք օր է՝ որ քովս են, եւ ոչինչ ունին ուտելու:
J'ai compassion de cette multitude de gens car il y a déjà trois jours qu'ils ne me quittent pas, et ils n'ont rien à manger.
3 Եթէ անօթի ուղարկեմ զանոնք իրենց տուները՝ պիտի պարտասին ճամբան, որովհետեւ ատոնցմէ ոմանք հեռաւոր տեղէ եկած են»:
Si je les renvoie à jeun dans leurs demeures, les forces leur manqueront en chemin; car quelques-uns sont venus de loin.
4 Իր աշակերտները պատասխանեցին իրեն. «Այս անապատին մէջ ուրկէ՞ կրնայ մէկը հացով կշտացնել ատոնք»:
Ses disciples répondirent: Où pourrait-on, dans ce désert, trouver des pains pour les rassasier?
5 Հարցուց անոնց. «Քանի՞ նկանակ ունիք»: Անոնք ըսին. «Եօթը»:
Il leur demanda: Combien avez-vous de pains? Ils dirent: Sept.
6 Հրամայեց բազմութեան՝ որ նստի գետինին վրայ. եւ առաւ եօթը նկանակները, շնորհակալ եղաւ, կտրեց ու տուաւ աշակերտներուն, որպէսզի հրամցնեն բազմութեան. եւ հրամցուցին:
Alors il commanda à la foule de s'asseoir à terre; puis il prit les sept pains, et, après avoir rendu grâces, il les rompit et les donna à ses disciples pour les distribuer; et ils les distribuèrent à la foule.
7 Քանի մը մանր ձուկ ալ ունէին: Օրհնեց ու ըսաւ՝ որ զանոնք ալ հրամցնեն անոնց:
Ils avaient aussi quelques petits poissons; Jésus après avoir rendu grâces, les fit aussi distribuer.
8 Կերան, կշտացան, եւ աւելցած բեկորներէն եօթը զամբիւղ վերցուցին:
Tous mangèrent et furent rassasiés; et on emporta sept corbeilles pleines des morceaux qui restaient.
9 Ուտողները չորս հազարի չափ էին: Արձակեց զանոնք,
Or, ils étaient environ quatre mille. Jésus les renvoya;
10 եւ իսկոյն նաւ մտնելով՝ աշակերտներուն հետ գնաց Դաղմանութայի կողմերը:
et, aussitôt après, étant entré dans la barque avec ses disciples, il alla dans le pays de Dalmanutha.
11 Փարիսեցիները ելլելով՝ սկսան անոր հետ վիճաբանիլ, ու զայն փորձելով՝ կը խնդրէին իրմէ նշան մը երկինքէն:
Alors survinrent des pharisiens, qui se mirent à disputer avec lui, et ils lui demandèrent, pour le mettre à l'épreuve, un miracle venant du ciel.
12 Ան ալ իր հոգիին մէջ հառաչելով՝ ըսաւ. «Ինչո՞ւ այս սերունդը նշան կը խնդրէ: Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի թէ այս սերունդին նշան պիտի չտրուի»:
Jésus, soupirant en son esprit, dit: Pourquoi cette génération demande-t-elle un miracle? En vérité, je vous le déclare, il ne lui en sera donné aucun.
13 Եւ զանոնք թողուց, դարձեալ նաւ մտաւ ու գնաց ծովուն միւս եզերքը:
Et, les ayant laissés, il rentra dans la barque et passa à l'autre bord.
14 Հաց առնել մոռցած էին. բայց նաւուն մէջ իրենց հետ միայն մէկ նկանակ ունէին:
Or, les disciples avaient oublié de prendre des pains; ils n'en avaient qu'un seul avec eux dans la barque.
15 Պատուիրեց անոնց ու ըսաւ. «Ուշադի՛ր եղէք, զգուշացէ՛ք Փարիսեցիներու խմորէն ու Հերովդէսի խմորէն»:
Jésus leur fit cette recommandation: Gardez-vous avec soin du levain des pharisiens et du levain d'Hérode.
16 Իսկ անոնք իրարու հետ կը մտածէին եւ կ՚ըսէին. «Որովհետեւ հաց չունինք»:
Ils se disaient entre eux: C'est parce que nous n'avons pas de pains!
17 Յիսուս գիտնալով անոնց մտածումը՝ ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ կը մտածէք թէ հաց չունիք. տակաւին չէ՞ք ըմբռներ ու չէ՞ք հասկնար. տակաւին ձեր սիրտը կարծրացա՞ծ է:
Mais Jésus, s'en étant aperçu, leur dit: Pourquoi vous dites- vous: c'est parce que nous n'avons pas de pains? N'entendez-vous pas et ne comprenez-vous pas encore? Avez-vous toujours un coeur endurci?
18 Աչքեր ունիք եւ չէ՞ք տեսներ, ականջներ ունիք ու չէ՞ք լսեր, եւ չէ՞ք յիշեր:
Vous avez des yeux, et vous ne voyez pas! Vous avez des oreilles, et, vous n'entendez point! N'avez-vous donc pas de mémoire?
19 Երբ հինգ նկանակները կտրեցի հինգ հազարին, բեկորներով լեցուն քանի՞ կողով վերցուցիք»: Ըսին անոր. «Տասներկու»:
Lorsque j'ai rompu les cinq pains pour les cinq mille hommes, combien avez-vous emporté de paniers pleins de morceaux? Ils lui répondirent Douze.
20 «Ու երբ եօթը նկանակները կտրեցի չորս հազարին, բեկորներով լեցուն քանի՞ զամբիւղ վերցուցիք»: Անոնք ալ ըսին. «Եօթը»:
Et lorsque j'ai rompu les sept pains pour les quatre mille hommes, combien avez-vous emporté de corbeilles pleines de morceaux? Ils lui répondirent: Sept.
21 Եւ ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչպէս չէք հասկնար»:
Puis il leur dit N'avez-vous pas encore compris?
22 Երբ գնաց Բեթսայիդա՝ կոյր մը բերին անոր առջեւ, ու կ՚աղաչէին իրեն՝ որ դպչի անոր:
Ils allèrent ensuite à Bethsaïda. On amena à Jésus un aveugle, et on le pria de le toucher.
23 Ան ալ՝ բռնելով կոյրին ձեռքէն՝ դուրս տարաւ գիւղէն, եւ թքնելով անոր աչքերուն՝ դրաւ ձեռքը անոր վրայ, ու հարցուց անոր թէ կը տեսնէ՛ բան մը:
Alors il prit l'aveugle par la main, et, l'ayant conduit hors du village, il lui mit de la salive sur les yeux, lui imposa les mains, et lui demanda s'il voyait quelque chose.
24 Ան ալ նայեցաւ եւ ըսաւ. «Կը տեսնեմ մարդիկ՝ ծառերու պէս, որ կը քալեն»:
L'aveugle, ayant regardé, dit: J'aperçois des hommes qui marchent, pareils à des arbres.
25 Դարձեալ դրաւ ձեռքը անոր աչքերուն վրայ ու նայիլ տուաւ անոր. եւ առողջացաւ, ու յստակօրէն կը տեսնէր բոլորը:
Ensuite Jésus lui mit de nouveau les mains sur les yeux. L'aveugle regarda; il fut guéri, et il voyait tout distinctement.
26 Յետոյ՝ ղրկելով զայն իր տունը՝ ըսաւ. «Մի՛ մտներ գիւղը, ո՛չ ալ մէկու մը ըսէ գիւղին մէջ»:
Jésus le renvoya dans sa maison et lui dit: Ne rentre pas dans le village.
27 Յիսուս գնաց Փիլիպպոսի Կեսարիային գիւղերը՝ իր աշակերտներուն հետ: Ճամբան հարցուց իր աշակերտներուն. «Մարդիկ ինծի համար ի՞նչ կ՚ըսեն, ո՞վ եմ»:
Jésus, étant parti de là avec ses disciples, vint dans les villages voisins de Césarée de Philippe. Chemin faisant, il demanda à ses disciples: Qui dit-on, parmi les hommes, que je suis?
28 Անոնք պատասխանեցին. «Ոմանք՝ Յովհաննէս Մկրտիչը, ուրիշներ՝ Եղիան, ուրիշներ ալ՝ մարգարէներէն մէկը»:
Ils répondirent: Les uns disent: Jean-Baptiste; d'autres, Elie; et d'autres, l'un des prophètes.
29 Եւ ինք ըսաւ անոնց. «Իսկ դո՛ւք ինծի համար ի՞նչ կ՚ըսէք, ո՞վ եմ»: Պետրոս պատասխանեց անոր. «Դուն Քրիստո՛սն ես»:
Il leur dit: Mais vous, qui dites-vous que je suis? Pierre lui répondit: Tu es le Christ!
30 Սաստիկ հրահանգեց անոնց՝ որ ո՛չ մէկուն խօսին իր մասին:
Et Jésus leur défendit sévèrement de dire cela de lui à personne.
31 Ապա սկսաւ սորվեցնել անոնց. «Պէտք է որ մարդու Որդին շատ չարչարանքներ կրէ, մերժուի երէցներէն, քահանայապետներէն եւ դպիրներէն, սպաննուի, ու երեք օրէն ետք յարութիւն առնէ»:
Alors il commença à leur enseigner qu'il fallait que le fils de l'homme souffrît beaucoup, qu'il fût rejeté par les anciens, par les principaux sacrificateurs et les scribes, qu'il fût mis à mort, et qu'il ressuscitât trois jours après.
32 Այս խօսքը ըսաւ բացորոշապէս: Ուստի Պետրոս մէկդի առաւ զինք եւ սկսաւ յանդիմանել:
Il leur en parlait ouvertement. Pierre, l'ayant pris à part, se mit à lui faire des remontrances.
33 Իսկ ինք դարձաւ, իր աշակերտներուն նայելով՝ յանդիմանեց Պետրոսը եւ ըսաւ. «Ետե՛ւս գնա, Սատանա՛յ, որովհետեւ դուն ո՛չ թէ Աստուծոյ բաները կը մտածես, հապա՝ մարդոց բաները»:
Mais Jésus, se retournant et regardant ses disciples, censura Pierre et lui dit: Arrière de moi, Satan! Car tes pensées ne viennent pas de Dieu! Tu penses comme les hommes!
34 Երբ իրեն կանչեց բազմութիւնը՝ իր աշակերտներուն հետ, ըսաւ անոնց. «Ո՛վ որ ուզէ գալ իմ ետեւէս, թող ուրանայ ինքզինք, վերցնէ իր խաչը, ու հետեւի ինծի:
Puis, ayant appelé le peuple avec ses disciples, il leur dit: Si quelqu'un veut venir après moi, qu'il renonce à lui- même, qu'il se charge de sa croix et qu'il me suive.
35 Որովհետեւ ո՛վ որ ուզէ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ ինծի ու աւետարանին համար, պիտի փրկէ զայն:
Car celui qui voudra sauver sa vie la perdra; mais celui qui perdra sa vie à cause de moi et de l'Évangile, la sauvera.
36 Քանի որ ի՞նչ օգուտ է մարդուն՝ որ շահի ամբողջ աշխարհը, բայց կորսնցնէ իր անձը.
Et que servirait-il à un homme de gagner le monde entier, s'il perdait son âme?
37 կամ՝ մարդ ի՞նչ փրկանք պիտի տայ իր անձին փոխարէն:
Ou bien, que donnerait l'homme en échange de son âme?
38 Որովհետեւ ո՛վ որ ամօթ սեպէ զիս եւ իմ խօսքերս դաւանիլը՝ այս շնացող ու մեղաւոր սերունդին մէջ, մարդու Որդին ալ ամօթ պիտի սեպէ զայն դաւանիլը՝ երբ գայ իր Հօր փառքով սուրբ հրեշտակներուն հետ»:
Car si quelqu'un a honte de moi et de mes paroles, au milieu de cette génération adultère et pécheresse, le Fils de l'homme aura aussi honte de lui, lorsqu'il viendra dans la gloire de son Père avec les saints anges.
