ՄԱՐԿՈՍ 7
1 Փարիսեցիներէն ու դպիրներէն ոմանք՝ որ եկած էին Երուսաղէմէն՝ իր քով հաւաքուեցան:
ⲁ̅ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲉⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
2 Երբ տեսան թէ անոր աշակերտներէն ոմանք՝ պիղծ, այսինքն՝ անլուայ ձեռքերով հաց կ՚ուտեն, մեղադրեցին.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲙⲡⲉⲩⲟⲉⲓⲕ ⲉⲙⲡⲟⲩⲉⲓⲁⲧⲟⲟⲧⲟⲩ
3 որովհետեւ Փարիսեցիներն ու բոլոր Հրեաները հաց չեն ուտեր՝ մինչեւ որ լա՛ւ մը լուան իրենց ձեռքերը, քանի որ նախնիքներուն աւանդութիւնը կը պահեն:
ⲅ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲙⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲧⲙⲓⲁⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲙⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲉⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ
4 Շուկայէն եկած ատեն եթէ չլուացուին՝ չեն ուտեր: Ասոնց նման շատ բաներ կան, որոնք ընդունած են ու կը պահեն, ինչպէս՝ գաւաթներու, փարչերու, պղինձէ անօթներու եւ սեղաններու լուացումը:
ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲩϣⲁⲛⲉⲓ ⲛⲧⲁⲅⲟⲣⲁ ⲉⲩⲧⲙϭⲉϣϭⲱϣⲟⲩ ⲙⲉⲩⲟⲩⲱⲙ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲉⲥⲙⲟⲧ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲁⲩϫⲓⲧⲟⲩ ⲉⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲁⲡⲟⲧ ⲉϩⲟⲣⲡⲟⲩ ⲛⲙϩⲉⲛⲝⲉⲥⲧⲏⲥ ⲛⲙϩⲉⲛⲭⲁⲗⲕⲓⲛ
5 Հետեւաբար Փարիսեցիներն ու դպիրները հարցուցին անոր. «Ինչո՞ւ քու աշակերտներդ նախնիքներուն աւանդութեան համաձայն չեն շարժիր, եւ անլուայ ձեռքերով հաց կ՚ուտեն»:
ⲉ̅ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲥⲉⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲛ ⲕⲁⲧⲁⲧⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲥⲉⲟⲩⲱⲙ ⲙⲡⲉⲩⲟⲓⲕ ⲉⲣⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲧⲟⲗⲙ
6 Ինք ալ պատասխանեց անոնց. «Եսայի ճի՛շդ մարգարէացաւ ձեր մասին, կեղծաւորնե՛ր, ինչպէս գրուած է. “Այս ժողովուրդը միայն շրթունքո՛վ կը պատուէ զիս, բայց իրենց սիրտը հեռու է ինձմէ.
ⲋ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲁⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ ϩⲁⲣⲱⲧⲛ ⲛϩⲩⲡⲟⲕⲣⲓⲧⲏⲥ ⲛⲑⲉ ⲉⲧϥⲥⲏϩ ϫⲉ ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲧⲙⲁⲓⲟ ⲙⲙⲟⲓ ϩⲛ ⲛⲉϥⲥⲡⲟⲧⲟⲩ ⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲇⲉ ⲟⲩⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟⲓ
7 ու պարապ տեղը կը պաշտեն զիս՝ մարդոց պատուէրները իբր վարդապետութիւն սորվեցնելով”:
ⲍ̅ⲉⲩⲟⲩⲱϣⲧ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲡϫⲓⲛϫⲏ ⲉⲩϯ ⲥⲃⲱ ⲛϩⲉⲛⲥⲃⲟⲟⲩⲉ ⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲣⲣⲱⲙⲉ
8 Որովհետեւ Աստուծոյ պատուիրանը ձգելով՝ մարդո՛ց աւանդութիւնը կը պահէք, ինչպէս՝ փարչերու եւ գաւաթներու լուացումը, ու ասոնց նման շատ ուրիշ բաներ կ՚ընէք»:
ⲏ̅ⲉⲁⲧⲉⲧⲛⲕⲱ ⲛⲥⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲉⲧⲛⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲙⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ
9 Եւ ըսաւ անոնց. «Լա՛ւ կ՚անարգէք Աստուծոյ պատուիրանը, որպէսզի ձեր աւանդութիւնը պահէք:
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲧⲉⲧⲛⲁⲑⲉⲧⲓ ⲛⲧⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲧⲉⲧⲛⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ
10 Քանի որ Մովսէս ըսաւ. “Պատուէ՛ հայրդ ու մայրդ. եւ ո՛վ որ անիծէ իր հայրը կամ մայրը, մահո՛վ թող վախճանի”:
ⲓ̅ⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲅⲁⲣ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲧⲁⲓⲉⲡⲉⲕⲉⲓⲱⲧ ⲛⲙ ⲧⲉⲕⲙⲁⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁϫⲓϣⲁϫⲉ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲛⲥⲁⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲟⲩ ⲙⲁⲣⲉϥⲙⲟⲩ
11 Բայց դուք կ՚ըսէք. “Եթէ մէկը իր հօր կամ մօր ըսէ. "Ի՛նչ օգուտ որ ինձմէ պիտի ստանաս՝ Աստուծոյ տալիք կորբան է", (որ կը նշանակէ՝ ընծայ, ) ան ազատ կ՚ըլլայ”,
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ⲧⲉⲧⲛϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲡⲣⲱⲙⲉ ϫⲟⲟⲥ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ϫⲉ ⲕⲟⲣⲃⲁⲛ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲇⲱⲣⲟⲛ ⲡⲉ ⲉⲕϣⲁⲛϯϩⲏⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧ
12 եւ ա՛լ թոյլ չէք տար անոր՝ բա՛ն մը ընել իր հօր կամ մօր:
ⲓ̅ⲃ̅ⲙⲁⲧⲉⲧⲛⲕⲁⲁϥ ϭⲉ ⲉⲣⲗⲁⲁⲩ ⲛϩⲱⲃ ⲙⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧ ⲏ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ
13 Անվաւեր կը դարձնէք Աստուծոյ խօսքը՝ ձեր փոխանցած աւանդութեամբ, ու շատ ուրիշ բաներ կ՚ընէք՝ ասոր նման»:
ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲧⲉⲧⲛⲧⲥⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲧⲛⲡⲁⲣⲁⲇⲟⲥⲓⲥ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲧⲁⲁⲥ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲧⲛⲧⲱⲛ ⲉⲛⲁⲓ ⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ
14 Ամբողջ բազմութիւնը իրեն կանչելով՝ ըսաւ անոնց. «Բոլո՛րդ ալ մտիկ ըրէք ինծի, ու հասկցէ՛ք:
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲟⲛ ⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓ
15 Ոչինչ կայ՝ որ դուրսէն մտնէ մարդուն մէջ ու կարող ըլլայ պղծել զայն. հապա ինչ որ դուրս կ՚ելլէ անկէ, անիկա՛ է որ կը պղծէ մարդը:
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲙⲛⲗⲁⲁⲩ ⲉϥⲙⲡⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲛⲁϣϫⲁϩⲙⲉϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛⲉⲧϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ
16 Ո՛վ որ ականջ ունի լսելու՝ թող լսէ»:
ⲓ̅ⲋ̅
17 Երբ ինք՝ զատուելով այդ բազմութենէն՝ տուն մտաւ, իր աշակերտները հարցուցին իրեն այդ առակին մասին:
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲕⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲉⲓ ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ
18 Ըսաւ անոնց. «Դո՞ւք ալ այդպէս անխելք էք. չէ՞ք ըմբռներ թէ ամէն ինչ՝ որ դուրսէ՛ն կը մտնէ մարդուն մէջ, չի կրնար պղծել զայն,
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲟ ⲛⲁⲧϩⲏⲧ ϩⲓⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲟⲉⲓ ⲁⲛ ϫⲉ ⲛⲕⲁ ⲛⲓⲙ ⲉϥⲙⲡⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲛϥⲛⲁϣϫⲁϩⲙⲉϥ ⲁⲛ
19 որովհետեւ ո՛չ թէ անոր սիրտին մէջ կը մտնէ՝ հապա փորը, եւ արտաքնոցը դուրս կ՚ելլէ. ուստի բոլոր կերակուրները մաքուր են՝՝»:
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲉϥⲃⲏⲕ ⲁⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲫⲏⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲏ ⲁⲩⲱ ϥⲃⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲙⲁ ⲛⲣⲙⲏ ⲉϥⲕⲁⲑⲁⲣⲓⲍⲉ ⲛⲛϭⲓⲛⲟⲩⲟⲟⲙ ⲧⲏⲣⲟⲩ
20 Նաեւ ըսաւ. «Ինչ որ կ՚ելլէ մարդուն ներսէն, անիկա՛ կը պղծէ մարդը:
ⲕ̅ⲛⲉϥϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉϣⲁϥϫⲁϩⲙ ⲡⲣⲱⲙⲉ
21 Որովհետեւ ներսէ՛ն, մարդոց սիրտէ՛ն, կ՚ելլեն չար մտածումներ, շնութիւններ, պոռնկութիւններ, սպանութիւններ,
ⲕ̅ⲁ̅ⲉϥⲛⲏⲩ ⲅⲁⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ϩⲟⲩⲛ ⲙⲡϩⲏⲧ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲉⲩⲉ ⲉⲑⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲡⲟⲣⲛⲉⲓⲁ ϩⲉⲛϫⲓⲟⲩⲉ
22 գողութիւններ, ագահութիւններ, չարութիւններ, նենգութիւն, ցոփութիւն, չար աչք, հայհոյութիւն, ամբարտաւանութիւն, անմտութիւն:
ⲕ̅ⲃ̅ϩⲉⲛϩⲱⲧⲃ ϩⲉⲛⲙⲛⲧⲛⲟⲉⲓⲕ ϩⲉⲛⲙⲛⲧⲙⲁⲓ ⲧⲟ ⲛϩⲟⲩⲟ ϩⲉⲛⲡⲟⲛⲏⲣⲓⲁ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲉϥϫⲱϩⲙ ⲟⲩⲃⲁⲗ ⲉϥϩⲟⲟⲩ ⲟⲩⲙⲛⲧⲣⲉϥϫⲓⲟⲩⲁ ⲟⲩⲙⲛⲧϫⲁⲥⲓϩⲏⲧ ⲟⲩⲙⲛⲧⲁⲧϩⲏⲧ
23 Այս բոլոր չար բաները ներսէ՛ն կ՚ելլեն ու կը պղծեն մարդը»:
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ϩⲟⲩⲛ ⲉⲩϫⲱϩⲙ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ
24 Կանգնելով՝ անկէ գնաց Տիւրոսի եւ Սիդոնի հողամասերը, ու տուն մը մտնելով՝ կ՚ուզէր որ ո՛չ մէկը գիտնայ. բայց չկրցաւ թաքուն մնալ:
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲡⲱⲱⲛⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲩⲣⲟⲥ ⲛⲙⲥⲓⲇⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲉⲓ ⲙⲡϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉϥⲉϣϩⲱⲡ
25 Որովհետեւ կին մը, որուն աղջիկը անմաքուր ոգի ունէր իր մէջ, լսեց անոր մասին, եկաւ եւ ինկաւ անոր ոտքը:
ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲉⲩⲛⲧⲥⲟⲩϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲣⲉⲟⲩⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛⲙⲙⲁⲥ ⲁⲥⲉⲓ ⲁⲥⲡⲁϩⲧⲥ ϩⲁⲣⲁⲧϥ
26 Այդ կինը հեթանոս էր, փիւնիկ-ասորի ցեղէն, ու կը թախանձէր անոր՝ որ հանէ դեւը իր աղջիկէն:
ⲕ̅ⲋ̅ⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϩⲉⲗⲗⲏⲛ ⲧⲉ ⲣⲣⲙⲧⲉⲫⲟⲓⲛⲓⲕⲏ ⲛⲧⲥⲩⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲛⲉϫⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓ ⲧⲉⲥϣⲉⲉⲣⲉ
27 Յիսուս ըսաւ անոր. «Թո՛յլ տուր՝ որ նախ զաւակնե՛րը կշտանան, քանի որ լաւ չէ առնել զաւակներուն հացը եւ նետել շուներուն»:
ⲕ̅ⲍ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲕⲁⲛϣⲏⲣⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲉⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲛⲛⲁⲛⲟⲩⲥ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉϫⲓ ⲙⲡⲟⲉⲓⲕ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ ⲉⲛⲟϫϥ ⲛⲛⲉⲩϩⲟⲟⲣ
28 Ան ալ պատասխանեց անոր. «Այո՛, Տէ՛ր. սակայն շուներն ալ՝ սեղանին ներքեւ՝ կը կերակրուին զաւակներուն փշրանքներէն»:
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲥⲟⲩⲱϣⲃ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲕⲉⲟⲩϩⲟⲟⲣ ϣⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲥⲣⲉϥⲣⲓϥⲉ ϩⲁⲧⲉⲧⲣⲁⲡⲉⲍⲁ ⲛⲛϣⲏⲣⲉ
29 Յիսուս ըսաւ անոր. «Այդ խօսքիդ համար՝ գնա՛, դեւը դուրս ելաւ աղջիկէդ»:
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲉⲓϣⲁϫⲉ ⲁⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲟⲩϣⲉⲉⲣⲉ
30 Կինը իր տունը երթալով՝ գտաւ որ դեւը ելած էր, իսկ աղջիկը՝ պառկած մահիճին վրայ:
ⲗ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲓ ⲁⲥϩⲉ ⲉⲧⲉϣϣⲉⲉⲣⲉ ⲉⲥⲛⲏϫ ϩⲓⲡⲉϭⲗⲟϭ ⲉⲁⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲗⲟ ϩⲓⲱⲱⲥ
31 Դարձեալ Տիւրոսի եւ Սիդոնի հողամասերէն մեկնելով՝ գնաց Գալիլեայի ծովեզերքը, Դեկապոլիսի հողամասին մէջէն:
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲩⲣⲟⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲥⲓⲇⲱⲛ ⲉⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲛⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ϩⲛ ⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲛⲧⲟϣ ⲛⲧⲇⲉⲕⲁⲡⲟⲗⲓⲥ
32 Մէկը բերին անոր առջեւ, խուլ ու դժուարախօս, եւ կ՚աղաչէին՝ որ ձեռք դնէ անոր վրայ:
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲁⲗ ⲛⲙⲡⲟ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲕⲁⲧⲟⲟⲧϥ ϩⲓϫⲱϥ
33 Բազմութենէն մէկդի առնելով զայն՝ իր մատները մխեց անոր ականջներուն մէջ ու թքնեց, եւ դպաւ անոր լեզուին.
ⲗ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲧϥ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲧⲉⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥϫⲓⲧϥ ⲉⲩⲥⲁ ⲁϥⲛⲉϫⲛⲉϥⲧⲏⲏⲃⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉϥⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲉϫⲧⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲁϥϫⲱϩ ⲉⲡⲉϥⲗⲁⲥ
34 ապա երկինք նայելով՝ հառաչեց ու ըսաւ անոր. «Եփփաթա՛», (որ ըսել է՝ բացուէ՛.)
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϥⲓ ⲓⲁⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲁϥⲁϣⲁϩⲟⲙ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲡⲫⲁⲑⲁ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲟⲩⲱⲛ
35 իսկոյն բացուեցան անոր ականջները եւ քակուեցաւ անոր լեզուին կապը, ու շիտակ կը խօսէր:
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲟⲩⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲟⲩⲱⲛ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲣⲣⲉ ⲙⲡⲉϥⲗⲁⲥ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ
36 Պատուիրեց անոնց՝ որ ո՛չ մէկուն ըսեն. սակայն ինք ո՛րքան կը պատուիրէր անոնց, անոնք ա՛լ աւելի կը հրապարակէին:
ⲗ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉⲩϫⲟⲟⲥ ⲗⲗⲁⲁⲩ ϩⲟⲥⲟⲛ ⲇⲉ ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲟⲛ ⲉⲩϯ ⲙⲡⲉϥⲥⲟⲉⲓⲧ
37 Չափազանց կ՚ապշէին ու կ՚ըսէին. «Ան ամէն ինչ լաւ կ՚ընէ. խուլերուն լսել կու տայ, եւ համրերուն՝ խօսիլ»:
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲁϥⲁⲁⲩ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛϥⲧⲉⲛⲕⲉⲁⲗ ⲥⲱⲧⲙ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲙⲡⲟ ⲛϥⲧⲣⲉⲩϣⲁϫⲉ
