ՄԱՐԿՈՍ 6
1 Անկէ մեկնելով՝ գնաց իր բնագաւառը, եւ իր աշակերտները հետեւեցան անոր:
AND Jeshu went forth from thence, and came to his city; and his disciples adhered to him.
2 Երբ Շաբաթ օրը հասաւ, սկսաւ ժողովարանին մէջ սորվեցնել: Շատեր լսելով կ՚ապշէին ու կ՚ըսէին. «Ասիկա ուրկէ՞ ունի այս բաները. այս ի՞նչ իմաստութիւն է՝ իրեն տրուած, որ այսպիսի հրաշքներ կը գործուին իր ձեռքով:
And when it was shabath, he began to teach in the house of the congregation: and many who heard wondered, and said, Whence to him are these? and what is this wisdom which hath been given him, that miracles such as these by his hands should be done?
3 Ասիկա հիւսնը չէ՞, Մարիամի որդին, եւ Յակոբոսի, Յովսէսի, Յուդայի ու Սիմոնի եղբայրը. եւ իր քոյրերը հոս՝ մեր քով չե՞ն»: Ուստի անոր պատճառով կը գայթակղէին:
Is not this the carpenter, the son of Mariam, and the brother of Jacub, and of Josi, and of Jehuda, and of Shemun? and are not his sisters here with us? And they were offended with him.
4 Սակայն Յիսուս ըսաւ անոնց. «Մարգարէ մը առանց պատիւի չէ, բացի իր բնագաւառին, իր ազգականներուն եւ իր տան մէջ»:
And Jeshu said to them, No prophet is despised, unless in his own city, and among his kinsfolk, and in his own house.
5 Հոն չէր կրնար հրաշք գործել. բայց միայն քանի մը հիւանդի վրայ ձեռք դրաւ ու բուժեց զանոնք:
And he could not do there any miracle, except that upon a few sick he laid his hands, and healed them
6 Եւ անոնց անհաւատութեան վրայ կը զարմանար, ու շրջակայ գիւղերը երթալով՝ կը սորվեցնէր:
And he wondered at the defectiveness of their faith. AND he itinerated through the villages, teaching.
7 Իրեն կանչելով տասներկուքը՝ երկու-երկու ղրկեց զանոնք, եւ իշխանութիւն տուաւ անոնց՝ անմաքուր ոգիներուն վրայ:
And he called his twelve, and began to send them two and two; and gave them power over unclean spirits to cast them out.
8 Պատուիրեց անոնց՝ որ ոչինչ առնեն ճամբորդութեան համար, բայց միայն գաւազան մը. ո՛չ պարկ, ո՛չ հաց, ո՛չ դրամ՝ գօտիներուն մէջ,
And he instructed them to take nothing for the journey, except a staff only; not a wallet, nor bread, nor brass in their purses;
9 հապա հողաթափ հագնին: Ու ըսաւ. «Կրկին բաճկոն մի՛ հագնիք»,
but be shod with sandals, and not to be clothed with two tunics.
10 եւ աւելցուց. «Ո՛ր տունը որ մտնէք, հո՛ն մնացէք՝ մինչեւ որ անկէ մեկնիք:
And he said to them, Into whatsoever house you enter, there be until you go forth from thence.
11 Իսկ անոնք որ չեն ընդունիր ձեզ ու մտիկ չեն ըներ ձեզի, երբ անկէ մեկնիք՝ թօթուեցէ՛ք ձեր ոտքերուն ներքեւի փոշին, իբր վկայութիւն անոնց: Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Սոդոմացիներուն եւ Գոմորացիներուն աւելի՛ դիւրին պիտի ըլլայ դատաստանին օրը՝ քան այդ քաղաքին”՝՝»:
And every one who will not receive you, nor hear you, when you are going out from thence, beat off the dust that is beneath your feet for their testimony. And Amen I say to you, That it shall be more tolerable for Sadum and for Amura in the day of the judgment, than for that city.
12 Անոնք ալ մեկնելով՝ կը քարոզէին, որ մարդիկ ապաշխարեն:
And they went forth, and preached that they should repent.
13 Շատ դեւեր դուրս կը հանէին, շատ հիւանդներ իւղով կ՚օծէին ու զանոնք կը բուժէին:
And many devils they cast out, and anointed with oil the sick, and healed many.
14 Երբ Հերովդէս թագաւորը լսեց, (քանի որ անոր անունը յայտնի եղաւ, ) ըսաւ. «Յովհաննէս Մկրտիչ մեռելներէն յարութիւն առած է. ուստի հրաշքներ կը գործուին անով»:
AND Herodes the king heard concerning Jeshu, for his name had become known; and he said, Juchanon the Baptizer hath risen from among the dead; therefore works of power are wrought by him.
15 Ուրիշներ կ՚ըսէին. «Եղիա՛ն է», ուրիշներ ալ կ՚ըսէին. «Մարգարէ մըն է, կամ մարգարէներէն մէկուն պէս»:
Others said, He is Elia; and others, A prophet as one from the prophets.
16 Բայց երբ Հերովդէս լսեց՝ ըսաւ. «Ասիկա Յովհաննէ՛սն է՝ որ ես գլխատեցի. մեռելներէն յարութիւն առած է»:
But when Herodes heard, he said, It is Juchanon whom I beheaded; he hath risen from among the dead.
17 Արդարեւ Հերովդէս՝ ի՛նք մարդ ղրկելով բռներ էր Յովհաննէսը, ու կապելով բանտը դրեր էր, իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով, քանի որ անոր հետ ամուսնացած էր.
For Herodes had sent and had taken Juchanon, and had cast him into the house of the bound, on account of Herodia, wife of Philipos his brother, whom he had taken.
18 որովհետեւ Յովհաննէս կ՚ըսէր Հերովդէսի. «Քեզի արտօնուած չէ եղբօրդ կինը առնել»:
For Juchanon had said to Herodes, It is not lawful to thee to take the wife of thy brother.
19 Հերովդիա ոխ ունէր անոր դէմ եւ կ՚ուզէր զայն սպաննել, բայց չէր կրնար.
But Herodia herself was adverse to him, and wished to kill him, but she could not.
20 որովհետեւ Հերովդէս կը վախնար Յովհաննէսէ, գիտնալով թէ ան արդար ու սուրբ մարդ մըն է, եւ կը դիտէր զայն: Անկէ լսելով՝ շատ բաներ կ՚ընէր, ու հաճոյքով անոր մտիկ կ՚ընէր:
For Herodes feared Juchanon, because he knew that he was a man righteous and holy, and he protected him, and was many (times) hearing him, doing, and hearing him favourably.
21 Պատեհ օր մը եկաւ, երբ Հերովդէս իր ծնունդի տարեդարձին առիթով ընթրիք մը սարքած էր իր մեծամեծներուն, հազարապետներուն եւ Գալիլեայի գլխաւորներուն:
And there was a notable day when Herodes, in the house of his nativity, (b'beth yaldeh, ) made a feast to his chiefs and kiliarchs and the heads of Galila;
22 Հերովդիայի աղջիկը՝ հանդէսին սրահը մտնելով՝ պարեց, ու հաճեցուց Հերովդէսը եւ իրեն հետ սեղան նստողները: Թագաւորը ըսաւ աղջիկին. «Խնդրէ՛ ինձմէ ի՛նչ որ կ՚ուզես, ու պիտի տամ քեզի»:
and the daughter of Herodia came in (and) danced; and she pleased Herodes and them who reclined with him. And the king said to the damsel, Ask of me whatever thou wilt, and I will give to thee.
23 Եւ անոր երդում ըրաւ՝ ըսելով. «Ի՛նչ որ խնդրես ինձմէ՝ պիտի տամ քեզի, մինչեւ թագաւորութեանս կէսը»:
And he sware to her, Whatever thou shalt ask (of) me, I will give thee, unto the dividing of my kingdom.
24 Ան դուրս ելլելով՝ հարցուց իր մօր. «Ի՞նչ ուզեմ»: Ան ալ ըսաւ. «Յովհաննէս Մկրտիչին գլուխը»:
Then went she out and said to her mother, What shall I ask of him? She saith to her, The head of Juchanon the Baptizer.
25 Իսկոյն փութալով թագաւորին քով մտաւ ու խնդրեց՝ ըսելով. «Կ՚ուզեմ որ անյապաղ, ափսէի մը վրայ, Յովհաննէս Մկրտիչին գլուխը տաս ինծի»:
And immediately she entered with solicitude unto the king, and saith to him, I will this hour that thou give me, upon a dish, the head of Juchanon the Baptizer.
26 Թագաւորը չափազանց տրտմեցաւ. բայց երդումներուն եւ իրեն հետ սեղան նստողներուն պատճառով՝ չուզեց մերժել անոր խնդրանքը՝՝:
And greatly grieved was the king; but, for the sake of the oath, and the sake of the guests, he could not deprive her.
27 Ուստի թագաւորը իսկոյն դահիճ մը ղրկեց, ու հրամայեց բերել անոր գլուխը: Ան ալ գնաց, բանտին մէջ գլխատեց զայն,
But the king despatched at once a sentinel, and commanded that he should bring the head of Juchanon. And he went and cut off the head of Juchanon in the house of the bound,
28 ափսէի մը վրայ բերաւ անոր գլուխը եւ տուաւ աղջիկին. աղջիկն ալ տուաւ զայն իր մօր:
and brought (it) in a dish and gave to the damsel, and the damsel herself gave to her mother.
29 Երբ անոր աշակերտները լսեցին՝ եկան, վերցուցին անոր մարմինը եւ դրին գերեզմանի մը մէջ:
And his disciples heard and went, took up his corpse, and laid it in the place of the buried.
30 Առաքեալները հաւաքուեցան Յիսուսի քով ու պատմեցին անոր ամէն բան, թէ՛ ինչ որ ըրին, թէ՛ ինչ որ սորվեցուցին:
AND the disciples gathered unto Jeshu, and told him all whatever they had done, and whatever they had taught.
31 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք առանձին եկէ՛ք ամայի տեղ մը, եւ հանգչեցէ՛ք քիչ մը». քանի որ շատեր կու գային ու կ՚երթային, եւ հաց ուտելու իսկ ժամանակ չէին ձգեր:
And he said to them, Come and let us go into the desert alone, and rest a little while; for there were multitudes going and coming, (so that) they had not space even to eat;
32 Ուստի նաւով ամայի տեղ մը գացին՝ առանձին:
and they went to a wilderness district in a vessel by themselves.
33 Բազմութիւնը տեսաւ զանոնք՝ որ կ՚երթային: Շատեր ճանչցան զայն, ու ոտքով՝ բոլոր քաղաքներէն հոն վազեցին, եւ անոնցմէ առաջ հասնելով՝ անոր քով համախմբուեցան:
And many saw them as they went, and knew them; and into the waste ran they from all the cities, and were there before him.
34 Յիսուս, երբ դուրս ելաւ, մեծ բազմութիւն մը տեսնելով՝ գթաց անոնց վրայ, որովհետեւ հովիւ չունեցող ոչխարներու պէս էին. ու շատ բաներ սորվեցուց անոնց:
And Jeshu coming forth beheld the great assemblies, and had compassion upon them, they being like sheep which had no shepherd; and he began to teach them many things.
35 Երբ շատ ժամեր անցան, իր աշակերտները եկան իրեն եւ ըսին. «Հոս ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն շատ ուշ է:
And when much time had passed, the disciples came to him and said to him, This place is waste, and the time is great;
36 Արձակէ՛ ժողովուրդը, որպէսզի երթան շրջակայ արտերն ու գիւղերը եւ իրենց հաց գնեն, որովհետեւ ոչինչ ունին ուտելու»:
send them away to go to the farms around us and into the villages, and buy for themselves bread, for they have nothing to eat.
37 Բայց ինք պատասխանեց անոնց. «Դո՛ւք տուէք ատոնց՝ որ ուտեն»: Ըսին իրեն. «Երթանք գնե՞նք երկու հարիւր դահեկանի հաց ու տա՞նք ատոնց՝ որ ուտեն»:
But he said to them, Give you them to eat. They said to him, Shall we go and buy bread for two hundred dinoreen, and give them to eat?
38 Ըսաւ անոնց. «Քանի՞ նկանակ ունիք. գացէ՛ք՝ նայեցէ՛ք»: Երբ գիտցան՝ ըսին. «Հինգ, եւ երկու ձուկ»:
But he said, Go see how many loaves you have here; and when they had seen, they said to him, Five loaves and two fishes.
39 Հրամայեց անոնց, որ բոլորը կանաչ խոտին վրայ՝ խումբ-խումբ նստեցնեն.
And he directed that they should make them all recline in companies upon the herbage;
40 ու նստան՝ հարիւրական եւ յիսունական շարքերով:
and they reclined in companies, by hundreds and by fifties.
41 Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց, մանրեց նկանակները եւ տուաւ իր աշակերտներուն, որպէսզի հրամցնեն անոնց. երկու ձուկերն ալ բաժնեց բոլորին:
And he took the five loaves and the two fishes, and looked up to heaven, and blessed, and brake the bread, and gave to his disciples to set before them: and those two fishes they divided among them all,
42 Բոլորը կերան, կշտացան,
and they all did eat and were satisfied.
43 եւ վերցնելով բեկորներն ու ձուկերը՝ տասներկու կողով լեցուցին:
And they took up the broken pieces, twelve baskets full, and from the fishes.
44 Այդ նկանակներէն ուտողները՝ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ էին:
Now they who had eaten bread were five thousand men.
45 Իսկոյն իր աշակերտները հարկադրեց՝ որ նաւ մտնեն, ու իրմէ առաջ անցնին միւս եզերքը՝ Բեթսայիդա, մինչ ինք կ՚արձակէր բազմութիւնը:
And immediately he constrained his disciples to ascend into the bark, and to go before him across to Beth-tsaida, while he dismissed the assemblies;
46 Եւ անոնցմէ հրաժեշտ առնելէ ետք՝ լեռը գնաց աղօթելու:
and when he had sent them away, he went to a mountain to pray.
47 Երբ իրիկուն եղաւ, նաւը ծովուն մէջտեղն էր, իսկ ինք ցամաքին վրայ էր՝ մինակ:
BUT when it was eventide, the bark was in the midst of the sea, and himself alone upon the land.
48 Տեսաւ զանոնք՝ որ կը տանջուէին թի վարելով, որովհետեւ հովը իրենց հակառակ էր: Գիշերուան չորրորդ պահուն ատենները՝ ծովուն վրայ քալելով գնաց անոնց, եւ կ՚ուզէր անցնիլ անոնց քովէն:
And he saw them that they were distressed with rowing; for the wind was against them. And in the fourth watch of the night Jeshu came to them walking upon the waters, (as though) he willed to pass by them:
49 Երբ անոնք տեսան՝ որ ծովուն վրայ կը քալէր, կարծեցին թէ աչքի երեւոյթ մըն է. ուստի աղաղակեցին,
but they beheld him walking upon the waters, and thought it was a spectre, and they cried out;
50 քանի որ բոլորն ալ տեսան զայն ու վրդովեցան: Եւ ինք իսկոյն խօսեցաւ անոնց հետ ու ըսաւ անոնց. «Քաջալերուեցէ՛ք, ե՛ս եմ, մի՛ վախնաք»:
for all saw him and were afraid. But he immediately spoke to them and said to them, Take heart, I am, fear not.
51 Եւ նաւ ելաւ անոնց քով, ու հովը դադրեցաւ: Անոնք իրենք իրենց մէջ չափազանց զմայլած էին եւ կը զարմանային,
And he ascended to them into the ship, and the wind was still: and they wondered greatly, and were astonished among themselves.
52 որովհետեւ նկանակներուն հրաշքն իսկ չէին նկատած՝ քանի իրենց սիրտը թմրած էր:
For they understood not from that bread, because their heart was gross.
53 Միւս կողմը անցնելով՝ հասան Գեննեսարէթի երկիրը, ու նաւը տեղաւորեցին:
And when they had crossed over, they came to the land of Genesar.
54 Երբ նաւէն ելան՝ այդ տեղի մարդիկը իսկոյն ճանչցան զայն,
And when they had gone forth from the bark, the men of the place at once recognised him.
55 եւ ամբողջ շրջակայքը հոս-հոն վազելով՝ սկսան մահիճներով ախտաւորներ բերել հո՛ն՝ ո՛ւր կը լսէին թէ կը գտնուէր:
And they ran throughout all that land, and began to bring those who were greatly afflicted, bearing them on couchettes, to where they heard that he was.
56 Ո՛ւր որ մտնէր, գիւղերը, քաղաքները կամ արտերը, հրապարակներուն վրայ կը դնէին հիւանդները, ու կ՚աղաչէին իրեն՝ որ գոնէ իր հանդերձին քղանցքին դպչին: Եւ անոնք որ դպան՝ բժշկուեցան:
And wherever he entered, into villages and cities, they placed the sick in the streets, and besought from him that they might touch only the edge of his mantle; and all they who touched him were healed.
