ՄԱՐԿՈՍ 5
1 Ծովուն միւս եզերքը եկան՝ Գադարացիներուն երկիրը:
Then they came to the country of the Gadarenes, on the opposite side of the sea;
2 Երբ ինք նաւէն ելաւ, իսկոյն գերեզմաններէն ելած մարդ մը հանդիպեցաւ իրեն, որ անմաքուր ոգի ունէր:
and he had no sooner stepped out of the boat, than a man out of the tombs came to meet him, a man with an unclean spirit,
3 Անոր բնակած տեղը գերեզմաններուն մէջ էր, ու շղթայո՛վ ալ ո՛չ մէկը կրնար կապել զայն.
who lived among the tombs.
4 որովհետեւ յաճախ ոտնակապերով եւ շղթաներով կապուեր էր, բայց շղթաները կոտրտեր ու ոտնակապերը փշրեր էր, եւ ո՛չ մէկը կրնար նուաճել զայն:
Not even with a chain could any man bind him, for he had been bound with fetters and chains again and again, and had snapped the chains, and broken the fetters; and there was no one strong enough to master him.
5 Ամէն ատեն, գիշեր ու ցերեկ, գերեզմաններուն եւ լեռներուն մէջ՝՝ կ՚աղաղակէր, ու իր մարմինը կը ճեղքռտէր քարերով:
And always, night and day, he remained among the tombs and in the mountains, shrieking and gashing himself with stones.
6 Երբ հեռուէն տեսաւ Յիսուսը, վազեց ու երկրպագեց անոր,
As he caught sight of Jesus from afar, he ran and knelt before him,
7 եւ բարձրաձայն աղաղակեց. «Դուն ի՞նչ գործ ունիս ինծի հետ, Յիսո՛ւս, Ամենաբա՛րձր Աստուծոյ Որդի. Աստուծմով կ՚երդմնեցնեմ քեզ, մի՛ տանջեր զիս»:
and with a shriek he cried out in a loud voice. "Jesus, son of God most high, what business have you with me? I adjure you by God, torment me not!"
8 (Քանի որ կ՚ըսէր անոր. «Անմաքո՛ւր ոգի, ելի՛ր այդ մարդէն»: )
For Jesus was saying, "Foul spirit, come out of the man."
9 Հարցուց անոր. «Ի՞նչ է անունդ»: Ան ալ պատասխանեց. «Անունս Լեգէոն է, որովհետեւ բազմաթիւ ենք»:
He continued asking him, "What is your mane?" "Legion is my name, for we are many."
10 Շատ կ՚աղաչէին անոր՝ որ այդ երկրէն դուրս չղրկէ զիրենք:
Over and over he continued to beg Jesus not to send them away out of the country.
11 Հոն, լերան մօտ, խոզերու մեծ երամակ մը կար՝ որ կ՚արածէր:
Now there was on the hillside a great drove of swine feeding.
12 Բոլոր դեւերը աղաչեցին անոր եւ ըսին. «Մեզ խոզերո՛ւն ղրկէ, որպէսզի անոնց մէջ մտնենք»:
So the spirits begged him, saying, "Send us into the swine, that we may enter into them."
13 Յիսուս իսկոյն արտօնեց անոնց: Երբ անմաքուր ոգիները դուրս ելան ու խոզերուն մէջ մտան, երամակը գահավէժ տեղէն ծովը վազեց (երկու հազարի չափ կային), եւ ծովուն մէջ խեղդուեցան:
And he gave them leave. And out came the foul spirits and entered the swine; and the drove rushed down from the steep into the sea, in number about two thousand, and were choked in the sea.
14 Խոզարածները փախան, ու պատմեցին քաղաքին եւ արտերուն մէջ, ու մարդիկ դուրս ելան՝ տեսնելու թէ ի՛նչ էր պատահածը:
On this the swineherds ran away and spread the news in town and country. So the people went to see what had happened.
15 Եկան Յիսուսի քով, տեսան լեգէոն ունեցող դիւահարը, որ նստած էր՝ հագուած եւ սթափած, ու վախցան:
When they got to Jesus they found the demoniac sitting there clothed and in his right mind - the man who had had the "Legion" - and they were awestruck.
16 Անոնք որ տեսեր էին՝ պատմեցին իրենց թէ ի՛նչ պատահեցաւ դիւահարին, նաեւ խոզերուն մասին.
And those who had been eye-witnesses told them what had happened to the demoniac and to the swine.
17 իրենք ալ սկսան աղաչել անոր, որպէսզի իրենց հողամասէն երթայ:
Then they began to beg Jesus to depart from their district.
18 Երբ ան նաւ մտաւ, դիւահարը կ՚աղաչէր անոր՝ որ ըլլայ անոր հետ:
As he was getting into the boat the man who had been demon-possessed kept begging to go with him; but he said,
19 Բայց Յիսուս թոյլ չտուաւ անոր, հապա ըսաւ անոր. «Գնա՛ տունդ՝ քուկիններուդ քով, ու պատմէ՛ անոնց ամէն ինչ որ Տէրը ըրաւ քեզի, եւ ի՛նչպէս ողորմեցաւ քեզի»:
"Go home to your own people, and tell them what great things God has done for you, and has had mercy upon you."
20 Ան ալ գնաց, եւ սկսաւ Դեկապոլիսի մէջ հրապարակել ամէն ինչ որ Յիսուս ըրաւ իրեն. ու բոլորը կը զարմանային:
So he went and began to publish abroad in the District of the Ten Towns all that Jesus had done for him; and every one was astonished and all men marveled.
21 Երբ Յիսուս դարձեալ նաւով անցաւ ծովուն միւս եզերքը, մեծ բազմութիւն մը հաւաքուեցաւ անոր քով, եւ ինք ծովեզերքն էր:
Then after Jesus had recrossed in a boat to the other side, a vast multitude came crowding around him; so he stayed on the seashore.
22 Ժողովարանի պետերէն մէկը եկաւ, որուն անունը Յայրոս էր, ու երբ տեսաւ զայն՝ ինկաւ անոր ոտքը,
Then one of the wardens of the synagogue, named Jairus, came up, and as soon as he saw Jesus, fell at his feet, with many entreaties,
23 շատ աղաչեց անոր եւ ըսաւ. «Աղջիկս մեռնելու մօտ է. եկո՛ւր, դի՛ր ձեռքդ անոր վրայ՝ որպէսզի բուժուի, ու պիտի ապրի»:
"My little daughter," he said, "is dying. I beseech you, come and lay your hands on her, that she may recover and live."
24 Ան ալ գնաց անոր հետ: Մեծ բազմութիւն մը իրեն կը հետեւէր, եւ կը սեղմէր զինք:
So he went with him, and a great crowd followed him and thronged about him.
25 Կին մը՝ որ արիւնահոսութիւն ունէր տասներկու տարիէ ի վեր,
Now there was a woman who had had a hemorrhage for twelve years,
26 շատ չարչարանք կրած էր բազմաթիւ բժիշկներէ, եւ իր ամբողջ ունեցածը ծախսած էր բայց բնա՛ւ չէր օգտուած, այլ փոխարէնը վիճակը կը վատթարանար:
and had suffered many things of many physicians, and had spent all that she had, but was no better; on the contrary, rather grew worse.
27 Երբ լսեց Յիսուսի մասին, ետեւէն եկաւ՝ բազմութեան մէջ, ու դպաւ անոր հանդերձին.
She had heard about Jesus, so she came in the crowd behind and touched his cloak.
28 քանի որ կ՚ըսէր. «Եթէ միա՛յն անոր հանդերձներուն դպչիմ՝ պիտի բժշկուիմ»:
"If I can touch even his clothes," she kept saying to herself, "I shall get well."
29 Իսկոյն իր արիւնին աղբիւրը ցամքեցաւ, եւ իր մարմինին մէջ գիտցաւ թէ տանջանքէն բժշկուեցաւ:
At once the fountain of her blood was dried up, and she felt in her body that she was cured of her complaint.
30 Յիսուս իսկոյն գիտցաւ ինքնիր մէջ թէ զօրութիւն մը ելաւ իրմէ դուրս, դարձաւ բազմութեան ու ըսաւ. «Ո՞վ դպաւ իմ հանդերձներուս»:
Jesus, instantly conscious that the power within him had gone forth, turned about in the crowd, and said, "Who touched my clothes?"
31 Իր աշակերտները ըսին իրեն. «Կը տեսնե՛ս թէ բազմութիւնը կը սեղմէ քեզ, եւ կ՚ըսես. “Ո՞վ դպաւ ինծի”»:
"You see the crowd thronging about you," said his disciples, "and yet you say, ‘Who touched me?’"
32 Իր շուրջը կը նայէր՝ որպէսզի տեսնէ այս բանը ընողը:
But he kept looking about to see who had done it,
33 Կինը վախցաւ ու դողաց, որովհետեւ գիտէր թէ ի՛նչ պատահեցաւ իրեն. եկաւ, ինկաւ անոր առջեւ, եւ պատմեց անոր ամբողջ ճշմարտութիւնը:
and the woman knowing what had happened to her, came in fear and trembling, and fell down before him, and told him all the truth.
34 Յիսուս ըսաւ անոր. «Աղջի՛կ, հաւատքդ բժշկեց քեզ. գնա՛ խաղաղութեամբ, ու բժշկուա՛ծ եղիր քու տանջանքէդ»:
"Daughter," he said, "your faith has saved you. Go in peace, and be cured of your complaint."
35 Երբ ինք դեռ կը խօսէր, ժողովարանի պետին տունէն ոմանք եկան եւ ըսին. «Աղջիկդ մեռաւ, ա՛լ ինչո՞ւ կ՚անհանգստացնես վարդապետը»:
While he was still speaking men came from the house of the warden of the synagogue to tell him, "Your daughter is dead, why trouble the Teacher any further?"
36 Իսկ Յիսուս, երբ լսեց ըսուած խօսքը, իսկոյն ըսաւ ժողովարանի պետին. «Մի՛ վախնար, միա՛յն հաւատա»:
But Jesus, paying no attention to the remark, said to the warden of the synagogue, "Have no fear, only believe."
37 Ու ո՛չ մէկուն թոյլ տուաւ որ իրեն ուղեկցի, բայց միայն Պետրոսի, Յակոբոսի եւ Յակոբոսի եղբօր՝ Յովհաննէսի:
He would not permit any one to go with him, except Peter and Jamesand John, the brother of James.
38 Ժողովարանի պետին տունը հասնելով՝ նշմարեց աղմուկը, նաեւ անոնք՝ որ շատ կու լային ու կը հեծեծէին:
As they came to the house of the warden of the synagogue, he gazed upon a tumult, many weeping and wailing shrilly.
39 Ներս մտնելով՝ ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ իրար անցած էք եւ կու լաք. մանուկը մեռած չէ, հապա կը քնանայ»:
"Why all this tumult and loud weeping?" he asked.
40 Անոնք ալ զինք ծաղրեցին. բայց ինք բոլորը դուրս հանելով՝ իրեն հետ առաւ մանուկին հայրն ու մայրը, եւ իրեն հետ եղողները, ու մտաւ հոն՝ ուր մանուկը պառկած էր:
"The child is not dead, but asleep." And they began to laugh him to scorn. Then he put them all outside, took the father and mother of the child and those he brought with him, and entered the room where the child was lying.
41 Մանուկին ձեռքէն բռնելով՝ ըսաւ անոր. «Տալիթա՛, կումի՛», որ կը թարգմանուի. «Աղջի՛կ, (քեզի՛ կ՚ըսեմ, ) ոտքի՛ ելիր»:
Then he took the child’s hand and said to her, "Talitha, cumi," that is to say, "Little girl, I am speaking to you; arise!"
42 Իսկոյն աղջիկը կանգնեցաւ եւ քալեց, որովհետեւ տասներկու տարեկան էր. ու տեսնողները հիացումէն զմայլեցան:
And instantly the little girl stood up, and began to walk, for she was twelve years old, They were at once beside themselves with utter amazement.
43 Յիսուս սաստիկ պատուիրեց անոնց՝ որ ո՛չ մէկը գիտնայ այս բանը, եւ ըսաւ՝ որ ուտելիք տան անոր:
He, however, repeatedly cautioned them not to let any one know about it, and directed them to give her something to eat.
