ՄԱՐԿՈՍ 4
1 Դարձեալ սկսաւ սորվեցնել ծովեզերքը, եւ մեծ բազմութիւն մը անոր քով հաւաքուեցաւ, այնպէս որ ինք նաւ մտաւ ու նստաւ՝ ծովուն վրայ. իսկ ամբողջ բազմութիւնը ցամաքն էր՝ ծովեզերքը:
De nouveau il se mit à enseigner au bord de la mer. Il se rassembla autour de lui une multitude si prodigieuse qu’il monta dans une barque où il s'assit, et il se tint sur la mer, tandis que la foule restait à terre au bord de l'eau.
2 Շատ բաներ կը սորվեցնէր անոնց՝ առակներով, եւ կ՚ըսէր անոնց իր ուսուցումին մէջ.
Il leur enseignait beaucoup de choses en paraboles et il leur disait dans son enseignement:
3 «Լսեցէ՛ք, ահա՛ սերմնացան մը գնաց սերմ ցանելու:
«Écoutez! Voilà que le semeur est sorti pour semer.
4 Մինչ կը ցանէր, քանի մը սերմեր ինկան ճամբային եզերքը, եւ թռչունները եկան ու լափեցին զանոնք:
Il jette sa semence, et il est arrivé qu'un grain est tombé le long du chemin et les oiseaux sont venus et l'ont mangé.»
5 Ուրիշներ ինկան ժայռոտ տեղ մը, ուր շատ հող չկար, եւ իսկոյն բուսան՝ հողին խորունկ չըլլալուն համար.
«Un autre est tombé sur un sol pierreux, où il n'y avait pas beaucoup de terre, et il a immédiatement poussé, parce que la terre était sans profondeur.
6 սակայն տօթակէզ եղան երբ արեւը ելաւ, ու չորցան՝ քանի որ արմատ չունէին:
Mais le soleil, en se levant, a brûlé la plante, qui, n'ayant point de racines, s'est desséchée.»
7 Ուրիշներ ալ ինկան փուշերու մէջ. փուշերը բարձրացան եւ խեղդեցին զանոնք, ու պտուղ չտուին:
«Un autre grain est tombé parmi les épines; et les épines ont grandi et l'ont étouffé, de sorte qu'il n'a point donné de fruit.»
8 Իսկ ուրիշներ ինկան լաւ հողի մէջ, պտուղ տուին՝ բարձրանալով եւ աճելով, ու բերին՝ մէկը երեսուն, մէկը՝ վաթսուն, մէկը՝ հարիւր»:
«D'autres grains sont tombés dans la bonne terre, et ceux-là, montant et croissant, ont donné du fruit, tel grain en a produit trente, tel autre soixante, tel autre cent.»
9 Եւ ըսաւ անոնց. «Ա՛ն որ ականջ ունի լսելու՝ թող լսէ»:
Et il ajouta: «Que celui qui a des oreilles pour entendre, entende!»
10 Երբ առանձին էր, իր շուրջը եղողները՝ տասներկուքին հետ հարցուցին իրեն այս առակին մասին:
Lorsqu'il fut seul, ceux qui l'entouraient l'interrogèrent avec les douze sur les paraboles.
11 Եւ ըսաւ անոնց. «Ձեզի տրուած է գիտնալ Աստուծոյ թագաւորութեան խորհուրդը, բայց անոնց որ դուրսէն են՝ ամէն ինչ առեղծուած կ՚ըլլայ.
Il leur dit: «A vous il est donné de pénétrer le mystère du Royaume de Dieu; mais à ceux-là, ceux du dehors, tout arrive sous forme de paraboles,
12 որպէսզի շատ տեսնեն՝ բայց չըմբռնեն, շատ լսեն՝ բայց չհասկնան, ու դարձի չգան եւ իրենց մեղքերը չներուին»:
afin que tout en regardant parfaitement, ils ne voient point, tout en entendant parfaitement, ils ne comprennent point, et cela pour qu'ils ne se convertissent pas et qu'il ne leur soit point pardonné.»
13 Ապա ըսաւ անոնց. «Այս առակը չէ՞ք ըմբռներ. ուրեմն ի՞նչպէս պիտի հասկնաք բոլոր առակները:
Et il ajouta: «Ne comprenez-vous pas cette parabole? Comment donc comprendrez-vous toutes les paraboles?
14 Սերմնացանը՝ խօ՛սքը կը ցանէ:
Le semeur sème la parole.
15 Ճամբային եզերքը եղողները՝ ուր խօսքը կը ցանուի՝ անո՛նք են, որ երբ կը լսեն՝ իսկոյն Սատանան կու գայ եւ կը վերցնէ անոնց սիրտերուն մէջ ցանուած խօսքը:
Les uns sont le long du chemin où la parole est semée, et quand ils l'ont entendue, Satan vient aussitôt et enlève la parole semée en eux.
16 Նմանապէս՝ ժայռոտ տեղերու վրայ ցանուածները անո՛նք են, որ երբ կը լսեն խօսքը՝ իսկոյն կ՚ընդունին զայն ուրախութեամբ:
Les autres sont semblables; il est des grains qui sont semés sur un sol pierreux: ceux-là quand ils entendent la parole, l'accueillent aussitôt avec joie,
17 Բայց իրենց մէջ արմատ չունենալով՝ քիչ ժամանակ կը տոկան. յետոյ, երբ տառապանք կամ հալածանք ըլլայ խօսքին պատճառով, իսկոյն կը գայթակղին:
mais ils n'ont pas de racine en eux mêmes; ils ne sont que pour un temps; une affliction ou une persécution survenant à cause de la parole, ils y trouvent aussitôt une occasion de chute.
18 Փուշերու մէջ ցանուածները անո՛նք են՝ որ խօսքը կը լսեն,
D'autres sont semés parmi les épines: ceux-là ont écouté, la parole,
19 բայց այս աշխարհի հոգերը, հարստութեան խաբէութիւնը եւ ուրիշ բաներու ցանկութիւնները ներս մտնելով՝ կը խեղդեն խօսքը, ու ան կ՚ըլլայ անպտուղ: (aiōn g165)
mais les sollicitudes du siècle présent, la séduction de la richesse et les passions diverses font invasion, étouffent la parole et la rendent stérile. (aiōn g165)
20 Իսկ լաւ հողի մէջ ցանուածները անո՛նք են՝ որ խօսքը կը լսեն, կ՚ընդունին եւ պտուղ կ՚արտադրեն՝ մէկը երեսուն, մէկը՝ վաթսուն, մէկը՝ հարիւր»:
Enfin il y a ceux qui sont semés sur la bonne terre: ils écoutent la parole, ils la reçoivent et donnent des fruits, l'un trente, l'autre soixante, l'autre cent.»
21 Յետոյ ըսաւ անոնց. «Միթէ ճրագը գրուանին կամ մահիճին տա՞կ դրուելու համար կու գայ. արդեօք աշտանակին վրայ դրուելու համար չէ՞:
Il leur dit aussi: «Est-ce qu'on apporte la lampe pour la mettre sous le boisseau ou sous le lit? N'est-ce pas pour la mettre sur le pied-de-lampe?
22 Որովհետեւ չկայ գաղտնիք մը՝ որ բացայայտ պիտի չըլլայ, եւ չէ եղած պահուած բան մը՝ որ երեւան չելլէ:
Rien n'est caché que ce qui doit être manifesté; rien n'est secret que pour être mis au jour.
23 Եթէ մէկը ականջ ունի լսելու՝ թող լսէ»:
Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende!»
24 Ապա ըսաւ անոնց. «Զգուշացէ՛ք թէ ի՛նչ կը լսէք. ա՛յն չափով որ դուք կը չափէք, նոյն չափով պիտի չափուի ձեզի. ու ձեզի՛ որ կը լսէք՝ պիտի աւելնայ:
Il leur dit aussi: «Faites attention à ce que vous entendez; la mesure que vous faites aux autres sera votre mesure, et il y sera ajouté.
25 Որովհետեւ ո՛վ որ ունի՝ անոր պիտի տրուի. իսկ ո՛վ որ չունի՝ ունեցածն ալ անկէ պիտի առնուի»:
Car à celui qui a, il sera donné, et à celui qui n'a pas, même ce qu'il a lui sera ôté.»
26 Նաեւ կ՚ըսէր. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը այնպէս է, որպէս թէ մարդ մը հողին մէջ հունտ ցանէ.
Il dit aussi: «Il se passe pour le Royaume de Dieu ce qui se passe lorsqu'un homme jette la semence sur la terre.
27 քնանայ թէ արթննայ, գիշեր ու ցերեկ, հունտը կը ծաղկի եւ կը մեծնայ, ու ինք չի գիտեր թէ ի՛նչպէս:
Qu'il dorme ou qu'il veille, nuit et jour, la graine germe, la plante grandit, sans qu'il sache comment.
28 Քանի որ հողը ինքնիրմէ պտուղ կ՚արտադրէ. նախ՝ խոտը, յետոյ՝ հասկը, անկէ ետք՝ լեցուն ցորենը հասկին մէջ:
D'elle-même la terre donne son fruit: c'est d'abord une herbe; c'est ensuite un épi; c'est enfin le blé remplissant cet épi.
29 Երբ պտուղը հասուննայ՝ իսկոյն մանգաղը կը ղրկէ, որովհետեւ հունձքի ատենը հասած է»:
Et quand la terre a ainsi donné son fruit, il y met aussitôt la faucille, car est arrivée la moisson.»
30 Ապա կ՚ըսէր. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը ի՞նչ բանի նմանցնենք, կամ ի՞նչ առակով բացատրենք զայն:
Il dit aussi: «A quoi assimilerons-nous le Royaume de Dieu? Ou par quelle parabole le représenterons-nous?
31 Մանանեխի հատիկին նման է, որ հողին մէջ ցանուած ատենը՝ երկրի վրայ եղած սերմերուն ամենէն պզտիկն է.
Il est comme un grain de sénevé, la plus petite de toutes les semences lorsqu'on la sème sur la terre,
32 բայց երբ ցանուի՝ կը բուսնի, բոլոր տունկերէն ալ մեծ կ՚ըլլայ ու մեծ ճիւղեր կ՚արձակէ, այնպէս որ երկինքի թռչունները կրնան անոր շուքին տակ բնակիլ»:
mais qui monte lorsqu’il est semé et qui devient plus grand que toutes les plantes potagères et pousse de si vastes branches que, dans leur ombrage, les oiseaux du ciel peuvent faire leurs nids.»
33 Շատ այսպիսի առակներով կը քարոզէր խօսքը անոնց, այնքան՝ որքան կրնային մտիկ ընել:
C'est par un grand nombre de paraboles de ce genre qu'il leur annonçait ta parole, dans la mesure où ils pouvaient comprendre.
34 Առանց առակի չէր խօսեր անոնց, բայց առանձին՝ իր աշակերտներուն կը մեկնէր բոլորը:
Il ne leur parlait qu'en paraboles; puis, en particulier, il expliquait tout à ses disciples.
35 Նոյն օրը՝ երբ իրիկուն կ՚ըլլար, ըսաւ անոնց. «Եկէ՛ք ծովուն միւս եզերքը անցնինք»:
Ce même jour, le soir venu, il leur dit: «Passons à l’autre rive.»
36 Անոնք ալ բազմութիւնը արձակելով՝ առին զինք, քանի նաւուն մէջ էր. ուրիշ նաւակներ ալ կային անոր հետ:
Ils renvoient la foule, et l'emmènent dans la barque où il se trouvait; d'autres barques les accompagnaient.
37 Ու հզօր փոթորիկ մը եղաւ եւ ալիքները նաւուն վրայ կը խուժէին, այնպէս որ արդէն կը լեցուէր.
Un grand tourbillon de vent s'éleva; les vagues se jetaient dans la barque avec une telle force que déjà elle se remplissait.
38 իսկ ինք՝ նաւուն ետեւի կողմը՝ բարձի վրայ կը քնանար: Արթնցուցին զինք եւ ըսին իրեն. «Վարդապե՛տ, հոգ չե՞ս ըներ՝ որ կը կորսուինք»:
Et lui, à la poupe, la tête sur le coussin, il dormait. Ils le réveillèrent et lui dirent: «Maître, est-ce que tu ne te soucies pas que nous périssions?»
39 Ուստի ելլելով՝ սաստեց հովը եւ ըսաւ ծովուն. «Դադրէ՛, լո՛ւռ կեցիր»: Հովը դադրեցաւ, ու մեծ խաղաղութիւն եղաւ:
Alors il se leva, il fit des menaces au vent et il dit à la mer: «Silence! apaise-toi!» Et le vent tomba, il se fit un grand calme.
40 Ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ այդպէս երկչոտ էք. ի՞նչպէս կ՚ըլլայ՝ որ հաւատք չունիք»:
Puis il leur dit: «Pourquoi vous effrayer? N'avez vous point encore de foi?»
41 Անոնք չափազանց վախցան, եւ կ՚ըսէին իրարու. «Արդեօք ո՞վ է ասիկա, որ նոյնիսկ հովն ու ծովը կը հնազանդին իրեն»:
Et, frappés de terreur, ils se disaient l'un à l'autre: «Qui donc est cet homme pour que le vent et la mer lui obéissent?»
