ՄԱՐԿՈՍ 16
1 Երբ Շաբաթը անցաւ, Մարիամ Մագդաղենացին, Յակոբոսի մայրը՝ Մարիամ, ու Սողովմէ բոյրեր գնեցին, որպէսզի երթան եւ օծեն զայն:
[On Saturday evening] when (the Sabbath/the Jewish day of rest) had ended, Mary [from] Magdala, Mary the mother of the [younger] James, and Salome bought fragrant ointment. [The Jews had a custom of] anointing bodies [before they buried them, and the women wanted to follow this custom].
2 Մէկշաբթի առտուն՝ շատ կանուխ, երբ արեւը կը ծագէր, գացին գերեզմանը,
So very early on Sunday, [just after] the sun rose, they [took the fragrant ointment] and started toward the tomb.
3 ու կ՚ըսէին իրարու. «Մեզի համար ո՞վ պիտի գլորէ քարը՝ գերեզմանին դռնէն»,
[While they were going there], they were saying to each other, “Who will roll away for us the stone [that blocks] the entrance of the tomb?”
4 որովհետեւ շատ մեծ էր: Բայց նայելով՝ տեսան թէ քարը գլորուած էր:
[After they arrived], they looked up and saw that the stone had [already] been rolled away {that someone had [already] rolled away the stone}. [They were surprised because it] would have been difficult to move such a huge stone.
5 Մտնելով գերեզմանէն ներս՝ տեսան երիտասարդ մը, որ նստած էր աջ կողմը՝ ճերմակ պարեգօտ հագած, եւ զարհուրեցան:
They entered the tomb and saw [an angel who looked like] a young man. He was sitting at the right side [of the cave]. He was wearing a [shining] white robe. As a result, they were astonished.
6 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Մի՛ զարհուրիք. Յիսուս Նազովրեցի՛ն կը փնտռէք՝ որ խաչուեցաւ: Ան յարութի՛ւն առաւ, հոս չէ: Ահա՛ այն տեղը՝ ուր դրին զայն:
The young man said to them, “Do not be astonished! I [know that] you are looking for Jesus, the man from Nazareth, who was nailed to a cross {whom they nailed to a cross}. But he has become alive again! He is not here! Look! [Here is] the place where they placed his [body].
7 Ուրեմն գացէ՛ք, ըսէ՛ք անոր աշակերտներուն ու Պետրոսի՝ թէ ահա՛ ձեզմէ առաջ կ՚երթայ Գալիլեա. հո՛ն պիտի տեսնէք զայն՝ ինչպէս ըսաւ ձեզի»:
But, instead [of remaining here], go and tell his disciples. Particularly [be sure] that you tell Peter. Tell them, ‘[Jesus] is going ahead of you to Galilee [district], and you will see him there, just like he told you [previously’]!”
8 Անոնք՝ դողով եւ հիացումով համակուած՝ դուրս ելան՝՝ ու փախան գերեզմանէն, եւ ո՛չ մէկ բան ըսին ոեւէ մէկուն, քանի որ կը վախնային:
The women went outside and ran from the tomb. They were trembling [because they were afraid], and they were astonished. But they did not say anything to anyone [about this] while they were going, because they were afraid.
9 (note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) Յիսուս՝ Մէկշաբթի առտուն յարութիւն առած՝ նախ երեւցաւ Մարիամ Մագդաղենացիին, որմէ հաներ էր եօթը դեւ:
(note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) [When Jesus became alive [again] early on Sunday morning, he appeared first to Mary [from] Magdala [town]. She was the woman from whom he had [previously] expelled seven evil spirits.
10 Ինք ալ գնաց եւ պատմեց անոնց՝ որոնք անոր հետ էին, մինչ կը սգային ու կու լային:
She went to those who had been with [Jesus], while they were mourning and crying. She told them [what she had seen].
11 Իսկ երբ անոնք լսեցին թէ ան ողջ է եւ ինք տեսած է զայն, չհաւատացին:
But when she told them that Jesus was alive again and that she had seen him, they refused to believe it.
12 Յետոյ ուրիշ կերպարանքով երեւցաւ անոնցմէ երկուքին՝ որոնք քալելով արտը կ՚երթային:
Later [that day], Jesus appeared to two of [his disciples] while they were walking [from Jerusalem to their homes in] the [surrounding] area. [But they did not recognize him quickly because] he looked very different.
13 Իրենք ալ գացին ու պատմեցին միւսներուն. բայց իրե՛նց ալ չհաւատացին:
[After they recognized him], those two went back [to Jerusalem. They told his other followers what had happened], but they did not believe it.
14 Յետոյ երեւցաւ տասնմէկին՝ երբ սեղան նստած էին, ու կշտամբեց անոնց անհաւատութիւնը եւ սիրտի կարծրութիւնը, որովհետեւ չհաւատացին անոնց՝ որոնց ինք երեւցաւ՝ մեռելներէն յարութիւն առած:
Later he appeared to the eleven [apostles] while they were eating. He rebuked them because they had stubbornly refused to believe [the reports of] those who saw him after he had become alive again.
15 Նաեւ ըսաւ անոնց. «Գացէ՛ք ամբողջ աշխարհը, ու քարոզեցէ՛ք աւետարանը բոլոր արարածներուն:
[Later] he said to them, “Go into the whole world and preach the good message to everyone!
16 Ա՛ն որ հաւատայ եւ մկրտուի՝ պիտի փրկուի. ա՛ն որ չհաւատայ՝ պիտի դատապարտուի:
Everyone who believes [your message] and who is baptized will be saved {[God] will save}. But everyone who does not believe it will be condemned {[God] will condemn}.
17 Սա՛ նշանները պիտի հետեւին անոնց՝ որ կը հաւատան.- դեւե՛ր դուրս պիտի հանեն իմ անունովս, նո՛ր լեզուներ պիտի խօսին,
Those who believe [my good message] will perform miracles. Specifically, by my power they will expel evil spirits. They will speak in languages that they have not learned.
18 օձե՛ր պիտի առնեն իրենց ձեռքերուն մէջ, ու եթէ խմեն մահառիթ դեղ մը՝ պիտի չվնասէ իրենց. ձեռք պիտի դնեն հիւանդներու վրայ, եւ անոնք պիտի առողջանան»:
If they pick up snakes [accidentally] or if they drink any poisonous [liquid accidentally], they will not be hurt. [Whenever] they put their hands on sick [people in order that God will heal them], those sick people will become well.”
19 Այսպէս՝ անոնց հետ խօսելէն ետք՝ Տէրը համբարձաւ երկինք, ու բազմեցաւ Աստուծոյ աջ կողմը.
After the Lord Jesus had said this to [the disciples, he was taken] {[God] took him} up into heaven. Then he sat down on his throne beside God [to rule with him].
20 իսկ անոնք գացին եւ կը քարոզէին ամէնուրեք: Տէրը անոնց գործակից էր, ու կը հաստատէր խօսքը՝ ընկերացող նշաններով: Ամէն:
[As for the disciples], they went out [from Jerusalem, and then they preached everywhere. Wherever they went], the Lord enabled them to perform miracles. [By doing that], he showed people that God’s message is true.
