ՄԱՐԿՈՍ 15
1 Առտուն՝ իսկոյն քահանայապետները, երէցներուն ու դպիրներուն հետ, նաեւ ամբողջ ատեանը՝ խորհրդակցեցան, կապեցին Յիսուսը ու տարին մատնեցին Պիղատոսի:
At earliest dawn, after the High Priests had held a consultation with the Elders and Scribes, they and the entire Sanhedrin bound Jesus and took Him away and handed Him over to Pilate.
2 Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
So Pilate questioned Him. "Are you the King of the Jews?" he asked. "I am," replied Jesus.
3 Իսկ քահանայապետները կ՚ամբաստանէին զինք շատ բաներով:
Then, as the High Priests went on heaping accusations on Him,
4 Պիղատոս դարձեալ հարցուց անոր. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. նայէ՛, ո՜րքան կը վկայեն քեզի դէմ»:
Pilate again and again asked Him, "Do you make no reply? Listen to the many charges they are bringing against you."
5 Յիսուս տակաւին ոչինչ կը պատասխանէր, այնպէս որ Պիղատոս զարմացաւ:
But Jesus made no further answer: so that Pilate wondered.
6 Տօնին ատենը բանտարկեալ մը կ՚արձակէր անոնց, ո՛վ որ ուզէին:
Now at the Festival it was customary for Pilate to release to the Jews any one prisoner whom they might beg off from punishment;
7 Մէկը կար՝ Բարաբբա կոչուած, կապուած իրեն հետ ապստամբողներուն հետ, որոնք մարդասպանութիւն գործած էին ապստամբութեան ատեն:
and at this time a man named Barabbas was in prison among the insurgents--persons who in the insurrection had committed murder.
8 Բազմութիւնը՝ գոռալով՝ սկսաւ խնդրել, որ ընէ՝ ինչպէս միշտ կ՚ընէր իրենց:
So the people came crowding up, asking Pilate to grant them the usual favour.
9 Պիղատոս պատասխանեց անոնց. «Կ՚ուզէ՞ք որ արձակեմ ձեզի Հրեաներուն թագաւորը».
"Shall I release for you the King of the Jews?" answered Pilate.
10 որովհետեւ գիտէր թէ քահանայապետները նախանձի՛ համար մատնած էին զայն:
For he could see that it was out of sheer spite that the High Priests had handed Him over.
11 Բայց քահանայապետները գրգռեցին բազմութիւնը՝ որ ան փոխարէնը Բարաբբա՛ն արձակէ իրենց:
But the High Priests urged on the crowd to obtain Barabbas's release in preference;
12 Դարձեալ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ անոր՝ որ կը կոչէք Հրեաներուն թագաւորը»:
and when Pilate again asked them, "What then shall I do to the man you call King of the Jews?"
13 Անոնք դարձեալ աղաղակեցին. «Խաչէ՛ զայն»:
they once more shouted out, "Crucify Him!"
14 Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է»: Անոնք ա՛լ աւելի կ՚աղաղակէին. «Խաչէ՛ զայն»:
"Why, what crime has he committed?" asked Pilate. But they vehemently shouted, "Crucify Him!"
15 Պիղատոս ալ՝ փափաքելով գոհացնել բազմութիւնը՝ Բարաբբան արձակեց անոնց, ու խարազանելով Յիսուսը՝ յանձնեց անոնց որպէսզի խաչուէր:
So Pilate, wishing to satisfy the mob, released Barabbas for them, and after scourging Jesus handed Him over for crucifixion.
16 Զինուորները ներս տարին զայն՝ գաւիթը, այսինքն՝ կառավարիչին պալատը, եւ հաւաքեցին ամբողջ գունդը:
Then the soldiers led Him away into the court of the Palace (the Praetorium), and calling together the whole battalion
17 Ծիրանի հագցուցին անոր, ու հիւսելով փուշէ պսակ մը՝ դրին անոր գլուխը.
they arrayed Him in crimson, placed on His head a wreath of thorny twigs which they had twisted,
18 եւ սկսան բարեւել զայն ու ըսել. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր»:
and went on to salute Him with shouts of "Long live the King of the Jews."
19 Եղէգով կը զարնէին անոր գլուխին, կը թքնէին անոր վրայ, եւ ծնրադրելով՝ կ՚երկրպագէին անոր:
Then they began to beat Him on the head with a cane, to spit on Him, and to do Him homage on bended knees.
20 Երբ ծաղրեցին զայն, հանեցին վրայէն ծիրանին, հագցուցին անոր իր հանդերձները, ու դուրս տարին զայն՝ որպէսզի խաչեն:
At last, having finished their sport, they took the robe off Him, put His own clothes on Him, and led Him out to crucify Him.
21 Ստիպեցին մէկը՝ Սիմոն Կիւրենացին, Աղեքսանդրոսի ու Ռուփոսի հայրը, որ ատկէ կ՚անցնէր՝ արտէն գալով, որպէսզի վերցնէ անոր խաչը:
One Simon, a Cyrenaean, the father of Alexander and Rufus, was passing along, coming from the country: him they compelled to carry His cross.
22 Եւ տարին զայն Գողգոթա կոչուած տեղը, (որ կը թարգմանուի՝ Գանկի տեղ, )
So they brought Him to the place called Golgotha, which, being translated, means 'Skull-ground.'
23 ու տուին անոր զմուռսով խառնուած գինի՝ որ խմէ. բայց ինք չառաւ:
Here they offered Him wine mixed with myrrh; but He refused it.
24 Երբ խաչեցին զայն, բաժնեցին անոր հանդերձները՝ վիճակ ձգելով անոնց վրայ, թէ ո՛վ՝ ի՛նչ պիտի առնէ:
Then they crucified Him. This done, they divided His garments among them, drawing lots to decide what each should take.
25 Երրորդ ժամն՝՝ էր՝ երբ խաչեցին զայն:
It was nine o'clock in the morning when they crucified Him.
26 Անոր ամբաստանագիրին վրայ գրուած էր. «Հրեաներուն թագաւորը»:
Over His head was the notice in writing of the charge against Him: THE KING OF THE JEWS.
27 Երկու աւազակներ ալ խաչեցին անոր հետ, մէկը՝ անոր աջ կողմը, ու միւսը՝ ձախ կողմը:
And together with Jesus they crucified two robbers, one at His right hand and one at His left.
28 Այսպէս իրագործուեցաւ գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Անօրէններու հետ սեպուեցաւ»:
29 Անոնք որ կ՚անցնէին՝ կը հայհոյէին անոր, կը շարժէին իրենց գլուխը եւ կ՚ըսէին. «Աւա՜ղ, որ կը քակէիր տաճարը, ու կը կառուցանէիր երեք օրուան մէջ.
And all the passers-by reviled Him. They shook their heads at Him and said, "Ah! you who were for destroying the Sanctuary and building a new one in three days,
30 փրկէ՛ դուն քեզ եւ իջի՛ր խաչէն»:
come down from the cross and save yourself."
31 Նմանապէս քահանայապետներն ալ՝ դպիրներուն հետ՝ իրենց մէջ ծաղրելով կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նք չի կրնար փրկել:
In the same way the High Priests also, as well as the Scribes, kept on scoffing at Him, saying to one another, "He has saved others: himself he cannot save!
32 Այդ Քրիստոսը՝ Իսրայէլի թագաւորը՝ հի՛մա թող իջնէ խաչէն, որպէսզի տեսնենք ու հաւատանք»: Իրեն հետ խաչուածներն ալ կը նախատէին զայն:
This Christ, the King of Israel, let him come down now from the cross, that we may see and believe." Even the men who were being crucified with Him heaped insults on Him.
33 Երբ վեցերորդ ժամը հասաւ՝ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ, մինչեւ իններորդ ժամը:
At noon there came a darkness over the whole land, lasting till three o'clock in the afternoon.
34 Իններորդ ժամուն՝ Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Էլոհի՜, Էլոհի՜, լամա՞ սաբաքթանի», որ կը թարգմանուի. «Իմ Աստուա՜ծս, իմ Աստուա՜ծս, ինչո՞ւ լքեցիր զիս»:
But at three o'clock Jesus cried out with a loud voice, "Elohi, Elohi, lama sabachthani?" which means, "My God, My God, why hast Thou forsaken me?"
35 Քովը կայնողներէն ոմանք, երբ լսեցին՝ ըսին. «Եղիա՛ն կը կանչէ»:
Some of the bystanders, hearing Him, said, "Listen, he is calling for Elijah!"
36 Ու մէկը վազեց, լեցուց սպունգ մը քացախով, անցուց եղէգի մը եւ տուաւ անոր որ խմէ՝ ըսելով. «Թողուցէ՛ք, տեսնենք թէ Եղիա պիտի գա՞յ՝ իջեցնելու զայն»:
Then a man ran to fill a sponge with sour wine, and he put it on the end of a cane and placed it to His lips, saying at the same time, "Wait! let us see whether Elijah will come and take him down."
37 Յիսուս բարձր ձայն մը արձակեց ու հոգին տուաւ:
But Jesus uttered a loud cry and yielded up His spirit.
38 Տաճարին վարագոյրը երկուքի պատռեցաւ՝ վերէն վար:
And the curtain in the Sanctuary was torn in two, from top to bottom.
39 Հարիւրապետը՝ որ կեցած էր անոր դիմաց, տեսնելով որ ա՛յսպէս աղաղակելով հոգին տուաւ՝ ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս այս մարդը Աստուծոյ Որդին էր»:
And when the Centurion who stood in front of the cross saw that He was dead, he exclaimed, "This man was indeed God's Son."
40 Կիներ ալ կային, որոնք հեռուէն կը նայէին: Անոնց մէջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, Կրտսեր Յակոբոսի ու Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, եւ Սողովմէ,
There were also a party of women looking on from a distance; among them being both Mary of Magdala and Mary the mother of James the Little and of Joses, and Salome--
41 որոնք՝ երբ Յիսուս Գալիլեա էր՝ հետեւեր ու սպասարկեր էին անոր: Ուրիշ շատ կիներ ալ կային՝ որոնք անոր հետ ելած էին Երուսաղէմ:
all of whom in the Galilaean days had habitually been with Him and cared for Him, as well as many other women who had come up to Jerusalem with Him.
42 Երբ արդէն իրիկուն եղաւ, քանի որ այդ օրը Ուրբաթ էր, այսինքն՝ Շաբաթին նախորդ օրը,
Towards sunset, as it was the Preparation--that is, the day preceding the Sabbath--
43 Յովսէփ Արիմաթեացին, մեծայարգ խորհրդական մը՝ որ ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան, եկաւ ու յանդգնութեամբ մտաւ Պիղատոսի քով, եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
Joseph of Arimathaea came, a highly respected member of the Council, who himself also was living in expectation of the Kingdom of God. He summoned up courage to go in to see Pilate and beg for the body of Jesus.
44 Պիղատոս զարմացաւ որ արդէն մեռած է: Կանչելով հարիւրապետը՝ հարցուց անոր թէ շատո՛նց մեռած է:
But Pilate could hardly believe that He was already dead. He called, however, for the Centurion and inquired whether He had been long dead;
45 Ու երբ ստոյգը գիտցաւ հարիւրապետէն, պարգեւեց մարմինը Յովսէփի:
and having ascertained the fact he granted the body to Joseph.
46 Յովսէփ կտաւ գնեց, եւ իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով, դրաւ գերեզմանի մը մէջ՝ որ փորուած էր ժայռի մէջ, ու քար մը գլորեց գերեզմանին դուռը:
He, having bought a sheet of linen, took Him down, wrapped Him in the sheet and laid Him in a tomb hewn in the rock; after which he rolled a stone against the entrance to the tomb.
47 Մարիամ Մագդաղենացին, եւ Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, կը նայէին թէ ո՛ւր կը դնէին զայն:
Mary of Magdala and Mary the mother of Joses were looking on to see where He was put.
