ՄԱՐԿՈՍ 15
1 Առտուն՝ իսկոյն քահանայապետները, երէցներուն ու դպիրներուն հետ, նաեւ ամբողջ ատեանը՝ խորհրդակցեցան, կապեցին Յիսուսը ու տարին մատնեցին Պիղատոսի:
And forthwith, in the morning, the chief priests with the Elders and the Scribes, and the whole Sanhedrim, held a consultation. And they bound Jesus, and led him away, and delivered him over to Pilate the president.
2 Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
And Pilate asked him: Art thou the king of the Jews? He replied and said to him: Thou hast said.
3 Իսկ քահանայապետները կ՚ամբաստանէին զինք շատ բաներով:
And the chief priests accused him of many things.
4 Պիղատոս դարձեալ հարցուց անոր. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. նայէ՛, ո՜րքան կը վկայեն քեզի դէմ»:
And Pilate again questioned him, and said to him: Makest thou no reply? See how much they testify against thee!
5 Յիսուս տակաւին ոչինչ կը պատասխանէր, այնպէս որ Պիղատոս զարմացաւ:
But Jesus gave no answer; so that Pilate wondered.
6 Տօնին ատենը բանտարկեալ մը կ՚արձակէր անոնց, ո՛վ որ ուզէին:
And it was his custom, at each festival, to release to them one prisoner, whom they might desire.
7 Մէկը կար՝ Բարաբբա կոչուած, կապուած իրեն հետ ապստամբողներուն հետ, որոնք մարդասպանութիւն գործած էին ապստամբութեան ատեն:
And there was one named Bar Abas, who was confined with the movers of sedition, who had committed murder in the insurrection.
8 Բազմութիւնը՝ գոռալով՝ սկսաւ խնդրել, որ ընէ՝ ինչպէս միշտ կ՚ընէր իրենց:
And the people clamored, and began to demand, that he should do to them as he was accustomed.
9 Պիղատոս պատասխանեց անոնց. «Կ՚ուզէ՞ք որ արձակեմ ձեզի Հրեաներուն թագաւորը».
And Pilate answered, and said: Will ye, that I release to you the king of the Jews?
10 որովհետեւ գիտէր թէ քահանայապետները նախանձի՛ համար մատնած էին զայն:
For Pilate knew that the chief priests, from envy, had delivered him up.
11 Բայց քահանայապետները գրգռեցին բազմութիւնը՝ որ ան փոխարէնը Բարաբբա՛ն արձակէ իրենց:
But the chief priests further persuaded the multitudes, that Bar Abas should be released to them.
12 Դարձեալ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ անոր՝ որ կը կոչէք Հրեաներուն թագաւորը»:
And Pilate said to them: What will ye, therefore, that I do to him whom ye call king of the Jews?
13 Անոնք դարձեալ աղաղակեցին. «Խաչէ՛ զայն»:
And they again cried out: Crucify him.
14 Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է»: Անոնք ա՛լ աւելի կ՚աղաղակէին. «Խաչէ՛ զայն»:
And Pilate said to them: But what evil hath he done? And they cried out the more: Crucify him.
15 Պիղատոս ալ՝ փափաքելով գոհացնել բազմութիւնը՝ Բարաբբան արձակեց անոնց, ու խարազանելով Յիսուսը՝ յանձնեց անոնց որպէսզի խաչուէր:
And Pilate was willing to gratify the wishes of the multitudes; and he released to them Bar Abas; and, having scourged Jesus, he delivered him to them to be crucified.
16 Զինուորները ներս տարին զայն՝ գաւիթը, այսինքն՝ կառավարիչին պալատը, եւ հաւաքեցին ամբողջ գունդը:
And the soldiers led him into the hall which was the Praetorium; and they called together the whole regiment;
17 Ծիրանի հագցուցին անոր, ու հիւսելով փուշէ պսակ մը՝ դրին անոր գլուխը.
and they clothed him in purple, and braided a crown of thorns and put upon him;
18 եւ սկսան բարեւել զայն ու ըսել. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր»:
and began to salute him with, " Hail, king of the Jews!"
19 Եղէգով կը զարնէին անոր գլուխին, կը թքնէին անոր վրայ, եւ ծնրադրելով՝ կ՚երկրպագէին անոր:
And they smote him on the head with a reed and spit in his face, and bowed upon their knees and worshipped him.
20 Երբ ծաղրեցին զայն, հանեցին վրայէն ծիրանին, հագցուցին անոր իր հանդերձները, ու դուրս տարին զայն՝ որպէսզի խաչեն:
And having mocked him, they divested him of the purple, and clothed him in his own garments, and led him forth to crucify him.
21 Ստիպեցին մէկը՝ Սիմոն Կիւրենացին, Աղեքսանդրոսի ու Ռուփոսի հայրը, որ ատկէ կ՚անցնէր՝ արտէն գալով, որպէսզի վերցնէ անոր խաչը:
And they compelled a passer-by, Simon the Cyrenian, the father of Alexander and Rufus, who was coming from the fields, to bear his cross.
22 Եւ տարին զայն Գողգոթա կոչուած տեղը, (որ կը թարգմանուի՝ Գանկի տեղ, )
And they brought him to Golgotha, the place which is interpreted a Skull.
23 ու տուին անոր զմուռսով խառնուած գինի՝ որ խմէ. բայց ինք չառաւ:
And they gave him to drink wine in which myrrh was mixed; and he would not receive it.
24 Երբ խաչեցին զայն, բաժնեցին անոր հանդերձները՝ վիճակ ձգելով անոնց վրայ, թէ ո՛վ՝ ի՛նչ պիտի առնէ:
And when they had crucified him, they divided his garments; and cast the lot upon them, what each should take.
25 Երրորդ ժամն՝՝ էր՝ երբ խաչեցին զայն:
And it was the third hour when they crucified him.
26 Անոր ամբաստանագիրին վրայ գրուած էր. «Հրեաներուն թագաւորը»:
And the cause of his death was written in the inscription: THIS IS THE KING OF THE JEWS.
27 Երկու աւազակներ ալ խաչեցին անոր հետ, մէկը՝ անոր աջ կողմը, ու միւսը՝ ձախ կողմը:
And they crucified with him two robbers, the one on his right hand, and the other on his left.
28 Այսպէս իրագործուեցաւ գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Անօրէններու հետ սեպուեցաւ»:
And the scripture was fulfilled which saith: He was accounted among the wicked.
29 Անոնք որ կ՚անցնէին՝ կը հայհոյէին անոր, կը շարժէին իրենց գլուխը եւ կ՚ըսէին. «Աւա՜ղ, որ կը քակէիր տաճարը, ու կը կառուցանէիր երեք օրուան մէջ.
And they also that passed by, reviled him; and, nodding their heads, they said: Aha, thou that destroyest the temple and buildest it in three days,
30 փրկէ՛ դուն քեզ եւ իջի՛ր խաչէն»:
rescue thyself, and come down from the cross.
31 Նմանապէս քահանայապետներն ալ՝ դպիրներուն հետ՝ իրենց մէջ ծաղրելով կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նք չի կրնար փրկել:
And so also the chief priests, jeering one with another, and the Scribes, said: He gave life to others, his own life he cannot save.
32 Այդ Քրիստոսը՝ Իսրայէլի թագաւորը՝ հի՛մա թող իջնէ խաչէն, որպէսզի տեսնենք ու հաւատանք»: Իրեն հետ խաչուածներն ալ կը նախատէին զայն:
Let Messiah, the king of the Jews, now descend from the cross, that we may see it and believe in him. And those also who were crucified with him, derided him.
33 Երբ վեցերորդ ժամը հասաւ՝ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ, մինչեւ իններորդ ժամը:
And when the sixth hour was come, there was darkness over all the land until the ninth hour.
34 Իններորդ ժամուն՝ Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Էլոհի՜, Էլոհի՜, լամա՞ սաբաքթանի», որ կը թարգմանուի. «Իմ Աստուա՜ծս, իմ Աստուա՜ծս, ինչո՞ւ լքեցիր զիս»:
And at the ninth hour, Jesus cried with a loud voice, and said: Il, Il, lemono shebakthone; that is: My God, my God; why hast thou forsaken me?
35 Քովը կայնողներէն ոմանք, երբ լսեցին՝ ըսին. «Եղիա՛ն կը կանչէ»:
And some of them that stood by, when they heard it, said: He calleth for Elijah.
36 Ու մէկը վազեց, լեցուց սպունգ մը քացախով, անցուց եղէգի մը եւ տուաւ անոր որ խմէ՝ ըսելով. «Թողուցէ՛ք, տեսնենք թէ Եղիա պիտի գա՞յ՝ իջեցնելու զայն»:
And one ran and filled a sponge with vinegar, and tied it on a reed, to offer him drink. And they said: Desist; let us see if Elijah will come to take him down.
37 Յիսուս բարձր ձայն մը արձակեց ու հոգին տուաւ:
And Jesus cried with a loud voice, and expired.
38 Տաճարին վարագոյրը երկուքի պատռեցաւ՝ վերէն վար:
And the curtain of the door of the temple was rent, from the top to the bottom.
39 Հարիւրապետը՝ որ կեցած էր անոր դիմաց, տեսնելով որ ա՛յսպէս աղաղակելով հոգին տուաւ՝ ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս այս մարդը Աստուծոյ Որդին էր»:
And when the centurion, who was standing near him, saw that he so cried and expired, he said: Verily, this was the Son of God.
40 Կիներ ալ կային, որոնք հեռուէն կը նայէին: Անոնց մէջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, Կրտսեր Յակոբոսի ու Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, եւ Սողովմէ,
And there were women looking on, from a distance, Mary Magdalena, and Mary the mother of James the less and of Joses, and Salome;
41 որոնք՝ երբ Յիսուս Գալիլեա էր՝ հետեւեր ու սպասարկեր էին անոր: Ուրիշ շատ կիներ ալ կային՝ որոնք անոր հետ ելած էին Երուսաղէմ:
who, when he was in Galilee adhered to him, and ministered to him; and many other women, who had come up with him to Jerusalem.
42 Երբ արդէն իրիկուն եղաւ, քանի որ այդ օրը Ուրբաթ էր, այսինքն՝ Շաբաթին նախորդ օրը,
And, as it was the eve of preparation, which precedeth the sabbath,
43 Յովսէփ Արիմաթեացին, մեծայարգ խորհրդական մը՝ որ ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան, եկաւ ու յանդգնութեամբ մտաւ Պիղատոսի քով, եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
Joseph of Ramath, an honorable counsellor, who also himself waited for the kingdom of God, came, and assuming courage, went to Pilate, and begged the body of Jesus.
44 Պիղատոս զարմացաւ որ արդէն մեռած է: Կանչելով հարիւրապետը՝ հարցուց անոր թէ շատո՛նց մեռած է:
And Pilate wondered that he should be already dead. And he called the centurion, and inquired if he had been any time dead.
45 Ու երբ ստոյգը գիտցաւ հարիւրապետէն, պարգեւեց մարմինը Յովսէփի:
And when he learned it, he gave his body to Joseph.
46 Յովսէփ կտաւ գնեց, եւ իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով, դրաւ գերեզմանի մը մէջ՝ որ փորուած էր ժայռի մէջ, ու քար մը գլորեց գերեզմանին դուռը:
And Joseph bought fine linen, and took it down, and wrapped it in the linen, and deposited it in a sepulchre that was hewed in a rock, and rolled a stone against the door of the sepulchre.
47 Մարիամ Մագդաղենացին, եւ Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, կը նայէին թէ ո՛ւր կը դնէին զայն:
And Mary Magdalena and Mary the mother of Joses saw where he was laid.
