ՄԱՐԿՈՍ 15
1 Առտուն՝ իսկոյն քահանայապետները, երէցներուն ու դպիրներուն հետ, նաեւ ամբողջ ատեանը՝ խորհրդակցեցան, կապեցին Յիսուսը ու տարին մատնեցին Պիղատոսի:
As soon as it was daylight, the chief priests, after holding a consultation with elders and teachers of the Law – that is to say, the whole High Council – put Jesus in chains, and took him away, and gave him up to Pilate.
2 Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
“Are you the king of the Jews?” asked Pilate. “It is true,” replied Jesus.
3 Իսկ քահանայապետները կ՚ամբաստանէին զինք շատ բաներով:
Then the chief priests brought a number of charges against him.
4 Պիղատոս դարձեալ հարցուց անոր. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. նայէ՛, ո՜րքան կը վկայեն քեզի դէմ»:
So Pilate questioned Jesus again. “Have you no reply to make?” he asked. “Listen, how many charges they are bringing against you.”
5 Յիսուս տակաւին ոչինչ կը պատասխանէր, այնպէս որ Պիղատոս զարմացաւ:
But Jesus still made no reply whatever; at which Pilate was astonished.
6 Տօնին ատենը բանտարկեալ մը կ՚արձակէր անոնց, ո՛վ որ ուզէին:
Now, at the feast, Pilate used to grant the people the release of any one prisoner whom they might ask for.
7 Մէկը կար՝ Բարաբբա կոչուած, կապուած իրեն հետ ապստամբողներուն հետ, որոնք մարդասպանութիւն գործած էին ապստամբութեան ատեն:
A man called Barabbas was in prison, with the rioters who had committed murder during a riot.
8 Բազմութիւնը՝ գոռալով՝ սկսաւ խնդրել, որ ընէ՝ ինչպէս միշտ կ՚ընէր իրենց:
So, when the crowd went up and began to ask Pilate to follow his usual custom,
9 Պիղատոս պատասխանեց անոնց. «Կ՚ուզէ՞ք որ արձակեմ ձեզի Հրեաներուն թագաւորը».
he answered, “Do you want me to release the ‘king of the Jews’ for you?”
10 որովհետեւ գիտէր թէ քահանայապետները նախանձի՛ համար մատնած էին զայն:
For he was aware that it was out of jealousy that the chief priests had given Jesus up to him.
11 Բայց քահանայապետները գրգռեցին բազմութիւնը՝ որ ան փոխարէնը Բարաբբա՛ն արձակէ իրենց:
But the chief priests incited the crowd to get Barabbas released instead.
12 Դարձեալ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ անոր՝ որ կը կոչէք Հրեաներուն թագաւորը»:
Pilate, however, spoke to them again, “What should I do then with the man whom you call the ‘king of the Jews’?”
13 Անոնք դարձեալ աղաղակեցին. «Խաչէ՛ զայն»:
Again they shouted, “Crucify him!”
14 Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է»: Անոնք ա՛լ աւելի կ՚աղաղակէին. «Խաչէ՛ զայն»:
“Why, what harm has he done?” Pilate kept saying to them. But they shouted furiously, “Crucify him!”
15 Պիղատոս ալ՝ փափաքելով գոհացնել բազմութիւնը՝ Բարաբբան արձակեց անոնց, ու խարազանելով Յիսուսը՝ յանձնեց անոնց որպէսզի խաչուէր:
And Pilate, wishing to satisfy the crowd, released Barabbas to them, and, after scourging Jesus, gave him up to be crucified.
16 Զինուորները ներս տարին զայն՝ գաւիթը, այսինքն՝ կառավարիչին պալատը, եւ հաւաքեցին ամբողջ գունդը:
The soldiers then took Jesus away into the courtyard – that is the Government house – and they called the whole garrison together.
17 Ծիրանի հագցուցին անոր, ու հիւսելով փուշէ պսակ մը՝ դրին անոր գլուխը.
They dressed him in a purple robe, and, having twisted a crown of thorns, put it on him,
18 եւ սկսան բարեւել զայն ու ըսել. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր»:
and then began to salute him. “Long life to you, king of the Jews!” they said.
19 Եղէգով կը զարնէին անոր գլուխին, կը թքնէին անոր վրայ, եւ ծնրադրելով՝ կ՚երկրպագէին անոր:
And they kept striking him on the head with a rod, spitting at him, and bowing to the ground before him – going down on their knees;
20 Երբ ծաղրեցին զայն, հանեցին վրայէն ծիրանին, հագցուցին անոր իր հանդերձները, ու դուրս տարին զայն՝ որպէսզի խաչեն:
and, when they had left off mocking him, they took off the purple robe, and put his own clothes on him.
21 Ստիպեցին մէկը՝ Սիմոն Կիւրենացին, Աղեքսանդրոսի ու Ռուփոսի հայրը, որ ատկէ կ՚անցնէր՝ արտէն գալով, որպէսզի վերցնէ անոր խաչը:
They led Jesus out to crucify him; and they compelled a passer-by, Simon from Cyrene, who was on his way in from the country, the father of Alexander and Rufus, to go with them to carry his cross.
22 Եւ տարին զայն Գողգոթա կոչուած տեղը, (որ կը թարգմանուի՝ Գանկի տեղ, )
They brought Jesus to the place which was known as Golgotha – a name which means ‘place of a Skull.’
23 ու տուին անոր զմուռսով խառնուած գինի՝ որ խմէ. բայց ինք չառաւ:
There they offered him drugged wine; but Jesus refused it.
24 Երբ խաչեցին զայն, բաժնեցին անոր հանդերձները՝ վիճակ ձգելով անոնց վրայ, թէ ո՛վ՝ ի՛նչ պիտի առնէ:
Then they crucified him, and divided his clothes among them, casting lots for them, to settle what each should take.
25 Երրորդ ժամն՝՝ էր՝ երբ խաչեցին զայն:
It was nine in the morning when they crucified him.
26 Անոր ամբաստանագիրին վրայ գրուած էր. «Հրեաներուն թագաւորը»:
The words of the charge against him, written up over his head, read – ‘THE KING OF THE JEWS.’
27 Երկու աւազակներ ալ խաչեցին անոր հետ, մէկը՝ անոր աջ կողմը, ու միւսը՝ ձախ կողմը:
And with him they crucified two robbers, one on the right, and the other on the left.
28 Այսպէս իրագործուեցաւ գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Անօրէններու հետ սեպուեցաւ»:
29 Անոնք որ կ՚անցնէին՝ կը հայհոյէին անոր, կը շարժէին իրենց գլուխը եւ կ՚ըսէին. «Աւա՜ղ, որ կը քակէիր տաճարը, ու կը կառուցանէիր երեք օրուան մէջ.
The passers-by railed at him, shaking their heads, as they said, “Ah! You who would destroy the Temple and build one in three days,
30 փրկէ՛ դուն քեզ եւ իջի՛ր խաչէն»:
come down from the cross and save yourself!”
31 Նմանապէս քահանայապետներն ալ՝ դպիրներուն հետ՝ իրենց մէջ ծաղրելով կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նք չի կրնար փրկել:
In the same way the chief priests, with the teachers of the Law, said to one another in mockery,
32 Այդ Քրիստոսը՝ Իսրայէլի թագաւորը՝ հի՛մա թող իջնէ խաչէն, որպէսզի տեսնենք ու հաւատանք»: Իրեն հետ խաչուածներն ալ կը նախատէին զայն:
“He saved others, but he cannot save himself! Let the Christ, the ‘king of Israel,’ come down from the cross now so that we can see it and believe.” Even the men who had been crucified with Jesus insulted him.
33 Երբ վեցերորդ ժամը հասաւ՝ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ, մինչեւ իններորդ ժամը:
At midday, a darkness came over the whole country, lasting until three in the afternoon.
34 Իններորդ ժամուն՝ Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Էլոհի՜, Էլոհի՜, լամա՞ սաբաքթանի», որ կը թարգմանուի. «Իմ Աստուա՜ծս, իմ Աստուա՜ծս, ինչո՞ւ լքեցիր զիս»:
And, at three, Jesus called out loudly, “Eloi, Eloi, lama sabacthani?” which means ‘My God, my God, why have you forsaken me?’
35 Քովը կայնողներէն ոմանք, երբ լսեցին՝ ըսին. «Եղիա՛ն կը կանչէ»:
Some of those standing around heard this, and said, “Listen! He is calling for Elijah!”
36 Ու մէկը վազեց, լեցուց սպունգ մը քացախով, անցուց եղէգի մը եւ տուաւ անոր որ խմէ՝ ըսելով. «Թողուցէ՛ք, տեսնենք թէ Եղիա պիտի գա՞յ՝ իջեցնելու զայն»:
And a man ran, and, soaking a sponge in common wine, put it on the end of a rod, and offered it to him to drink, saying as he did so, “Wait and let us see if Elijah is coming to take him down.”
37 Յիսուս բարձր ձայն մը արձակեց ու հոգին տուաւ:
But Jesus, giving a loud cry, breathed his last.
38 Տաճարին վարագոյրը երկուքի պատռեցաւ՝ վերէն վար:
The Temple curtain was torn in two from top to bottom.
39 Հարիւրապետը՝ որ կեցած էր անոր դիմաց, տեսնելով որ ա՛յսպէս աղաղակելով հոգին տուաւ՝ ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս այս մարդը Աստուծոյ Որդին էր»:
The Roman officer, who was standing facing Jesus, on seeing the way in which he breathed his last, exclaimed, “This man must indeed have been God’s son!”
40 Կիներ ալ կային, որոնք հեռուէն կը նայէին: Անոնց մէջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, Կրտսեր Յակոբոսի ու Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, եւ Սողովմէ,
There were some women also watching from a distance, among them being Mary of Magdala, Mary the mother of James the Little and of Joseph, and Salome –
41 որոնք՝ երբ Յիսուս Գալիլեա էր՝ հետեւեր ու սպասարկեր էին անոր: Ուրիշ շատ կիներ ալ կային՝ որոնք անոր հետ ելած էին Երուսաղէմ:
all of whom used to accompany Jesus when he was in Galilee, and give him support – besides many other women who had come up with him to Jerusalem.
42 Երբ արդէն իրիկուն եղաւ, քանի որ այդ օրը Ուրբաթ էր, այսինքն՝ Շաբաթին նախորդ օրը,
The evening had already fallen, when, as it was the Preparation day – the day before the Sabbath –
43 Յովսէփ Արիմաթեացին, մեծայարգ խորհրդական մը՝ որ ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան, եկաւ ու յանդգնութեամբ մտաւ Պիղատոսի քով, եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
Joseph from Arimathea, a councillor of good position, who was himself living in expectation of the kingdom of God, came and ventured to go in to see Pilate, and to ask for the body of Jesus.
44 Պիղատոս զարմացաւ որ արդէն մեռած է: Կանչելով հարիւրապետը՝ հարցուց անոր թէ շատո՛նց մեռած է:
But Pilate was surprised to hear that he had already died. So he sent for the officer, and asked if he were already dead;
45 Ու երբ ստոյգը գիտցաւ հարիւրապետէն, պարգեւեց մարմինը Յովսէփի:
and, on learning from the officer that it was so, he gave the corpse to Joseph.
46 Յովսէփ կտաւ գնեց, եւ իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով, դրաւ գերեզմանի մը մէջ՝ որ փորուած էր ժայռի մէջ, ու քար մը գլորեց գերեզմանին դուռը:
Joseph, having bought a linen sheet, took Jesus down, and wound the sheet around him, and laid him in a tomb which had been cut out of the rock; and then rolled a stone up against the entrance of the tomb.
47 Մարիամ Մագդաղենացին, եւ Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, կը նայէին թէ ո՛ւր կը դնէին զայն:
Mary of Magdala and Mary, the mother of Joseph, were watching to see where he was laid.
