ՄԱՐԿՈՍ 15
1 Առտուն՝ իսկոյն քահանայապետները, երէցներուն ու դպիրներուն հետ, նաեւ ամբողջ ատեանը՝ խորհրդակցեցան, կապեցին Յիսուսը ու տարին մատնեցին Պիղատոսի:
And immediately in the morning, after the leaders of the priests had taken counsel with the elders and the scribes and the entire council, binding Jesus, they led him away and delivered him to Pilate.
2 Պիղատոս հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը»: Ան ալ պատասխանեց անոր. «Դո՛ւն կ՚ըսես»:
And Pilate questioned him, “You are the king of the Jews?” But in response, he said to him, “You are saying it.”
3 Իսկ քահանայապետները կ՚ամբաստանէին զինք շատ բաներով:
And the leaders of the priests accused him in many things.
4 Պիղատոս դարձեալ հարցուց անոր. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. նայէ՛, ո՜րքան կը վկայեն քեզի դէմ»:
Then Pilate again questioned him, saying: “Do you not have any response? See how greatly they accuse you.”
5 Յիսուս տակաւին ոչինչ կը պատասխանէր, այնպէս որ Պիղատոս զարմացաւ:
But Jesus continued to give no response, so that Pilate wondered.
6 Տօնին ատենը բանտարկեալ մը կ՚արձակէր անոնց, ո՛վ որ ուզէին:
Now on the feast day, he was accustomed to release to them one of the prisoners, whomever they requested.
7 Մէկը կար՝ Բարաբբա կոչուած, կապուած իրեն հետ ապստամբողներուն հետ, որոնք մարդասպանութիւն գործած էին ապստամբութեան ատեն:
But there was one called Barabbas, who had committed murder in the sedition, who was confined with those of the sedition.
8 Բազմութիւնը՝ գոռալով՝ սկսաւ խնդրել, որ ընէ՝ ինչպէս միշտ կ՚ընէր իրենց:
And when the crowd had ascended, they began to petition him to do as he always did for them.
9 Պիղատոս պատասխանեց անոնց. «Կ՚ուզէ՞ք որ արձակեմ ձեզի Հրեաներուն թագաւորը».
But Pilate answered them and said, “Do you want me to release to you the king of the Jews?”
10 որովհետեւ գիտէր թէ քահանայապետները նախանձի՛ համար մատնած էին զայն:
For he knew that it was out of envy that the leaders of the priests had betrayed him.
11 Բայց քահանայապետները գրգռեցին բազմութիւնը՝ որ ան փոխարէնը Բարաբբա՛ն արձակէ իրենց:
Then the chief priests incited the crowd, so that he would release Barabbas to them instead.
12 Դարձեալ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Հապա ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ անոր՝ որ կը կոչէք Հրեաներուն թագաւորը»:
But Pilate, responding again, said to them: “Then what do you want me to do with the king of the Jews?”
13 Անոնք դարձեալ աղաղակեցին. «Խաչէ՛ զայն»:
But again they cried out, “Crucify him.”
14 Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Բայց ի՞նչ չարիք ըրած է»: Անոնք ա՛լ աւելի կ՚աղաղակէին. «Խաչէ՛ զայն»:
Yet truly, Pilate said to them: “Why? What evil has he done?” But they cried out all the more, “Crucify him.”
15 Պիղատոս ալ՝ փափաքելով գոհացնել բազմութիւնը՝ Բարաբբան արձակեց անոնց, ու խարազանելով Յիսուսը՝ յանձնեց անոնց որպէսզի խաչուէր:
Then Pilate, wishing to satisfy the people, released Barabbas to them, and he delivered Jesus, having severely scourged him, to be crucified.
16 Զինուորները ներս տարին զայն՝ գաւիթը, այսինքն՝ կառավարիչին պալատը, եւ հաւաքեցին ամբողջ գունդը:
Then the soldiers led him away to the court of the praetorium. And they called together the entire cohort.
17 Ծիրանի հագցուցին անոր, ու հիւսելով փուշէ պսակ մը՝ դրին անոր գլուխը.
And they clothed him with purple. And platting a crown of thorns, they placed it on him.
18 եւ սկսան բարեւել զայն ու ըսել. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր»:
And they began to salute him: “Hail, king of the Jews.”
19 Եղէգով կը զարնէին անոր գլուխին, կը թքնէին անոր վրայ, եւ ծնրադրելով՝ կ՚երկրպագէին անոր:
And they struck his head with a reed, and they spit on him. And kneeling down, they reverenced him.
20 Երբ ծաղրեցին զայն, հանեցին վրայէն ծիրանին, հագցուցին անոր իր հանդերձները, ու դուրս տարին զայն՝ որպէսզի խաչեն:
And after they had mocked him, they stripped him of the purple, and they clothed him in his own garments. And they led him away, so that they might crucify him.
21 Ստիպեցին մէկը՝ Սիմոն Կիւրենացին, Աղեքսանդրոսի ու Ռուփոսի հայրը, որ ատկէ կ՚անցնէր՝ արտէն գալով, որպէսզի վերցնէ անոր խաչը:
And they compelled a certain passerby, Simon the Cyrenian, who was arriving from the countryside, the father of Alexander and Rufus, to take up his cross.
22 Եւ տարին զայն Գողգոթա կոչուած տեղը, (որ կը թարգմանուի՝ Գանկի տեղ, )
And they led him through to the place called Golgotha, which means, ‘the Place of Calvary.’
23 ու տուին անոր զմուռսով խառնուած գինի՝ որ խմէ. բայց ինք չառաւ:
And they gave him wine with myrrh to drink. But he did not accept it.
24 Երբ խաչեցին զայն, բաժնեցին անոր հանդերձները՝ վիճակ ձգելով անոնց վրայ, թէ ո՛վ՝ ի՛նչ պիտի առնէ:
And while crucifying him, they divided his garments, casting lots over them, to see who would take what.
25 Երրորդ ժամն՝՝ էր՝ երբ խաչեցին զայն:
Now it was the third hour. And they crucified him.
26 Անոր ամբաստանագիրին վրայ գրուած էր. «Հրեաներուն թագաւորը»:
And the title of his case was written as: The king of the Jews.
27 Երկու աւազակներ ալ խաչեցին անոր հետ, մէկը՝ անոր աջ կողմը, ու միւսը՝ ձախ կողմը:
And with him they crucified two robbers: one at his right, and the other at his left.
28 Այսպէս իրագործուեցաւ գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Անօրէններու հետ սեպուեցաւ»:
And the scripture was fulfilled, which says: “And with the iniquitous he was reputed.”
29 Անոնք որ կ՚անցնէին՝ կը հայհոյէին անոր, կը շարժէին իրենց գլուխը եւ կ՚ըսէին. «Աւա՜ղ, որ կը քակէիր տաճարը, ու կը կառուցանէիր երեք օրուան մէջ.
And the passersby blasphemed him, shaking their heads and saying, “Ah, you who would destroy the temple of God, and in three days rebuild it,
30 փրկէ՛ դուն քեզ եւ իջի՛ր խաչէն»:
save yourself by descending from the cross.”
31 Նմանապէս քահանայապետներն ալ՝ դպիրներուն հետ՝ իրենց մէջ ծաղրելով կ՚ըսէին. «Ուրիշները փրկեց, ինքզի՛նք չի կրնար փրկել:
And similarly the leaders of the priests, mocking him with the scribes, said to one another: “He saved others. He is not able to save himself.
32 Այդ Քրիստոսը՝ Իսրայէլի թագաւորը՝ հի՛մա թող իջնէ խաչէն, որպէսզի տեսնենք ու հաւատանք»: Իրեն հետ խաչուածներն ալ կը նախատէին զայն:
Let the Christ, the king of Israel, descend now from the cross, so that we may see and believe.” Those who were crucified with him also insulted him.
33 Երբ վեցերորդ ժամը հասաւ՝ խաւար եղաւ ամբողջ երկրին վրայ, մինչեւ իններորդ ժամը:
And when the sixth hour arrived, a darkness occurred over the entire earth, until the ninth hour.
34 Իններորդ ժամուն՝ Յիսուս բարձրաձայն գոչեց. «Էլոհի՜, Էլոհի՜, լամա՞ սաբաքթանի», որ կը թարգմանուի. «Իմ Աստուա՜ծս, իմ Աստուա՜ծս, ինչո՞ւ լքեցիր զիս»:
And at the ninth hour, Jesus cried out with a loud voice, saying, “Eloi, Eloi, lamma sabacthani?” which means, “My God, My God, why have you forsaken me?”
35 Քովը կայնողներէն ոմանք, երբ լսեցին՝ ըսին. «Եղիա՛ն կը կանչէ»:
And some of those standing near, upon hearing this, said, “Behold, he is calling Elijah.”
36 Ու մէկը վազեց, լեցուց սպունգ մը քացախով, անցուց եղէգի մը եւ տուաւ անոր որ խմէ՝ ըսելով. «Թողուցէ՛ք, տեսնենք թէ Եղիա պիտի գա՞յ՝ իջեցնելու զայն»:
Then one of them, running and filling a sponge with vinegar, and placing it around a reed, gave it to him to drink, saying: “Wait. Let us see if Elijah will come to take him down.”
37 Յիսուս բարձր ձայն մը արձակեց ու հոգին տուաւ:
Then Jesus, having emitted a loud cry, expired.
38 Տաճարին վարագոյրը երկուքի պատռեցաւ՝ վերէն վար:
And the veil of the temple was torn in two, from the top to the bottom.
39 Հարիւրապետը՝ որ կեցած էր անոր դիմաց, տեսնելով որ ա՛յսպէս աղաղակելով հոգին տուաւ՝ ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս այս մարդը Աստուծոյ Որդին էր»:
Then the centurion who stood opposite him, seeing that he had expired while crying out in this way, said: “Truly, this man was the Son of God.”
40 Կիներ ալ կային, որոնք հեռուէն կը նայէին: Անոնց մէջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, Կրտսեր Յակոբոսի ու Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, եւ Սողովմէ,
Now there were also women watching from a distance, among whom were Mary Magdalene, and Mary the mother of James the younger and of Joseph, and Salome,
41 որոնք՝ երբ Յիսուս Գալիլեա էր՝ հետեւեր ու սպասարկեր էին անոր: Ուրիշ շատ կիներ ալ կային՝ որոնք անոր հետ ելած էին Երուսաղէմ:
(and while he was in Galilee, they followed him and ministered to him) and many other women, who had ascended along with him to Jerusalem.
42 Երբ արդէն իրիկուն եղաւ, քանի որ այդ օրը Ուրբաթ էր, այսինքն՝ Շաբաթին նախորդ օրը,
And when evening had now arrived (because it was the Preparation Day, which is before the Sabbath)
43 Յովսէփ Արիմաթեացին, մեծայարգ խորհրդական մը՝ որ ի՛նք ալ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան, եկաւ ու յանդգնութեամբ մտաւ Պիղատոսի քով, եւ խնդրեց Յիսուսի մարմինը:
there arrived Joseph of Arimathea, a noble council member, who himself was also awaiting the kingdom of God. And he boldly entered to Pilate and petitioned for the body of Jesus.
44 Պիղատոս զարմացաւ որ արդէն մեռած է: Կանչելով հարիւրապետը՝ հարցուց անոր թէ շատո՛նց մեռած է:
But Pilate wondered if he had already died. And summoning a centurion, he questioned him as to whether he was already dead.
45 Ու երբ ստոյգը գիտցաւ հարիւրապետէն, պարգեւեց մարմինը Յովսէփի:
And when he had been informed by the centurion, he gave the body to Joseph.
46 Յովսէփ կտաւ գնեց, եւ իջեցնելով զայն՝ փաթթեց կտաւով, դրաւ գերեզմանի մը մէջ՝ որ փորուած էր ժայռի մէջ, ու քար մը գլորեց գերեզմանին դուռը:
Then Joseph, having bought a fine linen cloth, and taking him down, wrapped him in the fine linen and laid him in a sepulcher, which was hewn from a rock. And he rolled a stone to the entrance of the tomb.
47 Մարիամ Մագդաղենացին, եւ Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, կը նայէին թէ ո՛ւր կը դնէին զայն:
Now Mary Magdalene and Mary the mother of Joseph observed where he was laid.
