ՄԱՐԿՈՍ 14
1 Երկու օր ետք՝ Զատիկ ու Բաղարջակերք էր. եւ քահանայապետներն ու դպիրները կը փնտռէին թէ ի՛նչպէս վարպետութեամբ բռնեն զայն եւ սպաննեն:
It was only two days before the [people] ([celebrated/started to celebrate]) [for one week the] festival [which they called] Passover. During those days they also celebrated the festival of (Unleavened Bread/[eating] bread that had no yeast in it). The chief priests and the men who taught the [Jewish] laws were planning how they could seize Jesus secretly. [They wanted to accuse him in front of the Roman authorities] so that they would execute him.
2 Բայց կ՚ըսէին. «Ո՛չ տօնին ատենը, որպէսզի ժողովուրդին մէջ աղմուկ չըլլայ»:
But they were saying to one another, “We must not [do it] during the celebration, because, [if we do it then], the people will [be very angry with us and] riot!”
3 Երբ ինք Բեթանիա էր, սեղան նստած՝ բորոտ Սիմոնի տունը, կին մը եկաւ՝ որ ունէր ալապաստրէ շիշ մը, լեցուած մեծածախս նարդոսի օծանելիքով. կոտրեց այդ շիշը ու թափեց օծանելիքը անոր գլուխին վրայ:
Jesus was at Bethany [town] in the house of Simon, whom [Jesus had healed from] leprosy. While they were eating, a woman came [to him]. [She was carrying] a stone jar that contained expensive [fragrant] perfume called nard. She opened the jar and then she poured the perfume on Jesus’ head.
4 Ոմանք ընդվզեցան իրենք իրենց մէջ եւ ըսին. «Ինչո՞ւ այդ օծանելիքը վատնուեցաւ.
One of the people [who were present] became angry and said to the others, “([It is terrible that she] wasted that perfume!/[Why did she] waste that perfume?) [RHQ]
5 քանի որ ատիկա կրնար ծախուիլ երեք հարիւր դահեկանէն աւելի, ու տրուիլ աղքատներուն». եւ սաստիկ կը սրդողէին իրեն դէմ:
It could have been sold {[We] could have sold it} for (a huge amount of money/an amount of money for which a person works for a year), and then [the money] could have been given {[we] could have given [the money]} to poor people!” So he rebuked her.
6 Բայց Յիսուս ըսաւ. «Թողուցէ՛ք զայն, ինչո՞ւ կ՚անհանգստացնէք զինք. ան լաւ գործ մը ըրաւ ինծի:
But Jesus said, “Stop [scolding] her! She has done to me what I [consider to be] very appropriate/delightful. So (you should not bother her!/why do you bother her?) [RHQ]
7 Որովհետեւ ամէ՛ն ատեն ունիք աղքատները ձեզի հետ, ու ե՛րբ ուզէք՝ կրնաք բարիք ընել անոնց. բայց ամէն ատեն չունիք զիս:
You will always have poor people among you. So you can help them whenever you want to. But I will not [be here among] you much longer. [So it is good for her to show now that she appreciates me].
8 Ան ըրաւ ի՛նչ որ կրնար. մարմինս նախապէս օծեց՝ իմ թաղումիս համար:
[It is appropriate that] she has done what she was able to do. [It is as if she knew that I was going to die soon] and has anointed my body for their burying it.
9 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ամբողջ աշխարհի մէջ՝ ո՛ւր որ այս աւետարանը քարոզուի, անոր ըրածն ալ պիտի պատմուի՝ իր յիշատակին համար”»:
I will tell you this: Wherever the good message [about me] is preached {people preach the good message} throughout the world, what she has done will be told {people will tell others what she has done [to me]}, and as a result people will remember her.”
10 Յուդա Իսկարիովտացին, տասներկուքէն մէկը, գնաց քահանայապետներուն՝ որ զայն մատնէ անոնց:
Then Judas Iscariot (OR, Judas, the man from Kerioth [Town]) went to the chief priests in order to [talk to them about] helping them to seize Jesus. He did that [even though] he was one of the twelve [disciples]
11 Անոնք ալ լսելով՝ ուրախացան, եւ իրեն դրամ ալ խոստացան: Ուստի կը փնտռէր պատեհութիւն մը՝ որ մատնէր զայն:
When they heard [what he was willing to do for them], they were very happy. They promised that they would give him [a large amount of] money [for doing that. Judas agreed, so they gave him the money]. As a result, he [began] watching for an opportunity (to betray Jesus/to enable Jesus’ enemies to seize him).
12 Բաղարջակերքի առաջին օրը, երբ կը մորթէին զատիկը, անոր աշակերտները ըսին իրեն. «Ո՞ւր կ՚ուզես որ երթանք պատրաստենք, որպէսզի ուտես զատիկը»:
[Two days later], when they killed the lambs [for the] festival at the beginning of the week when [people ate] bread that had no yeast in it, Jesus’ disciples said to him, “Where do you want us to go and prepare the meal for the Passover [celebration] in order that you can eat it [with us]?”
13 Իր աշակերտներէն երկուքը ղրկեց եւ ըսաւ անոնց. «Գացէ՛ք քաղաքը, ու ձեզի պիտի հանդիպի մարդ մը՝ որ ուսին վրայ կը տանի ջուրի սափոր մը. հետեւեցէ՛ք անոր,
So he [chose] two of his disciples [to prepare everything]. He said to them, “Go into [Jerusalem] city. A man will meet you, who will be carrying a large jar full of water. Follow him.
14 եւ ո՛ւր որ մտնէ՝ տանտիրոջ ըսէ՛ք. “Վարդապետը կ՚ըսէ. "Ո՞ւր է իջեւանը, ուր պիտի ուտեմ զատիկը՝ աշակերտներուս հետ"”:
When he enters [a house], say to the man who owns the house, ‘[Our] teacher wants us to prepare [the meal of] the Passover celebration so that he can eat it with us his disciples. (Please show us the room that he [arranged with you about]./Where is the room that he [arranged with you about]?) [RHQ]’
15 Ան ալ պիտի ցուցնէ ձեզի մեծ վերնայարկ մը՝ կահաւորուած ու պատրաստ. հո՛ն պատրաստեցէք մեզի»:
He will show you a large room that is on the upper floor [of the house]. It will be furnished and ready [for us to eat a meal in it]. Then prepare the meal there for us.”
16 Իր աշակերտները գացին, մտան քաղաքը, եւ ինչպէս իրենց ըսաւ՝ այնպէս գտան, ու պատրաստեցին զատիկը:
So the [two] disciples left. They went into the city and found [everything] to be just like he had told them. They prepared the [meal for] the Passover [celebration, and then returned to Jesus and the other disciples].
17 Երբ իրիկուն եղաւ՝ եկաւ տասներկուքին հետ:
When it was evening, Jesus arrived [at that house] with the twelve [disciples].
18 Երբ սեղան նստան եւ կ՚ուտէին, Յիսուս ըսաւ. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի թէ ձեզմէ մէկը՝ որ հիմա ինծի հետ կ՚ուտէ, պիտի մատնէ զիս»:
As they were all sitting there [and eating], Jesus said, “Listen carefully to this: One of you will enable my enemies to seize me. Specifically, it is one of you who [will do this in spite of the fact that he] is eating with me [right now]!”
19 Անոնք սկսան տրտմիլ ու մէկ առ մէկ ըսել անոր. «Միթէ ե՞ս եմ», եւ ուրիշ մը. «Միթէ ե՞ս եմ»:
The disciples became very sad and they said to him one by one, “Surely (it is not I!/I am not the one, am I?) [RHQ]”
20 Ան ալ պատասխանեց անոնց. «Տասներկուքէն ա՛ն՝ որ ինծի հետ թաթխեց իր ձեռքը պնակին մէջ:
Then he said to them, “It is one of [you] twelve [disciples], the one who is dipping [bread] into the [sauce in the] dish along with me.
21 Արդարեւ մարդու Որդին կ՚երթայ՝ ինչպէս գրուած է իրեն համար. բայց վա՜յ այն մարդուն, որուն միջոցով կը մատնուի մարդու Որդին: Այդ մարդուն լաւ պիտի ըլլար՝ որ ծնած չըլլար»:
It is certain that [I], the one who came from heaven, will [die], because that is what has been {what [the prophets] have} written about me. But there will be terrible [punishment] for the man by whom I will be betrayed {who will (betray me/help my enemies to seize me)}! In fact, it would be better for that man if he had never been born!”
22 Երբ անոնք կ՚ուտէին՝ Յիսուս հաց առաւ, օրհնեց, կտրեց, տուաւ անոնց եւ ըսաւ. «Առէ՛ք, ա՛յս է իմ մարմինս»:
While they were eating, he took [a flat loaf of] bread and thanked God for it. Then he broke it [into pieces] and gave it to them and said to them, “This [bread represents] [MET] my body. Take it [and eat it].”
23 Նաեւ բաժակը առաւ, շնորհակալ եղաւ ու տուաւ անոնց. բոլորն ալ խմեցին անկէ:
Afterwards, he took a cup [that contained wine] and thanked [God for it]. Then he gave it to them, and then, as they all drank from it,
24 Ըսաւ անոնց. «Ա՛յս է իմ արիւնս, նո՛ր ուխտին արիւնը, որ կը թափուի շատերո՜ւ համար:
he said to them, “This [wine represents] [MET] my blood, which is about to be shed {which is about to flow from my body} [when my enemies kill me]. With this blood I [will sign] the agreement [that God has made to forgive the sins of] many people.
25 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ասկէ ետք որթատունկին բերքէն բնա՛ւ պիտի չխմեմ մինչեւ այն օրը՝ երբ նո՛ր խմեմ զայն Աստուծոյ թագաւորութեան մէջ”»:
I want you to know this: I will not drink any more wine in this way until the time when I drink it with a new [meaning] when I begin to rule as a king.”
26 Օրհներգելէ ետք՝ գացին Ձիթենիներու լեռը:
After they sang a hymn, they went out toward Olive [Tree] Hill.
27 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Այս գիշեր բոլորդ ալ պիտի գայթակղիք իմ պատճառովս. որովհետեւ գրուած է. “Հովիւը պիտի զարնեմ, ու ոչխարները պիտի ցրուին”:
[While they were on their way], Jesus said to them, “It has been {[The prophets] have} written [in the Scriptures that God said about me], ‘I will kill the shepherd and his sheep will scatter.’ [Those words will come true. When they are about to capture me], all of you will leave me and run away.
28 Բայց յարութիւն առնելէս ետք՝ ձեզմէ առաջ պիտի երթամ Գալիլեա»:
But after I have been made {[God] has made me} alive again, I will go ahead of you to Galilee [district and meet you there].”
29 Պետրոս ըսաւ անոր. «Թէեւ բոլորն ալ գայթակղին, ես՝ բնա՛ւ՝՝»:
Then Peter said to him, “Perhaps all the [other disciples] will leave you, but not I! I will not [leave you]!”
30 Յիսուս ըսաւ անոր. «Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ քեզի. “Դուն ա՛յսօր, այս գիշեր իսկ, դեռ աքաղաղը երկու անգամ չկանչած՝ երե՛ք անգամ պիտի ուրանաս զիս”»:
Then Jesus said to him, “The truth is that this very night, before the rooster crows a second time, you yourself will deny three times [that you know] me!”
31 Պետրոս աւելի կը պնդէր ու կ՚ըսէր. «Նոյնիսկ եթէ պէտք ըլլայ որ քեզի հետ մեռնիմ, բնա՛ւ պիտի չուրանամ քեզ»: Նո՛յնպէս կ՚ըսէին բոլորն ալ:
But Peter replied strongly, “Even if they kill me [as I defend] you, I will never deny [that I know] you!” And all [the other disciples] said the same thing.
32 Եկան վայր մը՝ որուն անունը Գեթսեմանի էր, եւ ըսաւ իր աշակերտներուն. «Հո՛ս նստեցէք՝ մինչեւ որ ես աղօթեմ»:
[On the way], Jesus and the disciples came to the place that [people] call Gethsemane. Then he said to [some/eight of] his disciples, “Stay here while I pray!”
33 Իրեն հետ առնելով Պետրոսը, Յակոբոսն ու Յովհաննէսը, սկսաւ սաստիկ այլայլիլ եւ շատ վշտանալ:
Then he took Peter, James, and John with him. He became extremely distressed, and he said to them,
34 Հետեւաբար ըսաւ անոնց. «Իմ անձս չափազանց տրտում է՝ մեռնելու աստիճան. հո՛ս մնացէք եւ արթո՛ւն կեցէք»:
“I [SYN] am very sorrowful. [It is as if] I were about to die. [You men] remain here and stay awake!”
35 Քիչ մը առջեւ երթալով՝ ինկաւ գետին, իր երեսին վրայ, եւ աղօթեց, որ եթէ կարելի է՝ այդ ժամը անցնի իրմէ:
He went a bit further and threw himself on the ground. Then he prayed that if it were possible, he would not [have to suffer] [MTY].
36 Ան ըսաւ. «Աբբա՛, Հա՛յր, ամէն բան կարելի է քեզի. հեռացո՛ւր այս բաժակը ինձմէ: Բայց ո՛չ թէ ինչպէս ե՛ս կ՚ուզեմ, հապա՝ ինչպէս դո՛ւն կ՚ուզես»:
He said, “O my Father, [because] you are able to do everything, rescue me so that I do not have to suffer [now] [MTY]! But do not [do] what I want. Instead, [do] what you want!”
37 Երբ եկաւ ու քնացած գտաւ զանոնք՝ ըսաւ Պետրոսի. «Սիմո՛ն, կը քնանա՞ս. չկրցա՞ր ժա՛մ մը արթուն մնալ:
Then he returned and found his [disciples] sleeping. He [woke them up and] said, “Simon! ([I am disappointed that] you fell asleep and that you were not able to stay awake for just a short time!/[Why is it that] you fell asleep and that you were not able to stay awake for just one hour?) [RHQ]”
38 Արթո՛ւն մնացէք եւ աղօթեցէ՛ք, որպէսզի չմտնէք փորձութեան մէջ. իրաւ է թէ հոգին յօժար է, բայց մարմինը՝ տկար»:
[And he said to them], “You want [to do what I say], but you are not strong enough [MTY] [to actually do it]. So keep awake and pray in order that you can resist when [something like this] tempts you!”
39 Դարձեալ գնաց աղօթեց՝ նոյն խօսքը ըսելով:
Then he went away again and prayed again what he prayed before.
40 Ապա վերադարձաւ եւ դարձեալ քնացած գտաւ զանոնք. որովհետեւ անոնց աչքերը ծանրացած էին, ու չէին գիտեր ի՛նչ պատասխանել անոր:
When he returned, he found that they were sleeping again because they were [so] sleepy that they could not keep their eyes open. [Because they were ashamed], they did not know what to say to him [when he awakened them].
41 Երրորդ անգամ ալ եկաւ եւ ըսաւ անոնց. «Ասկէ ետք քնացէ՛ք ու հանգստացէ՛ք. բաւական է, ժամը հասաւ, ահա՛ մարդու Որդին պիտի մատնուի մեղաւորներուն ձեռքը:
[Then he went and prayed again]. He returned a third time; [and he found them sleeping again]. He [woke] all of [them and] said to them, “([I am disappointed that you are] sleeping again!/[Why are you] sleeping again?) [RHQ] [You have slept] enough. The time [for me to suffer] is about to begin. Look! Someone is about to enable sinful men to seize me, the one who came from heaven.
42 Ոտքի՛ ելէք՝ երթա՛նք: Ահա՛ մօտեցաւ ա՛ն՝ որ պիտի մատնէ զիս»:
[So] get up! Let’s go [toward him] Look! Here comes the one who is enabling them to seize me!”
43 Մինչ ան դեռ կը խօսէր, իսկոյն Յուդա՝ տասներկուքէն մէկը՝ եկաւ, եւ իրեն հետ՝ քահանայապետներէն, դպիրներէն ու երէցներէն ղրկուած մեծ բազմութիւն մը, սուրերով եւ բիրերով:
While he was still speaking, Judas [arrived]. [Even though he was] one of [Jesus’] twelve [disciples], he came [to enable Jesus’ enemies to seize him]. A crowd who carried swords and clubs was with him. The [leaders of] the Jewish Council had sent them.
44 Զայն մատնողը նշան մը տուեր էր անոնց՝ ըսելով. «Ո՛վ որ համբուրեմ՝ ա՛ն է, բռնեցէ՛ք զայն ու տարէ՛ք ապահովութեամբ»:
[Judas], who was (betraying Jesus/helping Jesus’ enemies to seize him), had [previously] told this crowd, “The man whom I kiss is the one [whom you want. When I kiss him], seize him and lead him away [while you guard him] carefully.”
45 Երբ ինք եկաւ՝ իսկոյն մօտեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Ռաբբի՛, Ռաբբի՛», ու համբուրեց զայն:
So, when Judas arrived, he immediately went to Jesus and said, “My teacher!” Then he kissed Jesus [on his neck/cheek].
46 Եւ անոնք ձեռք բարձրացուցին անոր վրայ ու բռնեցին զայն:
Then [the crowd] seized Jesus.
47 Քովը կայնողներէն մէկը՝ քաշեց սուրը, զարկաւ քահանայապետին ծառային եւ խլեց անոր ականջը:
But one of the [disciples] who was standing nearby drew his short sword. He struck the servant of the high priest with it [to kill him, but he only] cut off his ear.
48 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Իբր թէ աւազակի՞ դէմ եկաք՝ սուրերով ու բիրերով բռնելու զիս:
Jesus said to them, “([It is ridiculous that] you come [here to seize] me with swords and clubs, as if I were a bandit!/Have you come [here to seize] me with swords and clubs, as if I were a bandit [RHQ]?) Day after day I was with you in the Temple [courtyard] teaching [the people] Why did you not seize me then? [But this is happening] in order that [what the prophets have written in] the Scriptures [about me] may be fulfilled {may happen}.”
49 Ամէ՛ն օր ձեր քով էի եւ տաճարին մէջ կը սորվեցնէի, ու չբռնեցիք զիս. բայց այս բոլոր բաները եղան՝ որպէսզի գրուածները իրագործուին»:
50 Բոլոր աշակերտներն ալ թողուցին զայն եւ փախան:
All [the disciples at once] left him and ran away.
51 Երիտասարդ մը անոր կը հետեւէր՝ մերկ մարմինին վրայ կտաւ մը առած, սակայն երիտասարդները բռնեցին զայն:
At that time, (a young man/I) was following Jesus. He/[I was] wearing only a linen cloth around his/my body. The crowd seized him/me.
52 Ան ալ ձգեց կտաւը, եւ մերկ փախաւ անոնցմէ:
But, [as he/I pulled away from them], he/I left behind the linen cloth [in their hands], and then he/I ran away naked.
53 Տարին Յիսուսը քահանայապետին, եւ անոր քով համախմբուեցան բոլոր քահանայապետները, երէցներն ու դպիրները:
The men [who had seized] Jesus led him away to [the house where] the supreme priest [lived]. All of the Jewish Council were gathering [there].
54 Պետրոս հեռուէն հետեւեցաւ անոր մինչեւ ներսը՝ քահանայապետին գաւիթը. նստաւ սպասաւորներուն հետ, ու կը տաքնար կրակին քով:
Peter followed Jesus at a distance. He went into the courtyard [of the house] where the supreme priest [lived], and sat there with the men who guarded [the house of the supreme priest]. He was warming himself beside a fire.
55 Քահանայապետները եւ ամբողջ ատեանը վկայութիւն կը փնտռէին Յիսուսի դէմ՝ որպէսզի մեռցնեն զայն, ու չէին գտներ.
The chief priests and all the rest of the Jewish council [had already] tried to find people who would tell lies about Jesus [in order that they could convince the Roman authorities] to execute him. But they did not succeed,
56 որովհետեւ շատեր սուտ վկայութիւն կու տային անոր դէմ, բայց վկայութիւնները համանման չէին:
because, although many people spoke lies about him, they contradicted each other.
57 Ոմանք ալ կանգնեցան եւ սուտ վկայութիւն տուին անոր դէմ՝ ըսելով.
[Finally], some stood up and accused him falsely by saying,
58 «Մենք լսեցինք ատկէ՝ որ կ՚ըսէր. “Ես պիտի քակեմ այդ ձեռակերտ տաճարը, եւ պիտի կառուցանեմ ուրիշ մը՝ անձեռակերտ՝ երեք օրուան մէջ”»:
“We heard him when he said, ‘I will destroy this Temple that was built by men, and then within three days I will build another temple (without help from anyone else/that human hands will not build).’”
59 Բայց ա՛յդպէս ալ իրենց վկայութիւնը համանման չէր:
But, what [some of] these men said also did not agree with [what others of them said].
60 Քահանայապետը՝ մէջտեղ կանգնելով՝ հարցուց Յիսուսի. «Ոչի՞նչ կը պատասխանես. ի՞նչ կը վկայեն ասոնք քեզի դէմ»:
Then the supreme priest [himself] stood up in front of them and said to Jesus, “Are you not going to reply? What [do you say about] all the things that they are saying in order to accuse you?”
61 Բայց ան լուռ կը կենար ու ոչինչ կը պատասխանէր: Քահանայապետը դարձեալ հարցուց անոր. «Դո՞ւն ես Քրիստոսը, օրհնեա՜լ Աստուծոյ Որդին»:
But Jesus was silent and did not reply [DOU]. Then the supreme priest [tried again]. He asked him, “Are you the Messiah? [Do you say that you are] (the Son of God/the man who is also God)?”
62 Յիսուս ըսաւ. «Ե՛ս եմ. եւ պիտի տեսնէք մարդու Որդին՝ բազմած Զօրութեան աջ կողմը, ու եկած երկինքի ամպերով»:
Jesus said, “I am. Furthermore, you will see me, the one who came from heaven, [ruling] beside God, who is completely powerful. [You will also see me] coming down through the clouds in the sky!”
63 Քահանայապետը պատռեց իր հանդերձները եւ ըսաւ. «Ա՛լ ի՞նչ պէտք ունինք վկաներու:
[In response to Jesus’ words], the supreme priest tore his outer garment. [That was their custom to show that he was shocked that Jesus had said that he was equal to God]. Then he said, “We certainly do not [RHQ] need any [more] people who will testify [against this man],
64 Լսեցի՛ք ատոր հայհոյութիւնը. ի՞նչ կը թուի ձեզի»: Բոլորը դատապարտեցին զայն՝ թէ մահապարտ է:
[because] you have heard what he said against God! [He claimed to be equal with God] Therefore, what have you decided?” They all said that Jesus was guilty and deserved (to be executed/that they should kill him).
65 Ոմանք սկսան թքնել անոր վրայ, ծածկել անոր երեսը, կռփահարել զայն եւ ըսել անոր. «Մարգարէացի՛ր»: Իսկ սպասաւորները ապտակ կը զարնէին անոր:
Then some of them began spitting on Jesus. They put a blindfold on him, and then they began striking him and saying to him, “[If you are] a prophet, tell us [who hit you]!” And those who were guarding Jesus struck him with their hands.
66 Պետրոս վարը՝ գաւիթն էր: Քահանայապետին աղախիններէն մէկը եկաւ,
While Peter was outside in the courtyard [of the supreme priest’s house], one of the girls who worked for the supreme priest came [near him].
67 ու տեսնելով Պետրոսը՝ որ կը տաքնար, նայեցաւ անոր եւ ըսաւ. «Դո՛ւն ալ Յիսուս Նազովրեցիին հետ էիր»:
When she saw Peter warming himself [beside the fire], she looked at him [closely]. Then she said, “You also were with Jesus, that man from Nazareth [town]!”
68 Բայց ան ուրացաւ՝ ըսելով. «Չեմ գիտեր, ու չեմ հասկնար թէ ի՛նչ կը խօսիս»: Երբ դուրս ելաւ՝ նախագաւիթը, աքաղաղը կանչեց:
But he denied it by saying, “I do not know or understand [DOU] what you are talking about!” Then he went away [from there] to the gate [of the courtyard].
69 Աղախինը դարձեալ տեսաւ զայն, եւ սկսաւ ըսել շուրջը կայնողներուն. «Ասիկա՛ ալ անոնցմէ է»:
[The] servant girl saw him there and said to the people who were standing nearby, “This man is one of [those who have been with that man they arrested].”
70 Ան ալ դարձեալ ուրացաւ: Քիչ մը ատենէն ետք՝ դարձեալ շուրջը կայնողները ըսին Պետրոսի. «Ճշմա՛րտապէս դուն անոնցմէ՛ ես, որովհետեւ Գալիլեացի ես, եւ խօսուածքդ ալ կը նմանի»:
But he denied it again. After a little while, one of those who were standing there said to Peter again, “[The way you speak shows that] you also are from Galilee [district]. So it is certain that you are one of those [who accompanied Jesus!]”
71 Բայց ան սկսաւ նզովել ու երդում ընել՝ ըսելով. «Չեմ ճանչնար այդ մարդը՝ որուն մասին կը խօսիք»:
But he began to exclaim, “I do not know the man that you are talking about! Because God knows that I am speaking truthfully, may he punish me [if I am lying]!”
72 Իսկոյն երկրորդ անգամ աքաղաղը կանչեց: Պետրոս յիշեց այն խօսքը՝ որ Յիսուս ըսեր էր իրեն. «Դեռ աքաղաղը երկու անգամ չկանչած՝ դուն երե՛ք անգամ պիտի ուրանաս զիս». եւ սկսաւ լալ:
Immediately the rooster crowed a second time. Then Peter remembered what Jesus had said to him [before], “Before the rooster crows a second time, you will deny three times [that you know me.” When he realized that he had denied it three times], he started crying.
