ՄԱՐԿՈՍ 11
1 Երբ մօտեցան Երուսաղէմի, եւ հասան Բեթփագէ ու Բեթանիա, Ձիթենիներու լերան մօտ, Յիսուս իր աշակերտներէն երկուքը ղրկեց՝ ըսելով.
Aru jitia Jisu aru chela khan Jerusalem te, aru Oliv Pahar kinar Bethphage aru Bethany nogorkhan te ahise, aru taikhan age jabole Jisu pora duijon chela ke pathaise.
2 «Գացէ՛ք այդ ձեր դիմացի գիւղը. անոր մէջ մտնելով՝ իսկոյն պիտի գտնէք կապուած աւանակ մը, որուն վրայ մա՛րդ նստած չէ. արձակեցէ՛ք զայն ու բերէ՛ք:
Aru Tai taikhan ke koise, “Jabi usor thaka bosti te, aru tumi ta te puncha loge-loge gadha puwali juntu uporte kun manu bhi boha nai, etu bandhi thaka pabo. Etu ke Khuli Kena loi anibi.
3 Եթէ մէկը ըսէ ձեզի. “Այդ ի՞նչ կ՚ընէք”, ըսէ՛ք. “Տէրոջ պէտք է”, եւ իսկոյն հոս պիտի ղրկէ զայն»:
Aru jodi kunba tumike kunba eneka hude, ‘Kile eneka kori ase?’ Titia taike kobi, ‘Probhu ke etu lagi ase, titia tai joldi pathai dibo.’”
4 Գացին ու գտան աւանակը, դուրսը՝ փողոցին մէջ, դրան քով կապուած, եւ արձակեցին զայն:
Karone taikhan jaise aru etu gadha puwali ke dorja bahar rasta te bandha paise, aru taikhan khuli loi anise.
5 Հոն կայնողներէն ոմանք ըսին իրենց. «Ինչո՞ւ կ՚արձակէք այդ աւանակը»:
Kintu kunba manu ta te khara khan pora hudise, “Etu ki kori ase, gadha puwali ke kele khuli ase?”
6 Իրենք ալ պատասխանեցին անոնց ինչպէս Յիսուս պատուիրեր էր, եւ թոյլ տուին իրենց:
Aru Jisu pora kowa nisena taikhan etu manu ke koise, etu pichete taikhan ke jabole dise.
7 Երբ աւանակը բերին Յիսուսի, դրին անոր վրայ իրենց հանդերձները, ու նստաւ անոր վրայ:
Titia taikhan gadha puwali loi anise, aru taikhan nijor kapra etu uporte bichai dise, aru Tai etu uporte bohi jaise.
8 Շատեր իրենց հանդերձները կը փռէին ճամբային վրայ. ուրիշներ ճիւղեր կը կտրէին ծառերէն եւ կը տարածէին ճամբային վրայ:
Aru bisi manu nijor kapra rasta te bichai dise, aru dusra khan ghas laga daal kati ani rasta te bichai dise.
9 Առջեւէն գացողներն ու իրեն հետեւողները կ՚աղաղակէին. «Ովսաննա՜. օրհնեա՜լ է ա՛ն՝ որ կու գայ Տէրոջ անունով:
Tai laga age ja-a khan aru piche kora khan sob hala kori kene koise, “Hosanna dhoinyo ase jun Probhu laga naam te ahise.
10 Օրհնեա՜լ է մեր Դաւիթ հօր թագաւորութիւնը՝ որ կու գայ՝՝: Ովսաննա՜ ամենաբարձր վայրերուն մէջ»:
Probhu naam pora ami laga baba David laga rajyo loi aha ke dhoinyo! Hosanna Tai laga naam untcha koribi!
11 Յիսուս մտաւ Երուսաղէմ ու գնաց տաճարը: Երբ շուրջը նայեցաւ՝ ամէն բանի վրայ, արդէն իրիկուան ժամը ըլլալուն՝ մեկնեցաւ Բեթանիա տասներկուքին հետ:
Aru Jisu Jerusalem sheher te ahi kene mondoli te jaise, aru Tai ghuri kene sob saise, aru bisi deri huwa karone, Tai baroh jonke loi kene Bethany te jai jaise.
12 Հետեւեալ օրը՝ երբ կ՚ելլէին Բեթանիայէն՝ անօթեցաւ,
Aru dusra din jitia taikhan Bethany pora ulai ahise, Tai bhuk lagise.
13 եւ հեռուէն տեսնելով տերեւալից թզենի մը՝ գնաց, որ թերեւս բան մը գտնէ վրան. բայց երբ գնաց անոր քով, ոչինչ գտաւ՝ տերեւներէն զատ, որովհետեւ դեռ թուզի ատենը չէր:
Aru dur pora ekta dimoru ghas te pata thaka dikhi kene ta te kiba pabo bhabi kene Tai etu usor jaise. Kintu Tai khali pata he thaka paise, kelemane etu somoi to dimoru guti dibole somoi nohoi,
14 Ուստի ըսաւ անոր. «Ասկէ ետք ո՛չ մէկը պտուղ ուտէ քեզմէ յաւիտեան»: Եւ իր աշակերտները լսեցին: (aiōn g165)
Titia Jisu pora etu ghas ke koise, “Etiya pora kun bhi tumi laga phol aru nakhabo.” Aru Tai chela khan etu kotha kowa hunise. (aiōn g165)
15 Երր հասան Երուսաղէմ, տաճարը մտնելով՝ Յիսուս դուրս հանեց տաճարին մէջ ծախողներն ու գնողները, տապալեց լումայափոխներուն սեղանները եւ աղաւնի ծախողներուն աթոռները,
Etu pichete taikhan Jerusalem sheher te ahise aru Jisu mondoli bhitor te jaise. Ta te bikiri kori thaka aru kini thaka khan ke bahar te ulai dise, aru taikhan laga mezkhan ultai dise aru kabotar bikiri kori thaka khan laga chowki bhi ultai dise.
16 ու թոյլ չտուաւ որ մէ՛կը անօ՛թ մը անցընէ տաճարին մէջէն:
Aru Tai kunke bhi eku jinis mondoli bhitor te loi aha-juwa kori bole diya nai.
17 Եւ սորվեցուց անոնց՝ ըսելով. «Միթէ գրուած չէ՞. “Իմ տունս աղօթքի տուն պիտի կոչուի բոլոր ազգերուն”. բայց դուք զայն աւազակներու քարայր ըրիք»:
Titia Tai sikhai dikene koise, “Isor kotha te eneka likha ase nohoi, ‘Ami laga ghor to sob jati khan karone prathana ghor hobo?’ Kintu tumikhan etu ke chor dokait laga ghor bonai dise.”
18 Դպիրներն ու քահանայապետները լսելով ասիկա՝ կը փնտռէին թէ ի՛նչպէս կորսնցնեն զայն, քանի կը վախնային անկէ. որովհետեւ ամբողջ բազմութիւնը ապշած էր անոր ուսուցումին վրայ:
Aru mukhyo purohit khan aru niyom likha khan etu hunise aru Taike khotom kori bole bisarise. Taikhan bhoi korise, kelemane sob manu Tai laga kotha huni kene asurit hoi thaka karone.
19 Երբ իրիկուն եղաւ՝ քաղաքէն դուրս ելաւ:
Aru jitia saam ahise, Tai sheher pora bahar te ulai jaise.
20 Առտուն՝ երբ կ՚անցնէին անկէ, տեսան թզենին՝ արմատէն չորցած:
Aru dusra din phojur jitia taikhan jai asele, taikhan etu dimoru ghas to tai laga jor tak sukhi ja dikhise.
21 Պետրոս վերյիշեց եւ ըսաւ անոր. «Ռաբբի՛, ահա՛ թզենին որ անիծեցիր՝ չորցած է»:
Aru Peter laga monte ahise, aru tai Jisu ke hudise, “Rabbi, sabi! Dimoru ghas junke Apuni shrap disele, etu sukhi jaise.”
22 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Հաւա՛տք ունեցէք Աստուծոյ վրայ:
Karone Jisu taikhan ke koise, “Isor ke biswas rakhibi.
23 Որովհետեւ ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ո՛վ որ ըսէ այս լերան. "Ելի՛ր ու ծո՛վը նետուէ", եւ չտատամսի իր սիրտին մէջ, հապա հաւատայ թէ ի՛նչ որ ըսէ՝ կ՚ըլլայ, պիտի ըլլայ անոր՝ ի՛նչ որ ըսէ”:
Kelemane Moi tumikhan ke hosa kobo, jun bhi etu ‘pahar ke yate pora ulai samundar te dubi jabi,’ eneka chinta nathakikena etu hoi jabo biswas thakile, etu bhi hoi jabo.
24 Ուստի կը յայտարարեմ ձեզի. “Ի՛նչ որ կը խնդրէք աղօթքով, հաւատացէ՛ք թէ պիտի ստանաք, ու պիտի ըլլայ ձեզի”:
Karone Moi tumikhan ke kobo, tumikhan prathana te ki mangise, etu sob paise koi kene biswas korile etu pabo.
25 Երբ կայնիք աղօթքի, ներեցէ՛ք՝ եթէ մէկուն դէմ բան մը ունիք, որպէսզի ձեր Հայրն ալ՝ որ երկինքն է՝ ներէ ձեզի ձեր յանցանքները:
Aru jitia tumikhan prathana kori bole hoi, jodi tumi laga monte kunba ke biya pai thakile, taike maph kori dibi, eneka korise koile tumi laga sorgote thaka Baba bhi tumi laga golti maph kori dibo.
26 Իսկ եթէ դուք չներէք, ձեր Հայրն ալ՝ որ երկինքն է՝ պիտի չներէ ձեր յանցանքները»:
Kintu jodi tumikhan manu ke maph nadile tumi laga sorgo Baba bhi tumikhan laga golti maph nadibo.”
27 Դարձեալ եկան Երուսաղէմ: Երբ կը քալէր տաճարին մէջ, քահանայապետները, դպիրներն ու երէցները եկան անոր,
Jitia Jisu aru chela khan aru Jerusalem sheher te ahise, aru Tai mondoli te berai thakise, titia mukhyo purohit khan, niyom likha khan aru bura khan tai logote ahise.
28 եւ ըսին. «Ի՞նչ իշխանութեամբ կ՚ընես այդ բաները. ո՞վ տուաւ քեզի այդ իշխանութիւնը՝ որ ընես այդ բաները»:
Aru taikhan hudise, “Apuni ki hokti pora etu sob kori ase Aru kun Tumike etu kori bole dise?”
29 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Ես ալ ձեզի՛ հարցնեմ բան մը. պատասխանեցէ՛ք ինծի, ու ես պիտի ըսեմ ձեզի թէ ի՛նչ իշխանութեամբ կ՚ընեմ այդ բաները:
Kintu Jisu taikhan ke jowab di koise, “Moi bhi tumikhan ke ekta kotha hudibo. Moike kobi, aru Moi bhi tumikhan ke kobo Moi ki takot pora eitu khan kori ase.
30 “Յովհաննէսի մկրտութիւնը երկինքէ՞ն էր՝ թէ մարդոցմէ”: Պատասխանեցէ՛ք ինծի»:
John pora baptizma diya to sorgo pora ahise, na manu pora ahise? Moike jowab dibi.”
31 Անոնք կը մտածէին իրենց մէջ՝ ըսելով. «Եթէ պատասխանենք. “Երկինքէն”, պիտի ըսէ. “Հապա ինչո՞ւ չհաւատացիք անոր”:
Titia taikhan majote kotha patise, “Jodi amikhan sorgo pora ase koile, Tai kobo, ‘Tumikhan kele taike biswas kora nai?’
32 Իսկ եթէ պատասխանենք. “Մարդոցմէ”բ »: Կը վախնային ժողովուրդէն, որովհետեւ բոլորը ի՛րապէս մարգարէ կը նկատէին՝՝ Յովհաննէսը:
Kintu jodi amikhan ‘Manu pora’ koile .....” Bisi manu pora John ke bhabobadi mani thake nimite taikhan bhoi kori thakise.
33 Ուստի պատասխանեցին Յիսուսի. «Չենք գիտեր»: Յիսուս ալ պատասխանեց անոնց. «Ես ալ չեմ ըսեր ձեզի թէ ի՛նչ իշխանութեամբ կ՚ընեմ այդ բաները»:
Karone taikhan Jisu ke koise, “Amikhan najane.” Karone Jisu taikhan ke koise, “Moi bhi tumikhan ke Moi ki laga takot pora etu sob kaam kori ase nokobo.”
