ՂՈԻԿԱՍ 2
1 Այդ օրերը Օգոստոս կայսրէն հրամանագիր ելաւ, որ ամբողջ երկրագունդը արձանագրուի:
Бысть же во дни тыя, изыде повеление от кесаря Августа написати всю вселенную.
2 (Այս առաջին աշխարհագիրը եղաւ՝ երբ Կիւրենոս Սուրիայի վրայ կառավարիչ էր: )
Сие написание первое бысть владящу Сириею Киринию.
3 Բոլորը կ՚երթային արձանագրուելու, իւրաքանչիւրը՝ իր քաղաքին մէջ:
И идяху вси написатися, кождо во свой град.
4 Յովսէփ ալ՝ Գալիլեայէն, Նազարէթ քաղաքէն, բարձրացաւ դէպի Հրէաստան՝ Դաւիթի քաղաքը, որ Բեթլեհէմ կը կոչուի, (քանի ինք Դաւիթի տունէն եւ գերդաստանէն էր, )
Взыде же и Иосиф от Галилеи, из града Назарета, во Иудею, во град Давидов, иже нарицается Вифлеем, зане быти ему от дому и отечества Давидова,
5 արձանագրուելու Մարիամի հետ, որ իր նշանածն էր ու յղի էր:
написатися с Мариею обрученою ему женою, сущею непраздною.
6 Երբ անոնք հոն էին՝ անոր ծնանելու օրերը լրացան.
Бысть же, егда быста тамо, исполнишася дние родити Ей:
7 եւ իր անդրանիկ որդին ծնաւ, խանձարուրով փաթթեց զայն ու մսուրին մէջ պառկեցուց, որովհետեւ իջեւանին մէջ տեղ չկար իրենց:
и роди Сына своего Первенца, и повит Его, и положи Его в яслех: зане не бе им места во обители.
8 Այդ երկրամասը դաշտաբնակ հովիւներ կային, որոնք իրենց հօտերը կը պահպանէին գիշերուան մէջ:
И пастырие беху в тойже стране, бдяще и стрегуще стражу нощную о стаде своем.
9 Եւ ահա՛ Տէրոջ հրեշտակը անոնց վրայ հասաւ, Տէրոջ փառքը անոնց շուրջը փայլեցաւ, ու սաստիկ վախցան:
И се, Ангел Господень ста в них, и слава Господня осия их: и убояшася страхом велиим.
10 Բայց հրեշտակը ըսաւ անոնց. «Մի՛ վախնաք, որովհետեւ ահա՛ ես մեծ ուրախութեան աւետիս մը կու տամ ձեզի, որ ամբողջ ժողովուրդին պիտի ըլլայ.
И рече им Ангел: не бойтеся: се бо, благовествую вам радость велию, яже будет всем людем:
11 որովհետեւ այսօր՝ Դաւիթի քաղաքին մէջ՝ Փրկիչ մը ծնաւ ձեզի, որ Օծեալ Տէրն է:
яко родися вам днесь Спас, Иже есть Христос Господь, во граде Давидове:
12 Եւ սա՛ ձեզի նշան մը պիտի ըլլայ. երախայ մը պիտի գտնէք՝ խանձարուրով փաթթուած ու մսուրի մէջ պառկած»:
и се вам знамение: обрящете Младенца повита, лежаща в яслех.
13 Յանկարծ այդ հրեշտակին հետ երկնային զօրքերու բազմութիւն մը եղաւ, որոնք Աստուած կը գովաբանէին եւ կ՚ըսէին.
И внезапу бысть со Ангелом множество вой небесных, хвалящих Бога и глаголющих:
14 «Ամենաբարձր վայրերուն մէջ՝ Աստուծոյ փա՜ռք, երկրի վրայ՝ խաղաղութի՜ւն, մարդոց մէջ՝ բարեացակամութի՜ւն»:
слава в вышних Богу, и на земли мир, во человецех благоволение.
15 Երբ հրեշտակները երկինք վերցուեցան անոնցմէ, հովիւները ըսին իրարու. «Եկէ՛ք, երթա՛նք մինչեւ Բեթլեհէմ, ու տեսնե՛նք թէ ի՛նչ է այս եղած բանը՝ որ Տէրը գիտցուց մեզի»:
И бысть, яко отидоша от них на небо Ангели, и человецы пастырие реша друг ко другу: прейдем до Вифлеема и видим глаголгол сей бывший, егоже Господь сказа нам.
16 Ուստի գացին աճապարելով, եւ գտան Մարիամն ու Յովսէփը, եւ մսուրին մէջ պառկած երախան:
И приидоша поспешшеся, и обретоша Мариамь же и Иосифа, и Младенца лежаща во яслех.
17 Երբ տեսան, գիտցուցին այն խօսքը՝ որ այս մանուկին մասին ըսուեցաւ իրենց:
Видевше же сказаша о глаголголе глаголголаннем им о Отрочати Сем.
18 Բոլոր լսողները կը զարմանային այն բաներուն վրայ, որ հովիւները կը պատմէին իրենց:
И вси слышавшии дивишася о глаголанных от пастырей к ним.
19 Իսկ Մարիամ կը պահէր այս բոլոր բաները իր սիրտին մէջ, եւ կը խորհրդածէր:
Мариамь же соблюдаше вся глаголы сия, слагающи в сердцы Своем.
20 Յետոյ հովիւները վերադարձան, փառաբանելով ու գովաբանելով Աստուած այն բոլոր բաներուն համար՝ որ լսեցին եւ տեսան, ինչպէս իրենց ըսուած էր:
И возвратишася пастырие, славяще и хваляще Бога о всех, яже слышаша и видеша, якоже глаголано бысть к ним.
21 Երբ ութ օրերը լրացան՝ մանուկը տարին թլփատելու: Անոր անունը դրուեցաւ Յիսուս, որ հրեշտակին կոչած անունն էր՝ դեռ ինք մօրը որովայնին մէջ չյղացուած:
И егда исполнишася осмь дний, да обрежут Его, и нарекоша имя Ему Иисус, нареченное Ангелом прежде даже не зачатся во чреве.
22 Երբ անոնց մաքրութեան օրերը լրացան՝ Մովսէսի Օրէնքին համաձայն, Երուսաղէմ տարին զայն՝ Տէրոջ ներկայացնելու,
И егда исполнишася дние очищения ею, по закону Моисеову, вознесоста Его во Иерусалим, поставити Его пред Господем,
23 (ինչպէս գրուած է Տէրոջ Օրէնքին մէջ. «Ամէն արու որ արգանդ կը բանայ՝ պիտի կոչուի “Տէրոջ սրբացած”», )
якоже есть писано в законе Господни: яко всяк младенец мужеска полу, разверзая ложесна, свято Господеви наречется:
24 ու Տէրոջ Օրէնքին մէջ ըսուածին համաձայն զոհ մը ընծայելու՝ զոյգ մը տատրակ, կամ աղաւնիի երկու ձագ:
и еже дати жертву, по реченному в законе Господни, два горличища или два птенца голубина.
25 Այդ ատեն՝՝ Երուսաղէմի մէջ մարդ մը կար, որուն անունը Սիմէոն էր: Ան արդար եւ բարեպաշտ էր, Իսրայէլի մխիթարութեան կը սպասէր, ու Սուրբ Հոգին անոր վրայ էր:
И се, бе человек во Иерусалиме, емуже имя Симеон. И человек сей праведен и благочестив, чая утехи Израилевы: и Дух бе Свят в нем.
26 Ան պատգամ ստացած էր Սուրբ Հոգիէն թէ մահ պիտի չտեսնէր՝ մինչեւ որ տեսնէր Տէրոջ Օծեալը:
И бе ему обещанно Духом Святым, не видети смерти, прежде даже не видит Христа Господня.
27 Ան ալ՝ առաջնորդուելով Հոգիէն՝ եկաւ տաճարը. ու երբ ծնողները բերին Յիսուս մանուկը՝ որպէսզի Օրէնքին սովորութեան համաձայն կատարեն անոր համար,
И прииде Духом в церковь. И егда введоста родителя Отроча Иисуса, сотворити има по обычаю законному о Нем,
28 ինք ալ առաւ զայն իր գիրկը, օրհնեց Աստուած եւ ըսաւ.
и той приемь Его на руку своею, и благослови Бога, и рече:
29 «Հիմա, Տէ՛ր, արձակէ՛ ծառադ խաղաղութեամբ՝ քու խօսքիդ համաձայն.
ныне отпущаеши раба Твоего, Владыко, по глаголголу Твоему, с миром:
30 որովհետեւ աչքերս տեսան քու փրկութիւնդ՝
яко видесте очи мои спасение Твое,
31 որ պատրաստեցիր բոլոր ժողովուրդներուն առջեւ,
еже еси уготовал пред лицем всех людий:
32 լոյս մը՝ հեթանոսները լուսաւորելու, ու փառք՝ Իսրայէլի, քու ժողովուրդիդ»:
свет во откровение языком, и славу людий Твоих Израиля.
33 Յովսէփ եւ անոր մայրը զարմացած էին այն բաներուն վրայ՝ որ կը խօսուէին անոր մասին:
И бе Иосиф и Мати Его чудящася о глаголемых о Нем.
34 Սիմէոն օրհնեց զանոնք, եւ ըսաւ անոր մօր՝ Մարիամի. «Ահա՛ այս մանուկը սահմանուած է շատ մարդոց իյնալուն ու ելլելուն համար՝ Իսրայէլի մէջ, եւ հակաճառութեան նշան մը ըլլալու համար.
И благослови я Симеон, и рече к Марии Матери Его: се, лежит Сей на падение и на востание многим во Израили, и в знамение пререкаемо:
35 (եւ քու սիրտիդ մէջէն ալ թուր մը պիտի անցնի՝՝.) որպէսզի շատ սիրտերու մտածումները յայտնուին»:
и Тебе же Самой душу пройдет оружие: яко да открыются от многих сердец помышления.
36 Նաեւ հոն էր Աննա մարգարէուհին, Փանուէլի աղջիկը, Ասերի տոհմէն: Ան յառաջացած տարիք ունէր. ամուսինին հետ եօթը տարի ապրած էր իր կուսութենէն ետք,
И бе Анна пророчица, дщи Фануилева, от колена Асирова: сия заматоревши во днех мнозех, живши с мужем седмь лет от девства своего:
37 ու այրի էր՝ գրեթէ ութսունչորս տարեկան: Ան չէր հեռանար տաճարէն, հապա ծոմով եւ աղերսանքով կը պաշտէր Աստուած՝ գիշեր ու ցերեկ:
и та вдова яко лет осмьдесят и четыре, яже не отхождаше от церкве, постом и молитвами служащи день и нощь.
38 Այդ նոյն պահուն ան եկաւ, ներբողեց Տէրը, եւ խօսեցաւ անոր մասին բոլոր անոնց՝ որ Երուսաղէմի մէջ կը սպասէին ազատագրութեան:
И та в той час приставши исповедашеся Господеви и глаголаше о Нем всем чающым избавления во Иерусалиме.
39 Երբ գործադրեցին ամէն բան՝ Տէրոջ Օրէնքին համաձայն, վերադարձան Գալիլեա, իրենց Նազարէթ քաղաքը:
И яко скончашася вся по закону Господню, возвратишася в Галилею, во град свой Назарет.
40 Եւ մանուկը կը մեծնար ու հոգիով կը զօրանար՝ իմաստութեամբ լեցուած, եւ Աստուծոյ շնորհքը անոր վրայ էր:
Отроча же растяше и крепляшеся духом, исполняяся премудрости: и благодать Божия бе на Нем.
41 Անոր ծնողները ամէն տարի՝ Զատիկի տօնին՝ կ՚երթային Երուսաղէմ:
И хождаста родителя Его на всяко лето во Иерусалим в праздник Пасхи.
42 Ու երբ ան եղաւ տասներկու տարեկան, բարձրացան Երուսաղէմ՝ տօնին սովորութեան համաձայն:
И егда бысть двоюнадесяти лету, восходящым им во Иерусалим по обычаю праздника,
43 Երբ օրերը աւարտեցին ու վերադարձան, Յիսուս պատանին մնաց Երուսաղէմ: Բայց Յովսէփ եւ անոր մայրը չէին գիտեր.
и скончавшым дни, и возвращающимася има, оста Отрок Иисус во Иерусалиме: и не разуме Иосиф и Мати Его:
44 հապա կարծելով թէ ան ուղեկիցներուն հետ է՝ մէկ օրուան ճամբայ գացին, ու կը փնտռէին զայն իրենց ազգականներուն եւ ծանօթներուն մէջ:
мневша же Его в дружине суща, преидоста дне путь, и искаста Его во сродницех и в знаемых:
45 Երբ չգտան՝ Երուսաղէմ վերադարձան զայն փնտռելու:
и не обретша Его, возвратистася во Иерусалим, взыскающа Его.
46 Երեք օր ետք գտան զայն տաճարին մէջ. նստած էր վարդապետներուն հետ, մտիկ կ՚ընէր անոնց եւ բան կը հարցնէր:
И бысть по триех днех, обретоста Его в церкви, седящаго посреде учителей, и послушающаго их, и вопрошающаго их:
47 Բոլոր զայն լսողները կը զմայլէին անոր խելքէն ու պատասխաններէն:
ужасахуся же вси послушающии Его о разуме и о ответех Его.
48 Երբ տեսան զայն՝ ապշած մնացին, եւ մայրը ըսաւ անոր. «Որդեա՛կ, ինչո՞ւ ա՛յդպէս ըրիր մեզի. ահա՛ հայրդ ու ես կը փնտռէինք քեզ՝ չափազանց մորմոքած»:
И видевша Его, дивистася: и к Нему Мати Его рече: Чадо, что сотвори нама тако? Се, отец Твой и Аз боляща искахома Тебе.
49 Ըսաւ անոնց. «Ինչո՞ւ կը փնտռէիք զիս. չէի՞ք գիտեր թէ ես պէտք է ըլլամ իմ Հօրս տունը»:
И рече к нима: что яко искаста Мене? Не веста ли, яко в тех, яже Отца Моего, достоит быти Ми?
50 Սակայն անոնք չհասկցան այս խօսքը՝ որ ըսաւ իրենց:
И та не разуместа глаголгола, егоже глагола Има.
51 Յետոյ իջաւ անոնց հետ ու գնաց Նազարէթ, եւ կը հպատակէր անոնց. բայց անոր մայրը այս բոլոր խօսքերը կը պահէր իր սիրտին մէջ:
И сниде с нима и прииде в Назарет: и бе повинуяся има. И Мати Его соблюдаше вся глаголголы сия в сердцы Своем.
52 Յիսուս կը զարգանար իմաստութեամբ ու հասակով, եւ շնորհք գտնելով Աստուծոյ ու մարդոց քով:
И Иисус преспеваше премудростию и возрастом и благодатию у Бога и человек.
