ՂՈԻԿԱՍ 17
1 Եւ ըսաւ իր աշակերտներուն. «Անկարելի է որ գայթակղութիւններ չգան. բայց վա՜յ անոր, որուն միջոցով կու գան:
ਇਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਉਵਾਚ, ਵਿਘ੍ਨੈਰਵਸ਼੍ਯਮ੍ ਆਗਨ੍ਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਘ੍ਨਾ ਯੇਨ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
2 Աւելի օգտակար պիտի ըլլար անոր, որ իշու ջաղացքի քար մը կախուէր իր վիզէն ու ծովը ձգուէր, քան թէ գայթակղեցնէր այս պզտիկներէն մէ՛կը:
ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਘ੍ਨਜਨਨਾਤ੍ ਕਣ੍ਠਬੱਧਪੇਸ਼਼ਣੀਕਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਾਗਰਾਗਾਧਜਲੇ ਮੱਜਨੰ ਭਦ੍ਰੰ|
3 Ուշադի՛ր եղէք դուք ձեզի: Եթէ եղբայրդ մեղանչէ քեզի դէմ՝ յանդիմանէ՛ զայն. ու եթէ ապաշխարէ՝ ներէ՛ անոր:
ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ; ਤਵ ਭ੍ਰਾਤਾ ਯਦਿ ਤਵ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਅਪਰਾਧ੍ਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਤਰ੍ਜਯ, ਤੇਨ ਯਦਿ ਮਨਃ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ|
4 Եթէ օրը եօթն անգամ մեղանչէ քեզի դէմ, եւ օրը եօթն անգամ վերադառնայ քեզի ու ըսէ՝ “կ՚ապաշխարեմ”, ներէ՛ անոր»:
ਪੁਨਰੇਕਦਿਨਮਧ੍ਯੇ ਯਦਿ ਸ ਤਵ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ(ਅ)ਪਰਾਧ੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵ ਆਗਤ੍ਯ ਮਨਃ ਪਰਿਵਰ੍ਤ੍ਯ ਮਯਾਪਰਾੱਧਮ੍ ਇਤਿ ਵਦਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ|
5 Առաքեալները ըսին Տէրոջ. «Աւելցո՛ւր մեր հաւատքը»:
ਤਦਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਪ੍ਰਭੁਮ੍ ਅਵਦਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਵਰ੍ੱਧਯ|
6 Տէրը ըսաւ. «Եթէ մանանեխի հատիկի չափ հաւատք ունենայիք, կրնայիք ըսել այս թթենիին. “Արմատախի՛լ եղիր եւ տնկուէ՛ ծովուն մէջ”. ան ալ պիտի հնազանդէր ձեզի»:
ਪ੍ਰਭੁਰੁਵਾਚ, ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪੈਕਪ੍ਰਮਾਣੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋਸ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਸਮੂਲਮੁਤ੍ਪਾਟਿਤੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਮੁਦ੍ਰੇ ਰੋਪਿਤੋ ਭਵ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਏਤਸ੍ਯਾਮ੍ ਏਤਦੁਡੁਮ੍ਬਰਾਯ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਜ੍ਞਾਵਹੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
7 «Բայց ձեզմէ ո՞վ, ունենալով երկրագործ կամ հովիւ ծառայ մը, երբ ան տուն մտնէ արտէն՝ իսկոյն կ՚ըսէ անոր. “Գնա՛, սեղա՛ն նստէ”:
ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਦਾਸੇ ਹਲੰ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਵਾ ਪਸ਼ੂਨ੍ ਚਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਾਦ੍ ਆਗਤੇ ਸਤਿ ਤੰ ਵਦਤਿ, ਏਹਿ ਭੋਕ੍ਤੁਮੁਪਵਿਸ਼, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਕੋਸ੍ਤਿ?
8 Հապա չ՚ը՞սեր անոր. “Պատրաստէ՛ իմ ընթրիքս, ու գօտիդ կապած՝ սպասարկէ՛ ինծի, մինչեւ որ ես ուտեմ եւ խմեմ. յե՛տոյ դուն ալ կեր ու խմէ”:
ਵਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਮ ਖਾਦ੍ਯਮਾਸਾਦ੍ਯ ਯਾਵਦ੍ ਭੁਞ੍ਜੇ ਪਿਵਾਮਿ ਚ ਤਾਵਦ੍ ਬੱਧਕਟਿਃ ਪਰਿਚਰ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤ੍ਵਮਪਿ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸੇ ਪਾਸ੍ਯਸਿ ਚ ਕਥਾਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਕਿੰ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ?
9 Միթէ շնորհապա՞րտ կ՚ըլլայ այդ ծառային՝ իրեն հրամայուած բաները ընելուն համար. չեմ կարծեր:
ਤੇਨ ਦਾਸੇਨ ਪ੍ਰਭੋਰਾਜ੍ਞਾਨੁਰੂਪੇ ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਿੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਾਧਿਤੋ ਜਾਤਃ? ਨੇੱਥੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਮਯਾ|
10 Նոյնպէս դուք, երբ ընէք ձեզի հրամայուած բոլոր բաները՝ ըսէ՛ք. “Մենք անպէտ ծառաներ ենք. ըրինք ինչ որ պարտական էինք ընել”»:
ਇੱਥੰ ਨਿਰੂਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਸੁ ਕ੍ਰੁʼਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਮੁ ਯੂਯਮਪੀਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਥ, ਵਯਮ੍ ਅਨੁਪਕਾਰਿਣੋ ਦਾਸਾ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰ੍ਯਦ੍ਯਤ੍ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਨ੍ਮਾਤ੍ਰਮੇਵ ਕ੍ਰੁʼਤੰ|
11 Երբ ինք Երուսաղէմ կ՚երթար՝ Սամարիայի եւ Գալիլեայի մէջտեղէն անցաւ:
ਸ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣ੍ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮਧ੍ਯੇਨ ਗੱਛਤਿ,
12 Ու երբ գիւղ մը պիտի մտնէր՝ տասը բորոտ մարդիկ հանդիպեցան անոր: Անոնք հեռուն կայնեցան,
ਏਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤ੍ਰਚਿਦ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਮਾਤ੍ਰੇ ਦਸ਼ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨਸ੍ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ
13 իրենց ձայները բարձրացուցին եւ ըսին. «Յիսո՛ւս վարդապետ, ողորմէ՜ մեզի»:
ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤ ਉੱਚੈ ਰ੍ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯੀਸ਼ੋ ਦਯਸ੍ਵਾਸ੍ਮਾਨ੍|
14 Տեսնելով՝ ըսաւ անոնց. «Գացէ՛ք, ցո՛յց տուէք դուք ձեզ քահանաներուն»: Երբ կ՚երթային՝ մաքրուեցան:
ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਯੂਯੰ ਯਾਜਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਗੱਛਨ੍ਤੋ ਰੋਗਾਤ੍ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|
15 Անոնցմէ մէկը, երբ տեսաւ թէ բժշկուեցաւ, վերադարձաւ եւ բարձրաձայն Աստուած կը փառաբանէր,
ਤਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕਃ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰੀਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯਾਯਾਤੋ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਗੁਣਾਨਨੁਵਦਨ੍ ਤੱਚਰਣਾਧੋਭੂਮੌ ਪਪਾਤ;
16 ու երեսի վրայ անոր ոտքը իյնալով՝ շնորհակալ կ՚ըլլար անկէ. եւ ինք Սամարացի էր:
ਸ ਚਾਸੀਤ੍ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀ|
17 Յիսուս ըսաւ. «Միթէ տա՛սն ալ չմաքրուեցա՞ն. իսկ ո՞ւր են միւս ինը:
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍, ਦਸ਼ਜਨਾਃ ਕਿੰ ਨ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾਃ? ਤਹ੍ਯਨ੍ਯੇ ਨਵਜਨਾਃ ਕੁਤ੍ਰ?
18 Այս օտարազգիէն զատ չգտնուեցա՞ն ուրիշներ՝ որ վերադառնալով փառաբանէին Աստուած»:
ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਮ੍ ਏਨੰ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪ੍ਯਨ੍ਯੋ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਤ|
19 Եւ ըսաւ անոր. «Կանգնէ՛ ու գնա՛. հաւատքդ բժշկեց քեզ»:
ਤਦਾ ਸ ਤਮੁਵਾਚ, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਯਾਹਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤੇ ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
20 Երբ Փարիսեցիները հարցուցին իրեն. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը ե՞րբ պիտի գայ», պատասխանեց անոնց. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը չի գար դուրսէն երեւցած բաներով:
ਅਥ ਕਦੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਫਿਰੂਸ਼ਿਭਿਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵਮ੍ ਐਸ਼੍ਵਰ੍ੱਯਦਰ੍ਸ਼ਨੇਨ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
21 Եւ պիտի չըսեն. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”. որովհետեւ ահա՛ Աստուծոյ թագաւորութիւնը ձեր ներսն է»:
ਅਤ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾ ਪਸ਼੍ਯ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਲੋਕਾ ਵਕ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਰੇਵਾਸ੍ਤੇ|
22 Աշակերտներուն ալ ըսաւ. «Օրե՛ր պիտի գան, երբ դուք պիտի ցանկաք տեսնել մարդու Որդիին օրերէն մէկը, բայց պիտի չտեսնէք:
ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਯਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਦਿਨਮੇਕੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਵਾਞ੍ਛਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਦਰ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਈਦ੍ਰੁʼੱਕਾਲ ਆਯਾਤਿ|
23 Ու եթէ ըսեն ձեզի. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”, մի՛ երթաք եւ հետամուտ մի՛ ըլլաք:
ਤਦਾਤ੍ਰ ਪਸ਼੍ਯ ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਪਸ਼੍ਯੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਲੋਕਾ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਮਾ ਯਾਤ, ਮਾਨੁਗੱਛਤ ਚ|
24 Որովհետեւ ինչպէս փայլակը՝ երկինքին տակ մէկ ծայրէն փայլատակելով՝ կը լուսաւորէ մինչեւ երկինքին տակ միւս ծայրը, նո՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդին՝ իր գալուստին օրը:
ਯਤਸ੍ਤਡਿਦ੍ ਯਥਾਕਾਸ਼ੈਕਦਿਸ਼੍ਯੁਦਿਯ ਤਦਨ੍ਯਾਮਪਿ ਦਿਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਨਿਜਦਿਨੇ ਮਨੁਜਸੂਨੁਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
25 Սակայն պէտք է որ ինք նախ շատ չարչարանքներ կրէ ու մերժուի այս սերունդէն:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤੇਨਾਨੇਕਾਨਿ ਦੁਃਖਾਨਿ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯਾਨ੍ਯੇਤਦ੍ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਲੋਕੈਸ਼੍ਚ ਸੋ(ਅ)ਵਜ੍ਞਾਤਵ੍ਯਃ|
26 Ի՛նչպէս պատահեցաւ Նոյի օրերուն, ա՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդիին օրերուն ալ:
ਨੋਹਸ੍ਯ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਕਾਲੇ ਯਥਾਭਵਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸੂਨੋਃ ਕਾਲੇਪਿ ਤਥਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
27 Կ՚ուտէին, կը խմէին, կ՚ամուսնանային, ամուսնութեան կու տային, մինչեւ այն օրը՝ երբ Նոյ մտաւ տապանը, ու ջրհեղեղը եկաւ եւ կորսնցուց բոլորը:
ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਨੋਹੋ ਮਹਾਪੋਤੰ ਨਾਰੋਹਦ੍ ਆਪ੍ਲਾਵਿਵਾਰ੍ੱਯੇਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੰ ਨਾਨਾਸ਼ਯੱਚ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯਥਾ ਲੋਕਾ ਅਭੁਞ੍ਜਤਾਪਿਵਨ੍ ਵ੍ਯਵਹਨ੍ ਵ੍ਯਵਾਹਯੰਸ਼੍ਚ;
28 Նմանապէս՝ ինչպէս Ղովտի օրերուն ալ պատահեցաւ՝ կ՚ուտէին, կը խմէին, կը գնէին, կը ծախէին, կը տնկէին, կը կառուցանէին:
ਇੱਥੰ ਲੋਟੋ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲੇਪਿ ਯਥਾ ਲੋਕਾ ਭੋਜਨਪਾਨਕ੍ਰਯਵਿਕ੍ਰਯਰੋਪਣਗ੍ਰੁʼਹਨਿਰ੍ੰਮਾਣਕਰ੍ੰਮਸੁ ਪ੍ਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ,
29 Բայց այն օրը՝ երբ Ղովտ դուրս ելաւ Սոդոմէն, երկինքէն կրակ ու ծծումբ տեղաց եւ կորսնցուց բոլորը:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾ ਲੋਟ੍ ਸਿਦੋਮੋ ਨਿਰ੍ਜਗਾਮ ਤਦਾ ਨਭਸਃ ਸਗਨ੍ਧਕਾਗ੍ਨਿਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵ੍ਯਨਾਸ਼ਯਤ੍
30 Նոյնպէս պիտի ըլլայ այն օրը՝ երբ մարդու Որդին յայտնուի:
ਤਦ੍ਵਨ੍ ਮਾਨਵਪੁਤ੍ਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਦਿਨੇਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
31 Այդ օրը, ա՛ն որ տանիքին վրայ է եւ իր կարասիները՝ տան մէջ, թող չիջնէ՝ զանոնք առնելու. նմանապէս ա՛ն որ արտին մէջ է՝ թող չվերադառնայ:
ਤਦਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੋਪਰਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮਾਨੇਤੁਮ੍ ਅਵਰੁਹ੍ਯ ਨੈਤੁ; ਯਸ਼੍ਚ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸੋਪਿ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਨਾਯਾਤੁ|
32 Յիշեցէ՛ք Ղովտի կինը:
ਲੋਟਃ ਪਤ੍ਨੀਂ ਸ੍ਮਰਤ|
33 Ո՛վ որ ջանայ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ պիտի ապրեցնէ զայն:
ਯਃ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਸ੍ਤੁ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸਏਵ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
34 Կը յայտարարեմ ձեզի. “Այդ գիշերը եթէ երկու անձեր մէ՛կ մահիճի մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਚ੍ਮਿ ਤਸ੍ਯਾਂ ਰਾਤ੍ਰੌ ਸ਼ੱਯੈਕਗਤਯੋ ਰ੍ਲੋਕਯੋਰੇਕੋ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਰਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
35 եթէ երկու կիներ միասին աղան, մէկը պիտի առնուի եւ միւսը մնայ. եթէ երկու մարդիկ արտի մը մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ”»:
ਸ੍ਤ੍ਰਿਯੌ ਯੁਗਪਤ੍ ਪੇਸ਼਼ਣੀਂ ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਯਿਸ਼਼੍ਯਤਸ੍ਤਯੋਰੇਕਾ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਰਾਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
36 Անոնք պատասխանեցին անոր. «Տէ՛ր, ո՞ւր պիտի ըլլայ այս բանը»:
ਪੁਰੁਸ਼਼ੌ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਸ੍ਤਯੋਰੇਕੋ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਪਰਸ੍ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
37 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Ո՛ւր մարմին կայ, հոն պիտի հաւաքուին արծիւները»:
ਤਦਾ ਤੇ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕੁਤ੍ਰੇੱਥੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਯਤ੍ਰ ਸ਼ਵਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਤ੍ਰ ਗ੍ਰੁʼਧ੍ਰਾ ਮਿਲਨ੍ਤਿ|
