ՂՈԻԿԱՍ 17
1 Եւ ըսաւ իր աշակերտներուն. «Անկարելի է որ գայթակղութիւններ չգան. բայց վա՜յ անոր, որուն միջոցով կու գան:
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Бут исин, со цырдэл манушэ бэзимастэ. Нэ бида кодэлэсти, ко залиджял манушэн дэ бэзима.
2 Աւելի օգտակար պիտի ըլլար անոր, որ իշու ջաղացքի քար մը կախուէր իր վիզէն ու ծովը ձգուէր, քան թէ գայթակղեցնէր այս պզտիկներէն մէ՛կը:
Фэдэр важ лэ, соб тэ прыпхандэн лэсти баро и пхаро бар пэ кора и тэ чувэн лэ дэ море, сар тэ залиджял вов дэ бэзима екхэ кадэлэн цыкнэндар.
3 Ուշադի՛ր եղէք դուք ձեզի: Եթէ եղբայրդ մեղանչէ քեզի դէմ՝ յանդիմանէ՛ զայն. ու եթէ ապաշխարէ՝ ներէ՛ անոր:
Дыкхэн пала пэстэ! Кала пхрал тиро терэла бэзимо, запхэн лэсти када тэ терэ! И кала вов ачявэла бэзимо, эртисар лэ!
4 Եթէ օրը եօթն անգամ մեղանչէ քեզի դէմ, եւ օրը եօթն անգամ վերադառնայ քեզի ու ըսէ՝ “կ՚ապաշխարեմ”, ներէ՛ անոր»:
И кала пхрал тиро эфта молы дэ дивэ терэла бэзимо и эфта молы авэла тутэ и пхэнэла: «Дошало! Мангав патив!» — эртисар лэ.
5 Առաքեալները ըսին Տէրոջ. «Աւելցո՛ւր մեր հաւատքը»:
Апостолуря екхвар пхэндэ Раести: — Баряр амаро патявимо!
6 Տէրը ըսաւ. «Եթէ մանանեխի հատիկի չափ հաւատք ունենայիք, կրնայիք ըսել այս թթենիին. “Արմատախի՛լ եղիր եւ տնկուէ՛ ծովուն մէջ”. ան ալ պիտի հնազանդէր ձեզի»:
Рай пхэнда: — Кала тумэндэ исин патявимо, сар цыкно горчично ворзо, и тумэ пхэнэна кадэлэ тутовонэ каштэсти: «Вычинпэ пхуятар, джя дэ море и барюв», — тунчи кашт кандэла тумэн.
7 «Բայց ձեզմէ ո՞վ, ունենալով երկրագործ կամ հովիւ ծառայ մը, երբ ան տուն մտնէ արտէն՝ իսկոյն կ՚ըսէ անոր. “Գնա՛, սեղա՛ն նստէ”:
Ко тумэндар пхэнэла бутярнэсти, саво рисиля малятар, тев вов вушарэлас пхув чи чяравэлас бакрэн: «Джя сигэдэр, бэш пала скаминд»?
8 Հապա չ՚ը՞սեր անոր. “Պատրաստէ՛ իմ ընթրիքս, ու գօտիդ կապած՝ սպասարկէ՛ ինծի, մինչեւ որ ես ուտեմ եւ խմեմ. յե՛տոյ դուն ալ կեր ու խմէ”:
Нат, тумэ на кади дэдумэна, нэ пхэнэна лэсти: «Вщи, тав манди тэ ха! Обпхандэпэ кущикаґа, подэ и прылэ скаминдэстар, кала мэ авава тэ ха и тэ пэ! Тунчи еджино хаґа и пэґа!»
9 Միթէ շնորհապա՞րտ կ՚ըլլայ այդ ծառային՝ իրեն հրամայուած բաները ընելուն համար. չեմ կարծեր:
Чи наисарэна тумэ бутярнэ пала кода, со стерда бути, сави лэсти трэбуни сля тэ терэ?
10 Նոյնպէս դուք, երբ ընէք ձեզի հրամայուած բոլոր բաները՝ ըսէ՛ք. “Մենք անպէտ ծառաներ ենք. ըրինք ինչ որ պարտական էինք ընել”»:
Кади и тумэ, кала терэна вса, со тумэнди прыпхэндо, дэдумэн пала пэстэ: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ачен. И стердэ кода, со амэнди трэбуни сля тэ стерэ».
11 Երբ ինք Երուսաղէմ կ՚երթար՝ Սամարիայի եւ Գալիլեայի մէջտեղէն անցաւ:
Пав дром дэ Ерусалимо Исусо проджялас машкар Самария тай Галилея.
12 Ու երբ գիւղ մը պիտի մտնէր՝ տասը բորոտ մարդիկ հանդիպեցան անոր: Անոնք հեռուն կայնեցան,
Кала Вов заджиля дэ екх гав, авиле Лэстэ дэш мануша, савэндэ сля насвалимо проказа. Вонэ ачиле дэ рига
13 իրենց ձայները բարձրացուցին եւ ըսին. «Յիսո՛ւս վարդապետ, ողորմէ՜ մեզի»:
тай типисиле зоралэ ґласоґа: — Исусо Сиклимари! Ковлисар їло Тиро важ амэн!
14 Տեսնելով՝ ըսաւ անոնց. «Գացէ՛ք, ցո՛յց տուէք դուք ձեզ քահանաներուն»: Երբ կ՚երթային՝ մաքրուեցան:
Кала Исусо удыкхля лэн, Вов пхэнда: — Джян и сикавэнпэ рашаенди! И кала мануша джиле, пав дромэ вонэ састярдэпэ насвалимастар.
15 Անոնցմէ մէկը, երբ տեսաւ թէ բժշկուեցաւ, վերադարձաւ եւ բարձրաձայն Աստուած կը փառաբանէր,
Екх лэндар дыкхля, со састярдапэ, рисиля павпалэ и ашарда Дэвлэ зоралэ ґласоґа.
16 ու երեսի վրայ անոր ոտքը իյնալով՝ շնորհակալ կ՚ըլլար անկէ. եւ ինք Սամարացի էր:
Вов тэлэдэня Исусостэ дэ пурэн и наисарда Лэ. А кодэва мануш сля самарянино.
17 Յիսուս ըսաւ. «Միթէ տա՛սն ալ չմաքրուեցա՞ն. իսկ ո՞ւր են միւս ինը:
Тунчи Исусо пхэнда: — Чи на дэш манушэн састярдэпэ? Тев жэ инте еня?
18 Այս օտարազգիէն զատ չգտնուեցա՞ն ուրիշներ՝ որ վերադառնալով փառաբանէին Աստուած»:
Сости вонэ на рисиле, соб тэ ваздэ слава Дэвлэсти? Ай рисиля кици кадэва самарянино?
19 Եւ ըսաւ անոր. «Կանգնէ՛ ու գնա՛. հաւատքդ բժշկեց քեզ»:
И пхэнда кадэлэ манушэсти: — Вщи, джя цэрэ! Тиро патявимо тут фирисарда.
20 Երբ Փարիսեցիները հարցուցին իրեն. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը ե՞րբ պիտի գայ», պատասխանեց անոնց. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը չի գար դուրսէն երեւցած բաներով:
Тунчи фарисея пхучле Исусостар, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо. Исусо пхэнда: — Дэвлэхкоро Тхагаримо на авэла кади, соб всавэрэ лэ тэ дыкхэн.
21 Եւ պիտի չըսեն. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”. որովհետեւ ահա՛ Աստուծոյ թագաւորութիւնը ձեր ներսն է»:
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ исин». Чи: «Акэ, вов котэ». Нэ Дэвлэхкоро Тхагаримо машкар тумэн исин.
22 Աշակերտներուն ալ ըսաւ. «Օրե՛ր պիտի գան, երբ դուք պիտի ցանկաք տեսնել մարդու Որդիին օրերէն մէկը, բայց պիտի չտեսնէք:
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Авэла вряма, кала закамэна тэ дыкхэ екх дивэндар Манушыканэ Чявэхкэрэ, нэ на дыкхэна.
23 Ու եթէ ըսեն ձեզի. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”, մի՛ երթաք եւ հետամուտ մի՛ ըլլաք:
Кала пхэнэна тумэнди: «Акэ, Вов катэ!» Чи: «Акэ, Вов котэ исин!» — на джян пордэ и на прастан пала лэн.
24 Որովհետեւ ինչպէս փայլակը՝ երկինքին տակ մէկ ծայրէն փայլատակելով՝ կը լուսաւորէ մինչեւ երկինքին տակ միւս ծայրը, նո՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդին՝ իր գալուստին օրը:
Сар молния марэл упралимастар и дэл яг и душлимо пав всавири пхув, кади ж и Чяво Манушыкано рисявэла павпалэ.
25 Սակայն պէտք է որ ինք նախ շատ չարչարանքներ կրէ ու մերժուի այս սերունդէն:
Нэ англал кадэлэстар Чяво Манушыкано хала бари грыжа и кадэва родо Лэстар отпхэнэлапэ.
26 Ի՛նչպէս պատահեցաւ Նոյի օրերուն, ա՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդիին օրերուն ալ:
Сар сля дэ вряма, кала джювда Нои, кади авэла и дэ вряма, кала рисявэла Чяво Манушыкано.
27 Կ՚ուտէին, կը խմէին, կ՚ամուսնանային, ամուսնութեան կու տային, մինչեւ այն օրը՝ երբ Նոյ մտաւ տապանը, ու ջրհեղեղը եկաւ եւ կորսնցուց բոլորը:
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнен и джянас паларом аж ды кодыя вряма, сар Нои заджиля дэ ковчего, а тунчи джиля баро пани и всавэрэ хасиле.
28 Նմանապէս՝ ինչպէս Ղովտի օրերուն ալ պատահեցաւ՝ կ՚ուտէին, կը խմէին, կը գնէին, կը ծախէին, կը տնկէին, կը կառուցանէին:
Кади ж сля дэ вряма, кала джювда Лото: мануша хале, пиле, тинэнас, битинэнас, чувэнас ворзо дэ пхув, ваздэнас цэра.
29 Բայց այն օրը՝ երբ Ղովտ դուրս ելաւ Սոդոմէն, երկինքէն կրակ ու ծծումբ տեղաց եւ կորսնցուց բոլորը:
Нэ дэ дивэ, кала Лото выджиля форостар Содомо, джиле упралимастар ягуно брышынд и сера и всавэрэ хасиле.
30 Նոյնպէս պիտի ըլլայ այն օրը՝ երբ մարդու Որդին յայտնուի:
Кади ж авэла и дэ кодэва диво, кала Чяво Манушыкано сикавэлапэ.
31 Այդ օրը, ա՛ն որ տանիքին վրայ է եւ իր կարասիները՝ տան մէջ, թող չիջնէ՝ զանոնք առնելու. նմանապէս ա՛ն որ արտին մէջ է՝ թող չվերադառնայ:
Дэ кодэлэ дивэ мануш, саво авэла упрэ пэ ушарди, а кырпы лэхкэрэ — дэ цэр, мэк на змукэлпэ тэлэ пала лэн. Ко авэла пэ маля, мэк на рисявэл цэрэ.
32 Յիշեցէ՛ք Ղովտի կինը:
Рипэрэн Лотохкиря ромня!
33 Ո՛վ որ ջանայ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ պիտի ապրեցնէ զայն:
Ко камэл тэ фирисарэ пэхкоро джювимо, кодэва хасярэла лэ. Ай ко хасярэла пэхкоро джювимо, кодэва сфирисарэла лэ.
34 Կը յայտարարեմ ձեզի. “Այդ գիշերը եթէ երկու անձեր մէ՛կ մահիճի մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ.
Пхэнав тумэнди: дэ кодыя рят совэна дуй мануша, екхэ залэна, ай авэр мануш ачелапэ.
35 եթէ երկու կիներ միասին աղան, մէկը պիտի առնուի եւ միւսը մնայ. եթէ երկու մարդիկ արտի մը մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ”»:
Дуй манушня авэна тэ терэ варо ворзостар: екха манушня залэна, ай авэр ачелапэ.
36 Անոնք պատասխանեցին անոր. «Տէ՛ր, ո՞ւր պիտի ըլլայ այս բանը»:
37 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Ո՛ւր մարմին կայ, հոն պիտի հաւաքուին արծիւները»:
Тунчи пхэндэ Исусости: — Рае, тев када авэла? Исусо пхэнда: — Пордэ, тев пашлёл муло трупо, стидэнапэ орлуря.
