ՂՈԻԿԱՍ 17
1 Եւ ըսաւ իր աշակերտներուն. «Անկարելի է որ գայթակղութիւններ չգան. բայց վա՜յ անոր, որուն միջոցով կու գան:
Исусо пхэндя пэстирэ сытярнэнди: — Всавори вряма авэла кода, со зумавэла тумэн, но грыжа колэсти, кастар авэл о зумавимос.
2 Աւելի օգտակար պիտի ըլլար անոր, որ իշու ջաղացքի քար մը կախուէր իր վիզէն ու ծովը ձգուէր, քան թէ գայթակղեցնէր այս պզտիկներէն մէ՛կը:
Ко екхэс андай кала цэкнэ шола кав бэзэх, авэлас бы лэсти фэдэр тэ пхандэн пэ кор бар и тэ шон лэс андэ лэн.
3 Ուշադի՛ր եղէք դուք ձեզի: Եթէ եղբայրդ մեղանչէ քեզի դէմ՝ յանդիմանէ՛ զայն. ու եթէ ապաշխարէ՝ ներէ՛ անոր:
Дикхэн пала пэстэ! Сар тиро пхрал стердя бэзэх, выпхэн лэсти, ай сар каисавэл, эртисар лэс.
4 Եթէ օրը եօթն անգամ մեղանչէ քեզի դէմ, եւ օրը եօթն անգամ վերադառնայ քեզի ու ըսէ՝ “կ՚ապաշխարեմ”, ներէ՛ անոր»:
И сар эхта молоря андо дес терэла англав тутэ бэзэх, и эхта молоря андо дес авэла тутэ и пхэнэла: «Мэ каисавав», — эртисар лэс.
5 Առաքեալները ըսին Տէրոջ. «Աւելցո՛ւր մեր հաւատքը»:
Апостолоря мангле Раес: — Тер андэ амэндэ майбаро патимос!
6 Տէրը ըսաւ. «Եթէ մանանեխի հատիկի չափ հաւատք ունենայիք, կրնայիք ըսել այս թթենիին. “Արմատախի՛լ եղիր եւ տնկուէ՛ ծովուն մէջ”. ան ալ պիտի հնազանդէր ձեզի»:
Рай пхэндя: — Сар тумэндэ исин патимос, сар горчично ворзо, тумэ пхэнэнас бы акала тютинати: «Вышындюв корнёса и тховпэ андэ лэн», — то вой кандэлас бы тумэн.
7 «Բայց ձեզմէ ո՞վ, ունենալով երկրագործ կամ հովիւ ծառայ մը, երբ ան տուն մտնէ արտէն՝ իսկոյն կ՚ըսէ անոր. “Գնա՛, սեղա՛ն նստէ”:
Пхэнаса, тумэндэ исин бутярно, саво ганавэл и пхув или пасый бакрэн. Чи пхэнэна тумэ лэсти, кала вов авэла пай бути: «Майсыго зажа, бэш тэ хас»?
8 Հապա չ՚ը՞սեր անոր. “Պատրաստէ՛ իմ ընթրիքս, ու գօտիդ կապած՝ սպասարկէ՛ ինծի, մինչեւ որ ես ուտեմ եւ խմեմ. յե՛տոյ դուն ալ կեր ու խմէ”:
Най, тумэ майсыго пхэнэна лэсти: «Гытосар манди тэ хас ай дикх пала мандэ, кала мэ хава и пава, а тунчи авэса тэ хас и тэ пэс ежэно».
9 Միթէ շնորհապա՞րտ կ՚ըլլայ այդ ծառային՝ իրեն հրամայուած բաները ընելուն համար. չեմ կարծեր:
Чи тумэ авэна тэ пхэнэн «наис» лэ бутярнэсти пала лэстирэ рындоря? Най.
10 Նոյնպէս դուք, երբ ընէք ձեզի հրամայուած բոլոր բաները՝ ըսէ՛ք. “Մենք անպէտ ծառաներ ենք. ըրինք ինչ որ պարտական էինք ընել”»:
Кадя и тумэ, сар стирэна вся, со тумэнди сас припхэндо, пхэнэн: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ашас. Амэ качи тердям кода, со трэбуй сас тэ терас».
11 Երբ ինք Երուսաղէմ կ՚երթար՝ Սամարիայի եւ Գալիլեայի մէջտեղէն անցաւ:
Пав дром андо Иерусалимо Исусо прожалас машкар Самария и Галилея.
12 Ու երբ գիւղ մը պիտի մտնէր՝ տասը բորոտ մարդիկ հանդիպեցան անոր: Անոնք հեռուն կայնեցան,
Кала Вов зажалас андэ екх гав, Лэс удикхле дэш насвалэ проказаса. Онэ тэрдиле найдур
13 իրենց ձայները բարձրացուցին եւ ըսին. «Յիսո՛ւս վարդապետ, ողորմէ՜ մեզի»:
и фартэ цыпинас: — Исусо, Сытяримари! Тангосар амэн!
14 Տեսնելով՝ ըսաւ անոնց. «Գացէ՛ք, ցո՛յց տուէք դուք ձեզ քահանաներուն»: Երբ կ՚երթային՝ մաքրուեցան:
Кала Исусо лэн удикхля, Вов пхэндя: — Жантэ ай сикавэнпэ кай рашая. Онэ жыле и пав дром састярдиле.
15 Անոնցմէ մէկը, երբ տեսաւ թէ բժշկուեցաւ, վերադարձաւ եւ բարձրաձայն Աստուած կը փառաբանէր,
Екх лэндар, сар качи удикхля, кай вов састярдо, рисайля, барэ гласоса лашарэлас Дэвлэс.
16 ու երեսի վրայ անոր ոտքը իյնալով՝ շնորհակալ կ՚ըլլար անկէ. եւ ինք Սամարացի էր:
Вов пэля кай и пэрнэ Исусостирэ, пхэнэлас «наис» Лэсти. И кадва мануш сас самарянино.
17 Յիսուս ըսաւ. «Միթէ տա՛սն ալ չմաքրուեցա՞ն. իսկ ո՞ւր են միւս ինը:
— Чи на дэш мануша сас жужардэ? — пушля Исусо. — Кай кола иня?
18 Այս օտարազգիէն զատ չգտնուեցա՞ն ուրիշներ՝ որ վերադառնալով փառաբանէին Աստուած»:
Состар нико лэндар, сар акадва мануш андай авэр пхув, на рисайля, кай тэ лашарэл Дэвлэс?
19 Եւ ըսաւ անոր. «Կանգնէ՛ ու գնա՛. հաւատքդ բժշկեց քեզ»:
И пхэндя самаряниности: — Вщи и жа. Тиро патимос фэрисардя тут.
20 Երբ Փարիսեցիները հարցուցին իրեն. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը ե՞րբ պիտի գայ», պատասխանեց անոնց. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը չի գար դուրսէն երեւցած բաներով:
Екхвар фарисеёря пушле Иисусостар, кала авэла о Тхагаримос Дэвлэско. Вов пхэндя лэнди: — Тхагаримос Дэвлэско на авэла кадя, со тумэ дикхэна лэс якхэнца.
21 Եւ պիտի չըսեն. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”. որովհետեւ ահա՛ Աստուծոյ թագաւորութիւնը ձեր ներսն է»:
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ» чи «Акэ, котэ». Тхагаримос Дэвлэско икхатар исин машкар тумэндэ.
22 Աշակերտներուն ալ ըսաւ. «Օրե՛ր պիտի գան, երբ դուք պիտի ցանկաք տեսնել մարդու Որդիին օրերէն մէկը, բայց պիտի չտեսնէք:
Тунчи Вов пхэндя сытярнэнди: — Авэла кацави вряма, кала тумэ закамэна тэ удикхэ екх дес андай деса Шавэс Манушыканэс и на удикхэна.
23 Ու եթէ ըսեն ձեզի. “Ահա՛ հոս է”, կամ. “Ահա՛ հոն”, մի՛ երթաք եւ հետամուտ մի՛ ըլլաք:
Тумэнди авэна тэ пхэнэн: «Акэ, Вов котэ» чи «Акэ, Вов катэ». Нэ тумэ на прастэн тэ дикхэн.
24 Որովհետեւ ինչպէս փայլակը՝ երկինքին տակ մէկ ծայրէն փայլատակելով՝ կը լուսաւորէ մինչեւ երկինքին տակ միւս ծայրը, նո՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդին՝ իր գալուստին օրը:
Колэстар со, сар молния, сави запхабол и дэл удуд по болыбэн екха ригатар кай авэр риг, кадя авэла Шаво Манушыкано андо дес Пэско.
25 Սակայն պէտք է որ ինք նախ շատ չարչարանքներ կրէ ու մերժուի այս սերունդէն:
Нэ майанглал Лэсти трэбуй авэла тэ пэрэандярэл бари грыжа и Лэстар отпхэнэнапэ кала мануша.
26 Ի՛նչպէս պատահեցաւ Նոյի օրերուն, ա՛յնպէս պիտի ըլլայ մարդու Որդիին օրերուն ալ:
Сар сас андэ деса лэ Ноёстирэ, кадя авэла и андэ деса Шавэс Манушыканэс.
27 Կ՚ուտէին, կը խմէին, կ՚ամուսնանային, ամուսնութեան կու տային, մինչեւ այն օրը՝ երբ Նոյ մտաւ տապանը, ու ջրհեղեղը եկաւ եւ կորսնցուց բոլորը:
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнян, жанас палав ром кав кодва дес, кала Ноё зажыля андо ковчего. Тунчи жыля фартэ баро брышынд, и всаворэ хасайле.
28 Նմանապէս՝ ինչպէս Ղովտի օրերուն ալ պատահեցաւ՝ կ՚ուտէին, կը խմէին, կը գնէին, կը ծախէին, կը տնկէին, կը կառուցանէին:
Кадя сас и андэ деса Лотостирэ. Мануша ханас, пэнас, тинэнас, битинэнас, шонас ворзо, терэнас чера.
29 Բայց այն օրը՝ երբ Ղովտ դուրս ելաւ Սոդոմէն, երկինքէն կրակ ու ծծումբ տեղաց եւ կորսնցուց բոլորը:
Нэ андо дес, кала Лото выжыля андав Содомо, жыле пав болыбэн ягуно брышынд и сера, тай всаворэ хасайле.
30 Նոյնպէս պիտի ըլլայ այն օրը՝ երբ մարդու Որդին յայտնուի:
Кадя авэла и андэ кодва дес, кала сикадёла Шаво Манушыкано.
31 Այդ օրը, ա՛ն որ տանիքին վրայ է եւ իր կարասիները՝ տան մէջ, թող չիջնէ՝ զանոնք առնելու. նմանապէս ա՛ն որ արտին մէջ է՝ թող չվերադառնայ:
Андэ кодва дес, ко авэла упрэ по чер, а йида авэла андо чер, мэк на жал тэ лэл ла. Ай ко авэла пэ мал, мэк и вов на жал палпалэ.
32 Յիշեցէ՛ք Ղովտի կինը:
Сэрэн палай ромни Лотостири!
33 Ո՛վ որ ջանայ փրկել իր անձը՝ պիտի կորսնցնէ զայն, իսկ ո՛վ որ կորսնցնէ իր անձը՝ պիտի ապրեցնէ զայն:
Ко камэла тэ фэрисарэл пэско жувимос, кодва хасарэла лэс, ай ко хасарэла пэско жувимос, кодва фэрисарэла лэс.
34 Կը յայտարարեմ ձեզի. “Այդ գիշերը եթէ երկու անձեր մէ՛կ մահիճի մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ.
Пхэнав тумэнди: андэ кодья рят дуй авэна пэ екх пато, екх авэла залино, ай авэр ашэлапэ.
35 եթէ երկու կիներ միասին աղան, մէկը պիտի առնուի եւ միւսը մնայ. եթէ երկու մարդիկ արտի մը մէջ ըլլան, մէկը պիտի առնուի ու միւսը մնայ”»:
Дуй жувля авэна екхэтанэ тэ марэн ворзо, екх авэла залити, ай авэр ашэлапэ.
36 Անոնք պատասխանեցին անոր. «Տէ՛ր, ո՞ւր պիտի ըլլայ այս բանը»:
37 Ան ալ ըսաւ անոնց. «Ո՛ւր մարմին կայ, հոն պիտի հաւաքուին արծիւները»:
— Кай, Рай? — пушле онэ. Исусо пхэндя: — Кай о трупо, кордэ стидёна и орлоря.
