ՂՈԻԿԱՍ 12
1 Այդ միջոցին, երբ բիւրաւոր բազմութիւններ հաւաքուեցան, - ա՛յնքան՝ որ զիրար կը կոխկռտէին, - սկսաւ նախ ըսել իր աշակերտներուն. «Զգուշացէ՛ք՝՝ Փարիսեցիներու խմորէն, որ կեղծաւորութիւնն է:
एत्रे मां हज़ारेईं मैन्हु अकोट्ठे भोइ जे, ते एक्की होरि उन्ढे खिरकते थिये त यीशुए सेब्भन करां पेइले अपने चेलन खड़े भोइतां ज़ोवं, “फरीसी लोकां केरे पाखंडेरे खमीरे यानी तैन केरे रीति रूवाज़न करां हुशार रेइयथ।
2 Որովհետեւ ոչինչ կայ ծածկուած՝ որ պիտի չյայտնուի, ո՛չ ալ գաղտնի՝ որ պիտի չգիտցուի:
कोई चीज़ ओड़कोरी नईं ज़ै बांदी न भोए, ते न कोई चीज़ छ़पोरीए ज़ै ज़ानी न गाए।
3 Ուստի ինչ որ ըսիք խաւարին մէջ՝ պիտի լսուի լոյսի՛ն մէջ, եւ այն որ ականջին խօսեցաք ներքին սենեակներուն մէջ՝ պիտի հրապարակուի տանիքներո՛ւն վրայ»:
एल्हेरेलेइ ज़ैना गल्लां तुसेईं आंधरे मां ज़ोरिन तैना गल्लां लोई मां शुनोनिन, ते ज़ैना गल्लां तुसेईं अन्तर ज़ोरिन तैन केरू एलान लाए पुड़ भोनूए।
4 «Բայց ձեզի՝ իմ բարեկամներուս՝ կ՚ըսեմ. “Մի՛ վախնաք անոնցմէ՝ որ կը սպաննեն մարմինը, եւ կարողութիւն չունին անկէ աւելի բան մը ընելու:
“दोस्तव अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि तैन करां न डेरथ ज़ैना जानी नुकसान पुज़ातन तैसेरे बाद तैना किछ न केरि बटन।
5 Հապա ձեզի ցոյց տամ թէ որմէ՛ պէտք է վախնաք: Վախցէ՛ք անկէ՝ որ սպաննելէ ետք իշխանութիւն ունի գեհենը նետելու: Այո՛, կը յայտարարեմ ձեզի, անկէ՛ վախցէք”: (Geenna g1067)
पन अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि केस करां डर्रू लोड़ते, ज़ैस जानी मारनेरे बाद तैसेरी आत्माई नरके मां छ़डनेरो अधिकारे, हाँ अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि तैस करां डरा। (Geenna g1067)
6 Հինգ ճնճղուկ երկու դանգի չե՞ն ծախուիր. սակայն անոնցմէ ո՛չ մէկը մոռցուած է Աստուծոյ առջեւ:
कुन दूई पेंइसन मां पंच़ च़ड़ोली न बिकन? पन परमेशर तैन मरां केन्ची भी न बिसरे।
7 Բայց ձեր գլուխին բոլոր մազերն ալ համրուած են. ուրեմն մի՛ վախնաք, որովհետեւ դուք շատ ճնճղուկներէ աւելի կ՚արժէք»:
बल्के तुश्शे दोग्गेरे सारे बाल गनोरेन डरा नन्ना तुस त काई च़ुड़ोलन करां भी जादे कीमती आथ।
8 «Կը յայտարարեմ ձեզի. “Ո՛վ որ դաւանի զիս մարդոց առջեւ, մարդու Որդին ալ պիտի դաւանի զայն Աստուծոյ հրեշտակներուն առջեւ:
“अवं तुसन ज़ोताईं कि ज़ै कोई मैन्हु केरे सामने मेरो इकरार केरेलो, त अवं मैनेरू मट्ठू भी परमेशरेरे स्वर्गदूतां केरे सामने इकरार केरेलो
9 Բայց ա՛ն որ ուրանայ զիս մարդոց առջեւ, ի՛նք ալ պիտի ուրացուի Աստուծոյ հրեշտակներուն առջեւ:
पन ज़ै मैन्हु केरे सामने मेरो इन्कार केरेलो त तैसेरो इन्कार परमेशरेरे स्वर्गदूतां केरे सामने कियो गालो।
10 Ո՛վ որ խօսք մը ըսէ մարդու Որդիին դէմ՝ պիտի ներուի անոր, բայց ա՛ն որ հայհոյէ Սուրբ Հոգիին դէմ՝ պիտի չներուի անոր”:
“ज़ैना लोक मैनेरे मट्ठेरे खलाफ किछ ज़ोले तै तैस माफ़ केरेलो पन ज़ै पवित्र आत्मारी तुहीन केरेलो तैस माफ़ न केरेलो।
11 Երբ տանին ձեզ ժողովարաններու, իշխանութիւններու եւ պետութիւններու առջեւ, մի՛ մտահոգուիք թէ ի՛նչպէս կամ ի՛նչ բանով պիտի ջատագովէք դուք ձեզ, կամ ի՛նչ պիտի ըսէք.
“ज़ैखन तैना तुसन प्रार्थना घरन मां ते बड़े-बड़े ते अधिकैरन कां नेले त फिक्र न केरथ कि अस कुन ज़ोम ते केन्च़रे जुवाब देम।
12 որովհետեւ Սուրբ Հոգին պիտի սորվեցնէ ձեզի նոյն ժամուն՝ ի՛նչ որ պէտք է խօսիլ»:
किजोकि पवित्र आत्मा तुसन तैस वक्ते ज़ोलो कि तुसेईं कुन ज़ोनूए।”
13 Բազմութեան մէջէն մէկը ըսաւ անոր. «Վարդապե՛տ, ըսէ՛ եղբօրս՝ որ ինծի հետ բաժնէ մեզի ինկած ժառանգութիւնը»:
फिरी भीड़ी मरां केन्चे एक्के यीशु सेइं ज़ोवं, “हे गुरू जी मेरे ढ्लाए जो ज़ो, कि इश्शे बाजी केरि जेइदाती मरां मेरो हिस्सो मेरे हवाले केरे।”
14 Ան ալ ըսաւ անոր. «Մա՛րդ, ո՞վ նշանակեց զիս իրաւարար կամ բաժնող՝ ձեր վրայ»:
यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “अवं केनि तुश्शो हाकिम या बंटने बालो बनेवरोइं?”
15 Ապա ըսաւ անոնց. «Ուշադի՛ր եղէք եւ զգուշացէ՛ք ագահութենէ. որովհետեւ մէկուն ստացուածքներուն առատութենէն կախուած չէ իր կեանքը»:
ते यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “हर किसमेरे लालच़े करां दूर भोइयथ ते न केन्चेरी जेइदाद केन्चेरी जानी करां जादे भोए।”
16 Առակ մըն ալ խօսեցաւ անոնց՝ ըսելով. «Հարուստ մարդու մը արտերը տուին առատ բերքեր,
तैखन यीशुए तैन अक मिसाल शुनाई, “केन्ची अमीरेरे ज़मीनी मां बड़ी फसल बनी।
17 եւ ան կը մտածէր ինքնիրեն՝ ըսելով. “Ի՞նչ ընեմ, որովհետեւ տեղ չունիմ՝ ուր բերքերս ժողվեմ”: Եւ ըսաւ.
तै अपने दिले मां सोचतां ज़ोने लगो, कि अवं कुन केरि, मीं कां ठारे नईं कि ज़ैड़ी अवं अन्न रेख्खी सेखी?
18 “Սա՛ պիտի ընեմ. պիտի քանդեմ ամբարներս, պիտի կառուցանեմ աւելի՛ մեծերը, հոն պիտի ժողվեմ իմ բոլոր բերքերս ու բարիքներս,
तैखन तैनी ज़ोवं कि, ‘अवं अक कम केरताईं, अपने पुराने कोठार पुटतां होरे बड्डे कोठार बनेइ ते अपनू सारू अन्न तैस मां रखेलो।
19 եւ պիտի ըսեմ անձիս. «Ո՛վ իմ անձս, շատ բարիքներ ունիս՝ դիզուած շատ տարիներու համար. հանգչէ՛, կե՛ր, խմէ՛ եւ զուարճացի՛ր»”:
फिरी मीं अपने आपे सेइं ज़ोनूए कि, मीं कां त बड़े सालन तगर अन्न जम्हां भोरूए, मेरी जान आरामे सेइं खा ते एश केर।’
20 Բայց Աստուած ըսաւ անոր. “Անմի՛տ, այս գիշեր անձդ պիտի պահանջուի քեզմէ. ուստի որո՞ւ պիտի ըլլան այդ պատրաստած բաներդ”:
पन परमेशरे तैस मैन्हु जो ज़ोवं, ‘हे बेवकूफ अज़े राती तू मरेलो, ते ज़ैन किछ तीं अपने लेइ जम्हां केरतां रखेरुए तैन केसेरू भोलू?’
21 Այսպէս է ան՝ որ գանձ կը դիզէ ինքնիրեն համար, բայց չի հարստանար Աստուծոյ մօտ»:
एल्हेरेलेइ ज़ै अपने लेइ दौलत जम्हां केरते, पन परमेशरेरी नज़री मां तै अमीर न भोए एसेरो भी एरो हाल भोनोए।”
22 Եւ ըսաւ իր աշակերտներուն. «Ուստի կը յայտարարեմ ձեզի. “Մի՛ մտահոգուիք ձեր անձին համար՝ թէ ի՛նչ պիտի ուտէք, ո՛չ ալ մարմինին համար՝ թէ ի՛նչ պիտի հագնիք.
तैखन यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, एल्हेरेलेइ तुस न अपने ज़िन्दगरी ज़रूरतरे लेइ फिक्र केरा, कि तुस कुन खाले, ते न अपने जानारी कि कुन लामेले।
23 որովհետեւ անձը կերակուրէն աւելի է, ու մարմինը՝ հագուստէն:
किजोकि प्राण रोट्टी करां ते जान लिगड़े करां बेधतां भोते।
24 Դիտեցէ՛ք ագռաւները, որոնք ո՛չ կը սերմանեն եւ ո՛չ կը հնձեն, որոնք ո՛չ շտեմարաններ ունին, ո՛չ ալ ամբարներ, բայց Աստուած կը կերակրէ զանոնք. դուք ո՜րչափ աւելի կ՚արժէք թռչուններէն:
कांवां केरां तक्का, तैना न बेन ते न कटन ते न तैन कां गुदाम या कोठार भोन, तांभी परमेशर तैन खाने जो देते ते तुस त च़ुड़ोलन करां भी जादे कीमती आथ।
25 Ձեզմէ ո՞վ կրնայ մտահոգուելով կանգո՛ւն մը աւելցնել հասակին վրայ:
तुसन मां एरो कौन आए, ज़ै फिक्र केरतां अपनि उमर अक घड़ी भी बधैई सकते?
26 Հապա եթէ չէք կրնար ամենափոքր բանը փոխել, ինչո՞ւ կը մտահոգուիք ուրիշ բաներու համար:
बस्सा, ज़ैखन तुस ए अक निकड़ी ज़ेरि गल भी न केरि बटथ, त बाकी बेड्डी चीज़ां केरि फिक्र किजो केरतथ?
27 Դիտեցէ՛ք շուշանները, թէ ի՛նչպէս կ՚աճին: Ո՛չ կ՚աշխատին եւ ո՛չ կը մանեն. բայց կը յայտարարեմ ձեզի թէ Սողոմոն ալ՝ իր ամբողջ փառաւորութեան մէջ՝ չհագուեցաւ անոնցմէ մէկուն պէս:
सोसनेरे फूड़ू केरे तक्का कि तैना केन्च़रे बेडोतन? तैना न मेहनत केरन ते न कत्तन, फिरी भी अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि राज़ो सुलैमाने भी अपने सारे धन दौलतरे बावजूद भी तैन केरां ज़ेरां लिगड़ा न लां।
28 Ուստի եթէ խոտը, որ այսօր դաշտի մէջ է ու վաղը փուռը պիտի նետուի, Աստուած ա՛յդպէս կը հագուեցնէ, ո՜րչափ աւելի ձե՛զ, թերահաւատնե՛ր:
बस्सा ज़ैखन परमेशरे मैइदानेरो घास, ज़ै अज़ आए ते कालां लौवंने मां फुकनोए, एरी खूबसूरती देते, त हे घट विश्वासे बाले लोकव, कुन तै तुसन लिगड़ न देलो?
29 Ա՛լ դուք մի՛ փնտռէք թէ ի՛նչ պիտի ուտէք եւ ի՛նչ պիտի խմէք, ու մի՛ շփոթիք.
ते एस फिक्रे मां न रेइयथ, कुन खामेले, या कुन पीमेले, या कुन लामेले, ते न शक केरथ।
30 որովհետեւ աշխարհի ազգե՛րը կը փնտռեն այդ բոլոր բաները, եւ ձեր Հայրը գիտէ թէ ասոնք պէտք են ձեզի:
किजोकि दुनियारी सैरी कौमां एस्से फिक्रे मां लेगोरी रेइचन, पन तुश्शो बाजी ज़ानते, कि तुसन कोनां-कोनां चीज़ां केरि ज़रूरत आए।
31 Հապա դուք խնդրեցէ՛ք Աստուծոյ թագաւորութիւնը, ու այդ բոլոր բաներն ալ պիտի տրուին ձեզի”»:
पेइले परमेशरेरे राज़्ज़ेरे तलाश केरा, फिरी तुसन एना सैरी चीज़ां मैल्ली गैली।
32 «Մի՛ վախնար, պզտի՛կ հօտ, որովհետեւ ձեր Հայրը բարեհաճեցաւ՝ որ ձեզի տայ թագաւորութիւնը:
“तुस भैड्डां केरे निकड़े केन्नरे ज़ेरेथ, तुस कोन्ची गल्लरे लेइ न डरा, किजोकि तुश्शे बाजेरी खुशी एस्से मां आए, कि तै तुसन राज़ दे।
33 Ծախեցէ՛ք ձեր ինչքը եւ ողորմութի՛ւն տուէք. չմաշո՛ղ քսակներ պատրաստեցէք ձեզի համար, ու չպակսո՛ղ գանձ մը՝ երկինքը, ուր ո՛չ գողը կը մօտենայ եւ ո՛չ ցեցը կ՚ապականէ:
अपनू घरबार बेच़तां धर्मरथ देथ, ते एप्पू जो अक बेटुवो बनाथ, ज़ै पुरानो न भोए, स्वर्गे मां दौलत जम्हां केरा ज़ै कधे न मुक्के, ज़ैड़ी न च़ोर पुज़े ते न कीड़ो खाए।
34 Որովհետեւ ո՛ւր որ է ձեր գանձը, հո՛ն պիտի ըլլայ նաեւ ձեր սիրտը»:
किजोकि ज़ैड़ी तेरी दौलत भोली, तैड़ी तेरो दिल भी लग्गेलो।
35 «Ձեր մէջքերը թող գօտեւորուած ըլլան, ու ճրագները՝ վառուած.
“सेवा केरनेरे लेइ रोड़ेच़ारे कमर बेंद्धतां तियार भोथ, ते तुश्शे दीये सैरी राती बलते रान।
36 եւ դուք նմա՛ն եղէք այն մարդոց, որ կը սպասեն իրենց տիրոջ թէ ե՛րբ պիտի վերադառնայ հարսանիքէն. որպէսզի երբ գայ ու դուռը բախէ՝ իսկոյն բանան անոր:
तुस मेरे एजनेरे लेइ एन्च़रे तियार राथ, ज़ेन्च़रे मैन्हु केरे अपने मालिके, ज़ै ड्लाएरे धामी मरां वापस एजने बलगतन, कि ज़ैखन तै एज्जे ते दार गुड़कान त अस दार खोल्लम।
37 Երանի՜ այն ծառաներուն, որ տէրը արթուն պիտի գտնէ՝ երբ գայ: Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի թէ ի՛նք գօտին մէջքը պիտի կապէ, սեղան բազմեցնէ զանոնք, եւ առջեւ անցնելով՝ պիտի սպասարկէ անոնց:
तैना नौकर धन आन ज़ैना अपने मालिकेरे वापस एजने पुड़ बींझ़े मैलतन, अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि तै एप्पू तैन रोड़ेच़ारे नौकरन लिगड़ां लेइतां तियार लाएलो, ते मालिक तैन सेइं खुश भोइतां एप्पू सेइं साथी रोट्टी खाने बिशालेलो ते तैन केरि सेवा केरेलो।
38 Եթէ գիշերուան երկրորդ պահուն գայ, կամ երրորդ պահուն գայ եւ այնպէս գտնէ՝ երանելի՛ են այդ ծառաները:
अगर मालिक एध्धी राती या झ़ेझ़ेरेपार एइतां अपने नौकरन बींझ़े लाए त तैन नौकरां केरे लेइ केत्री रोड़ी गल्ले।
39 Բայց սա՛ հասկցէք. եթէ տանուտէրը գիտնար թէ գողը ո՛ր ժամուն պիտի գայ, արթուն կը կենար ու թոյլ չէր տար՝ որ ծակէ իր տունը:
पन याद रखा, अगर घरेरे मालिके, च़ोर एजनेरो पतो भोए त तै बींझ़ो राथो ते अपने घरे च़ोरी न देथो भोने।
40 Ուրեմն դո՛ւք ալ պատրաստ կեցէք, քանի որ մարդու Որդին պիտի գայ այնպիսի ժամու մը՝ որ դուք չէք կարծեր»:
बस्सा, तुस भी मेरे वापस एजनेरे लेइ तियार राथ, मैनेरू मट्ठू यानी अवं तैस वक्ते एज्जेलो ज़ेइस तुसन खियाल भी न भोलो।”
41 Պետրոս ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, այդ առակը մեզի՞ կ՚ըսես՝ թէ բոլորին ալ»:
पतरसे पुच़्छ़ू, “हे प्रभु ज़ै मिसाल तीं शुनाई तै सिर्फ इश्शे लेइए या सेब्भी केरे लेइए?”
42 Տէրը ըսաւ. «Ուրեմն ո՞վ է այն հաւատարիմ եւ իմաստուն տնտեսը, որ տէրը պիտի նշանակէ իր ծառաներուն վրայ՝ որպէսզի ատենին տայ անոնց ուտելիքը:
प्रभुए ज़ोवं, “कौने ईमानदार अक्लमन्द नौकर ज़ेसेरो मालिक तैस अपने नौकरन पुड़ मुन्शी रखे ताके तैन केरि खूराक ठीक मौके पुड़ रोड़ेच़ारे बंटतो राए?
43 Երանի՜ այդ ծառային, որուն տէրը՝ երբ գայ՝ պիտի գտնէ թէ այդպէս կ՚ընէ:
तै नौकर धने कि ज़ेसेरो मालिक एज्जे ते मालिक तैस रोड़ेच़ारे कम केरतू लाए।
44 Ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի թէ պիտի նշանակէ զայն իր ամբողջ ինչքին վրայ:
अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि तै अपने सारे घरबारेरी हेरगैशरो अधिकार तैसेरे सुपुर्द केरेलो।
45 Հապա եթէ այդ ծառան ըսէ իր սիրտին մէջ. “Իմ տէրս կ՚ուշացնէ իր գալը”, եւ սկսի ծեծել ծառաներն ու աղախինները, ուտել, խմել եւ արբենալ,
पन अगर तै नौकर अपने दिले मां ज़ोए कि मेरे मालिके एजने हेजू बड़ू च़िरे ते होरि नौकरन ते नौकरेनन मार धाड़ केरनि शुरू केरे ते खेइ पीतां नशे मां मसत भोइ गाए।
46 այդ ծառային տէրը պիտի գայ այնպիսի օր մը՝ երբ չի սպասեր, եւ այնպիսի ժամու մը՝ որ չի գիտեր. երկուքի պիտի կտրէ զայն, ու պիտի դնէ անոր բաժինը անհաւատարիմներուն հետ:
ते तैस नौकरेरो मालिक केन्ची एरे दिहाड़े एज्जे ज़ेइस तैस नौकरे एजनेरो पतो न भोए ते तै मालिक एज्जी गाए त तैस नौकरेरे टुक्ड़े-टुक्ड़े केरतां ते तैसेरी हालत बेइमाना केरि ज़ेरि भोली।
47 Այն ծառան՝ որ գիտէ իր տիրոջ կամքը եւ չի պատրաստուիր, ո՛չ ալ կը գործէ անոր կամքին համաձայն, շա՛տ պիտի ծեծուի:
हर तै नौकर ज़ै ज़ानते कि तैसेरे मालिकेरी कुन मर्ज़ी आए, कि तै कुन केरे, मगर तै अपने आपे कम केरनेरे लेइ तियार न केरे ते अपने मालिकेरी मर्ज़ी पूरी न केरे तैस पक्की मार बज़नीए।
48 Բայց ա՛ն որ չի գիտեր ու ծեծի արժանի բաներ ընէ, քիչ պիտի ծեծուի: Որո՛ւն որ շատ տրուեցաւ՝ շատ պիտի պահանջուի անկէ, եւ որո՛ւն որ աւելի յանձնուեցաւ՝ ա՛լ աւելի պիտի ուզուի անկէ»:
पन अगर कोई नौकरे ज़ैस नईं पतो कि मेरे मालिकेरी कुन मर्ज़ी, कि अवं कुन केरि, ते तैन केरे ज़ैस सेइं तैस सज़ा मैल्ले, त तैस घट सज़ा मैलेली।”
49 «Ես կրակ ձգելու եկայ երկրի վրայ, եւ ի՞նչ կ՚ուզեմ՝ եթէ արդէն բորբոքած է:
यीशुए ज़ोवं, “अवं धेरती पुड़ अग लांने ओरोईं ते अगर अग लग्गोरी भोथी त रोड़ू थियूं।
50 Բայց մկրտութիւնո՛վ մը պիտի մկրտուիմ, եւ ի՜նչպէս կը կսկծիմ՝ մինչեւ որ կատարուի:
पन मीं बड़े जल्दी दुःख झ़ैल्लनोए, ते अवं बड़ो परेशानईं ज़ां तगर दुख न झ़ेल्ली।
51 Կը կարծէք թէ ես եկայ՝ երկրի վրայ խաղաղութի՞ւն տալու: Կ՚ըսեմ ձեզի. “Ո՛չ, հապա՝ բաժանում”:
कुन तुस एन सोचतथ कि अवं धेरती पुड़ मेल कराने लेइ ओरोईं? नईं! अवं तुसन सेइं ज़ोताईं, कि अलग केरने ओरोईं।
52 Որովհետեւ ասկէ ետք՝ մէ՛կ տան մէջ հինգը բաժնուած պիտի ըլլան իրարմէ. երեքը՝ երկուքէն, ու երկուքը՝ երեքէն:
अज़्ज़ेरे बाद अगर एक्की घरे मां पंच़ मैन्हु भोले त तैना एप्पू मांमेइं बेंटोले, ट्लाई ज़ैना मीं पुड़ विश्वास न केरन तैना दुइयां केरे खलाफ भोले, ते दूई, ट्लेइयां केरे खलाफ भोले।
53 Հայրը պիտի բաժնուի որդիէն, ու որդին՝ հօրմէն. մայրը՝ աղջիկէն, եւ աղջիկը՝ մօրմէն. կեսուրը՝ իր հարսէն, ու հարսը՝ իր կեսուրէն»:
बाजी मट्ठेरे खलाफ भोलो ते मट्ठू बाजेरे खलाफ भोलू, हैई कुइयरे खलाफ ते कुई हैईयरे खलाफ ते शिख नुशारे ते नुश शिखारे खलाफ भोनीए।”
54 Նաեւ ըսաւ բազմութիւններուն. «Երբ տեսնէք ամպ մը՝ արեւմուտքէն ելած, իսկոյն կ՚ըսէք. “Անձրեւ պիտի գայ”, եւ այդպէս կ՚ըլլայ:
फिरी यीशुए बड़े मैनन् मां ज़ोवं, “कि ज़ैखन तुस बिदलार डुबते पासेरां च़लती लातथ त तुस ज़ोतथ कि झ़ड़ी एजने बालीए ते तैन्ने भोते।
55 Ու երբ հարաւային հովը փչէ, կ՚ըսէք. “Տաք պիտի ըլլայ”, եւ այդպէս կ՚ըլլայ:
ते दक्षिणेरे पासेरां हवा च़ली त तुस ज़ोतथ गर्मी भोरीए ते तैन्ने भोते।
56 Կեղծաւորնե՛ր, գիտէ՛ք երկրի ու երկինքի երեսը քննել, հապա ի՞նչպէս չէք քններ այս ժամանակը»:
हे पाखंडी लोकव, तुस धरती ते अम्बरेरो हाल हेरतां मौसमेरो अंदाज़ो केरनो ज़ानतथ, पन इन न ज़ैनी बटथ कि, परमेशर कुन चाते?
57 «Եւ ինչո՞ւ դուք ձեզմէ չէք որոշեր իրաւունքը:
“तुस एप्पू फैसलो केरा कि, तुश्शे लेइ कुन रोड़ूए।
58 Երբ ոսոխիդ հետ երթաս իշխանին, ճամբան փութա՛ ազատիլ անկէ, որպէսզի դատաւորին առջեւ չքաշկռտէ քեզ, դատաւորը՝ ոստիկանին չյանձնէ քեզ, ու ոստիկանն ալ բանտը չնետէ:
ज़ैखन तू लीडरे सेइं साथी हाकिमे कां गाथ त बत्ते मां तैस सेइं फैसलो की न केरस, एरू न भोए तै तीं हाकिमे कां ने ते हाकिम सिपाहीएरे हवाले केरे, ते तू कैद भोइ गास।
59 Կը յայտարարեմ քեզի. “Դուրս պիտի չելլես անկէ, մինչեւ որ վճարես վերջին լուման”»:
अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि ज़ां तगर तू पाई-पाई न देले त तांतगर तैट्ठां छुट्टी न सकेलो।”
