ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 7
1 Ասկէ ետք Յիսուս կը շրջէր Գալիլեայի մէջ, քանի որ չէր ուզեր շրջիլ Հրէաստանի մէջ, որովհետեւ Հրեաները կը ջանային սպաննել զինք:
И хождаше Иисус по сих в Галилеи: не хотяше бо во Иудеи ходити, яко искаху Его Иудее убити.
2 Հրեաներուն Տաղաւարներու տօնը մօտ էր.
Бе же близ праздник Иудейский, потчение сени.
3 ուստի իր եղբայրները ըսին իրեն. «Մեկնէ՛ ասկէ ու գնա՛ Հրէաստան, որպէսզի աշակերտնե՛րդ ալ տեսնեն քու գործերդ՝ որ կ՚ընես:
Реша убо к Нему братия Его: прейди отсюду, и иди во Иудею, да и ученицы Твои видят дела Твоя, яже твориши:
4 Որովհետեւ ո՛չ մէկը գաղտնի կ՚ընէ որեւէ բան, երբ կը ջանայ բացորոշապէս ճանչցնել ինքզինք. եթէ կ՚ընես այդ բաները, դուն քեզ բացայայտէ՛ աշխարհի»:
никтоже бо в тайне творит что, и ищет сам яве быти: аще сия твориши, яви Себе мирови.
5 Քանի որ իր եղբայրներն ալ չէին հաւատար իրեն:
Ни братия бо Его вероваху в Него.
6 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Իմ ժամանակս դեռ հասած չէ, բայց ձեր ժամանակը պատրաստ է ամէն ատեն:
Глагола убо им Иисус: время Мое не у прииде: время же ваше всегда готово есть:
7 Աշխարհը չի կրնար ատել ձեզ, բայց կ՚ատէ զիս, որովհետեւ ես կը վկայեմ անոր մասին թէ իր գործերը չար են:
не может мир ненавидети вас, Мене же ненавидит, яко Аз свидетелствую о нем, яко дела Его зла суть:
8 Դո՛ւք բարձրացէք այս տօնին. ես (դեռ) չեմ բարձրանար այս տօնին, որովհետեւ ժամանակս դեռ լրացած չէ»:
вы взыдите в праздник сей, Аз не взыду в праздник сей, яко время Мое не у исполнися.
9 Ասիկա ըսելով անոնց՝ ինք մնաց Գալիլեա:
Сия рек им, оста в Галилеи.
10 Բայց երբ իր եղբայրները բարձրացան, ի՛նքն ալ բարձրացաւ տօնին. ո՛չ թէ բացայայտօրէն, հապա՝ գաղտնի:
Егда же взыдоша братия Его в праздник, тогда и Сам взыде, не яве, но яко тай.
11 Իսկ Հրեաները կը փնտռէին զինք տօնին ատենը, ու կ՚ըսէին. «Ո՞ւր է ան»:
Жидове же искаху Его в праздник и глаголаху: где есть Он?
12 Բազմութեան մէջ շատ տրտունջ կար անոր մասին: Ոմանք կ՚ըսէին. «Բարի մարդ է»: Ուրիշներ կ՚ըսէին. «Ո՛չ, այլ ընդհակառակը՝ բազմութի՛ւնը կը մոլորեցնէ»:
И ропот мног бе о Нем в народех: овии глаголаху, яко благ есть: инии же глаголаху: ни, но льстит народы.
13 Սակայն ո՛չ մէկը բացորոշապէս կը խօսէր անոր մասին՝ Հրեաներու վախէն:
Никтоже убо яве глаголаше о Нем, страха ради Иудейскаго.
14 Իսկ երբ տօնը կէս եղաւ՝ Յիսուս բարձրացաւ տաճարը, եւ կը սորվեցնէր:
Абие же в преполовение праздника взыде Иисус во церковь и учаше.
15 Հրեաները կը զարմանային ու կ՚ըսէին. «Ի՞նչպէս ասիկա գիտէ Գիրքերը, քանի բնա՛ւ սորված չէ զանոնք»:
И дивляхуся Иудее, глаголюще: како Сей книги весть не учився?
16 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Իմ ուսուցումս՝ ի՛մս չէ, հապա զիս ղրկողի՛նն է:
Отвеща (убо) им Иисус и рече: Мое учение несть Мое, но Пославшаго Мя:
17 Եթէ մէկը ուզէ գործադրել անոր կամքը, պիտի գիտնայ թէ այս ուսուցումը Աստուծմէ՛ է, թէ ես ինձմէ կը խօսիմ:
аще кто хощет волю Его творити, разумеет о учении, кое от Бога есть, или Аз от Себе глаголю:
18 Ա՛ն որ կը խօսի ինքնիրմէ՝ կը փնտռէ ի՛ր իսկ փառքը, բայց ա՛ն որ կը փնտռէ զինք ղրկողին փառքը՝ անիկա՛ ճշմարտախօս է, եւ անոր քով անիրաւութիւն չկայ:
глаголяй от себе славы своея ищет: а Ищяй славы Пославшаго Его, Сей истинен есть, и несть неправды в Нем.
19 Մովսէս չտուա՞ւ ձեզի Օրէնքը. բայց ձեզմէ ո՛չ մէկը կը գործադրէ Օրէնքը:
Не Моисей ли даде вам закон? И никтоже от вас творит закона. Что Мене ищете убити?
20 Ինչո՞ւ կը ջանաք սպաննել զիս»: Բազմութիւնը պատասխանեց. «Դե՛ւ կայ քու ներսդ. ո՞վ կը ջանայ սպաննել քեզ»:
Отвеща народ и рече: беса ли имаши? Кто Тебе ищет убити?
21 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Գործ մը ըրի, եւ բոլորդ ալ կը զարմանաք:
Отвеща Иисус и рече им: едино дело сотворих, и вси дивитеся:
22 Մովսէս տուաւ ձեզի թլփատութիւնը, (որ ո՛չ թէ Մովսէսէ էր՝ հապա նախնիքներէն, ) ու մարդ կը թլփատէք Շաբաթ օրը:
сего ради Моисей даде вам обрезание, не яко от Моисеа есть, но от отец: и в субботу обрезаете человека:
23 Եթէ մարդ կը թլփատուի Շաբաթ օրը՝ որպէսզի Մովսէսի Օրէնքը չլուծուի, կը դառնանա՞ք ինծի դէմ՝ որ ամբողջ մարդ մը բժշկեցի Շաբաթ օրը:
аще обрезание приемлет человек в субботу, да не разорится закон Моисеов, на Мя ли гневаетеся, яко всего человека здрава сотворих в субботу?
24 Մի՛ դատէք երեւոյթին համեմատ, հապա դատեցէք արդարութեա՛մբ»:
Не судите на лица, но праведный суд судите.
25 Ուստի Երուսաղեմացիներէն ոմանք կ՚ըսէին. «Ասիկա չէ՞ ան՝ որ կը ջանան սպաննել:
Глаголаху убо нецыи от Иерусалимлян: не Сей ли есть, Егоже ищут убити?
26 Ահա՛ համարձակօրէն կը խօսի, ու ոչինչ կ՚ըսեն անոր. միթէ պետերը գիտցա՞ն թէ ճշմա՛րտապէս ա՛յս է Քրիստոսը:
И се, не обинуяся глаголет, и ничесоже Ему не глаголют: еда како разумеша князи, яко Сей есть Христос?
27 Սակայն մենք գիտե՛նք թէ ասիկա ուրկէ՛ է. բայց երբ Քրիստոս գայ, ո՛չ մէկը պիտի գիտնայ անոր ուրկէ՛ ըլլալը»:
Но Сего вемы, откуду есть: Христос же егда приидет, никтоже весть, откуду будет.
28 Իսկ Յիսուս՝ սորվեցնելու ատեն՝ տաճարին մէջ աղաղակեց. «Զի՛ս ալ կը ճանչնաք, եւ ուրկէ՛ ըլլալս ալ գիտէք: Ես ինձմէ եկած չեմ, հապա ա՛ն որ ղրկեց զիս՝ ճշմարիտ է: Դուք չէք ճանչնար զայն.
Воззва убо в церкви учя Иисус и глаголя: и Мене весте, и весте, откуду есмь: и о Себе не приидох, но есть истинен Пославый Мя, Егоже вы не весте:
29 բայց ես կը ճանչնամ զայն, որովհետեւ ես անկէ եմ, եւ ա՛ն ղրկեց զիս»:
Аз вем Его, яко от Него есмь, и Той Мя посла.
30 Ուստի կը ջանային ձերբակալել զինք. բայց ո՛չ մէկը ձեռք բարձրացուց իր վրայ, որովհետեւ իր ժամը դեռ հասած չէր:
Искаху убо, да имут Его: и никтоже возложи Нань руки, яко не у бе пришел час Его.
31 Բազմութենէն շատեր հաւատացին իրեն, ու կ՚ըսէին. «Երբ Քրիստոս գայ, միթէ աւելի՞ նշաններ պիտի ընէ՝ քան անոնք որ ասիկա ըրաւ»:
Мнози же от народа вероваша в Него и глаголаху, яко Христос, егда приидет, еда болша знамения сотворит, яже Сей творит?
32 Փարիսեցիները լսեցին բազմութեան այս տրտունջը անոր մասին. եւ Փարիսեցիներն ու քահանայապետները սպասաւորներ ղրկեցին՝ որպէսզի ձերբակալեն զայն:
Слышаша фарисее народ ропщущь о Нем сия, и послаша фарисее и архиерее слуги, да имут Его.
33 Իսկ Յիսուս ըսաւ. «Քիչ մը ժամանակ ալ ձեզի հետ եմ, ապա կ՚երթամ անոր՝ որ ղրկեց զիս:
Рече убо Иисус: еще мало время с вами есмь, и иду к Пославшему Мя:
34 Դուք պիտի փնտռէք զիս՝ բայց պիտի չգտնէք, եւ չէք կրնար գալ իմ եղած տեղս»:
взыщете Мене и не обрящете: и идеже есмь Аз, вы не можете приити.
35 Ուրեմն Հրեաները ըսին իրարու. «Ո՞ւր պիտի երթայ, որ մենք պիտի չգտնենք զինք. միթէ հեթանոսներուն մէջ ցրուածներո՞ւն պիտի երթայ, եւ հեթանոսներո՞ւն պիտի սորվեցնէ:
Реша же Иудее к себе: камо Сей хощет ити, яко мы не обрящем Его? Еда в разсеяние Еллинское хощет ити и учити Еллины?
36 Ի՞նչ է այն խօսքը՝ որ ըսաւ. “Դուք պիտի փնտռէք զիս բայց պիտի չգտնէք, եւ չէք կրնար գալ իմ եղած տեղս”»:
Что есть сие слово, еже рече: взыщете Мене и не обрящете: и идеже есмь Аз, вы не можете приити?
37 Տօնին վերջին մեծ օրը՝ Յիսուս կայնած էր ու կ՚աղաղակէր. «Եթէ մէկը ծարաւ է, թող գայ ինծի եւ խմէ:
В последний же день великий праздника стояше Иисус и зваше, глаголя: аще кто жаждет, да приидет ко Мне и пиет:
38 Ա՛ն որ հաւատայ ինծի, կենարար ջուրի գետեր պիտի բխին անոր փորէն, ինչպէս Գիրքը կ՚ըսէ»:
веруяй в Мя, якоже рече Писание, реки от чрева его истекут воды живы.
39 Ասիկա ըսաւ Հոգիին մասին՝ որ իրեն հաւատացողները պիտի ընդունէին. որովհետեւ Սուրբ Հոգին տրուած չէր տակաւին, քանի որ Յիսուս փառաւորուած չէր տակաւին:
Сие же рече о Дусе, Егоже хотяху приимати верующии во имя Его: не у бо бе Дух Святый, яко Иисус не у бе прославлен.
40 Բազմութենէն շատեր՝ երբ լսեցին այս խօսքը՝ կ՚ըսէին. «Ճշմա՛րտապէս ա՛յս է մարգարէն»:
Мнози же от народа слышавше слово, глаголаху: Сей есть воистинну пророк.
41 Ուրիշներ կ՚ըսէին. «Ա՛յս է Քրիստոսը»: Ուրիշներ ալ կ՚ըսէին. «Միթէ Քրիստոս Գալիլեայէ՞ն պիտի գայ:
Друзии глаголаху: Сей есть Христос. Овии же глаголаху: еда от Галилеи Христос приходит?
42 Միթէ Գիրքը չ՚ը՞սեր թէ Քրիստոս պիտի գայ Դաւիթի զարմէն ու Դաւիթի եղած գիւղէն՝ Բեթլեհէմէն»:
Не Писание ли рече, яко от семене Давидова и от Вифлеемския веси, идеже бе Давид, Христос приидет?
43 Ուստի պառակտում եղաւ բազմութեան մէջ՝ անոր պատճառով:
Распря убо бысть в народе Его ради.
44 Անոնցմէ ոմանք ուզեցին ձերբակալել զայն, բայց ո՛չ մէկը ձեռք բարձրացուց անոր վրայ:
Нецыи же от них хотяху яти Его: но никтоже возложи Нань руце.
45 Ուստի սպասաւորները եկան քահանայապետներուն եւ Փարիսեցիներուն քով, որոնք ըսին անոնց. «Ինչո՞ւ հոս չբերիք զայն»:
Приидоша же слуги ко архиереом и фарисеом: и реша им тии: почто не приведосте Его?
46 Սպասաւորները պատասխանեցին. «Ո՛չ մէկը երբե՛ք խօսած է այս մարդուն պէս»:
Отвещаша слуги: николиже тако есть глаголал человек, яко Сей Человек.
47 Ուստի Փարիսեցիները պատասխանեցին անոնց. «Միթէ դո՞ւք ալ մոլորեցաք:
Отвещаша убо им фарисее: еда и вы прельщени бысте?
48 Պետերէն կամ Փարիսեցիներէն մէ՛կը հաւատա՞ց անոր.
Еда кто от князь верова в Онь, или от фарисей?
49 բայց այս բազմութիւնը՝ որ չի գիտեր Օրէնքը՝ անիծեալ է»:
Но народ сей, иже не весть закона, прокляти суть.
50 Նիկոդեմոս ըսաւ անոնց, (որ նախապէս՝ գիշերուան մէջ գացեր էր իրեն, եւ անոնցմէ մէկն էր.)
Глагола Никодим к ним, иже пришедый к Нему нощию, един сый от них:
51 «Միթէ մեր Օրէնքը կը դատէ՞ մարդ մը, եթէ նախապէս չլսէ զայն, եւ չգիտնայ թէ ի՛նչ կ՚ընէ»:
еда закон наш судит человеку, аще не слышит от него прежде и разумеет, что творит?
52 Պատասխանեցին անոր. «Միթէ դո՞ւն ալ Գալիլեայէն ես. զննէ՛ ու նայէ՛, որ Գալիլեայէն մարգարէ չ՚ելլեր»:
Отвещаша и рекоша ему: еда и ты от Галилеи еси? Испытай и виждь, яко пророк от Галилеи не приходит.
53 Ապա իւրաքանչիւրը գնաց իր տունը:
И иде кийждо в дом свой.
