< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 7 >

1 Ասկէ ետք Յիսուս կը շրջէր Գալիլեայի մէջ, քանի որ չէր ուզեր շրջիլ Հրէաստանի մէջ, որովհետեւ Հրեաները կը ջանային սպաննել զինք:
تَتَح پَرَں یِہُودِییَلوکاسْتَں ہَنْتُں سَمَیہَنْتَ تَسْمادْ یِیشُ رْیِہُوداپْرَدیشے پَرْیَّٹِتُں نیچّھَنْ گالِیلْ پْرَدیشے پَرْیَّٹِتُں پْرارَبھَتَ۔
2 Հրեաներուն Տաղաւարներու տօնը մօտ էր.
کِنْتُ تَسْمِنْ سَمَیے یِہُودِییاناں دُوشْیَواسَناموتْسَوَ اُپَسْتھِتی
3 ուստի իր եղբայրները ըսին իրեն. «Մեկնէ՛ ասկէ ու գնա՛ Հրէաստան, որպէսզի աշակերտնե՛րդ ալ տեսնեն քու գործերդ՝ որ կ՚ընես:
تَسْیَ بھْراتَرَسْتَمْ اَوَدَنْ یانِ کَرْمّانِ تْوَیا کْرِیَنْتے تانِ یَتھا تَوَ شِشْیاح پَشْیَنْتِ تَدَرْتھَں تْوَمِتَح سْتھانادْ یِہُودِییَدیشَں وْرَجَ۔
4 Որովհետեւ ո՛չ մէկը գաղտնի կ՚ընէ որեւէ բան, երբ կը ջանայ բացորոշապէս ճանչցնել ինքզինք. եթէ կ՚ընես այդ բաները, դուն քեզ բացայայտէ՛ աշխարհի»:
یَح کَشْچِتْ سْوَیَں پْرَچِکاشِشَتِ سَ کَداپِ گُپْتَں کَرْمَّ نَ کَروتِ یَدِیدرِشَں کَرْمَّ کَروشِ تَرْہِ جَگَتِ نِجَں پَرِچایَیَ۔
5 Քանի որ իր եղբայրներն ալ չէին հաւատար իրեն:
یَتَسْتَسْیَ بھْراتَروپِ تَں نَ وِشْوَسَنْتِ۔
6 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Իմ ժամանակս դեռ հասած չէ, բայց ձեր ժամանակը պատրաստ է ամէն ատեն:
تَدا یِیشُسْتانْ اَووچَتْ مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نوپَتِشْٹھَتِ کِنْتُ یُشْماکَں سَمَیَح سَتَتَمْ اُپَتِشْٹھَتِ۔
7 Աշխարհը չի կրնար ատել ձեզ, բայց կ՚ատէ զիս, որովհետեւ ես կը վկայեմ անոր մասին թէ իր գործերը չար են:
جَگَتو لوکا یُشْمانْ رِتِییِتُں نَ شَکْرُوَنْتِ کِنْتُ مامیوَ رِتِییَنْتے یَتَسْتیشاں کَرْمانِ دُشْٹانِ تَتْرَ ساکْشْیَمِدَمْ اَہَں دَدامِ۔
8 Դո՛ւք բարձրացէք այս տօնին. ես (դեռ) չեմ բարձրանար այս տօնին, որովհետեւ ժամանակս դեռ լրացած չէ»:
اَتَایوَ یُویَمْ اُتْسَوےسْمِنْ یاتَ ناہَمْ اِدانِیمْ اَسْمِنُّتْسَوے یامِ یَتو مَمَ سَمَیَ اِدانِیں نَ سَمْپُورْنَح۔
9 Ասիկա ըսելով անոնց՝ ինք մնաց Գալիլեա:
اِتِ واکْیَمْ اُکْتّوا سَ گالِیلِ سْتھِتَوانْ
10 Բայց երբ իր եղբայրները բարձրացան, ի՛նքն ալ բարձրացաւ տօնին. ո՛չ թէ բացայայտօրէն, հապա՝ գաղտնի:
کِنْتُ تَسْیَ بھْراترِشُ تَتْرَ پْرَسْتھِتیشُ سَتْسُ سوپْرَکَٹَ اُتْسَوَمْ اَگَچّھَتْ۔
11 Իսկ Հրեաները կը փնտռէին զինք տօնին ատենը, ու կ՚ըսէին. «Ո՞ւր է ան»:
اَنَنْتَرَمْ اُتْسَوَمْ اُپَسْتھِتا یِہُودِییاسْتَں مرِگَیِتْواپرِچّھَنْ سَ کُتْرَ؟
12 Բազմութեան մէջ շատ տրտունջ կար անոր մասին: Ոմանք կ՚ըսէին. «Բարի մարդ է»: Ուրիշներ կ՚ըսէին. «Ո՛չ, այլ ընդհակառակը՝ բազմութի՛ւնը կը մոլորեցնէ»:
تَتو لوکاناں مَدھْیے تَسْمِنْ ناناوِدھا وِوادا بھَوِتُمْ آرَبْدھَوَنْتَح۔ کیچِدْ اَووچَنْ سَ اُتَّمَح پُرُشَح کیچِدْ اَووچَنْ نَ تَتھا وَرَں لوکاناں بھْرَمَں جَنَیَتِ۔
13 Սակայն ո՛չ մէկը բացորոշապէս կը խօսէր անոր մասին՝ Հրեաներու վախէն:
کِنْتُ یِہُودِییاناں بھَیاتْ کوپِ تَسْیَ پَکْشے سْپَشْٹَں ناکَتھَیَتْ۔
14 Իսկ երբ տօնը կէս եղաւ՝ Յիսուս բարձրացաւ տաճարը, եւ կը սորվեցնէր:
تَتَح پَرَمْ اُتْسَوَسْیَ مَدھْیَسَمَیے یِیشُ رْمَنْدِرَں گَتْوا سَمُپَدِشَتِ سْمَ۔
15 Հրեաները կը զարմանային ու կ՚ըսէին. «Ի՞նչպէս ասիկա գիտէ Գիրքերը, քանի բնա՛ւ սորված չէ զանոնք»:
تَتو یِہُودِییا لوکا آشْچَرْیَّں جْناتْواکَتھَیَنْ ایشا مانُشو نادھِیتْیا کَتھَمْ ایتادرِشو وِدْوانَبھُوتْ؟
16 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Իմ ուսուցումս՝ ի՛մս չէ, հապա զիս ղրկողի՛նն է:
تَدا یِیشُح پْرَتْیَووچَدْ اُپَدیشویَں نَ مَمَ کِنْتُ یو ماں پْریشِتَوانْ تَسْیَ۔
17 Եթէ մէկը ուզէ գործադրել անոր կամքը, պիտի գիտնայ թէ այս ուսուցումը Աստուծմէ՛ է, թէ ես ինձմէ կը խօսիմ:
یو جَنو نِدیشَں تَسْیَ گْرَہِیشْیَتِ مَموپَدیشو مَتّو بھَوَتِ کِمْ اِیشْوَرادْ بھَوَتِ سَ گَنَسْتَجّناتُں شَکْشْیَتِ۔
18 Ա՛ն որ կը խօսի ինքնիրմէ՝ կը փնտռէ ի՛ր իսկ փառքը, բայց ա՛ն որ կը փնտռէ զինք ղրկողին փառքը՝ անիկա՛ ճշմարտախօս է, եւ անոր քով անիրաւութիւն չկայ:
یو جَنَح سْوَتَح کَتھَیَتِ سَ سْوِییَں گَورَوَمْ اِیہَتے کِنْتُ یَح پْریرَیِتُ رْگَورَوَمْ اِیہَتے سَ سَتْیَوادِی تَسْمِنْ کوپْیَدھَرْمّو ناسْتِ۔
19 Մովսէս չտուա՞ւ ձեզի Օրէնքը. բայց ձեզմէ ո՛չ մէկը կը գործադրէ Օրէնքը:
مُوسا یُشْمَبھْیَں وْیَوَسْتھاگْرَنْتھَں کِں نادَداتْ؟ کِنْتُ یُشْماکَں کوپِ تاں وْیَوَسْتھاں نَ سَماچَرَتِ۔ ماں ہَنْتُں کُتو یَتَدھْوے؟
20 Ինչո՞ւ կը ջանաք սպաննել զիս»: Բազմութիւնը պատասխանեց. «Դե՛ւ կայ քու ներսդ. ո՞վ կը ջանայ սպաննել քեզ»:
تَدا لوکا اَوَدَنْ تْوَں بھُوتَگْرَسْتَسْتْواں ہَنْتُں کو یَتَتے؟
21 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Գործ մը ըրի, եւ բոլորդ ալ կը զարմանաք:
تَتو یِیشُرَووچَدْ ایکَں کَرْمَّ مَیاکارِ تَسْمادْ یُویَں سَرْوَّ مَہاشْچَرْیَّں مَنْیَدھْوے۔
22 Մովսէս տուաւ ձեզի թլփատութիւնը, (որ ո՛չ թէ Մովսէսէ էր՝ հապա նախնիքներէն, ) ու մարդ կը թլփատէք Շաբաթ օրը:
مُوسا یُشْمَبھْیَں تْوَکْچھیدَوِدھِں پْرَدَدَو سَ مُوساتو نَ جاتَح کِنْتُ پِترِپُرُشیبھْیو جاتَح تینَ وِشْرامَوارےپِ مانُشاناں تْوَکْچھیدَں کُرُتھَ۔
23 Եթէ մարդ կը թլփատուի Շաբաթ օրը՝ որպէսզի Մովսէսի Օրէնքը չլուծուի, կը դառնանա՞ք ինծի դէմ՝ որ ամբողջ մարդ մը բժշկեցի Շաբաթ օրը:
اَتَایوَ وِشْرامَوارے مَنُشْیاناں تْوَکْچھیدے کرِتے یَدِ مُوساوْیَوَسْتھامَنْگَنَں نَ بھَوَتِ تَرْہِ مَیا وِشْرامَوارے مانُشَح سَمْپُورْنَرُوپینَ سْوَسْتھوکارِ تَتْکارَنادْ یُویَں کِں مَہْیَں کُپْیَتھَ؟
24 Մի՛ դատէք երեւոյթին համեմատ, հապա դատեցէք արդարութեա՛մբ»:
سَپَکْشَپاتَں وِچارَمَکرِتْوا نْیایَّں وِچارَں کُرُتَ۔
25 Ուստի Երուսաղեմացիներէն ոմանք կ՚ըսէին. «Ասիկա չէ՞ ան՝ որ կը ջանան սպաննել:
تَدا یِرُوشالَمْ نِواسِنَح کَتِپَیَجَنا اَکَتھَیَنْ اِمے یَں ہَنْتُں چیشْٹَنْتے سَ ایوایَں کِں نَ؟
26 Ահա՛ համարձակօրէն կը խօսի, ու ոչինչ կ՚ըսեն անոր. միթէ պետերը գիտցա՞ն թէ ճշմա՛րտապէս ա՛յս է Քրիստոսը:
کِنْتُ پَشْیَتَ نِرْبھَیَح سَنْ کَتھاں کَتھَیَتِ تَتھاپِ کِمَپِ اَ وَدَنْتْییتے اَیَمیوابھِشِکْتّو بھَوَتِیتِ نِشْچِتَں کِمَدھِپَتَیو جانَنْتِ؟
27 Սակայն մենք գիտե՛նք թէ ասիկա ուրկէ՛ է. բայց երբ Քրիստոս գայ, ո՛չ մէկը պիտի գիտնայ անոր ուրկէ՛ ըլլալը»:
مَنُجویَں کَسْماداگَمَدْ اِتِ وَیَں جانومَح کِنْتْوَبھِشِکْتَّ آگَتے سَ کَسْماداگَتَوانْ اِتِ کوپِ جْناتُں نَ شَکْشْیَتِ۔
28 Իսկ Յիսուս՝ սորվեցնելու ատեն՝ տաճարին մէջ աղաղակեց. «Զի՛ս ալ կը ճանչնաք, եւ ուրկէ՛ ըլլալս ալ գիտէք: Ես ինձմէ եկած չեմ, հապա ա՛ն որ ղրկեց զիս՝ ճշմարիտ է: Դուք չէք ճանչնար զայն.
تَدا یِیشُ رْمَدھْییمَنْدِرَمْ اُپَدِشَنْ اُچَّیحکارَمْ اُکْتَّوانْ یُویَں کِں ماں جانِیتھَ؟ کَسْماچّاگَتوسْمِ تَدَپِ کِں جانِیتھَ؟ ناہَں سْوَتَ آگَتوسْمِ کِنْتُ یَح سَتْیَوادِی سَایوَ ماں پْریشِتَوانْ یُویَں تَں نَ جانِیتھَ۔
29 բայց ես կը ճանչնամ զայն, որովհետեւ ես անկէ եմ, եւ ա՛ն ղրկեց զիս»:
تَمَہَں جانے تیناہَں پْریرِتَ اَگَتوسْمِ۔
30 Ուստի կը ջանային ձերբակալել զինք. բայց ո՛չ մէկը ձեռք բարձրացուց իր վրայ, որովհետեւ իր ժամը դեռ հասած չէր:
تَسْمادْ یِہُودِییاسْتَں دھَرْتُّمْ اُدْیَتاسْتَتھاپِ کوپِ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتَں نارْپَیَدْ یَتو ہیتوسْتَدا تَسْیَ سَمَیو نوپَتِشْٹھَتِ۔
31 Բազմութենէն շատեր հաւատացին իրեն, ու կ՚ըսէին. «Երբ Քրիստոս գայ, միթէ աւելի՞ նշաններ պիտի ընէ՝ քան անոնք որ ասիկա ըրաւ»:
کِنْتُ بَہَوو لوکاسْتَسْمِنْ وِشْوَسْیَ کَتھِتَوانْتوبھِشِکْتَّپُرُشَ آگَتْیَ مانُشَسْیاسْیَ کْرِیابھْیَح کِمْ اَدھِکا آشْچَرْیّاح کْرِیاح کَرِشْیَتِ؟
32 Փարիսեցիները լսեցին բազմութեան այս տրտունջը անոր մասին. եւ Փարիսեցիներն ու քահանայապետները սպասաւորներ ղրկեցին՝ որպէսզի ձերբակալեն զայն:
تَتَح پَرَں لوکاسْتَسْمِنْ اِتّھَں وِوَدَنْتے پھِرُوشِنَح پْرَدھانَیاجَکانْچیتِ شْرُتَوَنْتَسْتَں دھرِتْوا نیتُں پَداتِگَنَں پْریشَیاماسُح۔
33 Իսկ Յիսուս ըսաւ. «Քիչ մը ժամանակ ալ ձեզի հետ եմ, ապա կ՚երթամ անոր՝ որ ղրկեց զիս:
تَتو یِیشُرَوَدَدْ اَہَمْ اَلْپَدِنانِ یُشْمابھِح سارْدّھَں سْتھِتْوا مَتْپْریرَیِتُح سَمِیپَں یاسْیامِ۔
34 Դուք պիտի փնտռէք զիս՝ բայց պիտի չգտնէք, եւ չէք կրնար գալ իմ եղած տեղս»:
ماں مرِگَیِشْیَدھْوے کِنْتُودّیشَں نَ لَپْسْیَدھْوے رَتْرَ سْتھاسْیامِ تَتْرَ یُویَں گَنْتُں نَ شَکْشْیَتھَ۔
35 Ուրեմն Հրեաները ըսին իրարու. «Ո՞ւր պիտի երթայ, որ մենք պիտի չգտնենք զինք. միթէ հեթանոսներուն մէջ ցրուածներո՞ւն պիտի երթայ, եւ հեթանոսներո՞ւն պիտի սորվեցնէ:
تَدا یِہُودِییاح پَرَسْپَرَں وَکْتُّماریبھِرے اَسْیودّیشَں نَ پْراپْسْیامَ ایتادرِشَں کِں سْتھانَں یاسْیَتِ؟ بھِنَّدیشے وِکِیرْناناں یِہُودِییاناں سَنِّدھِمْ ایشَ گَتْوا تانْ اُپَدیکْشْیَتِ کِں؟
36 Ի՞նչ է այն խօսքը՝ որ ըսաւ. “Դուք պիտի փնտռէք զիս բայց պիտի չգտնէք, եւ չէք կրնար գալ իմ եղած տեղս”»:
نو چیتْ ماں گَویشَیِشْیَتھَ کِنْتُودّیشَں نَ پْراپْسْیَتھَ ایشَ کودرِشَں واکْیَمِدَں وَدَتِ؟
37 Տօնին վերջին մեծ օրը՝ Յիսուս կայնած էր ու կ՚աղաղակէր. «Եթէ մէկը ծարաւ է, թող գայ ինծի եւ խմէ:
اَنَنْتَرَمْ اُتْسَوَسْیَ چَرَمےہَنِ اَرْتھاتْ پْرَدھانَدِنے یِیشُرُتِّشْٹھَنْ اُچَّیحکارَمْ آہْوَیَنْ اُدِتَوانْ یَدِ کَشْچِتْ ترِشارْتّو بھَوَتِ تَرْہِ مَمانْتِکَمْ آگَتْیَ پِوَتُ۔
38 Ա՛ն որ հաւատայ ինծի, կենարար ջուրի գետեր պիտի բխին անոր փորէն, ինչպէս Գիրքը կ՚ըսէ»:
یَح کَشْچِنْمَیِ وِشْوَسِتِ دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیَ وَچَنانُسارینَ تَسْیابھْیَنْتَرَتومرِتَتویَسْیَ سْروتاںسِ نِرْگَمِشْیَنْتِ۔
39 Ասիկա ըսաւ Հոգիին մասին՝ որ իրեն հաւատացողները պիտի ընդունէին. որովհետեւ Սուրբ Հոգին տրուած չէր տակաւին, քանի որ Յիսուս փառաւորուած չէր տակաւին:
یے تَسْمِنْ وِشْوَسَنْتِ تَ آتْمانَں پْراپْسْیَنْتِیتْیَرْتھے سَ اِدَں واکْیَں وْیاہرِتَوانْ ایتَتْکالَں یاوَدْ یِیشُ رْوِبھَوَں نَ پْراپْتَسْتَسْماتْ پَوِتْرَ آتْما نادِییَتَ۔
40 Բազմութենէն շատեր՝ երբ լսեցին այս խօսքը՝ կ՚ըսէին. «Ճշմա՛րտապէս ա՛յս է մարգարէն»:
ایتاں وانِیں شْرُتْوا بَہَوو لوکا اَوَدَنْ اَیَمیوَ نِشْچِتَں سَ بھَوِشْیَدْوادِی۔
41 Ուրիշներ կ՚ըսէին. «Ա՛յս է Քրիստոսը»: Ուրիշներ ալ կ՚ըսէին. «Միթէ Քրիստոս Գալիլեայէ՞ն պիտի գայ:
کیچِدْ اَکَتھَیَنْ ایشَایوَ سوبھِشِکْتَّح کِنْتُ کیچِدْ اَوَدَنْ سوبھِشِکْتَّح کِں گالِیلْ پْرَدیشے جَنِشْیَتے؟
42 Միթէ Գիրքը չ՚ը՞սեր թէ Քրիստոս պիտի գայ Դաւիթի զարմէն ու Դաւիթի եղած գիւղէն՝ Բեթլեհէմէն»:
سوبھِشِکْتّو دایُودو وَںشے دایُودو جَنْمَسْتھانے بَیتْلیہَمِ پَتَّنے جَنِشْیَتے دھَرْمَّگْرَنْتھے کِمِتّھَں لِکھِتَں ناسْتِ؟
43 Ուստի պառակտում եղաւ բազմութեան մէջ՝ անոր պատճառով:
اِتّھَں تَسْمِنْ لوکاناں بھِنَّواکْیَتا جاتا۔
44 Անոնցմէ ոմանք ուզեցին ձերբակալել զայն, բայց ո՛չ մէկը ձեռք բարձրացուց անոր վրայ:
کَتِپَیَلوکاسْتَں دھَرْتُّمْ اَیچّھَنْ تَتھاپِ تَدْوَپُشِ کوپِ ہَسْتَں نارْپَیَتْ۔
45 Ուստի սպասաւորները եկան քահանայապետներուն եւ Փարիսեցիներուն քով, որոնք ըսին անոնց. «Ինչո՞ւ հոս չբերիք զայն»:
اَنَنْتَرَں پاداتِگَنے پْرَدھانَیاجَکاناں پھِرُوشِنانْچَ سَمِیپَماگَتَوَتِ تے تانْ اَپرِچّھَنْ کُتو ہیتوسْتَں نانَیَتَ؟
46 Սպասաւորները պատասխանեցին. «Ո՛չ մէկը երբե՛ք խօսած է այս մարդուն պէս»:
تَدا پَداتَیَح پْرَتْیَوَدَنْ سَ مانَوَ اِوَ کوپِ کَداپِ نوپادِشَتْ۔
47 Ուստի Փարիսեցիները պատասխանեցին անոնց. «Միթէ դո՞ւք ալ մոլորեցաք:
تَتَح پھِرُوشِنَح پْراووچَنْ یُویَمَپِ کِمَبھْرامِشْٹَ؟
48 Պետերէն կամ Փարիսեցիներէն մէ՛կը հաւատա՞ց անոր.
اَدھِپَتِیناں پھِرُوشِنانْچَ کوپِ کِں تَسْمِنْ وْیَشْوَسِیتْ؟
49 բայց այս բազմութիւնը՝ որ չի գիտեր Օրէնքը՝ անիծեալ է»:
یے شاسْتْرَں نَ جانَنْتِ تَ اِمےدھَمَلوکاایوَ شاپَگْرَسْتاح۔
50 Նիկոդեմոս ըսաւ անոնց, (որ նախապէս՝ գիշերուան մէջ գացեր էր իրեն, եւ անոնցմէ մէկն էր.)
تَدا نِکَدِیمَناما تیشامیکو یَح کْشَنَدایاں یِیشوح سَنِّدھِمْ اَگاتْ سَ اُکْتَّوانْ
51 «Միթէ մեր Օրէնքը կը դատէ՞ մարդ մը, եթէ նախապէս չլսէ զայն, եւ չգիտնայ թէ ի՛նչ կ՚ընէ»:
تَسْیَ واکْیے نَ شْرُتے کَرْمَّنِ چَ نَ وِدِتے سْماکَں وْیَوَسْتھا کِں کَنْچَنَ مَنُجَں دوشِیکَروتِ؟
52 Պատասխանեցին անոր. «Միթէ դո՞ւն ալ Գալիլեայէն ես. զննէ՛ ու նայէ՛, որ Գալիլեայէն մարգարէ չ՚ելլեր»:
تَتَسْتے وْیاہَرَنْ تْوَمَپِ کِں گالِیلِییَلوکَح؟ وِوِچْیَ پَشْیَ گَلِیلِ کوپِ بھَوِشْیَدْوادِی نوتْپَدْیَتے۔
53 Ապա իւրաքանչիւրը գնաց իր տունը:
تَتَح پَرَں سَرْوّے سْوَں سْوَں گرِہَں گَتاح کِنْتُ یِیشُ رْجَیتُنَنامانَں شِلوچَّیَں گَتَوانْ۔

< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 7 >