< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 20 >

1 Մէկշաբթի օրը՝ Մարիամ Մագդաղենացին, առտուն՝ դեռ չլուսցած՝ կ՚երթայ գերեզման, եւ կը տեսնէ թէ քարը վերցուած է գերեզմանին դռնէն:
اَنَنْتَرَں سَپْتاہَسْیَ پْرَتھَمَدِنے تِپْرَتْیُوشے نْدھَکارے تِشْٹھَتِ مَگْدَلِینِی مَرِیَمْ تَسْیَ شْمَشانَسْیَ نِکَٹَں گَتْوا شْمَشانَسْیَ مُکھاتْ پْرَسْتَرَمَپَسارِتَمْ اَپَشْیَتْ۔
2 Ուստի կը վազէ՝ կու գայ Սիմոն Պետրոսի, ու միւս աշակերտին՝ որ Յիսուս կը սիրէր, եւ կ՚ըսէ անոնց. «Վերցուցած են Տէրը գերեզմանէն, ու չենք գիտեր ո՛ւր դրած են զայն»:
پَشْچادْ دھاوِتْوا شِمونْپِتَرایَ یِیشوح پْرِیَتَمَشِشْیایَ چیدَمْ اَکَتھَیَتْ، لوکاح شْمَشاناتْ پْرَبھُں نِیتْوا کُتْراسْتھاپَیَنْ تَدْ وَکْتُں نَ شَکْنومِ۔
3 Ուրեմն Պետրոս եւ միւս աշակերտը մեկնեցան, ու կ՚երթային դէպի գերեզմանը:
اَتَح پِتَرَح سونْیَشِشْیَشْچَ بَرْہِ رْبھُتْوا شْمَشانَسْتھانَں گَنْتُمْ آرَبھیتاں۔
4 Երկուքն ալ կը վազէին միասին. սակայն միւս աշակերտը՝ Պետրոսէն աւելի արագ վազելով՝ անկէ առաջ հասաւ գերեզմանը,
اُبھَیورْدھاوَتوح سونْیَشِشْیَح پِتَرَں پَشْچاتْ تْیَکْتْوا پُورْوَّں شْمَشانَسْتھانَ اُپَسْتھِتَوانْ۔
5 ծռելով նայեցաւ, եւ տեսաւ թէ լաթերը դրուած էին հոն. բայց ներս չմտաւ:
تَدا پْرَہْوِیبھُویَ سْتھاپِتَوَسْتْرانِ درِشْٹَوانْ کِنْتُ نَ پْراوِشَتْ۔
6 Սիմոն Պետրոս ալ՝ որ կը հետեւէր անոր՝ հասաւ, մտաւ գերեզմանը, ու տեսաւ լաթերը՝ որոնք դրուած էին հոն.
اَپَرَں شِمونْپِتَرَ آگَتْیَ شْمَشانَسْتھانَں پْرَوِشْیَ
7 իսկ վարշամակը՝ որ անոր գլուխն էր՝ միւս լաթերուն հետ դրուած չէր, հապա ծալուած՝ զա՛տ տեղ մըն էր:
سْتھاپِتَوَسْتْرانِ مَسْتَکَسْیَ وَسْتْرَنْچَ پرِتھَکْ سْتھانانْتَرے سْتھاپِتَں درِشْٹَوانْ۔
8 Այն ատեն միւս աշակերտն ալ՝ որ աւելի առաջ եկած էր գերեզմանը՝ ներս մտաւ, տեսաւ եւ հաւատաց:
تَتَح شْمَشانَسْتھانَں پُورْوَّمْ آگَتو یونْیَشِشْیَح سوپِ پْرَوِشْیَ تادرِشَں درِشْٹا وْیَشْوَسِیتْ۔
9 Որովհետեւ դեռ չէին գիտեր գրուածը, թէ պէտք է որ ան յարութիւն առնէ մեռելներէն:
یَتَح شْمَشاناتْ سَ اُتّھاپَیِتَوْیَ ایتَسْیَ دھَرْمَّپُسْتَکَوَچَنَسْیَ بھاوَں تے تَدا وودّھُں ناشَنْکُوَنْ۔
10 Ուստի աշակերտները վերադարձան իրենց տունը:
اَنَنْتَرَں تَو دْوَو شِشْیَو سْوَں سْوَں گرِہَں پَراورِتْیاگَچّھَتامْ۔
11 Բայց Մարիամ կայնած էր գերեզմանին դուրսը, եւ կու լար: Մինչ կու լար, ծռեցաւ դէպի գերեզմանը՝ նայելու,
تَتَح پَرَں مَرِیَمْ شْمَشانَدْوارَسْیَ بَہِح سْتھِتْوا رودِتُمْ آرَبھَتَ تَتو رُدَتِی پْرَہْوِیبھُویَ شْمَشانَں وِلوکْیَ
12 ու տեսաւ երկու հրեշտակներ՝ ճերմակ հանդերձներով, որ նստած էին հո՛ն՝ ուր Յիսուսի մարմինը դրուած էր, մէկը գլուխին կողմը, եւ միւսը՝ ոտքին:
یِیشوح شَیَنَسْتھانَسْیَ شِرَحسْتھانے پَدَتَلے چَ دْوَیو رْدِشو دْوَو سْوَرْگِییَدُوتاوُپَوِشْٹَو سَمَپَشْیَتْ۔
13 Անոնք ըսին իրեն. «Կի՛ն, ինչո՞ւ կու լաս»: Ըսաւ անոնց. «Որովհետեւ վերցուցած են իմ Տէրս գերեզմանէն, ու չեմ գիտեր ո՛ւր դրած են զայն»:
تَو پرِشْٹَوَنْتَو ہے نارِ کُتو رودِشِ؟ ساوَدَتْ لوکا مَمَ پْرَبھُں نِیتْوا کُتْراسْتھاپَیَنْ اِتِ نَ جانامِ۔
14 Երբ ըսաւ ասիկա՝ ետեւ դարձաւ, եւ տեսաւ Յիսուսը՝ որ կայնած էր, ու չէր գիտեր թէ Յիսուսն է:
اِتْیُکْتْوا مُکھَں پَراورِتْیَ یِیشُں دَنْڈایَمانَمْ اَپَشْیَتْ کِنْتُ سَ یِیشُرِتِ سا جْناتُں ناشَکْنوتْ۔
15 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, ինչո՞ւ կու լաս, ո՞վ կը փնտռես»: Ինք՝ կարծելով թէ ան պարտիզպանն է, ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, եթէ դո՛ւն տեղափոխեցիր զայն, ըսէ՛ ինծի՝ ո՞ւր դրիր զայն, որպէսզի վերցնեմ զայն»:
تَدا یِیشُسْتامْ اَپرِچّھَتْ ہے نارِ کُتو رودِشِ؟ کَں وا مرِگَیَسے؟ تَتَح سا تَمْ اُدْیانَسیوَکَں جْناتْوا وْیاہَرَتْ، ہے مَہیچّھَ تْوَں یَدِیتَح سْتھاناتْ تَں نِیتَوانْ تَرْہِ کُتْراسْتھاپَیَسْتَدْ وَدَ تَتْسْتھاناتْ تَمْ آنَیامِ۔
16 Յիսուս ըսաւ անոր. «Մարիա՛մ»: Ան ալ դարձաւ եւ ըսաւ անոր (եբրայերէն). «Ռաբբունի՛», որ ըսել է՝ Վարդապետ:
تَدا یِیشُسْتامْ اَوَدَتْ ہے مَرِیَمْ۔ تَتَح سا پَراورِتْیَ پْرَتْیَوَدَتْ ہے رَبُّونِی اَرْتھاتْ ہے گُرو۔
17 Յիսուս ըսաւ անոր. «Մի՛ դպչիր ինծի, որովհետեւ դեռ բարձրացած չեմ Հօրս քով. հապա գնա՛ եղբայրներուս եւ ըսէ՛ անոնց. “Ես կը բարձրանամ իմ Հօրս քով ու ձեր Հօր քով, իմ Աստուծոյս քով եւ ձեր Աստուծոյն քով”»:
تَدا یِیشُرَوَدَتْ ماں ما دھَرَ، اِدانِیں پِتُح سَمِیپے اُورْدّھوَگَمَنَں نَ کَرومِ کِنْتُ یو مَمَ یُشْماکَنْچَ پِتا مَمَ یُشْماکَنْچیشْوَرَسْتَسْیَ نِکَٹَ اُورْدّھوَگَمَنَں کَرْتُّمْ اُدْیَتوسْمِ، اِماں کَتھاں تْوَں گَتْوا مَمَ بھْراترِگَنَں جْناپَیَ۔
18 Մարիամ Մագդաղենացին գնաց, ու պատմեց աշակերտներուն թէ ինք տեսաւ Տէրը, եւ թէ ա՛ն ըսաւ իրեն այս բաները:
تَتو مَگْدَلِینِیمَرِیَمْ تَتْکْشَنادْ گَتْوا پْرَبھُسْتَسْیَے دَرْشَنَں دَتّوا کَتھا ایتا اَکَتھَیَدْ اِتِ وارْتّاں شِشْییبھْیوکَتھَیَتْ۔
19 Նոյն օրը, Մէկշաբթի իրիկուն, աշակերտներուն հաւաքուած տեղին դռները գոց էին՝ քանի որ կը վախնային Հրեաներէն: Յիսուս եկաւ, կայնեցաւ անոնց մէջտեղ եւ ըսաւ անոնց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզի»:
تَتَح پَرَں سَپْتاہَسْیَ پْرَتھَمَدِنَسْیَ سَنْدھْیاسَمَیے شِشْیا ایکَتْرَ مِلِتْوا یِہُودِیییبھْیو بھِیا دْوارَرُدّھَمْ اَکُرْوَّنْ، ایتَسْمِنْ کالے یِیشُسْتیشاں مَدھْیَسْتھانے تِشْٹھَنْ اَکَتھَیَدْ یُشْماکَں کَلْیانَں بھُویاتْ۔
20 Ասիկա ըսելով՝ ցուցուց անոնց իր ձեռքերն ու կողը. աշակերտներն ալ ուրախացան՝ երբ տեսան Տէրը:
اِتْیُکْتْوا نِجَہَسْتَں کُکْشِنْچَ دَرْشِتَوانْ، تَتَح شِشْیاح پْرَبھُں درِشْٹْوا ہرِشْٹا اَبھَوَنْ۔
21 Յիսուս դարձեալ ըսաւ անոնց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզի. ինչպէս Հայրը ղրկեց զիս, ես ալ կը ղրկեմ ձեզ»:
یِیشُح پُنَرَوَدَدْ یُشْماکَں کَلْیانَں بھُویاتْ پِتا یَتھا ماں پْرَیشَیَتْ تَتھاہَمَپِ یُشْمانْ پْریشَیامِ۔
22 Ասիկա ըսելով՝ փչեց անոնց վրայ եւ ըսաւ անոնց. «Ընդունեցէ՛ք Սուրբ Հոգին:
اِتْیُکْتْوا سَ تیشامُپَرِ دِیرْگھَپْرَشْواسَں دَتّوا کَتھِتَوانْ پَوِتْرَمْ آتْمانَں گرِہْلِیتَ۔
23 Որո՛նց մեղքերը որ ներէք՝ ներուած ըլլան անոնց, եւ որո՛նց մեղքերը որ պահէք՝ պահուած ըլլան»:
یُویَں ییشاں پاپانِ موچَیِشْیَتھَ تے موچَیِشْیَنْتے ییشانْچَ پاپاتِ نَ موچَیِشْیَتھَ تے نَ موچَیِشْیَنْتے۔
24 Բայց տասներկուքէն մէկը, Երկուորեակ կոչուած Թովմաս, անոնց հետ չէր՝ երբ Յիսուս եկաւ:
دْوادَشَمَدھْیے گَنِتو یَمَجو تھوماناما شِشْیو یِیشوراگَمَنَکالَے تَیح سارْدّھَں ناسِیتْ۔
25 Ուրեմն միւս աշակերտները ըսին անոր. «Տէ՛րը տեսանք»: Ան ալ ըսաւ անոնց. «Պիտի չհաւատամ, եթէ չտեսնեմ գամերուն տիպը՝ իր ձեռքերուն վրայ, ու չմխեմ մատս գամերուն տիպին մէջ, եւ չմխեմ ձեռքս անոր կողին մէջ»:
اَتو وَیَں پْرَبھُومْ اَپَشْیامیتِ واکْیےنْیَشِشْیَیرُکْتے سووَدَتْ، تَسْیَ ہَسْتَیو رْلَوہَکِیلَکاناں چِہْنَں نَ وِلوکْیَ تَچِّہْنَمْ اَنْگُلْیا نَ سْپرِشْٹْوا تَسْیَ کُکْشَو ہَسْتَں ناروپْیَ چاہَں نَ وِشْوَسِشْیامِ۔
26 Ութ օր ետք՝ դարձեալ աշակերտները ներսն էին, Թովմաս ալ՝ անոնց հետ: Յիսուս եկաւ՝ թէպէտ դռները գոց էին, կայնեցաւ անոնց մէջտեղ եւ ըսաւ. «Խաղաղութի՜ւն ձեզի»:
اَپَرَمْ اَشْٹَمےہْنِ گَتے سَتِ تھوماسَہِتَح شِشْیَگَنَ ایکَتْرَ مِلِتْوا دْوارَں رُدّھوابھْیَنْتَرَ آسِیتْ، ایتَرْہِ یِیشُسْتیشاں مَدھْیَسْتھانے تِشْٹھَنْ اَکَتھَیَتْ، یُشْماکَں کُشَلَں بھُویاتْ۔
27 Յետոյ ըսաւ Թովմասի. «Հո՛ս բեր մատդ ու տե՛ս ձեռքերս, բե՛ր ձեռքդ եւ մխէ՛ կողիս մէջ, ու մի՛ ըլլար անհաւատ, հապա՝ հաւատացեալ»:
پَشْچاتْ تھامَے کَتھِتَوانْ تْوَمْ اَنْگُلِیمْ اَتْرارْپَیِتْوا مَمَ کَرَو پَشْیَ کَرَں پْرَسارْیَّ مَمَ کُکْشاوَرْپَیَ ناوِشْوَسْیَ۔
28 Թովմաս պատասխանեց անոր. «Իմ Տէ՜րս եւ Աստուա՜ծս»:
تَدا تھوما اَوَدَتْ، ہے مَمَ پْرَبھو ہے مَدِیشْوَرَ۔
29 Յիսուս ըսաւ անոր. «Դուն հաւատացիր՝ որովհետեւ տեսար զիս. երանի՜ անոնց որ կը հաւատան՝ առանց տեսնելու»:
یِیشُرَکَتھَیَتْ، ہے تھوما ماں نِرِیکْشْیَ وِشْوَسِشِ یے نَ درِشْٹْوا وِشْوَسَنْتِ تَایوَ دھَنْیاح۔
30 Յիսուս ըրաւ ուրիշ բազմաթիւ նշաններ ալ իր աշակերտներուն առջեւ, որոնք գրուած չեն այս գիրքին մէջ:
ایتَدَنْیانِ پُسْتَکےسْمِنْ اَلِکھِتانِ بَہُونْیاشْچَرْیَّکَرْمّانِ یِیشُح شِشْیاناں پُرَسْتادْ اَکَروتْ۔
31 Բայց ասոնք գրուեցան, որպէսզի հաւատաք թէ Յիսուս՝ Քրիստոսն է, Աստուծոյ Որդին, եւ հաւատալով կեանք ունենաք՝ անոր անունով:
کِنْتُ یِیشُرِیشْوَرَسْیابھِشِکْتَح سُتَ ایویتِ یَتھا یُویَں وِشْوَسِتھَ وِشْوَسْیَ چَ تَسْیَ نامْنا پَرَمایُح پْراپْنُتھَ تَدَرْتھَمْ ایتانِ سَرْوّانْیَلِکھْیَنْتَ۔

< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 20 >