ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
ଅନନ୍ତରଂ ତ୍ରୁତୀଯଦିୱସେ ଗାଲୀଲ୍ ପ୍ରଦେଶିଯେ କାନ୍ନାନାମ୍ନି ନଗରେ ୱିୱାହ ଆସୀତ୍ ତତ୍ର ଚ ଯୀଶୋର୍ମାତା ତିଷ୍ଠତ୍|
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
ତସ୍ମୈ ୱିୱାହାଯ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚ ନିମନ୍ତ୍ରିତା ଆସନ୍|
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
ତଦନନ୍ତରଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସସ୍ୟ ନ୍ୟୂନତ୍ୱାଦ୍ ଯୀଶୋର୍ମାତା ତମୱଦତ୍ ଏତେଷାଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସୋ ନାସ୍ତି|
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
ତଦା ସ ତାମୱୋଚତ୍ ହେ ନାରି ମଯା ସହ ତୱ କିଂ କାର୍ୟ୍ୟଂ? ମମ ସମଯ ଇଦାନୀଂ ନୋପତିଷ୍ଠତି|
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
ତତସ୍ତସ୍ୟ ମାତା ଦାସାନୱୋଚଦ୍ ଅଯଂ ଯଦ୍ ୱଦତି ତଦେୱ କୁରୁତ|
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଶୁଚିତ୍ୱକରଣୱ୍ୟୱହାରାନୁସାରେଣାଢକୈକଜଲଧରାଣି ପାଷାଣମଯାନି ଷଡ୍ୱୃହତ୍ପାତ୍ରାଣିଆସନ୍|
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱକଲଶାନ୍ ଜଲୈଃ ପୂରଯିତୁଂ ତାନାଜ୍ଞାପଯତ୍, ତତସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ କୁମ୍ଭାନାକର୍ଣଂ ଜଲୈଃ ପର୍ୟ୍ୟପୂରଯନ୍|
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
ଅଥ ତେଭ୍ୟଃ କିଞ୍ଚିଦୁତ୍ତାର୍ୟ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟାଧିପାତେଃସମୀପଂ ନେତୁଂ ସ ତାନାଦିଶତ୍, ତେ ତଦନଯନ୍|
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
ଅପରଞ୍ଚ ତଜ୍ଜଲଂ କଥଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସୋଽଭୱତ୍ ତଜ୍ଜଲୱାହକାଦାସା ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ତାଃ କିନ୍ତୁ ତଦ୍ଭୋଜ୍ୟାଧିପୋ ଜ୍ଞାତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍ ତଦୱଲିହ୍ୟ ୱରଂ ସଂମ୍ବୋଦ୍ୟାୱଦତ,
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
ଲୋକାଃ ପ୍ରଥମଂ ଉତ୍ତମଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ଦଦତି ତଷୁ ଯଥେଷ୍ଟଂ ପିତୱତ୍ସୁ ତସ୍ମା କିଞ୍ଚିଦନୁତ୍ତମଞ୍ଚ ଦଦତି କିନ୍ତୁ ତ୍ୱମିଦାନୀଂ ଯାୱତ୍ ଉତ୍ତମଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ସ୍ଥାପଯସି|
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
ଇତ୍ଥଂ ଯୀଶୁର୍ଗାଲୀଲପ୍ରଦେଶେ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକାର୍ମ୍ମ ପ୍ରାରମ୍ଭ ନିଜମହିମାନଂ ପ୍ରାକାଶଯତ୍ ତତଃ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
ତତଃ ପରମ୍ ସ ନିଜମାତ୍ରୁଭ୍ରାତ୍ରୁସ୍ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧ୍ଂ କଫର୍ନାହୂମମ୍ ଆଗମତ୍ କିନ୍ତୁ ତତ୍ର ବହୂଦିନାନି ଆତିଷ୍ଠତ୍|
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
ତଦନନ୍ତରଂ ଯିହୂଦିଯାନାଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱେ ନିକଟମାଗତେ ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୂଶାଲମ୍ ନଗରମ୍ ଆଗଚ୍ଛତ୍|
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
ତତୋ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ଗୋମେଷପାରାୱତୱିକ୍ରଯିଣୋ ୱାଣିଜକ୍ଷ୍ଚୋପୱିଷ୍ଟାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
ରଜ୍ଜୁଭିଃ କଶାଂ ନିର୍ମ୍ମାଯ ସର୍ୱ୍ୱଗୋମେଷାଦିଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତାନ୍ ମନ୍ଦିରାଦ୍ ଦୂରୀକୃତୱାନ୍|
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
ୱଣିଜାଂ ମୁଦ୍ରାଦି ୱିକୀର୍ୟ୍ୟ ଆସନାନି ନ୍ୟୂବ୍ଜୀକୃତ୍ୟ ପାରାୱତୱିକ୍ରଯିଭ୍ୟୋଽକଥଯଦ୍ ଅସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ସର୍ୱାଣ୍ୟେତାନି ନଯତ, ମମ ପିତୁଗୃହଂ ୱାଣିଜ୍ୟଗୃହଂ ମା କାର୍ଷ୍ଟ|
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
ତସ୍ମାତ୍ ତନ୍ମନ୍ଦିରାର୍ଥ ଉଦ୍ୟୋଗୋ ଯସ୍ତୁ ସ ଗ୍ରସତୀୱ ମାମ୍| ଇମାଂ ଶାସ୍ତ୍ରୀଯଲିପିଂ ଶିଷ୍ୟାଃସମସ୍ମରନ୍|
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
ତତଃ ପରମ୍ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଯୀଷିମୱଦନ୍ ତୱମିଦୃଶକର୍ମ୍ମକରଣାତ୍ କିଂ ଚିହ୍ନମସ୍ମାନ୍ ଦର୍ଶଯସି?
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱୋଚଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିରେ ତସ୍ମିନ୍ ମନ୍ଦିରେ ନାଶିତେ ଦିନତ୍ରଯମଧ୍ୟେଽହଂ ତଦ୍ ଉତ୍ଥାପଯିଷ୍ୟାମି|
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
ତଦା ଯିହୂଦିଯା ୱ୍ୟାହାର୍ଷୁଃ, ଏତସ୍ୟ ମନ୍ଦିରସ ନିର୍ମ୍ମାଣେନ ଷଟ୍ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ ୱତ୍ସରା ଗତାଃ, ତ୍ୱଂ କିଂ ଦିନତ୍ରଯମଧ୍ୟେ ତଦ୍ ଉତ୍ଥାପଯିଷ୍ୟସି?
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
କିନ୍ତୁ ସ ନିଜଦେହରୂପମନ୍ଦିରେ କଥାମିମାଂ କଥିତୱାନ୍|
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
ସ ଯଦେତାଦୃଶଂ ଗଦିତୱାନ୍ ତଚ୍ଛିଷ୍ୟାଃ ଶ୍ମଶାନାତ୍ ତଦୀଯୋତ୍ଥାନେ ସତି ସ୍ମୃତ୍ୱା ଧର୍ମ୍ମଗ୍ରନ୍ଥେ ଯୀଶୁନୋକ୍ତକଥାଯାଂ ଚ ୱ୍ୟଶ୍ୱସିଷୁଃ|
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
ଅନନ୍ତରଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟସମଯେ ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରେ ତତ୍କ୍ରୁତାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି ୱିଲୋକ୍ୟ ବହୁଭିସ୍ତସ୍ୟ ନାମନି ୱିଶ୍ୱସିତଂ|
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
କିନ୍ତୁ ସ ତେଷାଂ କରେଷୁ ସ୍ୱଂ ନ ସମର୍ପଯତ୍, ଯତଃ ସ ସର୍ୱ୍ୱାନୱୈତ୍|
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
ସ ମାନୱେଷୁ କସ୍ୟଚିତ୍ ପ୍ରମାଣଂ ନାପେକ୍ଷତ ଯତୋ ମନୁଜାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯଦ୍ୟଦସ୍ତି ତତ୍ତତ୍ ସୋଜାନାତ୍|
