ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 2
1 Երրորդ օրը հարսանիք մը կար Գալիլեայի Կանա քաղաքը, եւ Յիսուսի մայրը հոն էր:
ಅನನ್ತರಂ ತ್ರುತೀಯದಿವಸೇ ಗಾಲೀಲ್ ಪ್ರದೇಶಿಯೇ ಕಾನ್ನಾನಾಮ್ನಿ ನಗರೇ ವಿವಾಹ ಆಸೀತ್ ತತ್ರ ಚ ಯೀಶೋರ್ಮಾತಾ ತಿಷ್ಠತ್|
2 Յիսուս ալ հրաւիրուեցաւ այդ հարսանիքին, նաեւ՝ իր աշակերտները:
ತಸ್ಮೈ ವಿವಾಹಾಯ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ನಿಮನ್ತ್ರಿತಾ ಆಸನ್|
3 Երբ գինին պակսեցաւ, Յիսուսի մայրը ըսաւ անոր. «Գինի չունին»:
ತದನನ್ತರಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಸ್ಯ ನ್ಯೂನತ್ವಾದ್ ಯೀಶೋರ್ಮಾತಾ ತಮವದತ್ ಏತೇಷಾಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸೋ ನಾಸ್ತಿ|
4 Յիսուս ըսաւ անոր. «Կի՛ն, դուն ի՞նչ ունիս ինծի հետ. իմ ժամս դեռ հասած չէ»:
ತದಾ ಸ ತಾಮವೋಚತ್ ಹೇ ನಾರಿ ಮಯಾ ಸಹ ತವ ಕಿಂ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ? ಮಮ ಸಮಯ ಇದಾನೀಂ ನೋಪತಿಷ್ಠತಿ|
5 Իր մայրը ըսաւ սպասարկուներուն. «Ի՛նչ որ ըսէ ձեզի՝ ըրէ՛ք»:
ತತಸ್ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ದಾಸಾನವೋಚದ್ ಅಯಂ ಯದ್ ವದತಿ ತದೇವ ಕುರುತ|
6 Հոն վեց քարէ կարաս դրուած էր՝ Հրեաներուն մաքրուելու սովորութեան համաձայն. իւրաքանչիւրը կը պարունակէր երկու կամ երեք մար:
ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಶುಚಿತ್ವಕರಣವ್ಯವಹಾರಾನುಸಾರೇಣಾಢಕೈಕಜಲಧರಾಣಿ ಪಾಷಾಣಮಯಾನಿ ಷಡ್ವೃಹತ್ಪಾತ್ರಾಣಿಆಸನ್|
7 Յիսուս ըսաւ անոնց. «Լեցուցէ՛ք այդ կարասները ջուրով». ու լեցուցին զանոնք՝ մինչեւ բերանը:
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಕಲಶಾನ್ ಜಲೈಃ ಪೂರಯಿತುಂ ತಾನಾಜ್ಞಾಪಯತ್, ತತಸ್ತೇ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಕುಮ್ಭಾನಾಕರ್ಣಂ ಜಲೈಃ ಪರ್ಯ್ಯಪೂರಯನ್|
8 Եւ ըսաւ անոնց. «Հիմա հանեցէ՛ք ու տարէ՛ք սեղանապետին». անոնք ալ տարին:
ಅಥ ತೇಭ್ಯಃ ಕಿಞ್ಚಿದುತ್ತಾರ್ಯ್ಯ ಭೋಜ್ಯಾಧಿಪಾತೇಃಸಮೀಪಂ ನೇತುಂ ಸ ತಾನಾದಿಶತ್, ತೇ ತದನಯನ್|
9 Երբ սեղանապետը համտեսեց գինի դարձած ջուրը՝ չէր գիտեր ուրկէ՛ ըլլալը (բայց սպասարկուները՝ որոնք հաներ էին ջուրը՝ գիտէին): Սեղանապետը կանչեց փեսան
ಅಪರಞ್ಚ ತಜ್ಜಲಂ ಕಥಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸೋಽಭವತ್ ತಜ್ಜಲವಾಹಕಾದಾಸಾ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ತಾಃ ಕಿನ್ತು ತದ್ಭೋಜ್ಯಾಧಿಪೋ ಜ್ಞಾತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್ ತದವಲಿಹ್ಯ ವರಂ ಸಂಮ್ಬೋದ್ಯಾವದತ,
10 եւ ըսաւ անոր. «Ամէն մարդ նախ կը մատուցանէ լաւ գինին, ու երբ արբեցած ըլլան՝ ա՛յն ատեն ցածորակը. բայց դուն լաւ գինին պահեցիր մինչեւ հիմա»:
ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಥಮಂ ಉತ್ತಮದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ದದತಿ ತಷು ಯಥೇಷ್ಟಂ ಪಿತವತ್ಸು ತಸ್ಮಾ ಕಿಞ್ಚಿದನುತ್ತಮಞ್ಚ ದದತಿ ಕಿನ್ತು ತ್ವಮಿದಾನೀಂ ಯಾವತ್ ಉತ್ತಮದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಸ್ಥಾಪಯಸಿ|
11 Յիսուս իր նշաններուն սկիզբը ըրաւ ասիկա՝ Գալիլեայի Կանա քաղաքին մէջ, եւ ցոյց տուաւ իր փառքը. ու իր աշակերտները հաւատացին իրեն:
ಇತ್ಥಂ ಯೀಶುರ್ಗಾಲೀಲಪ್ರದೇಶೇ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕಾರ್ಮ್ಮ ಪ್ರಾರಮ್ಭ ನಿಜಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಾಕಾಶಯತ್ ತತಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
12 Յետոյ Յիսուս Կափառնայում իջաւ, ինք, իր մայրն ու իր եղբայրները, եւ իր աշակերտները. բայց շատ օրեր չմնացին հոն:
ತತಃ ಪರಮ್ ಸ ನಿಜಮಾತ್ರುಭ್ರಾತ್ರುಸ್ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧ್ಂ ಕಫರ್ನಾಹೂಮಮ್ ಆಗಮತ್ ಕಿನ್ತು ತತ್ರ ಬಹೂದಿನಾನಿ ಆತಿಷ್ಠತ್|
13 Հրեաներուն Զատիկը մօտ էր, ուստի Յիսուս բարձրացաւ Երուսաղէմ:
ತದನನ್ತರಂ ಯಿಹೂದಿಯಾನಾಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವೇ ನಿಕಟಮಾಗತೇ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್|
14 Տաճարին մէջ գտաւ արջառ, ոչխար եւ աղաւնի ծախողներ, նաեւ լումայափոխներ՝ որոնք նստած էին:
ತತೋ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಗೋಮೇಷಪಾರಾವತವಿಕ್ರಯಿಣೋ ವಾಣಿಜಕ್ಷ್ಚೋಪವಿಷ್ಟಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ
15 Եւ չուանէ խարազան մը շինելով՝ տաճարէն դուրս հանեց բոլորը, ոչխարներն ու արջառներն ալ. թափեց լումայափոխներուն լումաները, տապալեց սեղանները,
ರಜ್ಜುಭಿಃ ಕಶಾಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ಸರ್ವ್ವಗೋಮೇಷಾದಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಾನ್ ಮನ್ದಿರಾದ್ ದೂರೀಕೃತವಾನ್|
16 եւ ըսաւ աղաւնի ծախողներուն. «Վերցուցէ՛ք ատոնք ասկէ. առեւտուրի տուն մի՛ ընէք իմ Հօրս տունը»:
ವಣಿಜಾಂ ಮುದ್ರಾದಿ ವಿಕೀರ್ಯ್ಯ ಆಸನಾನಿ ನ್ಯೂಬ್ಜೀಕೃತ್ಯ ಪಾರಾವತವಿಕ್ರಯಿಭ್ಯೋಽಕಥಯದ್ ಅಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ಸರ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ನಯತ, ಮಮ ಪಿತುಗೃಹಂ ವಾಣಿಜ್ಯಗೃಹಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷ್ಟ|
17 Եւ իր աշակերտները յիշեցին՝ որ գրուած է. «Քու տանդ նախանձախնդրութիւնը կլանեց զիս»:
ತಸ್ಮಾತ್ ತನ್ಮನ್ದಿರಾರ್ಥ ಉದ್ಯೋಗೋ ಯಸ್ತು ಸ ಗ್ರಸತೀವ ಮಾಮ್| ಇಮಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಲಿಪಿಂ ಶಿಷ್ಯಾಃಸಮಸ್ಮರನ್|
18 Հետեւաբար Հրեաները ըսին անոր. «Ի՞նչ նշան ցոյց կու տաս մեզի՝ քանի կ՚ընես այդ բաները»:
ತತಃ ಪರಮ್ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ಯೀಷಿಮವದನ್ ತವಮಿದೃಶಕರ್ಮ್ಮಕರಣಾತ್ ಕಿಂ ಚಿಹ್ನಮಸ್ಮಾನ್ ದರ್ಶಯಸಿ?
19 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Քակեցէ՛ք այս տաճարը, ու երեք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնեմ զայն»:
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಾನವೋಚದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿರೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಮನ್ದಿರೇ ನಾಶಿತೇ ದಿನತ್ರಯಮಧ್ಯೇಽಹಂ ತದ್ ಉತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
20 Իսկ Հրեաները ըսին. «Քառասունվեց տարուան մէջ շինուեցաւ այս տաճարը, եւ դուն երե՞ք օրուան մէջ պիտի կանգնեցնես զայն»:
ತದಾ ಯಿಹೂದಿಯಾ ವ್ಯಾಹಾರ್ಷುಃ, ಏತಸ್ಯ ಮನ್ದಿರಸ ನಿರ್ಮ್ಮಾಣೇನ ಷಟ್ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ ವತ್ಸರಾ ಗತಾಃ, ತ್ವಂ ಕಿಂ ದಿನತ್ರಯಮಧ್ಯೇ ತದ್ ಉತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಸಿ?
21 Բայց ինք կը խօսէր իր մարմինի՛ն տաճարին մասին:
ಕಿನ್ತು ಸ ನಿಜದೇಹರೂಪಮನ್ದಿರೇ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವಾನ್|
22 Ուստի երբ ինք մեռելներէն յարութիւն առաւ, իր աշակերտները յիշեցին թէ ըսած էր ասիկա, ու հաւատացին Գիրքին եւ Յիսուսի ըսած խօսքին:
ಸ ಯದೇತಾದೃಶಂ ಗದಿತವಾನ್ ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾಃ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ತದೀಯೋತ್ಥಾನೇ ಸತಿ ಸ್ಮೃತ್ವಾ ಧರ್ಮ್ಮಗ್ರನ್ಥೇ ಯೀಶುನೋಕ್ತಕಥಾಯಾಂ ಚ ವ್ಯಶ್ವಸಿಷುಃ|
23 Երբ Զատիկի տօնին ատենը Երուսաղէմ էր, շատ մարդիկ հաւատացին անոր անունին՝ տեսնելով անոր ըրած նշանները:
ಅನನ್ತರಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯ ಭೋಜ್ಯಸಮಯೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರೇ ತತ್ಕ್ರುತಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ವಿಲೋಕ್ಯ ಬಹುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ನಾಮನಿ ವಿಶ್ವಸಿತಂ|
24 Բայց ինք՝ Յիսուս՝ չէր հաւատար անոնց, որովհետեւ կը ճանչնար ամէն մարդ.
ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಕರೇಷು ಸ್ವಂ ನ ಸಮರ್ಪಯತ್, ಯತಃ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನವೈತ್|
25 պէտք չունէր՝ որ մէկը ուրիշ մարդու մասին վկայէր իրեն, քանի որ ինք գիտէր թէ ի՛նչ կայ մարդուն մէջ:
ಸ ಮಾನವೇಷು ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪ್ರಮಾಣಂ ನಾಪೇಕ್ಷತ ಯತೋ ಮನುಜಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯದ್ಯದಸ್ತಿ ತತ್ತತ್ ಸೋಜಾನಾತ್|
