ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 19
1 Այն ատեն Պիղատոս առաւ Յիսուսը եւ խարազանեց:
Атунч, Пилат а луат пе Исус ши а пус сэ-Л батэ.
2 Զինուորներն ալ հիւսեցին փուշէ պսակ մը ու դրին անոր գլուխը, եւ հագցուցին անոր ծիրանի հանդերձ մը
Осташий ау ымплетит о кунунэ де спинь, Й-ау пус-о пе кап ши Л-ау ымбрэкат ку о хайнэ де пурпурэ.
3 ու կ՚ըսէին. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր», եւ ապտակներ կը զարնէին անոր:
Апой, с-ау апропият де Ел ши зичяу: „Плекэчуне, Ымпэратул иудеилор!” Ши-Й дэдяу палме.
4 Պիղատոս դարձեալ դուրս ելաւ ու ըսաւ անոնց. «Ահա՛ դուրս կը բերեմ զայն ձեզի, որպէսզի գիտնաք թէ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
Пилат а ешит ярэшь афарэ ши а зис иудеилор: „Ятэ кэ ви-Л адук афарэ, ка сэ штиць кэ ну гэсеск ничо винэ ын Ел.”
5 Ուստի Յիսուս դուրս ելաւ՝ կրելով փուշէ պսակն ու ծիրանի հանդերձը, եւ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ահա՛ այդ մարդը»:
Исус а ешит деч афарэ, пуртынд кунуна де спинь ши хайна де пурпурэ. „Ятэ Омул!”, ле-а зис Пилат.
6 Երբ քահանայապետներն ու սպասաւորները տեսան զայն, պոռացին. «Խաչէ՛, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք առէք զայն ու խաչեցէք, որովհետեւ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
Кынд Л-ау зэрит, преоций чей май де сямэ ши апрозий ау ынчепут сэ стриӂе: „Рэстигнеште-Л! Рэстигнеште-Л!” „Луаци-Л вой ши рэстигници-Л”, ле-а зис Пилат, „кэч еу ну гэсеск ничо винэ ын Ел.”
7 Հրեաները պատասխանեցին իրեն. «Մենք Օրէնք մը ունինք, եւ մեր Օրէնքին համաձայն՝ պարտաւոր է մեռնիլ, որովհետեւ Աստուծոյ Որդի ըրաւ ինքզինք»:
Иудеий й-ау рэспунс: „Ной авем о Леӂе, ши дупэ Леӂя ачаста, Ел требуе сэ моарэ, пентру кэ С-а фэкут пе Сине Фиул луй Думнезеу.”
8 Իսկ երբ Պիղատոս լսեց այս խօսքը՝ ա՛լ աւելի վախցաւ,
Кынд а аузит Пилат ачесте кувинте, й-а фост ши май маре фрикэ.
9 ու դարձեալ մտնելով պալատը՝ ըսաւ Յիսուսի. «Դուն ուրկէ՞ ես»: Բայց Յիսուս պատասխան չտուաւ անոր:
А интрат ярэшь ын одая де жудекатэ ши а зис луй Исус: „Де унде ешть Ту?” Дар Исус ну й-а дат ничун рэспунс.
10 Ուստի Պիղատոս ըսաւ անոր. «Չե՞ս խօսիր ինծի հետ. չե՞ս գիտեր թէ իշխանութիւն ունիմ խաչելու քեզ, եւ իշխանութիւն ունիմ արձակելու քեզ»:
Пилат Й-а зис: „Мие ну-мь ворбешть? Ну штий кэ ам путере сэ Те рэстигнеск ши ам путере сэ-Ць дау друмул!”
11 Յիսուս պատասխանեց. «Դուն ո՛չ մէկ իշխանութիւն կ՚ունենայիր իմ վրաս, եթէ վերէն տրուած չըլլար քեզի: Ուստի ա՛ն որ մատնեց զիս քեզի՝ աւելի՛ մեծ մեղք ունի»:
„Н-айавя ничо путере асупра Мя”, й-а рэспунс Исус, „дакэ ну ць-ар фи фост датэ де сус. Де ачея чине Мэ дэ ын мыниле тале аре ун май маре пэкат.”
12 Ատկէ ետք Պիղատոս կը ջանար արձակել զայն. բայց Հրեաները կ՚աղաղակէին. «Եթէ արձակես ատիկա՝ կայսրին բարեկամը չես. ո՛վ որ թագաւոր կ՚ընէ ինքզինք՝ կը խօսի կայսրին դէմ»:
Де атунч, Пилат кэута сэ-Й дя друмул. Дар иудеий стригау: „Дакэ дай друмул омулуй ачестуя, ну ешть приетен ку Чезарул. Орьчине се фаче пе сине ымпэрат есте ымпотрива Чезарулуй.”
13 Ուրեմն Պիղատոս՝ երբ լսեց այս խօսքը՝ դուրս հանեց Յիսուսը, բազմեցաւ դատարանը, այն տեղը՝ որ Քարայատակ կը կոչուէր, իսկ եբրայերէն՝ Կապպաթա,
Кынд а аузит Пилат ачесте ворбе, а скос пе Исус афарэ ши а шезут пе скаунул де жудекэтор, ын локул нумит „Пардосит ку петре”, яр еврееште, „Габата”.
14 (Զատիկի Ուրբաթն էր, գրեթէ վեցերորդ ժամը՝՝, ) եւ ըսաւ Հրեաներուն. «Ահա՛ ձեր թագաւորը»:
Ера зиуа прегэтирий Паштелор, кам пе ла часул ал шаселя. Пилат а зис иудеилор: „Ятэ Ымпэратул востру!”
15 Բայց անոնք պոռացին. «Վերցո՛ւր, վերցո՛ւր, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ձեր թագաւո՞րը խաչեմ»: Քահանայապետները պատասխանեցին. «Մենք թագաւոր չունինք՝ կայսրէն զատ»:
Дар ей ау стригат: „Я-Л, я-Л, рэстигнеште-Л!” „Сэ рэстигнеск пе Ымпэратул востру?” ле-а зис Пилат. Преоций чей май де сямэ ау рэспунс: „Ной н-авем алт ымпэрат декыт пе Чезарул!”
16 Այն ատեն յանձնեց զայն անոնց՝ որպէսզի խաչուէր:
Атунч, Л-а дат ын мыниле лор, ка сэ фие рэстигнит. Ау луат деч пе Исус ши Л-ау дус сэ-Л рэстигняскэ.
17 Անոնք ալ առին Յիսուսը ու տարին. եւ ինք՝ վերցնելով իր խաչը՝ գնաց Գանկ կոչուած տեղը, որ եբրայերէն Գողգոթա կը կոչուի:
Исус, дукынду-Шь кручя, а ажунс ла локул зис ал „Кэпэцыний”, каре ын еврееште се кямэ „Голгота”.
18 Հոն խաչեցին զայն, ու երկու ուրիշներ ալ անոր հետ՝ մէկ կողմէն եւ միւս կողմէն, իսկ մէջտեղը՝ Յիսուսը:
Аколо а фост рэстигнит; ши ымпреунэ ку Ел, ау фост рэстигниць алць дой, унул де о парте ши алтул де алта, яр Исус ла мижлок.
19 Պիղատոս գրեց տիտղոս մը ու դրաւ խաչին վրայ. գրուած էր. «Յիսուս Նազովրեցի՝ Հրեաներուն թագաւորը»:
Пилат а скрис о ынсемнаре пе каре а пус-о дясупра кручий ши ера скрис: „Исус дин Назарет, Ымпэратул иудеилор”.
20 Ուստի Հրեաներէն շատեր կարդացին այդ տիտղոսը, որովհետեւ այն տեղը՝ ուր Յիսուս խաչուեցաւ՝ մօտ էր քաղաքին. գրուած էր եբրայերէն, յունարէն ու լատիներէն:
Мулць дин иудей ау читит ачастэ ынсемнаре, пентру кэ локул унде фусесе рэстигнит Исус ера апроапе де четате; ера скрисэ ын еврееште, латинеште ши гречеште.
21 Իսկ Հրեաներուն քահանայապետները ըսին Պիղատոսի. «Մի՛ գրեր. “Հրեաներուն թագաւորը”, հապա գրէ՛ թէ ի՛նք ըսաւ. “Հրեաներուն թագաւորն եմ”»:
Преоций чей май де сямэ ай иудеилор ау зис луй Пилат: „Ну скрие: ‘Ымпэратул иудеилор.’ Чи скрие кэ Ел а зис: ‘Еу сунт Ымпэратул иудеилор.’”
22 Պիղատոս պատասխանեց. «Ի՛նչ որ գրեցի՝ գրեցի՛»:
„Че ам скрис, ам скрис”, а рэспунс Пилат.
23 Երբ զինուորները խաչեցին Յիսուսը, առին անոր հանդերձները ու բաժնեցին չորսի, իւրաքանչիւր զինուորի՝ բաժին մը. նաեւ բաճկոնը: Բաճկոնը առանց կարի էր, ամբողջովին հիւսուած՝ վերէն վար:
Осташий, дупэ че ау рэстигнит пе Исус, Й-ау луат хайнеле ши ле-ау фэкут патру пэрць, кыте о парте пентру фиекаре осташ. Й-ау луат ши кэмаша, каре н-авя ничо кусэтурэ, чи ера динтр-о сингурэ цесэтурэ де сус пынэ жос.
24 Ուստի ըսին իրարու. «Չպատռե՛նք զայն, հապա վիճա՛կ ձգենք անոր վրայ՝ թէ որո՛ւ պիտի ըլլայ». որպէսզի իրագործուի այն գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Իմ հանդերձներս բաժնեցին իրենց մէջ, եւ իմ պատմուճանիս վրայ վիճակ ձգեցին»: Ուրեմն զինուորնե՛րը ըրին այս բաները:
Ши ау зис ынтре ей: „Сэ н-о сфышием, чи сэ траӂем ла сорць а куй сэ фие.” Ачаста с-а ынтымплат ка сэ се ымплиняскэ Скриптура, каре зиче: „Шь-ау ымпэрцит хайнеле Меле ынтре ей, ши пентру кэмаша Мя ау трас ла сорць.” Ятэ че ау фэкут осташий.
25 Յիսուսի խաչին քով կայնած էին իր մայրը եւ իր մօր քոյրը, Մարիամ՝ Կղէովպասի կինը, ու Մարիամ Մագդաղենացին:
Лынгэ кручя луй Исус, стэтяу мама Луй ши сора мамей Луй, Мария, неваста луй Клеопа, ши Мария Магдалена.
26 Ուրեմն երբ Յիսուս տեսաւ իր մայրը, եւ այն աշակերտը որ կը սիրէր՝ քովը կայնած, ըսաւ իր մօր. «Կի՛ն, ահա՛ քու որդիդ»:
Кынд а вэзут Исус пе мамэ-Са ши, лынгэ еа, пе ученикул пе каре-л юбя, а зис мамей Сале: „Фемее, ятэ фиул тэу!”
27 Յետոյ ըսաւ աշակերտին. «Ահա՛ քու մայրդ»: Եւ այդ ժամէն ետք՝ աշակերտը ընդունեց զայն իր քով:
Апой, а зис ученикулуй: „Ятэ мама та!” Ши, дин часул ачела, ученикул а луат-о ла ел акасэ.
28 Անկէ ետք՝ Յիսուս, գիտնալով թէ արդէն ամէն բան կատարուած է, (որպէսզի գրուածը ամբողջանայ, ) ըսաւ. «Ծարա՛ւ եմ»:
Дупэ ачея, Исус, каре штия кэ акум тотул с-а сфыршит, ка сэ ымплиняскэ Скриптура, а зис: „Мь-е сете.”
29 Հոն անօթ մը դրուած էր՝ լի քացախով. անոնք ալ լեցուցին սպունգ մը քացախով, անցուցին զոպայի մշտիկի մը եւ մատուցանեցին անոր բերանին:
Аколо ера ун вас плин ку оцет. Осташий ау пус ынтр-о рамурэ де исоп ун бурете плин ку оцет ши И л-ау дус ла гурэ.
30 Ուստի երբ Յիսուս առաւ քացախը՝ ըսաւ. «Ամէն բան կատարուեցաւ». ու խոնարհեցնելով գլուխը՝ աւանդեց հոգին:
Кынд а луат Исус оцетул, а зис: „С-аиспрэвит!” Апой Шь-а плекат капул ши Шь-а дат духул.
31 Քանի որ Ուրբաթ էր, Հրեաները թախանձեցին Պիղատոսի՝ որ անոնց սրունքները կոտրուին ու վերցուին, որպէսզի մարմինները չմնան խաչին վրայ մինչեւ Շաբաթ (որովհետեւ այդ Շաբաթը մեծ օր էր):
Де фрикэ сэ ну рэмынэ трупуриле пе круче ын тимпул Сабатулуй – кэч ера зиуа Прегэтирий, ши зиуа ачея де Сабат ера о зи маре – иудеий ау ругат пе Пилат сэ здробяскэ флуереле пичоарелор челор рэстигниць ши сэ фие луаць де пе круче.
32 Ուստի զինուորները եկան եւ կոտրեցին առաջինին սրունքները. նաեւ միւսին՝ որ խաչուած էր անոր հետ:
Осташий ау венит деч ши ау здробит флуереле пичоарелор челуй динтый, апой пе але челуйлалт каре фусесе рэстигнит ымпреунэ ку Ел.
33 Բայց երբ եկան Յիսուսի, ու տեսան թէ արդէն մեռած էր, չկոտրեցին անոր սրունքները.
Кынд ау венит ла Исус ши ау вэзут кэ мурисе, ну Й-ау здробит флуереле пичоарелор,
34 հապա զինուորներէն մէկը՝ գեղարդով խոցեց անոր կողը, եւ իսկոյն արիւն ու ջուր դուրս ելան:
чи унул дин осташь Й-а стрэпунс коаста ку о сулицэ; ши ындатэ а ешит дин еа сынӂе ши апэ.
35 Ան որ տեսաւ այս բաները՝ վկայեց, եւ անոր վկայութիւնը ճշմարիտ է, ու ինք գիտէ թէ կ՚ըսէ ճշմարտութիւնը, որ դո՛ւք (ալ) հաւատաք:
Фаптул ачеста есте адеверит де чел че л-а вэзут; мэртурия луй есте адевэратэ ши ел штие кэ спуне адевэрул, пентру ка ши вой сэ кредець.
36 Արդարեւ այս բաները կատարուեցան, որպէսզի իրագործուի այն գրուածը. «Անոր ո՛չ մէկ ոսկորը պիտի կոտրուի»:
Ачесте лукрурь с-ау ынтымплат ка сэ се ымплиняскэ Скриптура: „Ничунул дин оаселе Луй ну ва фи сфэрымат.”
37 Եւ դարձեալ ուրիշ գրուած մը կ՚ըսէ. «Պիտի նային անոր՝ որ խոցեցին»:
Ши ын алтэ парте, Скриптура май зиче: „Вор ведя пе чине ау стрэпунс.”
38 Ասկէ ետք՝ Յովսէփ Արիմաթեացին, (որ Յիսուսի աշակերտ եղած էր, բայց գաղտնի՝ Հրեաներէն վախնալով, ) թախանձեց Պիղատոսի՝ որ վերցնէ Յիսուսի մարմինը: Պիղատոս ալ արտօնեց. ուրեմն եկաւ ու վերցուց Յիսուսի մարմինը:
Дупэ ачея, Иосиф дин Ариматея, каре ера ученик ал луй Исус, дар пе аскунс, де фрика иудеилор, а ругат пе Пилат сэ-й дя вое сэ я трупул луй Исус де пе круче. Пилат й-а дат вое. Ел а венит деч ши а луат трупул луй Исус.
39 Նիկոդեմոս ալ եկաւ (որ նախապէս՝ գիշերուան մէջ գացեր էր Յիսուսի), եւ բերաւ զմուռսի ու հալուէի խառնուրդ մը՝ հարիւր լիտրի չափ:
Никодим, каре ла ынчепут се дусесе ла Исус ноаптя, а венит ши ел ши а адус о аместекэтурэ де апроапе о сутэ де литри де смирнэ ши де алое.
40 Ուրեմն առին Յիսուսի մարմինը, եւ փաթթեցին զայն բոյրերուն հետ՝ լաթերու մէջ, ինչպէս Հրեաները սովորութիւն ունին թաղելու:
Ау луат деч трупул луй Исус ши л-ау ынфэшурат ын фыший де пынзэ де ин, ку миресме, дупэ кум ау обичей иудеий сэ ынгроапе.
41 Այն տեղը ուր խաչուեցաւ՝ պարտէզ մը կար, եւ պարտէզին մէջ՝ նոր գերեզման մը, որուն մէջ ամե՛նեւին մարդ դրուած չէր:
Ын локул унде фусесе рэстигнит Исус, ера о грэдинэ; ши ын грэдинэ ера ун мормынт ноу, ын каре ну май фусесе пус нимень.
42 Ուստի հոն դրին Յիսուսը՝ Հրեաներու Ուրբաթին պատճառով, որովհետեւ գերեզմանը մօտ էր:
Дин причинэ кэ ера зиуа Прегэтирий иудеилор, пентру кэ мормынтул ера апроапе, ау пус аколо пе Исус.
