ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 19
1 Այն ատեն Պիղատոս առաւ Յիսուսը եւ խարազանեց:
Aa le rinambe’ i Pilato t’Iesoà vaho linapoa’e
2 Զինուորներն ալ հիւսեցին փուշէ պսակ մը ու դրին անոր գլուխը, եւ հագցուցին անոր ծիրանի հանդերձ մը
le rinandra’ o lahin-defoñeo ty hàlam-patike nasabàka amy añambone’ey naho nisaroña’ iareo lamba lava malòmavo
3 ու կ՚ըսէին. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր», եւ ապտակներ կը զարնէին անոր:
vaho nitotok’ aze nanao ty hoe: Onjono! Mpanjaka’ o Jiosio! mbore rinarateha’ iereo.
4 Պիղատոս դարձեալ դուրս ելաւ ու ըսաւ անոնց. «Ահա՛ դուրս կը բերեմ զայն ձեզի, որպէսզի գիտնաք թէ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
Niakatse indraike t’i Pilato le hoe ty asa’e am’iereo: Ingo, ampañatrefeko ama’ areo hahafohina’ areo t’ie tsy nahatreavako tahiñe.
5 Ուստի Յիսուս դուրս ելաւ՝ կրելով փուշէ պսակն ու ծիրանի հանդերձը, եւ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ահա՛ այդ մարդը»:
Le niakatse t’Iesoà, ama’e i sabaka fatikey naho i lamba malòmavoy, vaho hoe t’i Pilato: Heheke, ondatio!
6 Երբ քահանայապետներն ու սպասաւորները տեսան զայն, պոռացին. «Խաչէ՛, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք առէք զայն ու խաչեցէք, որովհետեւ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
Ie niisa’ o mpisorom-beio naho o mpigaritseo, le hoe ty koi’ iareo: Peho amo hatae ajaleo re! Peho! Aa hoe t’i Pilato tam’ iereo: Rambeso, aradoradò, fa zaho tsy mahatrea ty tahi’e.
7 Հրեաները պատասխանեցին իրեն. «Մենք Օրէնք մը ունինք, եւ մեր Օրէնքին համաձայն՝ պարտաւոր է մեռնիլ, որովհետեւ Աստուծոյ Որդի ըրաւ ինքզինք»:
Tinoi’ o Tehodao ty hoe: Manan-dily zahay, t’ie tsi-mahay tsy vonoeñe ty amy liliy amy t’ie nanoñom-batañe ho Anan’ Añahare.
8 Իսկ երբ Պիղատոս լսեց այս խօսքը՝ ա՛լ աւելի վախցաւ,
Akore amy zao ty firevendreveña’ i Pilato te nahajanjiñe zay,
9 ու դարձեալ մտնելով պալատը՝ ըսաւ Յիսուսի. «Դուն ուրկէ՞ ես»: Բայց Յիսուս պատասխան չտուաւ անոր:
le niheo mb’ añ’ anjombam-pizakañ’ ao indraike re nanao ty hoe am’ Iesoà: Hirik’aia v’Iheo? fe ty tsi’ Iesoà ro tsi’e.
10 Ուստի Պիղատոս ըսաւ անոր. «Չե՞ս խօսիր ինծի հետ. չե՞ս գիտեր թէ իշխանութիւն ունիմ խաչելու քեզ, եւ իշխանութիւն ունիմ արձակելու քեզ»:
Aa hoe t’i Pilato tama’e: Ifoneña’o hao ty tsy hivolañe amako? Tsy rendre’o hao t’ie aman-dily hañahañe Azo naho lily hampipehañe Azo amy hatae ajaley?
11 Յիսուս պատասխանեց. «Դուն ո՛չ մէկ իշխանութիւն կ՚ունենայիր իմ վրաս, եթէ վերէն տրուած չըլլար քեզի: Ուստի ա՛ն որ մատնեց զիս քեզի՝ աւելի՛ մեծ մեղք ունի»:
Tinoi’ Iesoà ty hoe: Tsy ho nanan-dily amako rehe naho tsy natolotse azo hirik’ an-dindiñ’ añe, aa le i nanese ahy ama’oy ty bey hakeo.
12 Ատկէ ետք Պիղատոս կը ջանար արձակել զայն. բայց Հրեաները կ՚աղաղակէին. «Եթէ արձակես ատիկա՝ կայսրին բարեկամը չես. ո՛վ որ թագաւոր կ՚ընէ ինքզինք՝ կը խօսի կայսրին դէմ»:
Ty amy hoe zay le nipay ty hañaha aze t’i Pilato, fe tinazataza’ o Tehodao ty hoe: Naho hahà’o ondatio, le tsy rañe’ i Kaisara. Mpandietse i Kaisara ze hene misenge ho mpanjaka.
13 Ուրեմն Պիղատոս՝ երբ լսեց այս խօսքը՝ դուրս հանեց Յիսուսը, բազմեցաւ դատարանը, այն տեղը՝ որ Քարայատակ կը կոչուէր, իսկ եբրայերէն՝ Կապպաթա,
Ie jinanji’ i Pilato i entañe zay, le nakare’e t’Iesoà, vaho niambesatse ami’ty fiambesam-pizakà’e eo ami’ty toetse atao Traintraiñe, ie atao Gabàta ami’ty Hebreo.
14 (Զատիկի Ուրբաթն էր, գրեթէ վեցերորդ ժամը՝՝, ) եւ ըսաւ Հրեաներուն. «Ահա՛ ձեր թագաւորը»:
Ty ora faha-telo amy Fañalankañañe i Fihelañeiy, le hoe re amo Tehodao: Ingo t’i Mpanjaka’ Areo!
15 Բայց անոնք պոռացին. «Վերցո՛ւր, վերցո՛ւր, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ձեր թագաւո՞րը խաչեմ»: Քահանայապետները պատասխանեցին. «Մենք թագաւոր չունինք՝ կայսրէն զատ»:
Kinorà’ iereo ami’ty hoe: Endeso añe, endeso añe, aradoradò. Hoe t’i Pilato am’iereo: Ho peheko hao ty Mpanjaka’ areo? Tinoi’ o mpisorom-beio ty hoe: Tsy amam-panjaka zahay naho tsy i Kaisara.
16 Այն ատեն յանձնեց զայն անոնց՝ որպէսզի խաչուէր:
Aa le natolo’e iareo ho peheñe amy hatae ajaley t’Iesoà, naho rinambe’ iereo,
17 Անոնք ալ առին Յիսուսը ու տարին. եւ ինք՝ վերցնելով իր խաչը՝ գնաց Գանկ կոչուած տեղը, որ եբրայերէն Գողգոթա կը կոչուի:
vaho niakatse nitarazo i hatae ajale’ey re mb’ ami’ty atao Ankarandoha, toe Golgota ami’ty saontsy Hebreo.
18 Հոն խաչեցին զայն, ու երկու ուրիշներ ալ անոր հետ՝ մէկ կողմէն եւ միւս կողմէն, իսկ մէջտեղը՝ Յիսուսը:
Teo ty nipehañ’ aze, nindre ami’ty roe ila’e; songa añ’ ila’e, naho añivo t’Iesoà.
19 Պիղատոս գրեց տիտղոս մը ու դրաւ խաչին վրայ. գրուած էր. «Յիսուս Նազովրեցի՝ Հրեաներուն թագաւորը»:
Nanokitse loham-bolañe t’i Pilato le pinè’e amy hataey vaho nabakabaka’e ty hoe: Iesoà nte Nazareta, t’i Mpanjaka’ o Jiosio.
20 Ուստի Հրեաներէն շատեր կարդացին այդ տիտղոսը, որովհետեւ այն տեղը՝ ուր Յիսուս խաչուեցաւ՝ մօտ էր քաղաքին. գրուած էր եբրայերէն, յունարէն ու լատիներէն:
Aa le maro ty Jiosy nahavaky i sokitsey, amy te marine i rovay ty nandradoradoañe Iesoà ie nibakabaka an-tsaontsy Hebreo naho Latina vaho Grika.
21 Իսկ Հրեաներուն քահանայապետները ըսին Պիղատոսի. «Մի՛ գրեր. “Հրեաներուն թագաւորը”, հապա գրէ՛ թէ ի՛նք ըսաւ. “Հրեաներուն թագաւորն եմ”»:
Le hoe o mpisorom-bein-Jiosio amy Pilato: Ko sokire’o ty hoe: Mpanjaka’ o Jiosio, fa t’ie nanao ty hoe: Zaho ro Mpanjaka’ o Jiosio.
22 Պիղատոս պատասխանեց. «Ի՛նչ որ գրեցի՝ գրեցի՛»:
Tinoi’ i Pilato ty hoe: I pinatekoy ro pinateko.
23 Երբ զինուորները խաչեցին Յիսուսը, առին անոր հանդերձները ու բաժնեցին չորսի, իւրաքանչիւր զինուորի՝ բաժին մը. նաեւ բաճկոնը: Բաճկոնը առանց կարի էր, ամբողջովին հիւսուած՝ վերէն վար:
Ie pinè’ o lahin-defoñeo t’Iesoà, le rinambe’ iereo ty saro’e naho tinori-anja’ iareo efatse, sindre nahazo ama’e o lahin-defoñeo, fe i sarimbo’ey, ie tsy aman-tindrin-jaitse i sarimboy fa tinenoñe raike hirik’ ambone,
24 Ուստի ըսին իրարու. «Չպատռե՛նք զայն, հապա վիճա՛կ ձգենք անոր վրայ՝ թէ որո՛ւ պիտի ըլլայ». որպէսզի իրագործուի այն գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Իմ հանդերձներս բաժնեցին իրենց մէջ, եւ իմ պատմուճանիս վրայ վիճակ ձգեցին»: Ուրեմն զինուորնե՛րը ըրին այս բաները:
le nilahare’ iereo ty hoe: Antao tsy handrovitse aze, fa hanoeñe tsato-piso haharendreke ty ho tompo’e; hañenefañe i pinatetse amy Sokitse Masiñeiy, ty hoe: Nifanjarà’ iereo ty sìkiko, le nanoe’iereo tsato-piso ty saroko. Izay ty nanoe’ o lahin-defoñeo.
25 Յիսուսի խաչին քով կայնած էին իր մայրը եւ իր մօր քոյրը, Մարիամ՝ Կղէովպասի կինը, ու Մարիամ Մագդաղենացին:
Nijohañe marine’ i hatae ajale’ Iesoày eo ty rene’e naho ty rahavaven-drene’e naho i Marie vali’ i Klopa vaho i Miriame nte-Magdalà.
26 Ուրեմն երբ Յիսուս տեսաւ իր մայրը, եւ այն աշակերտը որ կը սիրէր՝ քովը կայնած, ըսաւ իր մօր. «Կի՛ն, ահա՛ քու որդիդ»:
Ie nioni’ Iesoà te marine eo ty rene’e naho i mpiama’e kokoa’ey, le hoe re aman-drene’e: O Rakemba, Ingo o ana-dahi’oo!
27 Յետոյ ըսաւ աշակերտին. «Ահա՛ քու մայրդ»: Եւ այդ ժամէն ետք՝ աշակերտը ընդունեց զայն իր քով:
Le hoe re tamy mpiama’ey: Ingo ty rene’o. Mifototse amy oray le nampimoneñe’ i mpiama’ey ama’e ao re.
28 Անկէ ետք՝ Յիսուս, գիտնալով թէ արդէն ամէն բան կատարուած է, (որպէսզի գրուածը ամբողջանայ, ) ըսաւ. «Ծարա՛ւ եմ»:
Añe zay, ie niarofoana’ Iesoà te niheneke henane zay, le hoe re hañenefa’e o Sokitse Masiñeo: Maran-drano raho.
29 Հոն անօթ մը դրուած էր՝ լի քացախով. անոնք ալ լեցուցին սպունգ մը քացախով, անցուցին զոպայի մշտիկի մը եւ մատուցանեցին անոր բերանին:
Nidoke ey ty vatavo pea divay maseñe, le nilifore’ iereo amy divaiy ty voren-driake, naho natrofak’ ami’ty seva vaho natohotse am-palie’e.
30 Ուստի երբ Յիսուս առաւ քացախը՝ ըսաւ. «Ամէն բան կատարուեցաւ». ու խոնարհեցնելով գլուխը՝ աւանդեց հոգին:
Ie nandrambe i divay maseñey t’Iesoà le hoe re: Fonitse zay! le nadrodrè’e i añambone’ey, vaho nafoe’e ty arofo’e.
31 Քանի որ Ուրբաթ էր, Հրեաները թախանձեցին Պիղատոսի՝ որ անոնց սրունքները կոտրուին ու վերցուին, որպէսզի մարմինները չմնան խաչին վրայ մինչեւ Շաբաթ (որովհետեւ այդ Շաբաթը մեծ օր էր):
Amy t’ie andro Fañalankañañe, le tsy azo adoñe ambone’ ty hatae ajale eo o loloo fa andro Sabata, toe andro jabajaba i Sabata zay, le nihalaly amy Pilato o Tehodao te havitsoke ty kitso’ iareo soa t’ie ho takoneñe.
32 Ուստի զինուորները եկան եւ կոտրեցին առաջինին սրունքները. նաեւ միւսին՝ որ խաչուած էր անոր հետ:
Aa le nimb’eo o lahin-defoñeo le navitsoke ty kitso’ i valoha’ey naho i nindre niradorado ama’ey;
33 Բայց երբ եկան Յիսուսի, ու տեսան թէ արդէն մեռած էր, չկոտրեցին անոր սրունքները.
ie niavy amy Iesoà eo, tendreke te vilasy vaho tsy navitsoke o fandia’eo;
34 հապա զինուորներէն մէկը՝ գեղարդով խոցեց անոր կողը, եւ իսկոյն արիւն ու ջուր դուրս ելան:
te mone tinombo’ ty lahin-defoñe an-defoñe ty leme’e vaho nipororoake boak’ ao ty lio miharo rano.
35 Ան որ տեսաւ այս բաները՝ վկայեց, եւ անոր վկայութիւնը ճշմարիտ է, ու ինք գիտէ թէ կ՚ըսէ ճշմարտութիւնը, որ դո՛ւք (ալ) հաւատաք:
Mitalily ty nahatrea, naho to i talili’ey naho fohi’e te mahity i enta’ey, hatokisa’ areo.
36 Արդարեւ այս բաները կատարուեցան, որպէսզի իրագործուի այն գրուածը. «Անոր ո՛չ մէկ ոսկորը պիտի կոտրուի»:
Ie nanoeñe hañenefañe i Sokitse Masiñe manao ty hoe: Leo raike amo taola’eo tsy havitsoke.
37 Եւ դարձեալ ուրիշ գրուած մը կ՚ըսէ. «Պիտի նային անոր՝ որ խոցեցին»:
Le hoe ka i Sokitse Masiñey: Ho isa’ iereo i trinofa’iereoy.
38 Ասկէ ետք՝ Յովսէփ Արիմաթեացին, (որ Յիսուսի աշակերտ եղած էր, բայց գաղտնի՝ Հրեաներէն վախնալով, ) թախանձեց Պիղատոսի՝ որ վերցնէ Յիսուսի մարմինը: Պիղատոս ալ արտօնեց. ուրեմն եկաւ ու վերցուց Յիսուսի մարմինը:
Ie añe, le nihalaly amy Pilato t’Iosefe nte-Arimatea, mpiamy Iesoà (fe añ’etake, ie nihembañe amo Tehodao), ty hitakona’e ty fañòva’ Iesoà. Ninò’ i Pilato zay. Aa le nomb’eo re nandrambe ty fañòva’ Iesoà.
39 Նիկոդեմոս ալ եկաւ (որ նախապէս՝ գիշերուան մէջ գացեր էր Յիսուսի), եւ բերաւ զմուռսի ու հալուէի խառնուրդ մը՝ հարիւր լիտրի չափ:
Nimb’eo ka t’i Nikodemosy, i nitilike Iesoà tam-baloha’e amy haleñeiy, ninday miora miharo vahoñe zato litatse.
40 Ուրեմն առին Յիսուսի մարմինը, եւ փաթթեցին զայն բոյրերուն հետ՝ լաթերու մէջ, ինչպէս Հրեաները սովորութիւն ունին թաղելու:
Nitakone’ iereo ty fañòva’ Iesoà le nifolonkoñeñe lamba-leny mitraok’ amo raha mañitseo, an-tsata-pandenteha’ o Jiosio.
41 Այն տեղը ուր խաչուեցաւ՝ պարտէզ մը կար, եւ պարտէզին մէջ՝ նոր գերեզման մը, որուն մէջ ամե՛նեւին մարդ դրուած չէր:
Marine’ i nipehañe azey ty goloboñe, le amy goloboñey ty kibory vao mbe lia’e tsy nandrohotan-dolo.
42 Ուստի հոն դրին Յիսուսը՝ Հրեաներու Ուրբաթին պատճառով, որովհետեւ գերեզմանը մօտ էր:
Aa, kanao Fañalankaña’ o Jiosio zay, naho te marìne eo i lonakey, le nirohote’ iereo ao t’Iesoà.
