ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 15

1 «Ե՛ս եմ ճշմարիտ որթատունկը, եւ իմ Հայրս՝ մշակն է:

I am the true vine, and my Father is the husbandman.

2 Ամէն ճիւղ՝ որ իմ վրաս է ու պտուղ չի բերեր, կը վերցնէ զայն. իսկ ամէն ճիւղ որ պտուղ կը բերէ՝ կը մաքրէ զայն, որպէսզի ա՛լ աւելի պտուղ բերէ:

Every branch which in me giveth not fruits he taketh away; and that which giveth fruits he cleanseth, that more fruits it may give.

3 Դուք արդէն մաքուր էք այն խօսքով՝ որ ըսի ձեզի:

Now are you clean because of the word which I have spoken with you.

4 Ի՛մ մէջս մնացէք, ու ես՝ ձեր մէջ. ինչպէս ճիւղը չի կրնար ինքնիրմէ պտուղ բերել՝ եթէ որթատունկին վրայ չմնայ, նոյնպէս ալ դուք չէք կրնար՝ եթէ իմ մէջս չմնաք:

Abide in me, and I in you. As the branch cannot give fruits of itself if it abide not in the vine, so also cannot you, if you abide not in me.

5 Ես որթատունկն եմ, եւ դուք ճիւղերն էք. ա՛ն որ իմ մէջս կը մնայ, ու ես՝ անոր մէջ, անիկա՛ շատ պտուղ պիտի բերէ, որովհետեւ առանց ինծի ոչինչ կրնաք ընել:

I am the vine, and you the branches. Whoso abideth in me, and I in him, this produceth much fruits, because without me you cannot do any thing.

6 Եթէ մէկը իմ մէջս չմնայ, ան դուրս կը նետուի՝ ճիւղի մը պէս, եւ կը չորնայ. զանոնք կը ժողվեն ու կրակը կը նետեն, եւ անոնք կ՚այրին:

But if a man abide not in me, he is cast without, as a withered branch; and, gathering, they cast it into the fire to burn.

7 Եթէ դուք մնաք իմ մէջս, ու իմ խօսքերս ալ մնան ձեր մէջ, ի՛նչ որ ուզէք՝ պիտի խնդրէք, եւ պիտի ըլլայ ձեզի:

But if you abide in me, and my words abide in you, all whatever you will to ask shall be unto you.

8 Իմ Հայրս կը փառաւորուի՝ երբ դուք շատ պտուղ բերէք. այսպէս՝ իմ աշակերտներս կ՚ըլլաք:

IN this is glorified my Father, that much fruit you give, and be my disciples.

9 Ինչպէս Հայրը սիրեց զիս, ե՛ս ալ սիրեցի ձեզ. մնացէ՛ք իմ սիրոյս մէջ:

As my Father hath loved me, so I have loved you: continue in the love of me.

10 Եթէ պահէք իմ պատուիրաններս՝ պիտի մնաք իմ սիրոյս մէջ, ինչպէս ես պահեցի իմ Հօրս պատուիրանները եւ կը մնամ անոր սիրոյն մէջ:

If my commandments you will keep, you shall abide in my love; as I have kept the commandments of my Father, and abide in his love.

11 Այս բաները խօսեցայ ձեզի՝ որպէսզի իմ ուրախութիւնս մնայ ձեր մէջ, ու ձեր ուրախութիւնը լման ըլլայ:

These have I spoken with you, that my joy may be in you, and that your joy may be full.

12 Սա՛ է իմ պատուիրանս՝ որ սիրէք զիրար, ինչպէս ե՛ս սիրեցի ձեզ:

This is my commandment, That you love one another, as I have loved you.

13 Ո՛չ մէկը ունի աւելի մեծ սէր, քան այն՝ երբ մէկը կ՚ընծայէ իր անձը իր բարեկամներուն համար:

Love which is greater than this is not, that a man lay down his life for his friends.

14 Դուք իմ բարեկամներս էք, եթէ ընէք ի՛նչ որ ես կը պատուիրեմ ձեզի:

You are my friends, if you do all that I command you.

15 Այլեւս ծառայ չեմ կոչեր ձեզ, որովհետեւ ծառան չի գիտեր թէ իր տէրը ի՛նչ կ՚ընէ. հապա ես բարեկա՛մ կոչեցի ձեզ, որովհետեւ ամէն ինչ որ լսեցի իմ Հօրմէս՝ գիտցուցի ձեզի:

No more I call you servants, for the servant knoweth not what doeth his Lord; but my friends have I called you; wherefore all that I have heard from my Father, I have made known unto you.

16 Ո՛չ թէ դո՛ւք ընտրեցիք զիս, հապա ե՛ս ընտրեցի ձեզ, ու նշանակեցի ձեզ՝ որպէսզի երթաք եւ պտուղ բերէք, ու ձեր պտուղը մնայ. որպէսզի ի՛նչ որ խնդրէք Հօրմէն՝ իմ անունովս, տայ ձեզի:

You have not chosen me, but I have chosen you, and placed you, that you also may go (and) yield much fruit; and your fruit shall remain, because all that you shall ask the Father in my name, he will give to you.

17 Ասիկա՛ կը պատուիրեմ ձեզի, որ սիրէք զիրար»:

These I command you, That you love one another.

18 «Եթէ աշխարհը կ՚ատէ ձեզ, գիտցէք թէ ատեց զիս ձեզմէ առաջ:

And if the world hate you, know that, before you, it hated me.

19 Եթէ աշխարհէն եղած ըլլայիք՝ աշխարհը կը սիրէր իրենները. բայց քանի որ աշխարհէն չէք, հապա ես ձեզ ընտրեցի աշխարհէն, աշխարհը կ՚ատէ ձեզ:

And if of the world you were, the world its own would have loved; but you are not of the world, for I have chosen you from the world; on which account the world hateth you.

20 Յիշեցէ՛ք այն խօսքը՝ որ ըսի ձեզի. “Ծառան իր տիրոջմէն մեծ չէ”. եթէ հալածեցին զիս, պիտի հալածեն նաեւ ձեզ. եթէ պահեցին իմ խօսքս, պիտի պահեն նաեւ ձերը:

Remember the word which I spake with you, That there is no servant who is greater than his lord. If me they have persecuted, you also will they persecute; and if my word they had kept, yours also would they keep.

21 Բայց այս բոլոր բաները պիտի ընեն ձեզի՝ իմ անունիս համար, որովհետեւ չճանչցան ա՛ն՝ որ ղրկեց զիս:

But these all will they do to you on account of my name, because they know not Him who sent me.

22 Եթէ ես եկած եւ խօսած չըլլայի անոնց՝ մեղք չէին ունենար. բայց հիմա պատրուակ մը չունին իրենց մեղքին:

If I had not come and spoken with them, they had not had sin; but now have they no pretext for their sins.

23 Ա՛ն որ կ՚ատէ զիս՝ կ՚ատէ նաեւ իմ Հայրս:

He who hateth me, my Father also hateth.

24 Եթէ իրենց մէջ ըրած չըլլայի այն գործերը, որ ուրիշ ո՛չ մէկը ըրած է, անոնք մեղք չէին ունենար. բայց հիմա տեսան եւ ատեցին զի՛ս ալ, իմ Հա՛յրս ալ:

And if the works I had not done before their eyes which no other man hath done, they had not had sin; but now they have seen and hated both me and my Father;

25 Սակայն ատիկա եղաւ, որպէսզի իրագործուի այն խօսքը՝ որ գրուած է իրենց Օրէնքին մէջ. “Զուր տեղը ատեցին զիս”:

that the word may be fulfilled which is written in their law, They hated me undeservedly.

26 Բայց երբ Մխիթարիչը գայ՝ որ ես Հօրմէն պիտի ղրկեմ ձեզի, Ճշմարտութեան Հոգին՝ որ կը բխի Հօրմէն, անիկա՛ պիտի վկայէ իմ մասիս:

But when the Paraclete cometh, He whom I will send unto you from my Father, the Spirit of Truth, He who from my Father cometh forth, He shall testify of me.

27 Եւ դո՛ւք ալ կը վկայէք, որովհետեւ սկիզբէն ի վեր ինծի հետ էք»:

You also testify, because from the beginning are you with me.