< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 14 >

1 «Ձեր սիրտը թող չվրդովի. հաւատացէ՛ք Աստուծոյ, հաւատացէ՛ք նաեւ ինծի:
مَنودُحکھِنو ما بھُوتَ؛ اِیشْوَرے وِشْوَسِتَ مَیِ چَ وِشْوَسِتَ۔
2 Շատ բնակարաններ կան իմ Հօրս տան մէջ. եթէ այդպէս չըլլար, միթէ պիտի ըսէի՞ ձեզի թէ կ՚երթամ՝ որ տեղ պատրաստեմ ձեզի:
مَمَ پِتُ گرِہے بَہُونِ واسَسْتھانِ سَنْتِ نو چیتْ پُورْوَّں یُشْمانْ اَجْناپَیِشْیَں یُشْمَدَرْتھَں سْتھانَں سَجَّیِتُں گَچّھامِ۔
3 Երբ երթամ եւ տեղ պատրաստեմ ձեզի, դարձեալ պիտի գամ ու քովս ընդունիմ ձեզ, որպէսզի ո՛ւր ես եմ՝ դո՛ւք ալ հոն ըլլաք:
یَدِ گَتْواہَں یُشْمَنِّمِتَّں سْتھانَں سَجَّیامِ تَرْہِ پَنَراگَتْیَ یُشْمانْ سْوَسَمِیپَں نیشْیامِ، تَتو یَتْراہَں تِشْٹھامِ تَتْرَ یُویَمَپِ سْتھاسْیَتھَ۔
4 Գիտէք ո՛ւր կ՚երթամ, գիտէք նաեւ ճամբան»:
اَہَں یَتْسْتھانَں بْرَجامِ تَتْسْتھانَں یُویَں جانِیتھَ تَسْیَ پَنْتھانَمَپِ جانِیتھَ۔
5 Թովմաս ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, չենք գիտեր ո՛ւր կ՚երթաս, եւ ի՞նչպէս կրնանք գիտնալ ճամբան»:
تَدا تھوما اَوَدَتْ، ہے پْرَبھو بھَوانْ کُتْرَ یاتِ تَدْوَیَں نَ جانِیمَح، تَرْہِ کَتھَں پَنْتھانَں جْناتُں شَکْنُمَح؟
6 Յիսուս ըսաւ անոր. «Ե՛ս եմ ճամբան, ճշմարտութիւնն ու կեանքը. ո՛չ մէկը կու գայ Հօրը քով՝ բայց միայն ինձմով:
یِیشُرَکَتھَیَدْ اَہَمیوَ سَتْیَجِیوَنَرُوپَپَتھو مَیا نَ گَنْتا کوپِ پِتُح سَمِیپَں گَنْتُں نَ شَکْنوتِ۔
7 Եթէ ճանչնայիք զիս՝ պիտի ճանչնայիք նաեւ իմ Հայրս. եւ այժմէն իսկ կը ճանչնաք զայն, ու տեսած էք զայն»:
یَدِ مامْ اَجْناسْیَتَ تَرْہِ مَمَ پِتَرَمَپْیَجْناسْیَتَ کِنْتْوَدھُناتَسْتَں جانِیتھَ پَشْیَتھَ چَ۔
8 Փիլիպպոս ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, ցո՛յց տուր մեզի Հայրը, ու կը բաւէ մեզի»:
تَدا پھِلِپَح کَتھِتَوانْ، ہے پْرَبھو پِتَرَں دَرْشَیَ تَسْمادَسْماکَں یَتھیشْٹَں بھَوِشْیَتِ۔
9 Յիսուս ըսաւ անոր. «Ա՛յսքան ժամանակ ես ձեզի հետ եմ, եւ չճանչցա՞ր զիս, Փիլիպպո՛ս: Ա՛ն որ տեսաւ զիս՝ տեսաւ Հա՛յրը. դուն ի՞նչպէս կ՚ըսես. “Ցո՛յց տուր մեզի Հայրը”:
تَتو یِیشُح پْرَتْیاوادِیتْ، ہے پھِلِپَ یُشْمابھِح سارْدّھَمْ ایتاوَدِّنانِ سْتھِتَمَپِ ماں کِں نَ پْرَتْیَبھِجاناسِ؟ یو جَنو مامْ اَپَشْیَتْ سَ پِتَرَمَپْیَپَشْیَتْ تَرْہِ پِتَرَمْ اَسْمانْ دَرْشَییتِ کَتھاں کَتھَں کَتھَیَسِ؟
10 Չե՞ս հաւատար թէ ես Հօրը մէջն եմ, ու Հայրը իմ մէջս է: Այն խօսքերը՝ որ կ՚ըսեմ ձեզի, ես ինձմէ չեմ ըսեր. հապա Հայրը՝ որ բնակած է իմ մէջս, անիկա՛ կ՚ընէ այդ գործերը:
اَہَں پِتَرِ تِشْٹھامِ پِتا مَیِ تِشْٹھَتِیتِ کِں تْوَں نَ پْرَتْیَشِ؟ اَہَں یَدْواکْیَں وَدامِ تَتْ سْوَتو نَ وَدامِ کِنْتُ یَح پِتا مَیِ وِراجَتے سَ ایوَ سَرْوَّکَرْمّانِ کَراتِ۔
11 Հաւատացէ՛ք ինծի, թէ ես Հօրը մէջն եմ, ու Հայրը իմ մէջս է:
اَتَایوَ پِتَرْیَّہَں تِشْٹھامِ پِتا چَ مَیِ تِشْٹھَتِ مَماسْیاں کَتھایاں پْرَتْیَیَں کُرُتَ، نو چیتْ کَرْمَّہیتوح پْرَتْیَیَں کُرُتَ۔
12 Այլապէս՝ գոնէ գործերո՛ւն համար հաւատացէք ինծի: Ճշմա՛րտապէս, ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ա՛ն որ կը հաւատայ ինծի, ի՛նք ալ պիտի ընէ այն գործերը՝ որ ես կ՚ընեմ, եւ անոնցմէ աւելի՛ մեծ գործեր պիտի ընէ, որովհետեւ ես կ՚երթամ Հօրս քով”:
اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، یو جَنو مَیِ وِشْوَسِتِ سوہَمِوَ کَرْمّانِ کَرِشْیَتِ وَرَں تَتوپِ مَہاکَرْمّانِ کَرِشْیَتِ یَتو ہیتورَہَں پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ۔
13 Ի՛նչ որ խնդրէք իմ անունովս՝ պիտի ընեմ զայն, որպէսզի Հայրը փառաւորուի Որդիով:
یَتھا پُتْرینَ پِتُ رْمَہِما پْرَکاشَتے تَدَرْتھَں مَمَ نامَ پْروچْیَ یَتْ پْرارْتھَیِشْیَدھْوے تَتْ سَپھَلَں کَرِشْیامِ۔
14 Եթէ որեւէ բան խնդրէք իմ անունովս, պիտի ընեմ»:
یَدِ مَمَ نامْنا یَتْ کِنْچِدْ یاچَدھْوے تَرْہِ تَدَہَں سادھَیِشْیامِ۔
15 «Եթէ կը սիրէք զիս՝ պահեցէ՛ք իմ պատուիրաններս:
یَدِ مَیِ پْرِییَدھْوے تَرْہِ مَماجْناح سَماچَرَتَ۔
16 Ես ալ պիտի թախանձեմ Հօրը, եւ ուրիշ Մխիթարիչ մը պիտի տայ ձեզի, որպէսզի յաւիտեան բնակի ձեզի հետ.- (aiōn g165)
تَتو مَیا پِتُح سَمِیپے پْرارْتھِتے پِتا نِرَنْتَرَں یُشْمابھِح سارْدّھَں سْتھاتُمْ اِتَرَمیکَں سَہایَمْ اَرْتھاتْ سَتْیَمَیَمْ آتْمانَں یُشْماکَں نِکَٹَں پْریشَیِشْیَتِ۔ (aiōn g165)
17 Ճշմարտութեան Հոգին, որ այս աշխարհը չի կրնար ընդունիլ, որովհետեւ չի տեսներ զայն ու չի ճանչնար զայն. բայց դուք կը ճանչնաք զայն, որովհետեւ կը բնակի ձեր քով եւ պիտի ըլլայ ձեր մէջ:
ایتَجَّگَتو لوکاسْتَں گْرَہِیتُں نَ شَکْنُوَنْتِ یَتَسْتے تَں ناپَشْیَنْ ناجَنَںشْچَ کِنْتُ یُویَں جانِیتھَ یَتو ہیتوح سَ یُشْماکَمَنْتَ رْنِوَسَتِ یُشْماکَں مَدھْیے سْتھاسْیَتِ چَ۔
18 Ձեզ որբ պիտի չթողում. պիտի գամ ձեզի:
اَہَں یُشْمانْ اَناتھانْ کرِتْوا نَ یاسْیامِ پُنَرَپِ یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَمِشْیامِ۔
19 Քիչ մը ատենէն ետք աշխարհը ա՛լ պիտի չտեսնէ զիս. բայց դուք պիտի տեսնէք զիս, որովհետեւ ես կ՚ապրի՛մ, եւ դո՛ւք ալ պիտի ապրիք:
کِیَتْکالَرَتْ پَرَمْ اَسْیَ جَگَتو لوکا ماں پُنَ رْنَ دْرَکْشْیَنْتِ کِنْتُ یُویَں دْرَکْشْیَتھَ؛اَہَں جِیوِشْیامِ تَسْماتْ کارَنادْ یُویَمَپِ جِیوِشْیَتھَ۔
20 Այն օրը պիտի գիտնաք թէ ես իմ Հօրս մէջ եմ, ու դուք՝ իմ մէջս, ես ալ՝ ձեր մէջ:
پِتَرْیَّہَمَسْمِ مَیِ چَ یُویَں سْتھَ، تَتھاہَں یُشْماسْوَسْمِ تَدَپِ تَدا جْناسْیَتھَ۔
21 Ա՛ն որ ունի իմ պատուիրաններս եւ կը պահէ զանոնք, անիկա՛ է զիս սիրողը: Ա՛ն որ կը սիրէ զիս՝ պիտի սիրուի իմ Հօրմէ՛ս. ու ես պիտի սիրեմ զայն, եւ զիս պիտի յայտնեմ անոր»:
یو جَنو مَماجْنا گرِہِیتْوا تا آچَرَتِ سَایوَ مَیِ پْرِییَتے؛ یو جَنَشْچَ مَیِ پْرِییَتے سَایوَ مَمَ پِتُح پْرِیَپاتْرَں بھَوِشْیَتِ، تَتھاہَمَپِ تَسْمِنْ پْرِیتْوا تَسْمَے سْوَں پْرَکاشَیِشْیامِ۔
22 Յուդա (ոչ Իսկարիովտացին) ըսաւ անոր. «Տէ՛ր, ի՞նչպէս կ՚ըլլայ՝ որ դուն քեզ պիտի յայտնես մեզի, բայց ոչ՝ աշխարհին»:
تَدا اِیشْکَرِیوتِییادْ اَنْیو یِہُوداسْتَمَوَدَتْ، ہے پْرَبھو بھَوانْ جَگَتو لوکاناں سَنِّدھَو پْرَکاشِتو نَ بھُوتْواسْماکَں سَنِّدھَو کُتَح پْرَکاشِتو بھَوِشْیَتِ؟
23 Յիսուս պատասխանեց անոր. «Եթէ մէկը սիրէ զիս՝ պիտի պահէ իմ խօսքս, ու իմ Հայրս պիտի սիրէ զայն. եւ պիտի գանք անոր ու բնակինք անոր հետ:
تَتو یِیشُح پْرَتْیُدِتَوانْ، یو جَنو مَیِ پْرِییَتے سَ مَماجْنا اَپِ گرِہْلاتِ، تینَ مَمَ پِتاپِ تَسْمِنْ پْریشْیَتے، آوانْچَ تَنِّکَٹَماگَتْیَ تینَ سَہَ نِوَتْسْیاوَح۔
24 Ա՛ն որ չի սիրեր զիս՝ չի պահեր իմ խօսքերս: Այն խօսքը որ կը լսէք՝ իմս չէ, հապա Հօրս՝ որ ղրկեց զիս:
یو جَنو مَیِ نَ پْرِییَتے سَ مَمَ کَتھا اَپِ نَ گرِہْلاتِ پُنَشْچَ یامِماں کَتھاں یُویَں شرِنُتھَ سا کَتھا کیوَلَسْیَ مَمَ نَ کِنْتُ مَمَ پْریرَکو یَح پِتا تَسْیاپِ کَتھا۔
25 Այս բաները խօսեցայ ձեզի, քանի դեռ կը մնամ ձեր քով:
اِدانِیں یُشْماکَں نِکَٹے وِدْیَمانوہَمْ ایتاح سَکَلاح کَتھاح کَتھَیامِ۔
26 Բայց Մխիթարիչը՝ Սուրբ Հոգին, որ Հայրը պիտի ղրկէ իմ անունովս, անիկա՛ պիտի սորվեցնէ ձեզի ամէնը, եւ ինչ որ ըսի ձեզի՝ պիտի յիշեցնէ ձեզի:
کِنْتْوِتَح پَرَں پِتْرا یَح سَہایورْتھاتْ پَوِتْرَ آتْما مَمَ نامْنِ پْریرَیِشْیَتِ سَ سَرْوَّں شِکْشَیِتْوا مَیوکْتاح سَمَسْتاح کَتھا یُشْمانْ سْمارَیِشْیَتِ۔
27 Խաղաղութիւն կը թողում ձեզի, ի՛մ խաղաղութիւնս կու տամ ձեզի. ես չեմ տար ձեզի ա՛յնպէս՝ ինչպէս աշխարհը կու տայ: Ձեր սիրտը թող չվրդովի ու չերկնչի:
اَہَں یُشْماکَں نِکَٹے شانْتِں سْتھاپَیِتْوا یامِ، نِجاں شانْتِں یُشْمَبھْیَں دَدامِ، جَگَتو لوکا یَتھا دَداتِ تَتھاہَں نَ دَدامِ؛ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ دُحکھِتانِ بھِیتانِ چَ نَ بھَوَنْتُ۔
28 Լսեցիք թէ ըսի ձեզի. “Ես կ՚երթամ, բայց դարձեալ պիտի գամ ձեզի”: Եթէ սիրէիք զիս, պիտի ուրախանայիք՝ որ ես կ՚երթամ Հօրը քով, որովհետեւ իմ Հայրս ինձմէ մեծ է:
اَہَں گَتْوا پُنَرَپِ یُشْماکَں سَمِیپَمْ آگَمِشْیامِ مَیوکْتَں واکْیَمِدَں یُویَمْ اَشْرَوشْٹَ؛ یَدِ مَیَّپْریشْیَدھْوَں تَرْہْیَہَں پِتُح سَمِیپَں گَچّھامِ مَماسْیاں کَتھایاں یُویَمْ اَہْلادِشْیَدھْوَں یَتو مَمَ پِتا مَتّوپِ مَہانْ۔
29 Եւ այժմէն՝ դեռ չեղած՝ ըսի ձեզի, որպէսզի երբ ըլլայ՝ հաւատաք:
تَسْیا گھَٹَنایاح سَمَیے یَتھا یُشْماکَں شْرَدّھا جایَتے تَدَرْتھَمْ اَہَں تَسْیا گھَٹَنایاح پُورْوَّمْ اِدانِیں یُشْمانْ ایتاں وارْتّاں وَدامِ۔
30 Ա՛լ շատ պիտի չխօսիմ ձեզի հետ, որովհետեւ այս աշխարհի իշխանը կու գայ. բայց ո՛չ մէկ հեղինակութիւն ունի իմ վրաս:
اِتَح پَرَں یُشْمابھِح سَہَ مَمَ بَہَوَ آلاپا نَ بھَوِشْیَنْتِ یَتَح کارَنادْ ایتَسْیَ جَگَتَح پَتِراگَچّھَتِ کِنْتُ مَیا سَہَ تَسْیَ کوپِ سَمْبَنْدھو ناسْتِ۔
31 Սակայն աշխարհը թող գիտնայ թէ ես կը սիրեմ Հայրը, եւ կ՚ընեմ ա՛յնպէս՝ ինչպէս Հայրը պատուիրեց ինծի: Ոտքի՛ ելէք, երթա՛նք ասկէ»:
اَہَں پِتَرِ پْریمَ کَرومِ تَتھا پِتُ رْوِدھِوَتْ کَرْمّانِ کَرومِیتِ یینَ جَگَتو لوکا جانَنْتِ تَدَرْتھَمْ اُتِّشْٹھَتَ وَیَں سْتھانادَسْمادْ گَچّھامَ۔

< ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 14 >