ՅՈՎՀԱՆՆՈԻ 10

1 «Ճշմա՛րտապէս, ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ա՛ն որ դռնէն չի մտներ ոչխարներուն բակը՝ հապա ուրիշ տեղէ կը բարձրանայ, անիկա գող եւ աւազակ է.

اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ، یو جَنو دْوارینَ نَ پْرَوِشْیَ کیناپْیَنْیینَ میشَگرِہَں پْرَوِشَتِ سَ ایوَ سْتینو دَسْیُشْچَ۔

2 բայց ա՛ն որ դռնէն կը մտնէ՝ ոչխարներուն հովիւն է”:

یو دْوارینَ پْرَوِشَتِ سَ ایوَ میشَپالَکَح۔

3 Դռնապանը կը բանայ անոր, եւ ոչխարները կը լսեն անոր ձայնը. իր ոչխարները կը կանչէ իրենց անունով ու դուրս կը հանէ զանոնք:

دَووارِکَسْتَسْمَے دْوارَں موچَیَتِ میشَگَنَشْچَ تَسْیَ واکْیَں شرِنوتِ سَ نِجانْ میشانْ سْوَسْوَنامْناہُویَ بَہِح کرِتْوا نَیَتِ۔

4 Երբ հանէ իր ոչխարները՝ կ՚երթայ անոնց առջեւէն, ու ոչխարները կը հետեւին իրեն՝ որովհետեւ կը ճանչնան իր ձայնը:

تَتھا نِجانْ میشانْ بَہِح کرِتْوا سْوَیَں تیشامْ اَگْرے گَچّھَتِ، تَتو میشاسْتَسْیَ شَبْدَں بُدھْیَنْتے، تَسْماتْ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنْتِ۔

5 Սակայն չեն հետեւիր օտարի մը՝ հապա կը փախչին անկէ, որովհետեւ չեն ճանչնար օտարներու ձայնը»:

کِنْتُ پَرَسْیَ شَبْدَں نَ بُدھْیَنْتے تَسْماتْ تَسْیَ پَشْچادْ وْرَجِشْیَنْتِ وَرَں تَسْیَ سَمِیپاتْ پَلایِشْیَنْتے۔

6 Յիսուս ըսաւ անոնց այս առակը, բայց անոնք չէին հասկնար թէ ի՛նչ էր՝ որ կը խօսէր իրենց:

یِیشُسْتیبھْیَ اِماں درِشْٹانْتَکَتھامْ اَکَتھَیَتْ کِنْتُ تینَ کَتھِتَکَتھایاسْتاتْپَرْیَّں تے نابُدھْیَنْتَ۔

7 Ուրեմն Յիսուս դարձեալ ըսաւ անոնց. «Ճշմա՛րտապէս, ճշմա՛րտապէս կը յայտարարեմ ձեզի. “Ե՛ս եմ ոչխարներուն դուռը”:

اَتو یِیشُح پُنَرَکَتھَیَتْ، یُشْماناہَں یَتھارْتھَتَرَں وْیاہَرامِ، میشَگرِہَسْیَ دْوارَمْ اَہَمیوَ۔

8 Բոլոր անոնք՝ որ եկան ինձմէ առաջ, գող եւ աւազակ էին, բայց ոչխարները մտիկ չըրին անոնց:

مَیا نَ پْرَوِشْیَ یَ آگَچّھَنْ تے سْتینا دَسْیَوَشْچَ کِنْتُ میشاسْتیشاں کَتھا ناشرِنْوَنْ۔

9 “Ե՛ս եմ դուռը”. եթէ մէկը ներս մտնէ ինձմէ՝ պիտի փրկուի. պիտի մտնէ ու ելլէ, եւ արօտ գտնէ:

اَہَمیوَ دْوارَسْوَرُوپَح، مَیا یَح کَشْچِتَ پْرَوِشَتِ سَ رَکْشاں پْراپْسْیَتِ تَتھا بَہِرَنْتَشْچَ گَمَناگَمَنے کرِتْوا چَرَنَسْتھانَں پْراپْسْیَتِ۔

10 Գողը ուրիշ բանի համար չի գար, բայց միայն՝ գողնալու, սպաննելու եւ կորսնցնելու համար: Ես եկայ որ կեա՛նք ունենան, եւ ճոխութեա՛մբ ունենան:

یو جَنَسْتینَح سَ کیوَلَں سْتَینْیَبَدھَوِناشانْ کَرْتُّمیوَ سَمایاتِ کِنْتْوَہَمْ آیُ رْداتُمْ اَرْتھاتْ باہُولْیینَ تَدیوَ داتُمْ آگَچّھَمْ۔

11 “Ե՛ս եմ բարի հովիւը”. բարի հովիւը կ՚ընծայէ իր անձը ոչխարներուն համար:

اَہَمیوَ سَتْیَمیشَپالَکو یَسْتُ سَتْیو میشَپالَکَح سَ میشارْتھَں پْرانَتْیاگَں کَروتِ؛

12 Բայց վարձկանը՝ որ հովիւ չէ եւ ոչխարները իր սեփականը չեն, երբ տեսնէ թէ գայլը կու գայ՝ կը թողու ոչխարները ու կը փախչի. եւ գայլը կը յափշտակէ ոչխարները ու կը ցրուէ զանոնք:

کِنْتُ یو جَنو میشَپالَکو نَ، اَرْتھادْ یَسْیَ میشا نِجا نَ بھَوَنْتِ، یَ ایتادرِشو وَیتَنِکَح سَ ورِکَمْ آگَچّھَنْتَں درِشْٹْوا میجَوْرَجَں وِہایَ پَلایَتے، تَسْمادْ ورِکَسْتَں وْرَجَں دھرِتْوا وِکِرَتِ۔

13 Եւ վարձկանը կը փախչի՝ որովհետեւ ինք վարձկան է, ու չի հոգար ոչխարները:

وَیتَنِکَح پَلایَتے یَتَح سَ ویتَنارْتھِی میشارْتھَں نَ چِنْتَیَتِ۔

14 “Ե՛ս եմ բարի հովիւը”. կը ճանչնամ իմիններս ու կը ճանչցուիմ իմիններէս:

اَہَمیوَ سَتْیو میشَپالَکَح، پِتا ماں یَتھا جاناتِ، اَہَنْچَ یَتھا پِتَرَں جانامِ،

15 Ինչպէս Հայրը կը ճանչնայ զիս՝ ես ալ կը ճանչնամ Հայրը, եւ իմ անձս կ՚ընծայեմ ոչխարներուն համար:

تَتھا نِجانْ میشانَپِ جانامِ، میشاشْچَ ماں جانانْتِ، اَہَنْچَ میشارْتھَں پْرانَتْیاگَں کَرومِ۔

16 Ուրիշ ոչխարներ ալ ունիմ՝ որոնք այս բակէն չեն. զանո՛նք ալ պէտք է բերեմ. ու իմ ձայնս պիտի լսեն, եւ ըլլան մէ՛կ հօտ ու մէ՛կ հովիւ:

اَپَرَنْچَ ایتَدْ گرِہِییَ میشیبھْیو بھِنّا اَپِ میشا مَمَ سَنْتِ تے سَکَلا آنَیِتَوْیاح؛ تے مَمَ شَبْدَں شْروشْیَنْتِ تَتَ ایکو وْرَجَ ایکو رَکْشَکو بھَوِشْیَتِ۔

17 Իմ Հայրս կը սիրէ զիս՝ քանի որ ես իմ անձս կ՚ընծայեմ, որպէսզի դարձեալ առնեմ զայն:

پْرانانَہَں تْیَکْتْوا پُنَح پْرانانْ گْرَہِیشْیامِ، تَسْماتْ پِتا مَیِ سْنیہَں کَروتِ۔

18 Ո՛չ մէկը կ՚առնէ զայն ինձմէ, հապա ե՛ս ինձմէ կ՚ընծայեմ զայն: Իշխանութիւն ունիմ ընծայելու զայն, եւ իշխանութիւն ունիմ դարձեալ առնելու զայն. այս պատուէրը ստացայ իմ Հօրմէս»:

کَشْچِجَّنو مَمَ پْرانانْ ہَنْتُں نَ شَکْنوتِ کِنْتُ سْوَیَں تانْ سَمَرْپَیامِ تانْ سَمَرْپَیِتُں پُنَرْگْرَہِیتُنْچَ مَمَ شَکْتِراسْتے بھارَمِمَں سْوَپِتُح سَکاشاتْ پْراپْتوہَمْ۔

19 Այս խօսքերուն համար՝ դարձեալ պառակտում եղաւ Հրեաներուն մէջ:

اَسْمادُپَدیشاتْ پُنَشْچَ یِہُودِییاناں مَدھْیے بھِنَّواکْیَتا جاتا۔

20 Անոնցմէ շատեր կ՚ըսէին. «Դե՛ւ կայ ատոր մէջ, ու խելագարած է. ինչո՞ւ մտիկ կ՚ընէք ատոր»:

تَتو بَہَوو وْیاہَرَنْ ایشَ بھُوتَگْرَسْتَ اُنْمَتَّشْچَ، کُتَ ایتَسْیَ کَتھاں شرِنُتھَ؟

21 Ուրիշներ կ՚ըսէին. «Այս խօսքերը դիւահարի խօսքեր չեն. միթէ դեւը կրնա՞յ բանալ կոյրերուն աչքերը»:

کیچِدْ اَوَدَنْ ایتَسْیَ کَتھا بھُوتَگْرَسْتَسْیَ کَتھاوَنَّ بھَوَنْتِ، بھُوتَح کِمْ اَنْدھایَ چَکْشُشِی داتُں شَکْنوتِ؟

22 Այդ ատեն Երուսաղէմի մէջ Նաւակատիքի տօնը կը կատարուէր՝՝, ու ձմեռ էր.

شِیتَکالے یِرُوشالَمِ مَنْدِروتْسَرْگَپَرْوَّنْیُپَسْتھِتی

23 Յիսուս կը քալէր տաճարին մէջ՝ Սողոմոնի սրահը:

یِیشُح سُلیمانو نِحسارینَ گَمَناگَمَنے کَروتِ،

24 Ուստի Հրեաները շրջապատեցին զինք եւ ըսին իրեն. «Մինչեւ ե՞րբ պիտի մտատանջես մեզ. եթէ Քրիստոսը դո՛ւն ես՝ բացորոշապէս ըսէ՛ մեզի»:

ایتَسْمِنْ سَمَیے یِہُودِییاسْتَں ویشْٹَیِتْوا وْیاہَرَنْ کَتِ کالانْ اَسْماکَں وِچِکِتْساں سْتھاپَیِشْیامِ؟ یَدْیَبھِشِکْتو بھَوَتِ تَرْہِ تَتْ سْپَشْٹَں وَدَ۔

25 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Ըսի՛ ձեզի, ու չէք հաւատար: Այն գործերը՝ որ ես կ՚ընեմ իմ Հօրս անունով, անո՛նք կը վկայեն իմ մասիս:

تَدا یِیشُح پْرَتْیَوَدَدْ اَہَمْ اَچَکَتھَں کِنْتُ یُویَں نَ پْرَتِیتھَ، نِجَپِتُ رْنامْنا یاں یاں کْرِیاں کَرومِ سا کْرِیَیوَ مَمَ ساکْشِسْوَرُوپا۔

26 Բայց դուք չէք հաւատար՝ որովհետեւ իմ ոչխարներէս չէք, ինչպէս ըսի ձեզի՝՝:

کِنْتْوَہَں پُورْوَّمَکَتھَیَں یُویَں مَمَ میشا نَ بھَوَتھَ، کارَنادَسْمانْ نَ وِشْوَسِتھَ۔

27 Իմ ոչխարներս կը լսեն իմ ձայնս, ես ալ կը ճանչնամ զանոնք, եւ կը հետեւին ինծի:

مَمَ میشا مَمَ شَبْدَں شرِنْوَنْتِ تانَہَں جانامِ تے چَ مَمَ پَشْچادْ گَچّھَنْتِ۔

28 Ես կու տամ անոնց յաւիտենական կեանքը, ու յաւիտեա՛ն պիտի չկորսուին, եւ ո՛չ մէկը պիտի յափշտակէ զանոնք իմ ձեռքէս: (aiōn g165, aiōnios g166)

اَہَں تیبھْیونَنْتایُ رْدَدامِ، تے کَداپِ نَ نَںکْشْیَنْتِ کوپِ مَمَ کَراتْ تانْ ہَرْتُّں نَ شَکْشْیَتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166)

29 Իմ Հայրս՝ որ ինծի տուաւ զանոնք՝ բոլորէն մեծ է, ու ո՛չ մէկը կրնայ յափշտակել իմ Հօրս ձեռքէն:

یو مَمَ پِتا تانْ مَہْیَں دَتَّوانْ سَ سَرْوَّسْماتْ مَہانْ، کوپِ مَمَ پِتُح کَراتْ تانْ ہَرْتُّں نَ شَکْشْیَتِ۔

30 Ես եւ Հայրը մէկ ենք»:

اَہَں پِتا چَ دْوَیوریکَتْوَمْ۔

31 Ուստի Հրեաները դարձեալ քարեր վերցուցին՝ որպէսզի քարկոծեն զինք:

تَتو یِہُودِییاح پُنَرَپِ تَں ہَنْتُں پاشانانْ اُدَتولَیَنْ۔

32 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Շատ բարի գործեր ցոյց տուի ձեզի՝ իմ Հօրմէս. անոնցմէ ո՞ր գործին համար կը քարկոծէք զիս»:

یِیشُح کَتھِتَوانْ پِتُح سَکاشادْ بَہُونْیُتَّمَکَرْمّانِ یُشْماکَں پْراکاشَیَں تیشاں کَسْیَ کَرْمَّنَح کارَنانْ ماں پاشانَیراہَنْتُمْ اُدْیَتاح سْتھَ؟

33 Հրեաները պատասխանեցին անոր. «Քեզ չենք քարկոծեր բարի գործի համար, հապա՝ հայհոյութեան համար. որովհետեւ դո՛ւն՝ որ մարդ ես, դուն քեզ Աստուա՛ծ կ՚ընես»:

یِہُودِییاح پْرَتْیَوَدَنْ پْرَشَسْتَکَرْمَّہیتو رْنَ کِنْتُ تْوَں مانُشَح سْوَمِیشْوَرَمْ اُکْتْویشْوَرَں نِنْدَسِ کارَنادَسْماتْ تْواں پاشانَیرْہَنْمَح۔

34 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Միթէ ձեր Օրէնքին մէջ գրուած չէ՞. “Ես ըսի. "Դուք աստուածներ էք"”:

تَدا یِیشُح پْرَتْیُکْتَوانْ مَیا کَتھِتَں یُویَمْ اِیشْوَرا ایتَدْوَچَنَں یُشْماکَں شاسْتْرے لِکھِتَں ناسْتِ کِں؟

35 Եթէ աստուածներ կը կոչէ անոնք՝ որոնց տրուեցաւ Աստուծոյ խօսքը, (ու կարելի չէ որ այդ գրուածը աւրուի, )

تَسْمادْ ییشامْ اُدّیشے اِیشْوَرَسْیَ کَتھا کَتھِتا تے یَدِیشْوَرَگَنا اُچْیَنْتے دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیاپْیَنْیَتھا بھَوِتُں نَ شَکْیَں،

36 հապա զայն՝ որ Հայրը սրբացուց եւ աշխարհ ղրկեց, դուք ի՞նչպէս կ՚ըսէք անոր. “Կը հայհոյե՛ս”, որովհետեւ ըսի. “Աստուծոյ Որդի եմ”:

تَرْہْیاہَمْ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَ اِتِ واکْیَسْیَ کَتھَناتْ یُویَں پِتْرابھِشِکْتَں جَگَتِ پْریرِتَنْچَ پُماںسَں کَتھَمْ اِیشْوَرَنِنْدَکَں وادَیَ؟

37 Եթէ չեմ ըներ իմ Հօրս գործերը՝ մի՛ հաւատաք ինծի:

یَدْیَہَں پِتُح کَرْمَّ نَ کَرومِ تَرْہِ ماں نَ پْرَتِیتَ؛

38 Իսկ եթէ կ՚ընեմ, թէպէտ չէք հաւատար ինծի՝ գոնէ գործերո՛ւն հաւատացէք, որպէսզի գիտնաք եւ հաւատաք թէ Հայրը իմ մէջս է, ու ես՝ անոր մէջ»:

کِنْتُ یَدِ کَرومِ تَرْہِ مَیِ یُشْمابھِح پْرَتْیَیے نَ کرِتےپِ کارْیّے پْرَتْیَیَح کْرِیَتاں، تَتو مَیِ پِتاسْتِیتِ پِتَرْیَّہَمْ اَسْمِیتِ چَ کْشاتْوا وِشْوَسِشْیَتھَ۔

39 Դարձեալ կը ջանային ձերբակալել զայն. բայց գնաց անոնց ձեռքէն,

تَدا تے پُنَرَپِ تَں دھَرْتُّمْ اَچیشْٹَنْتَ کِنْتُ سَ تیشاں کَریبھْیو نِسْتِیرْیَّ

40 եւ դարձեալ մեկնեցաւ Յորդանանի միւս կողմը, այն տեղը՝ ուր Յովհաննէս նախապէս կը մկրտէր, ու մնաց հոն:

پُنَ رْیَرْدَّنْ اَدْیاسْتَٹے یَتْرَ پُرْوَّں یوہَنْ اَمَجَّیَتْ تَتْراگَتْیَ نْیَوَسَتْ۔

41 Շատեր գացին անոր եւ ըսին. «Իրա՛ւ Յովհաննէս նշա՛ն մը չըրաւ.

تَتو بَہَوو لوکاسْتَتْسَمِیپَمْ آگَتْیَ وْیاہَرَنْ یوہَنْ کِمَپْیاشْچَرْیَّں کَرْمَّ ناکَروتْ کِنْتْوَسْمِنْ مَنُشْیے یا یَح کَتھا اَکَتھَیَتْ تاح سَرْوّاح سَتْیاح؛

42 բայց ի՛նչ որ Յովհաննէս ըսաւ ասոր մասին՝ ամէնը ճշմարիտ էր»: Ու հոն շատեր հաւատացին անոր:

تَتْرَ چَ بَہَوو لوکاسْتَسْمِنْ وْیَشْوَسَنْ۔