ՅԱԿՈԲՈՒ 3
1 Եղբայրնե՛րս, ձեր մէջ շատ վարդապետներ թող չըլլան, գիտնալով թէ աւելի խստութեամբ պիտի դատուինք՝՝:
हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, तुसन मरां बड़े परमेशरेरे वचनेरे उस्ताद न भोन, किजोकि तुसन पतोए, कि इश्शो उस्तादां केरो इन्साफ जादे सेखती सेइं भोलो।
2 Որովհետեւ բոլորս ալ կը սայթաքինք շատ բաներու մէջ. եթէ մէկը չի սայթաքիր խօսքով՝ կատարեալ մարդ է, կարող՝ սանձելու նաեւ ամբողջ մարմինը:
अस बड़े बार गेलती केरतम, ज़ै ज़ोने मां गलती न केरे, तैए सिद्ध मैनूए, ते सारे जानी कैबू केरते।
3 Ահա՛ ձիերուն բերանը սանձ կը դնենք՝ որպէսզի հնազանդին մեզի, եւ կը կառավարենք անոնց ամբողջ մարմինը:
ज़ैखन अस अपने कैबू मां केरनेरे लेइ घोड़ां केरे ऐशी मां लगाम लातम, त अस तैन केरि सारी जानी भी फेरी सखम।
4 Ահա՛ նաւերն ալ, որ ա՛յդչափ մեծ են ու կը քշուին սաստիկ հովերէն, կը կառավարուին ամենափոքր ղեկով մը՝ ի՛նչպէս նաւուղիղը փափաքի:
हेरा, पैनेरां ज़िहाज़ां भी, अगर बडां भोतन, ते तेज़ हवाई सेइं च़लां गातन, फिरी भी एक्की निकड़ी पतवारी सेइं च़लानेबालो अपने मेर्ज़ी सेइं फिराते।
5 Այդպէս ալ լեզուն պզտիկ անդամ մըն է, բայց կը պարծենայ մեծ բաներով: Ահա՛ ո՜րչափ նիւթ կը վառուի քիչ մը կրակով:
तेन्च़रे ज़िभ भी, अगर अक निकड़ो अंगे, ते बेड़ि-बेड़ि घमण्डेरी गल्लां केरती, तक्का, थोड़ी ज़ेरि अग्गी सेइं केत्रे बड़े-बड़े जंगले मां अग लाई गातीए।
6 Լեզո՛ւն ալ կրակ մըն է, անիրաւութեան աշխարհ մը: Լեզուն ա՛յնպէս դրուած է մեր անդամներուն մէջ, որ կ՚ապականէ ամբողջ մարմինը ու կը բռնկեցնէ բնութեան շրջանը, իսկ ինք կը բռնկի գեհենէն: (Geenna g1067)
ज़िभ भी अक अगारी ज़ेरीए, ज़िभ इश्शे जानी मां अक बुरो हिस्सो आए, ते सैरी जानी पुड़ कलंक लातीए, ते ज़िन्दगरी दुनियाई मां अग लातीए, ते नरकेरी अग्गी सेइं बलती रहतीए। (Geenna g1067)
7 Գազաններու, թռչուններու, սողուններու եւ ծովային արարածներու ամէն բնութիւն՝ կը նուաճուի ու նուաճուած է մարդկային բնութենէն:
हर किसमां केरे जंगली जानवर, च़ुड़ोलू, ते पेटेरे भारे बाले जीप जन्तू ते दरियारे जानवर त इन्सानेरे हथ्थे एज्जी बटतन ते ओरे भी आन।
8 Բայց ո՛չ մէկը կրնայ նուաճել լեզուն. ան անզուսպ չար է, լի մահաբեր թոյնով:
पन ज़िभी मैनन् मरां कोई भी कैबू मां न केरि सके, तै अक एरी बलाए ज़ै कधे रुके न, तै सप्पेरे ज़ेहरेरे ज़ेरीए नुकसान देने बालीए।
9 Անո՛վ կ՚օրհնաբանենք Աստուած ու Հայրը, եւ անո՛վ կ՚անիծենք մարդիկ՝ որ ստեղծուած են Աստուծոյ նմանութեամբ:
इस्से ज़िभी सेइं अस प्रभु ते बाजी परमेशरेरी तारीफ़ केरतम, ते इस्से सेइं मैन्हु, ज़ै परमेशरेरे रूपे मां बनोरोए श्राप देतम।
10 Միեւնոյն բերանէն կ՚ելլեն օրհնաբանութիւն եւ անէծք: Եղբայրնե՛րս, պէտք չէ որ այս ա՛յսպէս ըլլայ:
एक्की ऐशी सेइं शुक्र ते श्राप निसतन। हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव एरू न लोड़े भोरू।
11 Միթէ աղբիւր մը միեւնոյն ակէն կը բխեցնէ՞ անոյշ ու դառն ջուր:
कुन एक्की नागे मरां मिट्ठू ते लूनू पानी निस्सी बटते?
12 Եղբայրնե՛րս, թզենին կրնա՞յ ձիթապտուղ տալ, կամ որթատունկը՝ թուզ: Նմանապէս՝ ո՛չ մէկ աղբիւր կրնայ տալ թէ՛ աղի, թէ՛ անոյշ ջուր:
हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, कुन फ़ेगेरो बुटे पुड़ ज़ैतून, या दाछ़ी पुड़ फैगू लेगि बटतन? तेन्च़रे लूनो नाग भी मिट्ठू पानी न निस्सी बटे।
13 Ո՛վ որ իմաստուն ու խելացի է ձեր մէջ, բարի վարքո՛վ թող ցոյց տայ իր գործերը՝ իմաստութեան հեզութեամբ:
तुसन मरां ज्ञानी ते समझ़दार कौने? ज़ै एरो भोए तै अपने कम्मन रोड़े चाल चलने सेइं तैस नम्रता सेइं साथी बांदो केरे ज़ै ज्ञाने सेइं पैदा भोतीए।
14 Բայց եթէ դառն նախանձ եւ հակառակութիւն ունենաք ձեր սիրտերուն մէջ, ճշմարտութեան դէմ մի՛ պարծենաք ու մի՛ ստէք:
पन अगर तुस अपने-अपने मने मां सखत जलन, ते खुदगरज़ी रखतथ, त बेड़ि-बेड़ि गल्लां न केरथ ते सच़्च़ेरे खलाफ झूठ न ज़ोइयथ।
15 Այս իմաստութիւնը չ՚իջներ վերէն, հապա՝ երկրային, շնչաւոր եւ դիւական է:
इन ज्ञान तैन नईं, ज़ैन स्वर्गेरां ओरूए बल्के दुनियारू, ते जिसमानी, ते शैतानीए।
16 Որովհետեւ ո՛ւր կայ նախանձ ու հակառակութիւն, հո՛ն կայ խառնակութիւն եւ ամէն տեսակ չար բան:
एल्हेरेलेइ कि ज़ैड़ी जलन, ते खुदगरज़ी भोतीए, तैड़ी फसाद ते हर बुरू कम भोते।
17 Բայց վերէն եղող իմաստութիւնը՝ նախ անկեղծ է, յետոյ՝ խաղաղարար, ազնիւ, հլու, լի ողորմութեամբ ու բարի պտուղներով, անկողմնակալ եւ անկեղծ:
पन ज़ैन ज्ञान स्वर्गेरां एइते तैन पेइलू त पवित्र भोते, फिरी मिलनसार, हलीम ते शिखालने बालू, ते दया ते रोड़े कम्मन सेइं ते बगैर तरफदारी ते पाखंडे बगैर भोते।
18 Արդարութեան պտուղը խաղաղութեամբ կը սերմանուի անոնց միջոցով՝ որ խաղաղութիւն կ՚ընեն:
ते मिलाप केराने बालां केरे लेइ धार्मिकतरो फल मेल मलापे सेइं साथी बेव गाते।
