ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 9

1 Արդարեւ առաջին ուխտն ալ ունէր պաշտամունքի կանոններ, նաեւ աշխարհային սրբարան մը.

Therefore the first covenant had also rites of worship and a worldly sanctuary.

2 որովհետեւ խորան մը կառուցանուած էր: Առաջինը, որուն մէջ կային աշտանակը, սեղանը եւ առաջադրութեան հացը, Սրբութիւն կը կոչուէր:

For there was a tabernacle prepared; the first part, wherein was the candlestick, and the table, and the loaves set on it, which is called the sanctuary.

3 Իսկ երկրորդ վարագոյրին ետեւ կար խորան մը՝ որ Սրբութիւններու սրբութիւն կը կոչուէր.

And beyond the second veil, the tabernacle which is called the Holy of holies, having the golden censer,

4 անոր մէջ էին ոսկիէ բուրվառը եւ ամէն կողմէ ոսկեպատ ուխտին տապանակը, որուն մէջ կային ոսկիէ սափորը՝ մանանայով լեցուն, Ահարոնի գաւազանը՝ որ ծաղկեցաւ, եւ ուխտին տախտակները:

and the ark of the covenant which was overlaid all round with gold, and in which was the golden pot with the manna in it, and Aaron's rod that budded, and the tables of the covenant;

5 Անոր վրայ ալ՝ փառքի քերովբէները, որ հովանի կ՚ընէին Քաւութեան վրայ: Այս մասին հիմա մանրամասն խօսելու կարիք չկայ:

and over it the cherubims of glory shadowing the mercyseat: of which it is not necessary now to speak particularly.

6 Ասոնք այսպէս կառուցանուած ըլլալով, քահանաները ամէն ատեն կը մտնէին առաջին խորանը՝ պաշտամունք կատարելու:

Now these things being thus disposed, the priests always went into the first part of the tabernacle to perform their daily services:

7 Իսկ միայն քահանայապետը կը մտնէր երկրորդին մէջ, տարին մէ՛կ անգամ. բայց ո՛չ առանց արիւնի, որ կը մատուցանէր իրեն համար, նաեւ ժողովուրդին անգիտութեան մեղքերուն համար:

but into the second only the high-priest went once a year; and that not without blood, which he offered for himself, and for the sins of the people committed through ignorance.

8 Սուրբ Հոգին սա՛ կը բացայայտէր, թէ սրբարանին ճամբան յայտնաբերուած չէր, քանի դեռ կը կենար առաջին խորանը,

The Holy Ghost shewing by this, that the way into the Holy of holies was not yet manifested, the first tabernacle being yet standing.

9 որ նախատիպար մըն էր ներկայ ատենին համար: Անոր մէջ կը մատուցանուէին ընծաներ ու զոհեր, որոնք չէին կրնար կատարեալ ընել պաշտամունք կատարողը՝ խղճմտանքին հանդէպ. հապա՝ կերակուրներով, խմելիքներով

Which figure remains to the present time, wherein gifts and sacrifices are offered, that cannot perfect the worshipper as to his conscience,

10 եւ տարբեր լուացումներով՝ միայն մարմնաւոր կանոններ էին, որոնք կը պարտադրուէին մինչեւ ուղղումի ատենը:

relating only to meats and drinks, and different washings, and such carnal ordinances as were required till the time of reformation.

11 Բայց երբ Քրիստոս եկաւ իբր գալիք բարիքներու Քահանայապետ, անցաւ աւելի մեծ ու կատարեալ խորանին մէջէն՝ որ անձեռակերտ է, (այսինքն՝ այս արարչութենէն չէ, )

But Christ being come an high-priest of the good things to come, hath entered once for all into the holy places, through a greater and more perfect tabernacle, not made with hands, that is, not of this building,

12 եւ ի՛ր իսկ արիւնով - ո՛չ թէ նոխազներու եւ զուարակներու արիւնով - մէ՛կ անգամ ընդմիշտ մտաւ սրբարանը, յաւիտենական ազատագրութիւն ստանալով: (aiōnios g166)

nor by the blood of goats and calves, but by his own blood, having obtained eternal redemption for us. (aiōnios g166)

13 Որովհետեւ եթէ ցուլերուն ու նոխազներուն արիւնը, եւ պիղծերուն վրայ սրսկուող երինջին մոխիրը, կը սրբացնէին՝ մարմինի մաքրութեան համար,

For if the blood of bulls and goats, and the ashes of an heifer sprinkling the unclean, sanctifieth to the purification of the flesh;

14 ա՛լ ո՜րչափ աւելի Քրիստոսի արիւնը, որ յաւիտենական Հոգիին միջոցով մատուցանեց ինքզինք Աստուծոյ՝ իբր անարատ զոհ, պիտի մաքրէ ձեր խղճմտանքը մեռած գործերէն՝ պաշտելու համար ապրող Աստուածը: (aiōnios g166)

how much more shall the blood of Christ, who through the eternal Spirit offered himself spotless to God, purify your conscience from dead works, that ye may serve the living God? (aiōnios g166)

15 Հետեւաբար ինք նոր ուխտին միջնորդն է, քանի որ իր մահը եղաւ առաջին ուխտին ժամանակ գործուած օրինազանցութիւններուն ազատագրութեան համար, որպէսզի կանչուածները ստանան յաւիտենական ժառանգութեան խոստումը: (aiōnios g166)

And on this account He is the mediator of a new covenant, that undergoing death for the redemption of transgressions against the first covenant, they that are called might receive the promise of an eternal inheritance. (aiōnios g166)

16 Որովհետեւ հո՛ն՝ ուր կտակ մը կայ, հարկ է որ կտակարարը մեռնի:

For where a testament is, there is a necessity of proving the death of the testator.

17 Արդարեւ կտակը կը հաստատուի մահէն ետք. այլապէս ոյժ չունի՝ այնքան ատեն որ կտակարարը ողջ է:

For a testament is valid after men are dead, but is of no force while the testator is living.

18 Հետեւաբար առաջին ուխտն ալ չէր կրնար հաստատուիլ՝՝ առանց արիւնի.

Whence neither was the first covenant entered into without blood:

19 քանի որ երբ Մովսէս ամբողջ ժողովուրդին հաղորդեց Օրէնքին բոլոր պատուէրները, ցուլերուն եւ նոխազներուն արիւնը առաւ ու նոյնինքն Գիրքին եւ ամբողջ ժողովուրդին վրայ սրսկեց՝ ջուրով, որդան կարմիր բուրդով ու զոպայով,

for when every command was spoken according to the law, by Moses to all the people, he took the blood of calves and goats, with water and scarlet wool, and hyssop, and sprinkled the book and all the people,

20 եւ ըսաւ. «Ա՛յս է արիւնը այն ուխտին՝ որ Աստուած հրահանգեց ձեզի»:

saying, this is the blood of the covenant, which God hath enjoined you.

21 Ու խորանին վրայ, եւ պաշտօնին բոլոր առարկաներուն վրայ նոյնպէս սրսկեց արիւնը:

And the tabernacle, and all the vessels of public worship he likewise sprinkled with blood.

22 Օրէնքին համաձայն՝ գրեթէ ամէն բան կը մաքրուի արիւնով. եւ առանց արիւն թափելու՝ ներում չ՚ըլլար:

And according to the law almost all things are purified with blood; and without shedding of blood there is no remission.

23 Ուրեմն հարկ էր որ երկնային բաներուն օրինակները մաքրուէին ասոնցմով, իսկ նոյնինքն երկնաւորները՝ ասոնցմէ լաւագոյն զոհերով:

It was therefore necessary that the representations of things in the heavens should be purified with these; but the heavenly things themselves with more excellent sacrifices than these.

24 Քանի որ Քրիստոս մտաւ ո՛չ թէ ձեռակերտ սրբարանը, որ ճշմարիտին կրկնատիպն էր, հապա նոյնինքն երկինքը, որպէսզի հիմա Աստուծոյ առջեւ երեւնայ մեզի համար.

For Christ is not entered into holy places made with hands, which were but types of the true ones; but into heaven itself, now to appear in the presence of God for us:

25 ո՛չ ալ մտաւ՝ ինքզինք յաճախ իբր զոհ մատուցանելու համար, ինչպէս քահանայապետը՝ որ ամէն տարի սրբարանը կը մտնէ ուրիշին արիւնով.

nor to offer Himself often, as the high-priest entereth into the holy of holies every year with the blood of others;

26 այլապէս, պէտք էր որ յաճախ չարչարուէր՝ աշխարհի հիմնադրութենէն ի վեր: Բայց հիմա, դարերու վախճանին, մէ՛կ անգամ երեւցաւ՝ ջնջելու համար մեղքը ինքզինք զոհելով: (aiōn g165)

(for then He must indeed have suffered often since the foundation of the world) but now once at the conclusion of the ages He hath been made manifest for the abolishing of sin by the sacrifice of himself. (aiōn g165)

27 Եւ ինչպէս մարդոց վերապահուած է մէ՛կ անգամ մեռնիլ, իսկ անկէ ետք՝ դատաստանը,

And as it is appointed to men once to die, and after this the judgement;

28 նոյնպէս ալ Քրիստոս մէ՛կ անգամ իբր զոհ մատուցանուեցաւ՝ քաւելու համար շատերու մեղքերը, ու երկրորդ անգամ պիտի երեւնայ՝ առանց մեղքի, փրկելու համար անոնք՝ որ կը սպասեն իրեն:

so Christ, having been once offered to bear the sins of many, shall appear the second time without sin, to those who are waiting for Him, unto salvation.