ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 7

1 Արդարեւ այս Մելքիսեդեկն էր, Սաղէմի թագաւորն ու Ամենաբարձր Աստուծոյ քահանան, որ դիմաւորեց Աբրահամը՝ երբ ան կը վերադառնար թագաւորներու կոտորածէն, եւ օրհնեց զայն.

شالَمَسْیَ راجا سَرْوّوپَرِسْتھَسْییشْوَرَسْیَ یاجَکَشْچَ سَنْ یو نرِپَتِیناں مارَناتْ پْرَتْیاگَتَمْ اِبْراہِیمَں ساکْشاتْکرِتْیاشِشَں گَدِتَوانْ،

2 Աբրահամ ալ տասանորդ տուաւ անոր իր բոլոր բաներէն: Ան նախ Արդարութեան թագաւոր է՝ թարգմանութեան համաձայն, ու յետոյ՝ նաեւ Սաղէմի թագաւոր, այսինքն՝ Խաղաղութեան թագաւոր:

یَسْمَے چیبْراہِیمْ سَرْوَّدْرَوْیاناں دَشَماںشَں دَتَّوانْ سَ مَلْکِیشیدَکْ سْوَنامْنورْتھینَ پْرَتھَمَتو دھَرْمَّراجَح پَشْچاتْ شالَمَسْیَ راجارْتھَتَح شانْتِراجو بھَوَتِ۔

3 Առանց հօր, առանց մօր, առանց ազգաբանութեան, ան ունի ո՛չ օրերու սկիզբ, ո՛չ ալ կեանքի վախճան. բայց նմանցուած է Աստուծոյ Որդիին եւ մշտնջենապէս կը մնայ քահանայ:

اَپَرَں تَسْیَ پِتا ماتا وَںشَسْیَ نِرْنَیَ آیُشَ آرَمْبھو جِیوَنَسْیَ شیشَشْچَیتیشامْ اَبھاوو بھَوَتِ، اِتّھَں سَ اِیشْوَرَپُتْرَسْیَ سَدرِشِیکرِتَح، سَ تْوَنَنْتَکالَں یاوَدْ یاجَکَسْتِشْٹھَتِ۔

4 Ուրեմն տեսէ՛ք թէ ի՜նչ մեծ մէկն էր ան՝ որուն Աբրահամ նահապետն ալ տուաւ աւարին տասանորդը:

اَتَایواسْماکَں پُورْوَّپُرُشَ اِبْراہِیمْ یَسْمَے لُٹھِتَدْرَوْیاناں دَشَماںشَں دَتَّوانْ سَ کِیدرِکْ مَہانْ تَدْ آلوچَیَتَ۔

5 Արդարեւ Ղեւիի որդիներէն եղողները, որոնք քահանայութիւն կը ստանան, Օրէնքին համաձայն պատուէր ունին տասանորդ առնելու ժողովուրդէն, այսինքն՝ իրենց եղբայրներէն, թէպէտ անոնք Աբրահամի մէջքէն ելած են:

یاجَکَتْوَپْراپْتا لیویح سَنْتانا وْیَوَسْتھانُسارینَ لوکیبھْیورْتھَتَ اِبْراہِیمو جاتیبھْیَح سْوِییَبھْراترِبھْیو دَشَماںشَگْرَہَنَسْیادیشَں لَبْدھَوَنْتَح۔

6 Բայց ա՛ն՝ որուն ազգաբանութիւնը անոնցմէ չէր, տասանորդ ստացաւ Աբրահամէն եւ օրհնեց խոստումները ունեցողը:

کِنْتْوَسَو یَدْیَپِ تیشاں وَںشاتْ نوتْپَنَّسْتَتھاپِیبْراہِیمو دَشَماںشَں گرِہِیتَوانْ پْرَتِجْنانامْ اَدھِکارِنَمْ آشِشَں گَدِتَواںشْچَ۔

7 Իսկ առանց որեւէ հակաճառութեան՝ կրտսե՛րը կ՚օրհնուի գերադասէն:

اَپَرَں یَح شْرییانْ سَ کْشُدْرَتَرایاشِشَں دَداتِیتْیَتْرَ کوپِ سَنْدیہو ناسْتِ۔

8 Հոս՝ մահկանացո՛ւ մարդիկ տասանորդ կը ստանան, բայց հոն կը ստանայ ա՛ն՝ որուն համար վկայուած է թէ կ՚ապրի:

اَپَرَمْ اِدانِیں یے دَشَماںشَں گرِہْلَنْتِ تے مرِتْیورَدھِینا مانَواح کِنْتُ تَدانِیں یو گرِہِیتَوانْ سَ جِیوَتِیتِپْرَمانَپْراپْتَح۔

9 Նաեւ կրնայ ըսուիլ թէ Ղեւի՛ ալ, որ տասանորդ կը ստանայ, տասանորդ տուաւ Աբրահամի միջոցով.

اَپَرَں دَشَماںشَگْراہِی لیوِرَپِیبْراہِیمْدْوارا دَشَماںشَں دَتَّوانْ ایتَدَپِ کَتھَیِتُں شَکْیَتے۔

10 որովհետեւ տակաւին իր հօր մէջքն էր՝ երբ Մելքիսեդեկ դիմաւորեց զայն:

یَتو یَدا مَلْکِیشیدَکْ تَسْیَ پِتَرَں ساکْشاتْ کرِتَوانْ تَدانِیں سَ لیوِح پِتُرُرَسْیاسِیتْ۔

11 Ուրեմն, եթէ կատարելութիւնը Ղեւտացիներու քահանայութեամբ ըլլար, (քանի որ ժողովուրդը Օրէնքին տակ դրուեցաւ անոր ատենը, ) ա՛լ ի՞նչ պէտք կար որ ուրի՛շ քահանայ մը ելլէր՝ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ, եւ չկոչուէր Ահարոնի կարգին համեմատ:

اَپَرَں یَسْیَ سَمْبَنْدھے لوکا وْیَوَسْتھاں لَبْدھَوَنْتَسْتینَ لیوِییَیاجَکَوَرْگینَ یَدِ سِدّھِح سَمَبھَوِشْیَتْ تَرْہِ ہارونَسْیَ شْرینْیا مَدھْیادْ یاجَکَں نَ نِرُوپْییشْوَرینَ مَلْکِیشیدَکَح شْرینْیا مَدھْیادْ اَپَرَسْیَیکَسْیَ یاجَکَسْیوتّھاپَنَں کُتَ آوَشْیَکَمْ اَبھَوِشْیَتْ؟

12 Արդարեւ՝ քահանայութեան փոփոխումով՝ հարկ էր որ փոփոխութիւն ըլլար նաեւ Օրէնքին:

یَتو یاجَکَوَرْگَسْیَ وِنِمَیینَ سُتَراں وْیَوَسْتھایا اَپِ وِنِمَیو جایَتے۔

13 Եւ իրաւ եղաւ, որովհետեւ ա՛ն՝ որուն մասին կ՚ըսուին այս բաները, կը պատկանէր ուրի՛շ տոհմի, որմէ ո՛չ մէկը մօտեցած էր զոհասեղանին.

اَپَرَنْچَ تَدْ واکْیَں یَسْیودّیشْیَں سوپَرینَ وَںشینَ سَںیُکْتاسْتِ تَسْیَ وَںشَسْیَ چَ کوپِ کَداپِ ویدْیاح کَرْمَّ نَ کرِتَوانْ۔

14 քանի որ յայտնի է թէ մեր Տէրը սերած է Յուդայի տոհմէն: Իսկ այդ տոհմին մասին Մովսէս ոչինչ ըսաւ՝ քահանայութեան վերաբերեալ:

وَسْتُتَسْتُ یَں وَںشَمَدھِ مُوسا یاجَکَتْوَسْیَیکاں کَتھامَپِ نَ کَتھِتَوانْ تَسْمِنْ یِہُوداوَںشےسْماکَں پْرَبھُ رْجَنْمَ گرِہِیتَوانْ اِتِ سُسْپَشْٹَں۔

15 Ասիկա ա՛լ աւելի յայտնի է, քանի որ Մելքիսեդեկի նմանութեամբ ուրի՛շ քահանայ մը կ՚ելլէ,

تَسْیَ سْپَشْٹَتَرَمْ اَپَرَں پْرَمانَمِدَں یَتْ مَلْکِیشیدَکَح سادرِشْیَوَتاپَرینَ تادرِشینَ یاجَکینودیتَوْیَں،

16 որ եղած է ո՛չ թէ մարմնաւոր պատուէրի մը Օրէնքին համաձայն, հապա՝ անքակտելի կեանքի մը զօրութեան համեմատ:

یَسْیَ نِرُوپَنَں شَرِیرَسَمْبَنْدھِییَوِدھِیُکْتَیا وْیَوَسْتھایا نَ بھَوَتِ کِنْتْوَکْشَیَجِیوَنَیُکْتَیا شَکْتْیا بھَوَتِ۔

17 Որովհետեւ կը վկայէ. «Դուն յաւիտեան քահանայ ես՝ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ»: (aiōn g165)

یَتَ اِیشْوَرَ اِدَں ساکْشْیَں دَتَّوانْ، یَتھا، "تْوَں مَکْلِیشیدَکَح شْرینْیاں یاجَکوسِ سَداتَنَح۔ " (aiōn g165)

18 Արդարեւ նախկին պատուէրը կը ջնջուի իր տկարութեան ու անշահեկանութեան համար,

اَنیناگْرَوَرْتِّنو وِدھے دُرْبَّلَتایا نِشْپھَلَتایاشْچَ ہیتورَرْتھَتو وْیَوَسْتھَیا کِمَپِ سِدّھَں نَ جاتَمِتِہیتوسْتَسْیَ لوپو بھَوَتِ۔

19 (որովհետեւ Օրէնքը ոչի՛նչ կատարեալ ըրաւ, ) եւ անոր տեղ կը մտնէ լաւագոյն յոյս մը՝ որով կը մօտենանք Աստուծոյ:

یَیا چَ وَیَمْ اِیشْوَرَسْیَ نِکَٹَوَرْتِّنو بھَوامَ ایتادرِشِی شْریشْٹھَپْرَتْیاشا سَںسْتھاپْیَتے۔

20 Եւ քանի որ ասիկա չեղաւ առանց երդումի, (որովհետեւ անոնք քահանայ եղած են առանց երդումի,

اَپَرَں یِیشُح شَپَتھَں وِنا نَ نِیُکْتَسْتَسْمادَپِ سَ شْریشْٹھَنِیَمَسْیَ مَدھْیَسْتھو جاتَح۔

21 իսկ ասիկա՝ երդումով, անո՛ր միջոցով՝ որ ըսաւ իրեն. «Տէրը երդում ըրեր է ու պիտի չզղջայ. “Դուն յաւիտեան քահանայ ես՝ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ”», ) (aiōn g165)

یَتَسْتے شَپَتھَں وِنا یاجَکا جاتاح کِنْتْوَسَو شَپَتھینَ جاتَح یَتَح سَ اِدَمُکْتَح، یَتھا،

22 Յիսուս երաշխաւոր եղաւ լաւագոյն ուխտի մը:

"پَرَمیشَ اِدَں شیپے نَ چَ تَسْمانِّوَرْتْسْیَتے۔ تْوَں مَلْکِیشیدَکَح شْرینْیاں یاجَکوسِ سَداتَنَح۔ " (aiōn g165)

23 Ի՛րապէս շատ եղած են քահանաները, քանի որ մահը կ՚արգիլէր որ անոնք միշտ մնան:

تے چَ بَہَوو یاجَکا اَبھَوَنْ یَتَسْتے مرِتْیُنا نِتْیَسْتھایِتْواتْ نِوارِتاح،

24 Բայց ասիկա ունի անփոփոխ քահանայութիւն, որովհետեւ յաւիտեան կը մնայ: (aiōn g165)

کِنْتْوَساوَنَنْتَکالَں یاوَتْ تِشْٹھَتِ تَسْماتْ تَسْیَ یاجَکَتْوَں نَ پَرِوَرْتَّنِییَں۔ (aiōn g165)

25 Ուստի կարող ալ է կատարելապէս փրկել անոնք՝ որ իրմով կու գան Աստուծոյ. որովհետեւ ինք միշտ կ՚ապրի՝ անոնց բարեխօս ըլլալու համար:

تَتو ہیتو رْیے مانَواسْتینیشْوَرَسْیَ سَنِّدھِں گَچّھَنْتِ تانْ سَ شیشَں یاوَتْ پَرِتْراتُں شَکْنوتِ یَتَسْتیشاں کرِتے پْرارْتھَناں کَرْتُّں سَ سَتَتَں جِیوَتِ۔

26 Արդարեւ ճիշդ այսպիսի քահանայապետ մը կը պատշաճէր մեզի, սուրբ, անմեղ, անարատ, մեղաւորներէն զատուած ու երկինքէն աւելի վեր բարձրացած:

اَپَرَمْ اَسْماکَں تادرِشَمَہایاجَکَسْیَ پْرَیوجَنَماسِیدْ یَح پَوِتْرو ہِںسَکو نِشْکَلَنْکَح پاپِبھْیو بھِنَّح سْوَرْگادَپْیُچِّیکرِتَشْچَ سْیاتْ۔

27 Անոր հարկաւոր չէ ամէն օր զոհ մատուցանել՝ միւս քահանայապետներուն պէս, նախ իր մեղքերուն համար, յետոյ ժողովուրդին մեղքերուն համար. որովհետեւ ինք ըրաւ ասիկա մէ՛կ անգամ ընդմիշտ՝ մատուցանելով ինքզինք:

اَپَرَں مَہایاجَکاناں یَتھا تَتھا تَسْیَ پْرَتِدِنَں پْرَتھَمَں سْوَپاپاناں کرِتے تَتَح پَرَں لوکاناں پاپاناں کرِتے بَلِدانَسْیَ پْرَیوجَنَں ناسْتِ یَتَ آتْمَبَلِدانَں کرِتْوا تَدْ ایکَکرِتْوَسْتینَ سَمْپادِتَں۔

28 Արդարեւ՝ Օրէնքը քահանայապետ կը նշանակէ տկարութիւն ունեցող մարդիկ, բայց երդումին խօսքը՝ որ Օրէնքէն ետք էր՝ Որդի՛ն, որ կատարեալ եղած է յաւիտեան: (aiōn g165)

یَتو وْیَوَسْتھَیا یے مَہایاجَکا نِرُوپْیَنْتے تے دَورْبَّلْیَیُکْتا مانَواح کِنْتُ وْیَوَسْتھاتَح پَرَں شَپَتھَیُکْتینَ واکْیینَ یو مَہایاجَکو نِرُوپِتَح سو نَنْتَکالارْتھَں سِدّھَح پُتْرَ ایوَ۔ (aiōn g165)