ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 6

1 Ուստի՝ ձգե՛նք Քրիստոսի վերաբերեալ նախաբանը ու յառաջանա՛նք դէպի կատարելութիւն, փոխանակ դարձեալ հիմը դնելու մեռած գործերէն ապաշխարութեան եւ Աստուծոյ հանդէպ հաւատքին,

وَیَں مرِتِجَنَکَکَرْمَّبھْیو مَنَحپَراوَرْتَّنَمْ اِیشْوَرے وِشْواسو مَجَّنَشِکْشَنَں ہَسْتارْپَنَں مرِتَلوکانامْ اُتّھانَمْ

2 մկրտութիւններու ուսուցումին ու ձեռնադրութեան, մեռելներու յարութեան եւ յաւիտենական դատաստանին. (aiōnios g166)

اَنَنْتَکالَسْتھایِوِچاراجْنا چَیتَیح پُنَرْبھِتِّمُولَں نَ سْتھاپَیَنْتَح کھْرِیشْٹَوِشَیَکَں پْرَتھَموپَدیشَں پَشْچاتْکرِتْیَ سِدّھِں یاوَدْ اَگْرَسَرا بھَوامَ۔ (aiōnios g166)

3 ա՛յս է որ պիտի ընենք՝ եթէ գէթ Աստուած արտօնէ:

اِیشْوَرَسْیانُمَتْیا چَ تَدْ اَسْمابھِح کارِشْیَتے۔

4 Արդարեւ անկարելի է անոնց՝ որոնք անգամ մը լուսաւորուեցան, համտեսեցին երկնային պարգեւը, բաժնեկից դարձան Սուրբ Հոգիին,

یَ ایکَکرِتْوو دِیپْتِمَیا بھُوتْوا سْوَرْگِییَوَرَرَسَمْ آسْوَدِتَوَنْتَح پَوِتْرَسْیاتْمَنوںشِنو جاتا

5 եւ համտեսեցին Աստուծոյ բարի խօսքն ու գալիք աշխարհին սքանչելիքները, (aiōn g165)

اِیشْوَرَسْیَ سُواکْیَں بھاوِکالَسْیَ شَکْتِنْچاسْوَدِتَوَنْتَشْچَ تے بھْرَشْٹْوا یَدِ (aiōn g165)

6 որ վերանորոգուին ապաշխարութեամբ՝ եթէ սայթաքին. քանի որ կրկին կը խաչեն Աստուծոյ Որդին իրենք իրենց համար, ու կը խայտառակեն զայն:

سْوَمَنوبھِرِیشْوَرَسْیَ پُتْرَں پُنَح کْرُشے گھْنَنْتِ لَجّاسْپَدَں کُرْوَّتے چَ تَرْہِ مَنَحپَراوَرْتَّنایَ پُنَسْتانْ نَوِینِیکَرْتُّں کوپِ نَ شَکْنوتِ۔

7 Որովհետեւ այն երկիրը՝ որ կը խմէ իր վրայ յաճախ եկած անձրեւը, եւ կ՚արտադրէ յարմար բոյսեր անոնց՝ որոնց համար կը մշակուի, օրհնութիւն կը ստանայ Աստուծմէ.

یَتو یا بھُومِح سْووپَرِ بھُویَح پَتِتَں ورِشْٹِں پِوَتِی تَتْپھَلادھِکارِناں نِمِتَّمْ اِشْٹانِ شاکادِینْیُتْپادَیَتِ سا اِیشْوَرادْ آشِشَں پْراپْتا۔

8 բայց ան որ կ՚արտադրէ փուշեր ու տատասկներ՝ անպէտ է եւ անիծուելու մօտ. անոր վախճանն է այրուիլ:

کِنْتُ یا بھُومِ رْگوکْشُرَکَنْٹَکَورِکْشانْ اُتْپادَیَتِ سا نَ گْراہْیا شاپارْہا چَ شیشے تَسْیا داہو بھَوِشْیَتِ۔

9 Թէպէտ այսպէս կը խօսինք, ձեր մասին՝ սիրելինե՛ր՝ մենք համոզում ունինք լաւագոյն բաներու, որոնք կը վերաբերին փրկութեան:

ہے پْرِیَتَماح، یَدْیَپِ وَیَمْ ایتادرِشَں واکْیَں بھاشامَہے تَتھاپِ یُویَں تَتَ اُتْکرِشْٹاح پَرِتْرانَپَتھَسْیَ پَتھِکاشْچادھْوَ اِتِ وِشْوَسامَح۔

10 Քանի որ Աստուած անիրաւ չէ՝ որ մոռնայ ձեր գործը, եւ այն սէրը՝ որ ցոյց տուիք իր անունին համար, երբ սպասարկեցիք սուրբերուն ու կը սպասարկէք ալ:

یَتو یُشْمابھِح پَوِتْرَلوکاناں یَ اُپَکارو کارِ کْرِیَتے چَ تینیشْوَرَسْیَ نامْنے پْرَکاشِتَں پْریمَ شْرَمَنْچَ وِسْمَرْتُّمْ اِیشْوَرونْیایَکارِی نَ بھَوَتِ۔

11 Սակայն կը ցանկանք որ ձեզմէ իւրաքանչիւրը ցոյց տայ նոյն փութաջանութիւնը՝ մինչեւ վախճանը պահելու համար յոյսի լման վստահութիւնը.

اَپَرَں یُشْماکَمْ ایکَیکو جَنو یَتْ پْرَتْیاشاپُورَنارْتھَں شیشَں یاوَتْ تَمیوَ یَتْنَں پْرَکاشَییدِتْیَہَمْ اِچّھامِ۔

12 որպէսզի դուք անփոյթ չըլլաք, հապա նմանիք անոնց՝ որ հաւատքով ու համբերատարութեամբ ժառանգեցին խոստումները:

اَتَح شِتھِلا نَ بھَوَتَ کِنْتُ یے وِشْواسینَ سَہِشْنُتَیا چَ پْرَتِجْناناں پھَلادھِکارِنو جاتاسْتیشامْ اَنُگامِنو بھَوَتَ۔

13 Արդարեւ, երբ Աստուած խոստում ըրաւ Աբրահամի, քանի որ իրմէ մեծը չկար՝ որ երդում ընէր անոր վրայ,

اِیشْوَرو یَدا اِبْراہِیمے پْرَتْیَجاناتْ تَدا شْریشْٹھَسْیَ کَسْیاپْیَپَرَسْیَ نامْنا شَپَتھَں کَرْتُّں ناشَکْنوتْ، اَتو ہیتوح سْوَنامْنا شَپَتھَں کرِتْوا تینوکْتَں یَتھا،

14 երդում ըրաւ ինքնիր վրայ եւ ըսաւ. «Այո՛, մեծապէս պիտի օրհնեմ քեզ ու մեծապէս պիտի բազմացնեմ քեզ»:

"سَتْیَمْ اَہَں تْوامْ آشِشَں گَدِشْیامِ تَوانْوَیَں وَرْدّھَیِشْیامِ چَ۔ "

15 Եւ այսպէս՝ ան համբերատարութեամբ հասաւ խոստումին:

اَنینَ پْرَکارینَ سَ سَہِشْنُتاں وِدھایَ تَسْیاح پْرَتْیاشایاح پھَلَں لَبْدھَوانْ۔

16 Արդարեւ մարդիկ երդում կ՚ընեն իրենցմէ մեծին վրայ, ու իրենց համար՝ երդո՛ւմը կը հաստատէ ամէն հակաճառութեան աւարտը:

اَتھَ مانَواح شْریشْٹھَسْیَ کَسْیَچِتْ نامْنا شَپَنْتے، شَپَتھَشْچَ پْرَمانارْتھَں تیشاں سَرْوَّوِوادانْتَکو بھَوَتِ۔

17 Ուստի Աստուած, փափաքելով աւելի ճոխութեամբ ցոյց տալ իր ծրագիրին անփոփոխ ըլլալը խոստումի ժառանգորդներուն, միջնորդեց երդումով մը,

اِتْیَسْمِنْ اِیشْوَرَح پْرَتِجْنایاح پھَلادھِکارِنَح سْوِییَمَنْتْرَنایا اَموگھَتاں باہُلْیَتو دَرْشَیِتُمِچّھَنْ شَپَتھینَ سْوَپْرَتِجْناں سْتھِرِیکرِتَوانْ۔

18 որպէսզի երկու անփոփոխելի բաներով - որոնց մէջ անկարելի է որ Աստուած ստէ - հզօր մխիթարութիւն ունենանք մենք՝ որ իբր ապաստան ամուր բռնեցինք մեզի առաջարկուած յոյսը:

اَتَایوَ یَسْمِنْ اَنرِتَکَتھَنَمْ اِیشْوَرَسْیَ نَ سادھْیَں تادرِشیناچَلینَ وِشَیَدْوَیینَ سَمُّکھَسْتھَرَکْشاسْتھَلَسْیَ پْراپْتَیے پَلایِتانامْ اَسْماکَں سُدرِڈھا سانْتْوَنا جایَتے۔

19 Մենք ունինք զայն որպէս ապահով եւ հաստատ խարիսխ մեր անձին. ան կը մտնէ վարագոյրին ներսի կողմն ալ,

سا پْرَتْیاشاسْماکَں مَنونَوکایا اَچَلو لَنْگَرو بھُوتْوا وِچّھیدَکَوَسْتْرَسْیابھْیَنْتَرَں پْرَوِشْٹا۔

20 հոն ուր Յիսուս՝ իբր յառաջընթաց՝ մտաւ մեզի համար, յաւիտենական Քահանայապետ եղած՝ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ: (aiōn g165)

تَتْرَیواسْماکَمْ اَگْرَسَرو یِیشُح پْرَوِشْیَ مَلْکِیشیدَکَح شْرینْیاں نِتْیَسْتھایِی یاجَکوبھَوَتْ۔ (aiōn g165)