< ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 5 >

1 Արդարեւ, մարդոց մէջէն առնուած ամէն քահանայապետ՝ նշանակուած է մարդո՛ց համար, որպէսզի Աստուծոյ մատուցանէ ընծաներ ու մեղքերու համար զոհեր:
Ын адевэр, орьче маре преот луат дин мижлокул оаменилор есте пус пентру оамень ын лукруриле привитоаре ла Думнезеу, ка сэ адукэ дарурь ши жертфе пентру пэкате.
2 Ան կրնայ հասկացող ըլլալ անոնց՝ որ անգէտ եւ մոլորեալ են, որովհետեւ ի՛նք ալ համակուած է տկարութեամբ.
Ел поате фи ынгэдуитор ку чей нештиуторь ши рэтэчиць, фииндкэ ши ел есте купринс де слэбичуне.
3 եւ այս պատճառով պարտաւոր է մեղքի պատարագ մատուցանել՝ ինչպէս ժողովուրդին համար, նոյնպէս ալ իրեն համար:
Ши, дин причина ачестей слэбичунь, требуе сэ адукэ жертфе атыт пентру пэкателе луй, кыт ши пентру але нородулуй.
4 Ո՛չ մէկը ինքնիրեն կ՚առնէ այս պատիւը, հապա միայն ա՛ն՝ որ կանչուած է Աստուծմէ, ինչպէս Ահարոն:
Нимень ну-шь я чинстя ачаста сингур, чи о я дакэ есте кемат де Думнезеу, кум а фост Аарон.
5 Նոյնպէս ալ ո՛չ թէ Քրիստո՛ս փառաւորեց ինքզինք՝ քահանայապետ ըլլալու համար, հապա ա՛ն՝ որ ըսաւ իրեն. «Դուն իմ Որդիս ես, ա՛յսօր ծնայ քեզ»:
Тот аша ши Христос, ну Шь-а луат сингур слава де а фи Маре Преот, чи о аре де ла Чел че Й-а зис: „Ту ешть Фиул Меу, астэзь Те-ам нэскут.”
6 Ինչպէս ուրիշ տեղ մըն ալ կ՚ըսէ. «Դուն յաւիտեան քահանայ ես՝ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ»: (aiōn g165)
Ши, кум зиче ярэшь ынтр-алт лок: „Ту ешть преот ын вяк, дупэ рындуяла луй Мелхиседек.” (aiōn g165)
7 Ան՝ իր մարմինին օրերը, սաստիկ գոչիւնով եւ արցունքով, աղերսանք ու պաղատանք մատուցանեց անոր՝ որ կարող էր մահէն փրկել զինք. եւ ընդունուեցաւ՝ իր բարեպաշտութեան պատճառով՝՝:
Ел есте Ачела каре, ын зилеле веций Сале пэмынтешть, адукынд ругэчунь ши черерь ку стригэте марь ши ку лакримь кэтре Чел че путя сэ-Л избэвяскэ де ла моарте ши фиинд аскултат дин причина евлавией Луй,
8 Թէպէտ ինք Որդի էր, հնազանդութիւն սորվեցաւ իր չարչարանքներէն.
мэкар кэ ера Фиу, а ынвэцат сэ аскулте прин лукруриле пе каре ле-а суферит.
9 ու երբ կատարեալ եղաւ, յաւիտենական փրկութիւն պատճառեց բոլոր իրեն հնազանդողներուն, (aiōnios g166)
Ши, дупэ че а фост фэкут десэвыршит, С-а фэкут пентру тоць чей че-Л аскултэ, урзиторул уней мынтуирь вешниче, (aiōnios g166)
10 եւ Աստուծմէ յորջորջուեցաւ՝ Քահանայապետ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ:
кэч а фост нумит де Думнезеу Маре Преот „дупэ рындуяла луй Мелхиседек”.
11 Անոր մասին ունինք շատ ըսելիք, որ դժուար է մեկնաբանել, քանի որ լսելու մէջ անփոյթ էք:
Асупра челор де май сус, авем мулте де зис ши лукрурь греле де тылкуит, фииндкэ в-аць фэкут греой ла причепере.
12 Արդարեւ, մինչ ժամանակին համեմատ պարտաւոր էիք վարժապետ ըլլալ, դո՛ւք պէտք ունիք դարձեալ սորվելու թէ որո՛նք են Աստուծոյ պատգամներուն նախաքայլերը: Դուք պէտք ունիք կաթի՛, ո՛չ թէ ամուր կերակուրի.
Ын адевэр, вой, каре демулт требуя сэ фиць ынвэцэторь, авець ярэшь требуинцэ де чинева сэ вэ ынвеце челе динтый адевэрурь але кувинтелор луй Думнезеу ши аць ажунс сэ авець невое де лапте, ну де хранэ таре.
13 քանի որ ամէն կաթնկեր՝ արդարութեան խօսքին անհմուտ է, որովհետեւ երախայ է.
Ши орьчине ну се хрэнеште декыт ку лапте ну есте обишнуит ку кувынтул деспре неприхэнире, кэч есте ун прунк.
14 բայց ամուր կերակուրը չափահասներուն համար է, որոնց զգայարանքները սովորութեամբ վարժուած են զատորոշել բարին ու չարը:
Дар храна таре есте пентру оамений марь, пентру ачея а кэрор жудекатэ с-а депринс, прин ынтребуинцаре, сэ деосебяскэ бинеле ши рэул.

< ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 5 >