ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 5

1 Արդարեւ, մարդոց մէջէն առնուած ամէն քահանայապետ՝ նշանակուած է մարդո՛ց համար, որպէսզի Աստուծոյ մատուցանէ ընծաներ ու մեղքերու համար զոհեր:

Every High Priest, taken from among men, is appointed as a representative of his fellow-men in their relations with God, to offer both gifts and sacrifices in expiation of sins.

2 Ան կրնայ հասկացող ըլլալ անոնց՝ որ անգէտ եւ մոլորեալ են, որովհետեւ ի՛նք ալ համակուած է տկարութեամբ.

And he is able to sympathise with the ignorant and deluded, since he is himself subject to weakness,

3 եւ այս պատճառով պարտաւոր է մեղքի պատարագ մատուցանել՝ ինչպէս ժողովուրդին համար, նոյնպէս ալ իրեն համար:

and is therefore bound to offer sacrifices for sins, not only for the People, but equally so for himself.

4 Ո՛չ մէկը ինքնիրեն կ՚առնէ այս պատիւը, հապա միայն ա՛ն՝ որ կանչուած է Աստուծմէ, ինչպէս Ահարոն:

Nor does any one take that high office upon himself, till he has been called to do so by God, as Aaron was.

5 Նոյնպէս ալ ո՛չ թէ Քրիստո՛ս փառաւորեց ինքզինք՝ քահանայապետ ըլլալու համար, հապա ա՛ն՝ որ ըսաւ իրեն. «Դուն իմ Որդիս ես, ա՛յսօր ծնայ քեզ»:

In the same way, even the Christ did not take the honour of the High Priesthood upon himself, but he was appointed by him who said to him — ‘Thou art my Son; this day I have become thy Father’;

6 Ինչպէս ուրիշ տեղ մըն ալ կ՚ըսէ. «Դուն յաւիտեան քահանայ ես՝ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ»: (aiōn g165)

and on another occasion also — ‘Thou art a priest for all time of the order of Melchizedek.’ (aiōn g165)

7 Ան՝ իր մարմինին օրերը, սաստիկ գոչիւնով եւ արցունքով, աղերսանք ու պաղատանք մատուցանեց անոր՝ որ կարող էր մահէն փրկել զինք. եւ ընդունուեցաւ՝ իր բարեպաշտութեան պատճառով՝՝:

Jesus, in the days of his earthly life, offered prayers and supplications, with earnest cries and with tears, to him who was able to save him from death; and he was heard because of his devout submission.

8 Թէպէտ ինք Որդի էր, հնազանդութիւն սորվեցաւ իր չարչարանքներէն.

Son though he was, he learned obedience from his sufferings;

9 ու երբ կատարեալ եղաւ, յաւիտենական փրկութիւն պատճառեց բոլոր իրեն հնազանդողներուն, (aiōnios g166)

and, being made perfect, he became to all those who obey him the source of eternal Salvation, (aiōnios g166)

10 եւ Աստուծմէ յորջորջուեցաւ՝ Քահանայապետ Մելքիսեդեկի կարգին համեմատ:

while God himself pronounced him a High Priest of the order of Melchizedek.

11 Անոր մասին ունինք շատ ըսելիք, որ դժուար է մեկնաբանել, քանի որ լսելու մէջ անփոյթ էք:

Now on this subject I have much to say, but it is difficult to explain it to you, because you have shown yourselves so slow to learn.

12 Արդարեւ, մինչ ժամանակին համեմատ պարտաւոր էիք վարժապետ ըլլալ, դո՛ւք պէտք ունիք դարձեալ սորվելու թէ որո՛նք են Աստուծոյ պատգամներուն նախաքայլերը: Դուք պէտք ունիք կաթի՛, ո՛չ թէ ամուր կերակուրի.

For whereas, considering the time that has elapsed, you ought to be teaching others, you still need some one to teach you the very alphabet of the Divine Revelation, and need again to be fed with ‘milk’ instead of with ‘solid food.’

13 քանի որ ամէն կաթնկեր՝ արդարութեան խօսքին անհմուտ է, որովհետեւ երախայ է.

For every one who still has to take ‘milk’ knows nothing of the Teaching of Righteousness; he is a mere infant.

14 բայց ամուր կերակուրը չափահասներուն համար է, որոնց զգայարանքները սովորութեամբ վարժուած են զատորոշել բարին ու չարը:

But ‘solid food’ is for Christians of mature faith — those whose faculties have been trained by practice to distinguish right from wrong.