ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 4

1 Ուրեմն վախնա՛նք, որպէսզի ձեզմէ ո՛չ մէկը զրկուած թուի անոր հանգստավայրը մտնելու խոստումէն, որ մնացած է մեզի:

اَپَرَں تَدْوِشْرامَپْراپْتیح پْرَتِجْنا یَدِ تِشْٹھَتِ تَرْہْیَسْماکَں کَشْچِتْ چیتْ تَسْیاح پھَلینَ وَنْچِتو بھَویتْ وَیَمْ ایتَسْمادْ بِبھِیمَح۔

2 Որովհետեւ մեզի՛ ալ աւետուած էր՝ ինչպէս անոնց. բայց անոնց օգտակար չեղաւ այդ խօսքը լսելը, քանի որ հաւատքի միացած չէր լսողներուն մէջ:

یَتو سْماکَں سَمِیپے یَدْوَتْ تَدْوَتْ تیشاں سَمِیپےپِ سُسَںوادَح پْرَچارِتو بھَوَتْ کِنْتُ تَیح شْرُتَں واکْیَں تانْ پْرَتِ نِشْپھَلَمْ اَبھَوَتْ، یَتَسْتے شْروتارو وِشْواسینَ سارْدّھَں تَنّامِشْرَیَنْ۔

3 Իսկ մենք՝ որ հաւատացինք, պիտի մտնենք հանգիստը, ինչպէս ըսաւ. «Հետեւաբար երդում ըրի իմ բարկութեանս մէջ. “Անոնք պիտի չմտնեն իմ հանգստավայրս”», թէպէտ իր գործերը աշխարհի հիմնադրութենէն ի վեր եղած էին:

تَدْ وِشْرامَسْتھانَں وِشْواسِبھِرَسْمابھِح پْرَوِشْیَتے یَتَسْتینوکْتَں، "اَہَں کوپاتْ شَپَتھَں کرِتَوانْ اِمَں، پْرَویکْشْیَتے جَنَیریتَے رْنَ وِشْرامَسْتھَلَں مَمَ۔ " کِنْتُ تَسْیَ کَرْمّانِ جَگَتَح سرِشْٹِکالاتْ سَماپْتانِ سَنْتِ۔

4 Որովհետեւ Գիրքը սա՛ կ՚ըսէ տեղ մը՝ եօթներորդ օրուան համար. «Եւ Աստուած եօթներորդ օրը հանգստացաւ իր բոլոր գործերէն»:

یَتَح کَسْمِںشْچِتْ سْتھانے سَپْتَمَں دِنَمَدھِ تینیدَمْ اُکْتَں، یَتھا، "اِیشْوَرَح سَپْتَمے دِنے سْوَکرِتیبھْیَح سَرْوَّکَرْمَّبھْیو وِشَشْرامَ۔ "

5 Ու հոս դարձեալ կ՚ըսէ. «Անոնք պիտի չմտնեն իմ հանգստավայրս»:

کِنْتْویتَسْمِنْ سْتھانے پُنَسْتینوچْیَتے، یَتھا، "پْرَویکْشْیَتے جَنَیریتَے رْنَ وِشْرامَسْتھَلَں مَمَ۔ "

6 Ուրեմն, քանի որ ոմանց կը մնայ հոն մտնել, իսկ անոնք որ նախապէս ստացած էին աւետիսը՝ անհնազանդութեան պատճառով չմտան,

پھَلَتَسْتَتْ سْتھانَں کَیشْچِتْ پْرَویشْٹَوْیَں کِنْتُ یے پُرا سُسَںوادَں شْرُتَوَنْتَسْتَیرَوِشْواساتْ تَنَّ پْرَوِشْٹَمْ،

7 դարձեալ օր մը կը սահմանէ՝ ա՛յնքան ժամանակէ ետք, եւ Դաւիթի բերանով կ՚ըսէ՝ «այսօր», ինչպէս ըսուեցաւ. «Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը, մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը»:

اِتِ ہیتوح سَ پُنَرَدْیَنامَکَں دِنَں نِرُوپْیَ دِیرْگھَکالے گَتےپِ پُورْوّوکْتاں واچَں دایُودا کَتھَیَتِ، یَتھا، "اَدْیَ یُویَں کَتھاں تَسْیَ یَدِ سَںشْروتُمِچّھَتھَ، تَرْہِ ما کُرُتیدانِیں کَٹھِنانِ مَناںسِ وَح۔ "

8 Որովհետեւ եթէ Յեսու հանգստացուցած ըլլար զանոնք, ա՛լ անկէ ետք պիտի չխօսէր ուրիշ օրուան մասին:

اَپَرَں یِہوشُویو یَدِ تانْ وْیَشْرامَیِشْیَتْ تَرْہِ تَتَح پَرَمْ اَپَرَسْیَ دِنَسْیَ واگْ اِیشْوَرینَ ناکَتھَیِشْیَتَ۔

9 Ուրեմն դեռ հանգիստի Շաբաթ մը կը մնայ Աստուծոյ ժողովուրդին.

اَتَ اِیشْوَرَسْیَ پْرَجابھِح کَرْتَّوْیَ ایکو وِشْرامَسْتِشْٹھَتِ۔

10 որովհետեւ ա՛ն որ մտաւ անոր հանգստավայրը, ի՛նք ալ հանգստացաւ իր գործերէն, ինչպէս Աստուած՝ իրեններէն:

اَپَرَمْ اِیشْوَرو یَدْوَتْ سْوَکرِتَکَرْمَّبھْیو وِشَشْرامَ تَدْوَتْ تَسْیَ وِشْرامَسْتھانَں پْرَوِشْٹو جَنوپِ سْوَکرِتَکَرْمَّبھْیو وِشْرامْیَتِ۔

11 Ուրեմն ջանա՛նք մտնել այդ հանգստավայրը, որպէսզի ո՛չ մէկը իյնայ՝ նոյն անհնազանդութեան օրինակին պէս:

اَتو وَیَں تَدْ وِشْرامَسْتھانَں پْرَویشْٹُں یَتامَہَے، تَدَوِشْواسوداہَرَنینَ کوپِ نَ پَتَتُ۔

12 Որովհետեւ Աստուծոյ խօսքը կենարար է, ազդու, եւ ամէն երկսայրի սուրէ կտրուկ: Ան թափանցելով կը բաժնէ անձն ու հոգին, յօդերը եւ ծուծը. կը քննարկէ սիրտին մտածումներն ու մտադրութիւնները:

اِیشْوَرَسْیَ وادومَرَح پْرَبھاوَوِشِشْٹَشْچَ سَرْوَّسْمادْ دْوِدھارَکھَنْگادَپِ تِیکْشْنَح، اَپَرَں پْراناتْمَنو رْگْرَنْتھِمَجَّیوشْچَ پَرِبھیدایَ وِچّھیدَکارِی مَنَسَشْچَ سَنْکَلْپانامْ اَبھِپْریتانانْچَ وِچارَکَح۔

13 Չկայ արարած մը՝ որ աներեւոյթ ըլլայ անոր առջեւ, հապա ամէն բան մերկ ու բաց է անոր աչքերուն առջեւ՝ որուն պիտի տանք մեր հաշիւը:

اَپَرَں یَسْیَ سَمِیپے سْوِییا سْوِییا کَتھاسْمابھِح کَتھَیِتَوْیا تَسْیاگوچَرَح کوپِ پْرانِی ناسْتِ تَسْیَ درِشْٹَو سَرْوَّمیواناورِتَں پْرَکاشِتَنْچاسْتے۔

14 Ուրեմն, քանի որ ունինք երկինքը անցած մեծ Քահանայապետ մը, Յիսուսը՝ Աստուծոյ Որդին, ամո՛ւր բռնենք մեր դաւանութիւնը:

اَپَرَں یَ اُچَّتَمَں سْوَرْگَں پْرَوِشْٹَ ایتادرِشَ ایکو وْیَکْتِرَرْتھَتَ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرو یِیشُرَسْماکَں مَہایاجَکوسْتِ، اَتو ہیتو رْوَیَں دھَرْمَّپْرَتِجْناں درِڈھَمْ آلَمْبامَہَے۔

15 Արդարեւ մենք չունինք քահանայապետ մը՝ որ անկարող ըլլայ կարեկցիլ մեր տկարութիւններուն, հապա ինք ամէն բանի մէջ փորձուած է մեզի նման, սակայն առանց մեղքի:

اَسْماکَں یو مَہایاجَکو سْتِ سوسْماکَں دُحکھَے رْدُحکھِتو بھَوِتُمْ اَشَکْتو نَہِ کِنْتُ پاپَں وِنا سَرْوَّوِشَیے وَیَمِوَ پَرِیکْشِتَح۔

16 Ուրեմն համարձակութեա՛մբ մօտենանք շնորհքի գահին, որպէսզի ողորմութիւն ստանանք եւ շնորհք գտնենք՝ պատեհ ատեն օգնելու մեզի:

اَتَایوَ کرِپاں گْرَہِیتُں پْرَیوجَنِییوپَکارارْتھَمْ اَنُگْرَہَں پْراپْتُنْچَ وَیَمْ اُتْساہینانُگْرَہَسِںہاسَنَسْیَ سَمِیپَں یامَح۔