ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 4
1 Ուրեմն վախնա՛նք, որպէսզի ձեզմէ ո՛չ մէկը զրկուած թուի անոր հանգստավայրը մտնելու խոստումէն, որ մնացած է մեզի:
ਅਪਰੰ ਤਦ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਯਦਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਚੇਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਫਲੇਨ ਵਞ੍ਚਿਤੋ ਭਵੇਤ੍ ਵਯਮ੍ ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਿਭੀਮਃ|
2 Որովհետեւ մեզի՛ ալ աւետուած էր՝ ինչպէս անոնց. բայց անոնց օգտակար չեղաւ այդ խօսքը լսելը, քանի որ հաւատքի միացած չէր լսողներուն մէջ:
ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਪਿ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੈਃ ਸ਼੍ਰੁਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍, ਯਤਸ੍ਤੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤੰਨਾਮਿਸ਼੍ਰਯਨ੍|
3 Իսկ մենք՝ որ հաւատացինք, պիտի մտնենք հանգիստը, ինչպէս ըսաւ. «Հետեւաբար երդում ըրի իմ բարկութեանս մէջ. “Անոնք պիտի չմտնեն իմ հանգստավայրս”», թէպէտ իր գործերը աշխարհի հիմնադրութենէն ի վեր եղած էին:
ਤਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਾਨੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਭਿਰਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਤੇ ਯਤਸ੍ਤੇਨੋਕ੍ਤੰ, "ਅਹੰ ਕੋਪਾਤ੍ ਸ਼ਪਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਮੰ, ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਜਨੈਰੇਤੈ ਰ੍ਨ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਲੰ ਮਮ| " ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲਾਤ੍ ਸਮਾਪ੍ਤਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ|
4 Որովհետեւ Գիրքը սա՛ կ՚ըսէ տեղ մը՝ եօթներորդ օրուան համար. «Եւ Աստուած եօթներորդ օրը հանգստացաւ իր բոլոր գործերէն»:
ਯਤਃ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸਪ੍ਤਮੰ ਦਿਨਮਧਿ ਤੇਨੇਦਮ੍ ਉਕ੍ਤੰ, ਯਥਾ, "ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਪ੍ਤਮੇ ਦਿਨੇ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼ਸ਼੍ਰਾਮ| "
5 Ու հոս դարձեալ կ՚ըսէ. «Անոնք պիտի չմտնեն իմ հանգստավայրս»:
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪੁਨਸ੍ਤੇਨੋਚ੍ਯਤੇ, ਯਥਾ, "ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਜਨੈਰੇਤੈ ਰ੍ਨ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਲੰ ਮਮ| "
6 Ուրեմն, քանի որ ոմանց կը մնայ հոն մտնել, իսկ անոնք որ նախապէս ստացած էին աւետիսը՝ անհնազանդութեան պատճառով չմտան,
ਫਲਤਸ੍ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਪੁਰਾ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੈਰਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਤੰਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮ੍,
7 դարձեալ օր մը կը սահմանէ՝ ա՛յնքան ժամանակէ ետք, եւ Դաւիթի բերանով կ՚ըսէ՝ «այսօր», ինչպէս ըսուեցաւ. «Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը, մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը»:
ਇਤਿ ਹੇਤੋਃ ਸ ਪੁਨਰਦ੍ਯਨਾਮਕੰ ਦਿਨੰ ਨਿਰੂਪ੍ਯ ਦੀਰ੍ਘਕਾਲੇ ਗਤੇ(ਅ)ਪਿ ਪੂਰ੍ੱਵੋਕ੍ਤਾਂ ਵਾਚੰ ਦਾਯੂਦਾ ਕਥਯਤਿ, ਯਥਾ, "ਅਦ੍ਯ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਤਸ੍ਯ ਯਦਿ ਸੰਸ਼੍ਰੋਤੁਮਿੱਛਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਾ ਕੁਰੁਤੇਦਾਨੀਂ ਕਠਿਨਾਨਿ ਮਨਾਂਸਿ ਵਃ| "
8 Որովհետեւ եթէ Յեսու հանգստացուցած ըլլար զանոնք, ա՛լ անկէ ետք պիտի չխօսէր ուրիշ օրուան մասին:
ਅਪਰੰ ਯਿਹੋਸ਼ੂਯੋ ਯਦਿ ਤਾਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਰਾਮਯਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਪਰਸ੍ਯ ਦਿਨਸ੍ਯ ਵਾਗ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨਾਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤ|
9 Ուրեմն դեռ հանգիստի Շաբաթ մը կը մնայ Աստուծոյ ժողովուրդին.
ਅਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਜਾਭਿਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯ ਏਕੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
10 որովհետեւ ա՛ն որ մտաւ անոր հանգստավայրը, ի՛նք ալ հանգստացաւ իր գործերէն, ինչպէս Աստուած՝ իրեններէն:
ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼ਸ਼੍ਰਾਮ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੋ ਜਨੋ(ਅ)ਪਿ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਤਿ|
11 Ուրեմն ջանա՛նք մտնել այդ հանգստավայրը, որպէսզի ո՛չ մէկը իյնայ՝ նոյն անհնազանդութեան օրինակին պէս:
ਅਤੋ ਵਯੰ ਤਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਤਾਮਹੈ, ਤਦਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋਦਾਹਰਣੇਨ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਨ ਪਤਤੁ|
12 Որովհետեւ Աստուծոյ խօսքը կենարար է, ազդու, եւ ամէն երկսայրի սուրէ կտրուկ: Ան թափանցելով կը բաժնէ անձն ու հոգին, յօդերը եւ ծուծը. կը քննարկէ սիրտին մտածումներն ու մտադրութիւնները:
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਦੋ(ਅ)ਮਰਃ ਪ੍ਰਭਾਵਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦ੍ ਦ੍ਵਿਧਾਰਖਙ੍ਗਾਦਪਿ ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣਃ, ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਾਣਾਤ੍ਮਨੋ ਰ੍ਗ੍ਰਨ੍ਥਿਮੱਜਯੋਸ਼੍ਚ ਪਰਿਭੇਦਾਯ ਵਿੱਛੇਦਕਾਰੀ ਮਨਸਸ਼੍ਚ ਸਙ੍ਕਲ੍ਪਾਨਾਮ੍ ਅਭਿਪ੍ਰੇਤਾਨਾਞ੍ਚ ਵਿਚਾਰਕਃ|
13 Չկայ արարած մը՝ որ աներեւոյթ ըլլայ անոր առջեւ, հապա ամէն բան մերկ ու բաց է անոր աչքերուն առջեւ՝ որուն պիտի տանք մեր հաշիւը:
ਅਪਰੰ ਯਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਵੀਯਾ ਸ੍ਵੀਯਾ ਕਥਾਸ੍ਮਾਭਿਃ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯਾ ਤਸ੍ਯਾਗੋਚਰਃ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨਾਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਸਰ੍ੱਵਮੇਵਾਨਾਵ੍ਰੁʼਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਞ੍ਚਾਸ੍ਤੇ|
14 Ուրեմն, քանի որ ունինք երկինքը անցած մեծ Քահանայապետ մը, Յիսուսը՝ Աստուծոյ Որդին, ամո՛ւր բռնենք մեր դաւանութիւնը:
ਅਪਰੰ ਯ ਉੱਚਤਮੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਵ੍ਯਕ੍ਤਿਰਰ੍ਥਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੀਸ਼ੁਰਸ੍ਮਾਕੰ ਮਹਾਯਾਜਕੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ, ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਵਯੰ ਧਰ੍ੰਮਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਂ ਦ੍ਰੁʼਢਮ੍ ਆਲਮ੍ਬਾਮਹੈ|
15 Արդարեւ մենք չունինք քահանայապետ մը՝ որ անկարող ըլլայ կարեկցիլ մեր տկարութիւններուն, հապա ինք ամէն բանի մէջ փորձուած է մեզի նման, սակայն առանց մեղքի:
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯੋ ਮਹਾਯਾਜਕੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਦੁਃਖੈ ਰ੍ਦੁਃਖਿਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਤੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਾਪੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਵਯਮਿਵ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਃ|
16 Ուրեմն համարձակութեա՛մբ մօտենանք շնորհքի գահին, որպէսզի ողորմութիւն ստանանք եւ շնորհք գտնենք՝ պատեհ ատեն օգնելու մեզի:
ਅਤਏਵ ਕ੍ਰੁʼਪਾਂ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯੋਪਕਾਰਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਞ੍ਚ ਵਯਮ੍ ਉਤ੍ਸਾਹੇਨਾਨੁਗ੍ਰਹਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਮਃ|
