< ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 3 >

1 Ուստի, սո՛ւրբ եղբայրներ, երկնային կոչումին բաժնեկիցնե՛ր, ուշադի՛ր եղէք մեր դաւանութեան Առաքեալին ու Քահանայապետին՝ Քրիստոս Յիսուսի,
ہے سْوَرْگِییَسْیاہْوانَسْیَ سَہَبھاگِنَح پَوِتْرَبھْراتَرَح، اَسْماکَں دھَرْمَّپْرَتِجْنایا دُوتوگْرَسَرَشْچَ یو یِیشُسْتَمْ آلوچَدھْوَں۔
2 որ հաւատարիմ էր զինք նշանակողին, ինչպէս Մովսէս ալ՝ անոր ամբողջ տան մէջ:
مُوسا یَدْوَتْ تَسْیَ سَرْوَّپَرِوارَمَدھْیے وِشْواسْیَ آسِیتْ، تَدْوَتْ اَیَمَپِ سْوَنِیوجَکَسْیَ سَمِیپے وِشْواسْیو بھَوَتِ۔
3 Որովհետեւ ինք արժանացաւ Մովսէսէն ա՛յնքան աւելի փառքի, որքան աւելի պատիւ կ՚ունենայ տուն կառուցանողը՝ քան տունը:
پَرِواراچَّ یَدْوَتْ تَتْسْتھاپَیِتُرَدھِکَں گَورَوَں بھَوَتِ تَدْوَتْ مُوسَسویَں بَہُتَرَگَورَوَسْیَ یوگْیو بھَوَتِ۔
4 Քանի որ ամէն տուն ունի կառուցանող մը. բայց ա՛ն որ կառուցանեց բոլոր բաները՝ Աստուա՛ծ է:
ایکَیکَسْیَ نِویشَنَسْیَ پَرِجَناناں سْتھاپَیِتا کَشْچِدْ وِدْیَتے یَشْچَ سَرْوَّسْتھاپَیِتا سَ اِیشْوَرَ ایوَ۔
5 Արդարեւ Մովսէս անոր ամբողջ տան մէջ հաւատարիմ էր իբր ծառայ՝ ըսուելիքներուն վկայ ըլլալու համար.
مُوساشْچَ وَکْشْیَماناناں ساکْشِی بھرِتْیَ اِوَ تَسْیَ سَرْوَّپَرِجَنَمَدھْیے وِشْواسْیوبھَوَتْ کِنْتُ کھْرِیشْٹَسْتَسْیَ پَرِجَنانامَدھْیَکْشَ اِوَ۔
6 բայց Քրիստոս՝ իբր որդի կը տիրէ իր իսկ տան վրայ: Մե՛նք ենք անոր տունը, եթէ գէթ մինչեւ վախճանը ամուր բռնենք համարձակութիւնը եւ յոյսին պարծանքը:
وَیَں تُ یَدِ وِشْواسَسْیوتْساہَں شْلاگھَنَنْچَ شیشَں یاوَدْ دھارَیامَسْتَرْہِ تَسْیَ پَرِجَنا بھَوامَح۔
7 Ուստի, ինչպէս Սուրբ Հոգին կ՚ըսէ. «Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը,
اَتو ہیتوح پَوِتْریناتْمَنا یَدْوَتْ کَتھِتَں، تَدْوَتْ، "اَدْیَ یُویَں کَتھاں تَسْیَ یَدِ سَںشْروتُمِچّھَتھَ۔
8 մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը՝ ինչպէս դառնութեան ատեն, փորձութեան օրը՝ անապատին մէջ,
تَرْہِ پُرا پَرِیکْشایا دِنے پْرانْتَرَمَدھْیَتَح۔ مَداجْنانِگْرَہَسْتھانے یُشْمابھِسْتُ کرِتَں یَتھا۔ تَتھا ما کُرُتیدانِیں کَٹھِنانِ مَناںسِ وَح۔
9 ուր ձեր հայրերը փորձեցին ու քննեցին զիս, թէպէտ քառասուն տարի տեսան իմ գործերս:
یُشْماکَں پِتَرَسْتَتْرَ مَتْپَرِیکْشامْ اَکُرْوَّتَ۔ کُرْوَّدْبھِ رْمےنُسَنْدھانَں تَیرَدرِشْیَنْتَ مَتْکْرِیاح۔ چَتْوارِںشَتْسَما یاوَتْ کْرُدّھواہَنْتُ تَدَنْوَیے۔
10 Ուստի զզուեցայ այդ սերունդէն եւ ըսի. “Անոնք միշտ մոլորած են իրենց սիրտով, ու չգիտցան իմ ճամբաներս”:
اَوادِشَمْ اِمے لوکا بھْرانْتانْتَحکَرَناح سَدا۔ مامَکِینانِ وَرْتْمانِ پَرِجانَنْتِ نو اِمے۔
11 Հետեւաբար երդում ըրի իմ բարկութեանս մէջ. “Անոնք պիտի չմտնեն իմ հանգստավայրս”»:
اِتِ ہیتورَہَں کوپاتْ شَپَتھَں کرِتَوانْ اِمَں۔ پْریویکْشْیَتے جَنَیریتَے رْنَ وِشْرامَسْتھَلَں مَمَ۔۔ "
12 Զգուշացէ՛ք, եղբայրնե՛ր, որպէսզի ձեզմէ ո՛չ մէկուն ներսը անհաւատութեան չար սիրտ մը ըլլայ՝ հեռանալով ապրող Աստուծմէն:
ہے بھْراتَرَح ساوَدھانا بھَوَتَ، اَمَریشْوَراتْ نِوَرْتَّکو یووِشْواسَسْتَدْیُکْتَں دُشْٹانْتَحکَرَنَں یُشْماکَں کَسْیاپِ نَ بھَوَتُ۔
13 Հապա ամէն օր յորդորեցէ՛ք զիրար, քանի «այսօր» կ՚ըսուի, որպէսզի ձեզմէ ո՛չ մէկը խստանայ մեղքին խաբէութեամբ:
کِنْتُ یاوَدْ اَدْیَناما سَمَیو وِدْیَتے تاوَدْ یُشْمَنْمَدھْیے کوپِ پاپَسْیَ وَنْچَنَیا یَتْ کَٹھورِیکرِتو نَ بھَویتْ تَدَرْتھَں پْرَتِدِنَں پَرَسْپَرَمْ اُپَدِشَتَ۔
14 Արդարեւ մենք բաժնեկից եղած ենք Քրիստոսի, եթէ գէթ մինչեւ վախճանը հաստատ բռնենք մեր սկիզբի վստահութիւնը,
یَتو وَیَں کھْرِیشْٹَسْیاںشِنو جاتاح کِنْتُ پْرَتھَمَوِشْواسَسْیَ درِڈھَتْوَمْ اَسْمابھِح شیشَں یاوَدْ اَموگھَں دھارَیِتَوْیَں۔
15 մինչ կ՚ըսուի. «Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը, մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը՝ ինչպէս դառնութեան ատեն»:
اَدْیَ یُویَں کَتھاں تَسْیَ یَدِ سَںشْروتُمِچّھَتھَ، تَرْہْیاجْنالَنْگھَنَسْتھانے یُشْمابھِسْتُ کرِتَں یَتھا، تَتھا ما کُرُتیدانِیں کَٹھِنانِ مَناںسِ وَ اِتِ تینَ یَدُکْتَں،
16 Քանի որ ոմանք՝ լսելէ ետք՝ դառնացուցին. սակայն ոչ՝՝ բոլորը՝ որ Եգիպտոսէն ելած էին Մովսէսի միջոցով:
تَدَنُسارادْ یے شْرُتْوا تَسْیَ کَتھاں نَ گرِہِیتَوَنْتَسْتے کے؟ کِں مُوسَسا مِسَرَدیشادْ آگَتاح سَرْوّے لوکا نَہِ؟
17 Իսկ որոնցմէ՞ զզուեցաւ քառասուն տարի. մեղանչողներէն չէ՞ր, որոնց դիակները ինկան անապատին մէջ:
کیبھْیو وا سَ چَتْوارِںشَدْوَرْشانِ یاوَدْ اَکْرُدھْیَتْ؟ پاپَں کُرْوَّتاں ییشاں کُنَپاح پْرانْتَرے پَتَنْ کِں تیبھْیو نَہِ؟
18 Եւ որո՞նց երդում ըրաւ՝ թէ պիտի չմտնեն իր հանգստավայրը, եթէ ոչ՝ անհնազանդներուն:
پْرَویکْشْیَتے جَنَیریتَے رْنَ وِشْرامَسْتھَلَں مَمیتِ شَپَتھَح کیشاں وِرُدّھَں تیناکارِ؟ کِمْ اَوِشْواسِناں وِرُدّھَں نَہِ؟
19 Ու կը տեսնենք թէ չկրցան մտնել՝ իրենց անհաւատութեան պատճառով:
اَتَسْتے تَتْ سْتھانَں پْرَویشْٹُمْ اَوِشْواساتْ ناشَکْنُوَنْ اِتِ وَیَں وِیکْشامَہے۔

< ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 3 >