ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 3
1 Ուստի, սո՛ւրբ եղբայրներ, երկնային կոչումին բաժնեկիցնե՛ր, ուշադի՛ր եղէք մեր դաւանութեան Առաքեալին ու Քահանայապետին՝ Քրիստոս Յիսուսի,
Therefore, holy brethren, sharers with others in a heavenly invitation, fix your thoughts on Jesus, the Apostle and High Priest whose followers we profess to be.
2 որ հաւատարիմ էր զինք նշանակողին, ինչպէս Մովսէս ալ՝ անոր ամբողջ տան մէջ:
How faithful He was to Him who appointed Him, just as Moses also was faithful in all God's house!
3 Որովհետեւ ինք արժանացաւ Մովսէսէն ա՛յնքան աւելի փառքի, որքան աւելի պատիւ կ՚ունենայ տուն կառուցանողը՝ քան տունը:
For Jesus has been counted worthy of greater glory than Moses, in so far as he who has built a house has higher honour than the house itself.
4 Քանի որ ամէն տուն ունի կառուցանող մը. բայց ա՛ն որ կառուցանեց բոլոր բաները՝ Աստուա՛ծ է:
For every house has had a builder, and the builder of all things is God.
5 Արդարեւ Մովսէս անոր ամբողջ տան մէջ հաւատարիմ էր իբր ծառայ՝ ըսուելիքներուն վկայ ըլլալու համար.
Moreover, Moses was faithful in all God's house as a servant in delivering the message given him to speak;
6 բայց Քրիստոս՝ իբր որդի կը տիրէ իր իսկ տան վրայ: Մե՛նք ենք անոր տունը, եթէ գէթ մինչեւ վախճանը ամուր բռնենք համարձակութիւնը եւ յոյսին պարծանքը:
but Christ was faithful as a Son having authority over God's house, and we are that house, if we hold firm to the End the boldness and the hope which we boast of as ours.
7 Ուստի, ինչպէս Սուրբ Հոգին կ՚ըսէ. «Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը,
For this reason--as the Holy Spirit warns us, "To-day, if you hear His voice,
8 մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը՝ ինչպէս դառնութեան ատեն, փորձութեան օրը՝ անապատին մէջ,
do not harden your hearts as your forefathers did in the time of the provocation on the day of the temptation in the Desert,
9 ուր ձեր հայրերը փորձեցին ու քննեցին զիս, թէպէտ քառասուն տարի տեսան իմ գործերս:
where your forefathers so sorely tried My patience and saw all that I did during forty years.
10 Ուստի զզուեցայ այդ սերունդէն եւ ըսի. “Անոնք միշտ մոլորած են իրենց սիրտով, ու չգիտցան իմ ճամբաներս”:
Therefore I was greatly grieved with that generation, and I said, 'They are ever going astray in heart, and have not learnt to know My paths.'
11 Հետեւաբար երդում ըրի իմ բարկութեանս մէջ. “Անոնք պիտի չմտնեն իմ հանգստավայրս”»:
As I swore in My anger, they shall not be admitted to My rest" --
12 Զգուշացէ՛ք, եղբայրնե՛ր, որպէսզի ձեզմէ ո՛չ մէկուն ներսը անհաւատութեան չար սիրտ մը ըլլայ՝ հեռանալով ապրող Աստուծմէն:
see to it, brethren, that there is never in any one of you--as perhaps there may be--a sinful and unbelieving heart, manifesting itself in revolt from the ever-living God.
13 Հապա ամէն օր յորդորեցէ՛ք զիրար, քանի «այսօր» կ՚ըսուի, որպէսզի ձեզմէ ո՛չ մէկը խստանայ մեղքին խաբէութեամբ:
On the contrary encourage one another, day after day, so long as To-day lasts, so that not one of you may be hardened through the deceitful character of sin.
14 Արդարեւ մենք բաժնեկից եղած ենք Քրիստոսի, եթէ գէթ մինչեւ վախճանը հաստատ բռնենք մեր սկիզբի վստահութիւնը,
For we have, all alike, become sharers with Christ, if we really hold our first confidence firm to the End;
15 մինչ կ՚ըսուի. «Այսօր, եթէ պիտի լսէք անոր ձայնը, մի՛ խստացնէք ձեր սիրտերը՝ ինչպէս դառնութեան ատեն»:
seeing that the warning still comes to us, "To-day, if you hear His voice, do not harden your hearts as your forefathers did in the time of the provocation."
16 Քանի որ ոմանք՝ լսելէ ետք՝ դառնացուցին. սակայն ոչ՝՝ բոլորը՝ որ Եգիպտոսէն ելած էին Մովսէսի միջոցով:
For who were they that heard, and yet provoked God? Was it not the whole of the people who had come out of Egypt under the leadership of Moses?
17 Իսկ որոնցմէ՞ զզուեցաւ քառասուն տարի. մեղանչողներէն չէ՞ր, որոնց դիակները ինկան անապատին մէջ:
And with whom was God so greatly grieved for forty years? Was it not with those who had sinned, and whose dead bodies fell in the Desert?
18 Եւ որո՞նց երդում ըրաւ՝ թէ պիտի չմտնեն իր հանգստավայրը, եթէ ոչ՝ անհնազանդներուն:
And to whom did He swear that they should not be admitted to His rest, if it was not to those who were disobedient?
19 Ու կը տեսնենք թէ չկրցան մտնել՝ իրենց անհաւատութեան պատճառով:
And so we see that it was owing to lack of faith that they could not be admitted.
