ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 2
1 Ուստի պէտք է ա՛լ աւելի ուշադիր ըլլանք մեր լսած բաներուն, որպէսզի չզրկուինք անոնցմէ:
Therefore we must give still more heed to what we were taught, for fear we should drift away.
2 Որովհետեւ եթէ հրեշտակներուն ըսած խօսքը հաստատուեցաւ, եւ որեւէ օրինազանցութիւն ու անհնազանդութիւն՝ ստացաւ արդար վարձատրութիւն,
For, if the Message which was delivered by angels had its authority confirmed, so that every offence against it, or neglect of it, met with a fitting requital,
3 մենք ի՞նչպէս զերծ պիտի մնանք՝ եթէ անհոգ ըլլանք այնպիսի մեծ փրկութեան մը հանդէպ, որ սկիզբ առաւ Տէրոջ խօսքով ու մեր մէջ հաստատուեցաւ լսողներուն միջոցով.
how can we, of all people, expect to escape, if we disregard so great a Salvation? It was the Master who at the outset spoke of this Salvation, and its authority was confirmed for us by those who heard him,
4 Աստուած ալ վկայեց նշաններով եւ սքանչելիքներով, ու զանազան հրաշքներով եւ Սուրբ Հոգիին բաշխումներով՝ իր կամքին համաձայն:
while God himself added his testimony to it by signs, and marvels, and many different miracles, as well as by imparting the Holy Spirit as he saw fit.
5 Արդարեւ հրեշտակներուն չհպատակեցուց այն գալիք երկրագունդը՝ որուն մասին մենք կը խօսինք,
God has not given to angels the control of that Future World of which we are speaking!
6 հապա մէկը տեղ մը վկայեց եւ ըսաւ. «Մարդը ի՞նչ է՝ որ կը յիշես զայն, կամ մարդու որդին՝ որ կ՚այցելես անոր:
No; a writer has declared somewhere — ‘What is Man that thou shouldst remember him? Or a Son of Man that thou shouldst regard him?
7 Հրեշտակներէն քիչ մը վար ըրիր զայն. փառքով ու պատիւով պսակեցիր զայն, եւ քու ձեռքերուդ գործերուն վրայ նշանակեցիր զայն.
Thou hast made him, for a while, lower than angels; With glory and honour thou hast crowned him; Thou hast set him over all that thy hands have made;
8 ամէն բան հպատակեցուցիր անոր ոտքերուն ներքեւ»: Քանի որ բոլորը հպատակեցուց անոր, անոր դէմ ըմբոստացող ոչինչ թողուց. բայց հիմա բոլորը անոր հպատակած չենք տեսներ:
Thou hast placed all things beneath his feet.’ This ‘placing of everything’ under man means that there was nothing which was not placed under him. As yet, however, we do not see everything placed under man.
9 Սակայն փառքով ու պատիւով պսակուած կը տեսնենք Յիսո՛ւսը, որ հրեշտակներէն քիչ մը վար եղած էր մահուան չարչարանքին համար, որպէսզի Աստուծոյ շնորհքով մահ համտեսէ բոլորին համար:
What our eyes do see is Jesus, who was made for a while lower than angels, now, because of his sufferings and death, crowned with glory and honour; so that his tasting the bitterness of death should, in God’s loving-kindness, be on behalf of all mankind.
10 Որովհետեւ կը պատշաճէր անոր, - որուն համար է ամէն բան, եւ անո՛վ եղած է ամէն բան, - որ շատ որդիներ փառքի մէջ մտցնելու համար՝ չարչարանքներո՛վ կատարեալ ընէ անոնց փրկութեան Ռահվիրան:
It was, indeed, fitting that God, for whom and through whom all things exist, should, when leading many sons to glory, make the author of their Salvation perfect through suffering.
11 Արդարեւ ա՛ն որ կը սրբացնէ եւ անո՛նք որ կը սրբանան՝ բոլորն ալ մէկէ՛ մըն են: Այս պատճառով ինք ամօթ չի սեպեր եղբայր կոչել զանոնք՝ ըսելով.
For he who purifies, and those whom he purifies, all spring from One; and therefore he is not ashamed to call them ‘Brothers.’
12 «Քու անունդ պիտի հաղորդեմ եղբայրներուս, համախմբումին մէջ պիտի օրհներգեմ քեզի»:
He says — ‘I will tell of thy Name to my Brothers, In the midst of the congregation I will sing thy praise.’
13 Եւ դարձեալ. «Ես պիտի վստահիմ անոր»: Ու դարձեալ. «Ահա՛ւասիկ ես եւ այն զաւակները՝ որ Աստուած տուաւ ինծի»:
And again — ‘As for me, I will put my trust in God.’ And yet again — ‘See, here am I and the children whom God gave me.’
14 Ուրեմն, քանի որ զաւակները հաղորդակցեցան մարմինին ու արիւնին, ինք ալ նմանապէս բաժնեկից եղաւ անոնց, որպէսզի իր մահով ոչնչացնէ ա՛ն՝ որ մահուան իշխանութիւնը ունէր, այսինքն՝ Չարախօսը,
Therefore, since human nature is the common heritage of ‘the Children,’ Jesus also shared it, in order that by death he might render powerless him whose power lies in death — that is, the Devil —
15 եւ ազատէ անոնք՝ որ, մահուան վախով, ենթակայ էին ստրկութեան՝ իրենց ամբողջ կեանքի ընթացքին:
and so might deliver all those who, from fear of death, had all their lives been living in slavery.
16 Արդարեւ ան կը բռնէ ո՛չ թէ հրեշտակներուն ձեռքը, հապա կը բռնէ Աբրահամի՛ զարմին ձեռքը:
It was not, surely, to the help of the angels that Jesus came, but ‘to the help of the descendants of Abraham.’
17 Ուստի պարտաւոր էր բոլորովին նմանիլ իր եղբայրներուն, որպէսզի ըլլար ողորմած ու հաւատարիմ քահանայապետ մը Աստուծոյ քով՝ քաւելու համար ժողովուրդին մեղքերը:
And consequently it was necessary that he should in all points be made like ‘his Brothers,’ in order that he might prove a merciful as well as a faithful High Priest in man’s relations with God, for the purpose of expiating the sins of his People.
18 Հետեւաբար կարող է օգնել անոնց՝ որ կը փորձուին, որովհետեւ ինք իսկ չարչարուեցաւ՝ փորձուելով:
The fact that he himself suffered under temptation enables him to help those who are tempted.
