ԵԲՐԱՅԵՑԻՍ 10
1 Արդարեւ Օրէնքը, ունենալով գալիք բարիքներուն շուքը, ո՛չ թէ այդ բաներուն բո՛ւն պատկերը, երբեք չի կրնար կատարեալ ընել անոնք՝ որ կը մօտենան, շարունակ ամէն տարի մատուցանուած նոյն զոհերով:
The Law, though able to foreshadow the Better System which was coming, never had its actual substance. Its priests, with those sacrifices which they offer continuously year after year, can never make those who come to worship perfect.
2 Այլապէս՝ պիտի չդադրէի՞ն մատուցանուելէ, քանի որ պաշտամունք կատարողները՝ մէ՛կ անգամ մաքրուելէն ետք՝ ա՛լ խղճահարութիւն պիտի չունենային մեղքերու համար:
Otherwise, would not the offering of these sacrifices have been abandoned, as the worshipers, having been once purified, would have had their consciences clear from sins?
3 Բայց ամէն տարի մեղքերու յիշատակութիւն կ՚ըլլայ անոնցմով.
But, on the contrary, these sacrifices recall their sins to mind year after year.
4 որովհետեւ նոխազներուն ու ցուլերուն արիւնը անկարող է քաւել մեղքերը:
For the blood of bulls and goats is powerless to remove sins.
5 Ուստի երբ մտաւ աշխարհ՝ ըսաւ. «Զոհ եւ ընծայ չուզեցիր, հապա մարմին մը պատրաստեցիր ինծի:
That is why, when he was coming into the world, the Christ declared — ‘Sacrifice and offering thou dost not desire, but thou dost provide for me a body;
6 Ողջակէզներու եւ մեղքի պատարագներու չբարեհաճեցար:
Thou dost take no pleasure in burnt offerings and sacrifices for sin.
7 Այն ատեն ըսի. “Ահա՛ կու գամ (ի՛մ մասիս գրուած է Գիրքի պատատին մէջ) քու կամքդ գործադրելու, ո՛վ Աստուած”»:
So I said, “See, I have come’ (as is written of me in the pages of the Book), “To do thy will, O God.”’
8 Վերը կ՚ըսէ. «Զոհ, ընծայ, ողջակէզներ ու մեղքի պատարագներ չուզեցիր եւ անոնց չբարեհաճեցար», (որոնք կը մատուցանուէին Օրէնքին համաձայն, )
First come the words — ‘Thou dost not desire, nor dost thou take pleasure in, sacrifices, offerings, burnt offerings, and sacrifices for sin’ (offerings regularly made under the Law),
9 յետոյ կ՚ըսէ. «Ահա՛ կու գամ քու կամքդ գործադրելու, ո՛վ Աստուած»: Կը վերցնէ առաջինը, որպէսզի հաստատէ երկրորդը:
and then there is added — ‘See, I have come to do thy will.’ The former sacrifices are set aside to be replaced by the latter.
10 Այդ կամքով է որ մենք սրբացանք՝ Յիսուս Քրիստոսի մարմինին մէ՛կ անգամ ընդմիշտ պատարագուելով:
And it is in the fulfilment of the will of God that we have been purified by the sacrifice, once and for all, of the body of Jesus Christ.
11 Ամէն քահանայ ամէն օր կը կայնի՝ պաշտօն կատարելու եւ նոյն զոհերը յաճախ մատուցանելու, որոնք երբեք չեն կրնար քաւել մեղքերը:
Every other priest stands day after day at his ministrations, and offers the same sacrifices over and over again — sacrifices that can never take sins away.
12 Մինչդեռ ասիկա մշտնջենապէս Աստուծոյ աջ կողմը բազմեցաւ՝ մեղքերու համար մէ՛կ զոհ մատուցանելով,
But, this priest, after he had offered one sacrifice for sins, which should serve for all time, ‘took his seat at the right hand of God,’
13 եւ անկէ ետք կը սպասէ, մինչեւ որ իր թշնամիները պատուանդան դրուին իր ոտքերուն.
and has since then been waiting ‘for his enemies to be put as a stool for his feet.’
14 որովհետեւ մէ՛կ պատարագով մշտնջենապէս կատարեալ ըրաւ սրբացածները:
By a single offering he has made perfect for all time those who are being purified.
15 Սուրբ Հոգին ալ կը վկայէ մեզի, քանի որ նախապէս ըսելէն ետք.
We have also the testimony of the Holy Spirit. For, after saying —
16 «Սա՛ է այն ուխտը՝ որ պիտի հաստատեմ անոնց հետ այդ օրերէն ետք, - կ՚ըսէ Տէրը.- իմ օրէնքներս պիտի դնեմ անոնց սիրտին մէջ, եւ զանոնք պիտի գրեմ անոնց միտքին մէջ.
‘“This is the Covenant that I will make with them After those days,” says the Lord; “I will impress my laws on their hearts, And will inscribe them on their minds,”’
17 անոնց մեղքերն ու անօրէնութիւնները ա՛լ պիտի չյիշեմ»:
then we have — ‘And their sins and their iniquities I will no longer remember.’
18 Ուստի, ո՛ւր որ ասոնց ներում տրուեցաւ, ա՛լ մեղքի համար պատարագ պէտք չէ:
And, when these are forgiven, there is no further need of an offering for sin.
19 Ուրեմն, եղբայրնե՛ր, համարձակութիւն ունինք սրբարանը մտնելու՝ Յիսուսի արիւնով,
Therefore, Brothers, since we may enter the Sanctuary with confidence, in virtue of the blood of Jesus,
20 նոր ու կենարար ճամբայով մը - որուն բացումը կատարեց մեզի համար - վարագոյրին մէջէն, որ իր մարմինն է.
by the way which he inaugurated for us — a new and living way, a way through the Sanctuary Curtain (that is, his human nature);
21 նաեւ ունինք մեծ քահանայ մը՝ նշանակուած Աստուծոյ տան վրայ:
and, since we have in him ‘a great priest set over the House of God,’
22 Ուստի մօտենա՛նք ճշմարիտ սիրտով, հաւատքի լման վստահութեամբ, մեր սիրտերը սրսկումով մաքրուած չար խղճմտանքէն, եւ մեր մարմինները մաքուր ջուրով լուացուած:
let us draw near to God in all sincerity of heart and in perfect faith, with our hearts purified by the sprinkled blood from all consciousness of wrong, and with our bodies washed with pure water.
23 Ամո՛ւր բռնենք մեր յոյսին դաւանութիւնը՝ առանց երերալու, որովհետեւ հաւատարիմ է ա՛ն՝ որ խոստացաւ:
Let us maintain the confession of our hope unshaken, for he who has given us his promise will not fail us.
24 Ուշադի՛ր ըլլանք զիրար հրահրելու սիրոյ ու բարի գործերու:
Let us vie with one another in a rivalry of love and noble actions.
25 Եւ չլքե՛նք մեր հաւաքոյթները, ինչպէս ոմանց սովորութիւնն է. հապա յորդորե՛նք զիրար, այնչափ աւելի՝ որչափ կը տեսնէք այն օրուան մօտենալը:
And let us not, as some do, cease to meet together; but, on the contrary, let us encourage one another, and all the more, now that you see the Day drawing near.
26 Արդարեւ եթէ կամովին մեղանչենք՝ ճշմարտութեան գիտակցութիւնը ստանալէ ետք, ա՛լ ուրիշ զոհ չի մնար մեղքերու համար,
Remember, if we sin wilfully after we have gained a full knowledge of the Truth, there can be no further sacrifice for sin;
27 հապա կը մնայ դատաստանի ահարկու սպասում մը ու նախանձախնդրութեան կրակ մը, որ պիտի լափէ հակառակորդները:
there is only a fearful anticipation of judgment, and a burning indignation which will destroy all opponents.
28 Ա՛ն՝ որ կ՚անարգէր Մովսէսի Օրէնքը, կը մեռնէր առանց արգահատանքի, երկու կամ երեք վկաներով:
When a man disregarded the Law of Moses, he was, on the evidence of two or three witnesses, put to death without pity.
29 Ա՛լ ո՜րչափ աւելի խիստ պատիժի կը կարծէք թէ պիտի արժանանայ ա՛ն՝ որ ոտնակոխ ըրած է Աստուծոյ Որդին, պիղծ համարած է ուխտին արիւնը՝ որով ինք սրբացաւ, եւ նախատած է շնորհքի Հոգին:
How much worse then, think you, will be the punishment deserved by those who have trampled underfoot the Son of God, who have treated the blood that rendered the Covenant valid — the very blood by which they were purified — as of no account, and who have outraged the Spirit of Love?
30 Քանի որ կը ճանչնանք ա՛ն՝ որ ըսաւ. «Վրէժխնդրութիւնը ի՛մս է, ե՛ս պիտի հատուցանեմ, - կ՚ըսէ Տէրը»: Եւ դարձեալ. «Տէ՛րը պիտի դատէ իր ժողովուրդը»:
We know who it was that said — ‘It is for me to avenge, I will requite’; and again — ‘The Lord will judge his people.’
31 Ահարկու բան է իյնալ ապրող Աստուծոյ ձեռքը:
It is a fearful thing to fall into the hands of the Living God.
32 Ուրեմն վերյիշեցէ՛ք նախկին օրերը, երբ՝ լուսաւորուելէ ետք՝ տոկացիք չարչարանքներու մեծ մարտի մը.
Call to mind those early days in which, after you had received the Light, you patiently underwent a long and painful conflict.
33 երբեմն տեսարան եղաք՝ նախատինքներով ու տառապանքերով, երբեմն ալ հաղորդակցեցաք այդպիսի վիճակի մէջ եղողներուն հետ:
Sometimes, in consequence of the taunts and injuries heaped upon you, you became a public spectacle; and sometimes you suffered through having shown yourselves to be the friends of men who were in the very position in which you had been.
34 Որովհետեւ իմ կապերուս մէջ ինծի՝՝ կարեկցեցաք, եւ ձեր ինչքին յափշտակուիլը ընդունեցիք ուրախութեամբ, գիտնալով թէ ձեզի համար լաւագոյն ու մնայուն ինչքեր ունիք երկինքը:
For you not only sympathised with those who were in prison, but you even took the confiscation of your possessions joyfully, knowing, as you did, that you had in yourselves a greater possession and a lasting one.
35 Ուրեմն մի՛ լքէք ձեր համարձակութիւնը, որ ունի մեծ վարձատրութիւն:
Do not, therefore, abandon the confidence that you have gained, for it has a great reward awaiting it.
36 Որովհետեւ համբերութիւն պէտք է ձեզի, որպէսզի ստանաք խոստումը՝ գործադրած ըլլալով Աստուծոյ կամքը:
You still have need of patient endurance, in order that, when you have done God’s will, you may obtain the fulfilment of his promise.
37 Քանի որ «քիչ մը ատենէն պիտի գայ ա՛ն՝ որ գալիք է, ու պիտի չուշանայ:
‘For there is indeed but a very little while Ere He who is coming will have come, without delay;
38 Եւ արդարը հաւատքո՛վ պիտի ապրի. իսկ եթէ մէկը ընկրկի, իմ անձս պիտի չբարեհաճի անոր»:
And through faith the Righteous man shall find his Life, But, if a man draws back, my heart can find no pleasure in him.’
39 Բայց մենք անոնցմէ չենք՝ որ կ՚ընկրկին կորուստի համար, հապա անոնցմէ՝ որ կը հաւատան, իրենց անձին փրկութեան համար:
But we do not belong to those who draw back, to their Ruin, but to those who have faith, to the saving of their souls.
