< ԳԱՂԱՏԱՑԻՍ 4 >

1 Բայց այնքան ատեն որ ժառանգորդը մանուկ է, կ՚ըսեմ թէ ոչինչով կը տարբերի ստրուկէ մը, թէպէտ բոլորին տէրն է.
اَہَں وَدامِ سَمْپَدَدھِکارِی یاوَدْ بالَسْتِشْٹھَتِ تاوَتْ سَرْوَّسْوَسْیادھِپَتِح سَنَّپِ سَ داساتْ کیناپِ وِشَیینَ نَ وِشِشْیَتی
2 հապա խնամակալներու եւ հոգատարներու հեղինակութեան տակ է՝ մինչեւ հօրը ճշդած պայմանաժամը:
کِنْتُ پِتْرا نِرُوپِتَں سَمَیَں یاوَتْ پالَکاناں دھَنادھْیَکْشانانْچَ نِگھْنَسْتِشْٹھَتِ۔
3 Նոյնպէս ալ մենք, երբ մանուկ էինք, աշխարհի սկզբունքներուն տակ ստրուկ էինք:
تَدْوَدْ وَیَمَپِ بالْیَکالے داسا اِوَ سَںسارَسْیاکْشَرَمالایا اَدھِینا آسْمَہے۔
4 Բայց երբ ժամանակը լրումին հասաւ, Աստուած ղրկեց իր Որդին՝ որ կնոջմէ ծնաւ եւ Օրէնքին տակ մտաւ,
اَنَنْتَرَں سَمَیے سَمْپُورْنَتاں گَتَوَتِ وْیَوَسْتھادھِیناناں موچَنارْتھَمْ
5 որպէսզի փրկանքով գնէ Օրէնքին տակ եղողները. որպէսզի մենք որդեգրութի՛ւնը ստանանք:
اَسْماکَں پُتْرَتْوَپْراپْتْیَرْتھَنْچیشْوَرَح سْتْرِیا جاتَں وْیَوَسْتھایا اَدھِنِیبھُوتَنْچَ سْوَپُتْرَں پْریشِتَوانْ۔
6 Եւ քանի որ դուք որդիներ էք, Աստուած ձեր սիրտերուն մէջ ղրկեց իր Որդիին Հոգին, որ կ՚աղաղակէ. «Աբբա՛, Հա՛յր»:
یُویَں سَنْتانا اَبھَوَتَ تَتْکارَنادْ اِیشْوَرَح سْوَپُتْرَسْیاتْماناں یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ پْرَہِتَوانْ سَ چاتْما پِتَح پِتَرِتْیاہْوانَں کارَیَتِ۔
7 Հետեւաբար ա՛լ ստրուկ չես, հապա՝ որդի. ու եթէ որդի, ուրեմն՝ Աստուծոյ ժառանգորդը Քրիստոսի միջոցով:
اَتَ اِدانِیں یُویَں نَ داساح کِنْتُح سَنْتانا ایوَ تَسْماتْ سَنْتانَتْواچَّ کھْرِیشْٹینیشْوَرِییَسَمْپَدَدھِکارِنوپْیادھْوے۔
8 Ուրեմն այն ատեն երբ չէիք ճանչնար Աստուած, կը ծառայէիք անոնց՝ որ բնութեամբ աստուածներ չէին:
اَپَرَنْچَ پُورْوَّں یُویَمْ اِیشْوَرَں نَ جْناتْوا یے سْوَبھاوَتونِیشْوَراسْتیشاں داسَتْوےتِشْٹھَتَ۔
9 Սակայն հիմա որ ճանչցաք Աստուած, կամ մա՛նաւանդ՝ ճանչցուեցաք Աստուծմէ, ի՞նչպէս կը վերադառնաք այն տկար եւ աղքատ սկզբունքներուն, որոնց դարձեալ կ՚ուզէք ստրուկ ըլլալ:
اِدانِیمْ اِیشْوَرَں جْناتْوا یَدِ ویشْوَرینَ جْناتا یُویَں کَتھَں پُنَسْتانِ وِپھَلانِ تُچّھانِ چاکْشَرانِ پْرَتِ پَراوَرْتِّتُں شَکْنُتھَ؟ یُویَں کِں پُنَسْتیشاں داسا بھَوِتُمِچّھَتھَ؟
10 Կը պահէք օրերը, ամիսները, ժամանակներն ու տարիները.
یُویَں دِوَسانْ ماسانْ تِتھِینْ سَںوَتْسَراںشْچَ سَمَّنْیَدھْوے۔
11 կը վախնամ ձեզի համար, որ գուցէ զուր տեղը աշխատած ըլլամ ձեր վրայ:
یُشْمَدَرْتھَں مَیا یَح پَرِشْرَموکارِ سَ وِپھَلو جاتَ اِتِ یُشْمانَدھْیَہَں بِبھیمِ۔
12 Եղբայրնե՛ր, կ՚աղերսե՛մ ձեզի, ինծի՛ պէս եղէք, որովհետեւ ես ալ ձեզի պէս եղայ. դուք բնա՛ւ վնասած չէք ինծի:
ہے بھْراتَرَح، اَہَں یادرِشوسْمِ یُویَمَپِ تادرِشا بھَوَتیتِ پْرارْتھَیے یَتوہَمَپِ یُشْمَتُّلْیوبھَوَں یُشْمابھِ رْمَمَ کِمَپِ ناپَرادّھَں۔
13 Դուք գիտէք թէ ի՛նչպէս՝ մարմինիս տկարութեամբ՝ աւետարանեցի ձեզի առաջին անգամ.
پُورْوَّمَہَں کَلیوَرَسْیَ دَورْبَّلْیینَ یُشْمانْ سُسَںوادَمْ اَجْناپَیَمِتِ یُویَں جانِیتھَ۔
14 բայց մարմինիս վրայ կրած փորձութիւնս չանարգեցիք, ո՛չ ալ պժգացիք. հապա Աստուծոյ հրեշտակի մը պէս ընդունեցիք զիս, Քրիստոս Յիսուսի պէս:
تَدانِیں مَمَ پَرِیکْشَکَں شارِیرَکْلیشَں درِشْٹْوا یُویَں مامْ اَوَجْنایَ رِتِییِتَوَنْتَسْتَنَّہِ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ دُوتَمِوَ ساکْشاتْ کھْرِیشْٹَ یِیشُمِوَ وا ماں گرِہِیتَوَنْتَح۔
15 Ուստի ո՞ւր է՝՝ ձեր այդ ատենուան երանութիւնը. քանի որ ես կը վկայեմ ձեզի թէ եթէ կարելի ըլլար՝ ձեր աչքե՛րը պիտի խլէիք եւ զանոնք ինծի տայիք:
اَتَسْتَدانِیں یُشْماکَں یا دھَنْیَتابھَوَتْ سا کَّ گَتا؟ تَدانِیں یُویَں یَدِ سْویشاں نَیَنانْیُتْپاٹْیَ مَہْیَں داتُمْ اَشَکْشْیَتَ تَرْہِ تَدَپْیَکَرِشْیَتیتِ پْرَمانَمْ اَہَں دَدامِ۔
16 Միթէ ձեր թշնամի՞ն եղայ՝ ձեզի ճշմարտութիւնը խօսելով:
سامْپْرَتَمَہَں سَتْیَوادِتْواتْ کِں یُشْماکَں رِپُ رْجاتوسْمِ؟
17 Անոնք նախանձախնդիր են ձեզի հանդէպ, բայց ո՛չ բարի նպատակով. նոյնիսկ կ՚ուզեն մեզ վտարել, որպէսզի նախանձախնդիր ըլլաք իրե՛նց հանդէպ:
تے یُشْمَتْکرِتے سْپَرْدّھَنْتے کِنْتُ سا سْپَرْدّھا کُتْسِتا یَتو یُویَں تانَدھِ یَتْ سْپَرْدّھَدھْوَں تَدَرْتھَں تے یُشْمانْ پرِتھَکْ کَرْتُّمْ اِچّھَنْتِ۔
18 Սակայն լաւ է նախանձախնդիր ըլլալ բարիին հանդէպ՝ ամէ՛ն ատեն, եւ ո՛չ թէ միայն երբ ձեր մէջ ներկայ եմ:
کیوَلَں یُشْمَتْسَمِیپے مَموپَسْتھِتِسَمَیے تَنَّہِ، کِنْتُ سَرْوَّدَیوَ بھَدْرَمَدھِ سْپَرْدّھَنَں بھَدْرَں۔
19 Որդեակնե՛րս, ձեզի համար դարձեալ երկունքի ցաւ կը քաշեմ, մինչեւ որ Քրիստոս ձեր մէջ կերպաւորուի:
ہے مَمَ بالَکاح، یُشْمَدَنْتَ رْیاوَتْ کھْرِیشْٹو مُورْتِمانْ نَ بھَوَتِ تاوَدْ یُشْمَتْکارَناتْ پُنَح پْرَسَوَویدَنیوَ مَمَ ویدَنا جایَتے۔
20 Կ՚ուզէի հիմա ձեր մէջ ներկայ ըլլալ ու շեշտս փոխել, որովհետեւ ձեր մասին վարանումի մէջ եմ:
اَہَمِدانِیں یُشْماکَں سَنِّدھِں گَتْوا سْوَرانْتَرینَ یُشْمانْ سَمْبھاشِتُں کامَیے یَتو یُشْمانَدھِ وْیاکُلوسْمِ۔
21 Ըսէ՛ք ինծի, դուք որ կ՚ուզէք Օրէնքին տակ ըլլալ, Օրէնքը չէ՞ք լսեր.
ہے وْیَوَسْتھادھِینَتاکانْکْشِنَح یُویَں کِں وْیَوَسْتھایا وَچَنَں نَ گرِہْلِیتھَ؟
22 որովհետեւ գրուած է թէ Աբրահամ երկու որդի ունէր, մէկը՝ աղախինէն, միւսը՝ ազատ կնոջմէն:
تَنْماں وَدَتَ۔ لِکھِتَماسْتے، اِبْراہِیمو دْوَو پُتْراواساتے تَیوریکو داسْیاں دْوِتِییَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح۔
23 Բայց ա՛ն որ աղախինէն էր՝ մարմինին համեմատ ծնած էր, իսկ ա՛ն որ ազատ կնոջմէն էր՝ խոստումով:
تَیو رْیو داسْیاں جاتَح سَ شارِیرِکَنِیَمینَ جَجْنے یَشْچَ پَتْنْیاں جاتَح سَ پْرَتِجْنَیا جَجْنے۔
24 Ասոնց մեկնութիւնը այլաբանօրէն կ՚ըլլայ, քանի որ ասոնք երկու Ուխտերն են. մէկը՝ Սինա լեռնէն, որ Հագա՛րն է, ստրկութեա՛ն համար կը ծնանի.
اِدَماکھْیانَں درِشْٹَنْتَسْوَرُوپَں۔ تے دْوے یوشِتاوِیشْوَرِییَسَنْدھِی تَیوریکا سِینَیَپَرْوَّتادْ اُتْپَنّا داسَجَنَیِتْرِی چَ سا تُ ہاجِرا۔
25 որովհետեւ Հագար՝ Սինա լեռն է, Արաբիայի մէջ, ու կը համապատասխանէ այժմու Երուսաղէմին, եւ ստրկութեան մէջ է իր զաւակներուն հետ:
یَسْمادْ ہاجِراشَبْدینارَوَدیشَسْتھَسِینَیَپَرْوَّتو بودھْیَتے، سا چَ وَرْتَّمانایا یِرُوشالَمْپُرْیّاح سَدرِشِی۔ یَتَح سْوَبالَیح سَہِتا سا داسَتْوَ آسْتے۔
26 Բայց վերին Երուսաղէմը, որ մեր բոլորին մայրն է, ազատ է:
کِنْتُ سْوَرْگِییا یِرُوشالَمْپُرِی پَتْنِی سَرْوّیشامْ اَسْماکَں ماتا چاسْتے۔
27 Արդարեւ գրուած է. «Ուրախացի՛ր, չծնանող ամո՛ւլ. պոռթկա՛ ցնծութեամբ եւ գոչէ՛, երկունքի ցաւ չքաշո՛ղ. որովհետեւ լքեալին զաւակները շա՛տ աւելի են՝ քան ամուսին ունեցողին զաւակները»:
یادرِشَں لِکھِتَمْ آسْتے، "وَنْدھْیے سَنْتانَہِینے تْوَں سْوَرَں جَیَجَیَں کُرُ۔ اَپْرَسُوتے تْوَیولّاسو جَیاشَبْدَشْچَ گِییَتاں۔ یَتَ ایوَ سَناتھایا یوشِتَح سَنْتَتے رْگَناتْ۔ اَناتھا یا بھَوینّارِی تَدَپَتْیانِ بھُورِشَح۔۔ "
28 Ուրեմն մենք, եղբայրնե՛ր, Իսահակի պէս խոստումի զաւակներ ենք:
ہے بھْراترِگَنَ، اِمْہاکْ اِوَ وَیَں پْرَتِجْنَیا جاتاح سَنْتاناح۔
29 Բայց ինչպէս այն ատեն մարմինին համեմատ ծնածը կը հալածէր ան՝ որ Հոգիին համեմատ ծնած էր, նոյնպէս ալ հիմա:
کِنْتُ تَدانِیں شارِیرِکَنِیَمینَ جاتَح پُتْرو یَدْوَدْ آتْمِکَنِیَمینَ جاتَں پُتْرَمْ اُپادْرَوَتْ تَتھادھُناپِ۔
30 Սակայն ի՞նչ կ՚ըսէ Գիրքը. «Վտարէ՛ այդ աղախինը եւ անոր որդին, քանի որ աղախինին որդին ժառանգորդ պիտի չըլլայ ազատ կնոջ որդիին հետ»:
کِنْتُ شاسْتْرے کِں لِکھِتَں؟ "تْوَمْ اِماں داسِیں تَسْیاح پُتْرَنْچاپَسارَیَ یَتَ ایشَ داسِیپُتْرَح پَتْنِیپُتْرینَ سَمَں نوتَّرادھِکارِی بھَوِیَّتِیتِ۔ "
31 Ուրեմն, եղբայրնե՛ր, մենք աղախինին զաւակները չենք, հապա՝ ազատ կնոջ:
اَتَایوَ ہے بھْراتَرَح، وَیَں داسْیاح سَنْتانا نَ بھُوتْوا پاتْنْیاح سَنْتانا بھَوامَح۔

< ԳԱՂԱՏԱՑԻՍ 4 >