ԳԱՂԱՏԱՑԻՍ 4
1 Բայց այնքան ատեն որ ժառանգորդը մանուկ է, կ՚ըսեմ թէ ոչինչով կը տարբերի ստրուկէ մը, թէպէտ բոլորին տէրն է.
My point is this – as long as the heir is under age, there is no difference between him and a slave, though he is master of the whole estate.
2 հապա խնամակալներու եւ հոգատարներու հեղինակութեան տակ է՝ մինչեւ հօրը ճշդած պայմանաժամը:
He is subject to the control of guardians and stewards, during the period for which his father has power to appoint them.
3 Նոյնպէս ալ մենք, երբ մանուկ էինք, աշխարհի սկզբունքներուն տակ ստրուկ էինք:
And so is it with us; when we were under age, as it were, we were slaves to the puerile teaching of this world;
4 Բայց երբ ժամանակը լրումին հասաւ, Աստուած ղրկեց իր Որդին՝ որ կնոջմէ ծնաւ եւ Օրէնքին տակ մտաւ,
but, when the full time came, God sent his Son – born a woman’s child, born subject to Law –
5 որպէսզի փրկանքով գնէ Օրէնքին տակ եղողները. որպէսզի մենք որդեգրութի՛ւնը ստանանք:
to ransom those who were subject to Law, so that we might take our position as sons.
6 Եւ քանի որ դուք որդիներ էք, Աստուած ձեր սիրտերուն մէջ ղրկեց իր Որդիին Հոգին, որ կ՚աղաղակէ. «Աբբա՛, Հա՛յր»:
And it is because you are sons that God sent into our hearts the Spirit of his Son, with the cry – ‘Abba, our Father.’
7 Հետեւաբար ա՛լ ստրուկ չես, հապա՝ որդի. ու եթէ որդի, ուրեմն՝ Աստուծոյ ժառանգորդը Քրիստոսի միջոցով:
You, therefore, are no longer a slave, but a son; and, if a son, then an heir also, by God’s appointment.
8 Ուրեմն այն ատեն երբ չէիք ճանչնար Աստուած, կը ծառայէիք անոնց՝ որ բնութեամբ աստուածներ չէին:
Yet formerly, in your ignorance of God, you became slaves to ‘gods’ which were no gods.
9 Սակայն հիմա որ ճանչցաք Աստուած, կամ մա՛նաւանդ՝ ճանչցուեցաք Աստուծմէ, ի՞նչպէս կը վերադառնաք այն տկար եւ աղքատ սկզբունքներուն, որոնց դարձեալ կ՚ուզէք ստրուկ ըլլալ:
But now that you have found God – or, rather, have been found by him – how is it that you are turning back to that poor and feeble puerile teaching, to which yet once again you are wanting to become slaves?
10 Կը պահէք օրերը, ամիսները, ժամանակներն ու տարիները.
You are scrupulous in keeping days and months and seasons and years!
11 կը վախնամ ձեզի համար, որ գուցէ զուր տեղը աշխատած ըլլամ ձեր վրայ:
You make me fear that the labor which I have spent on you may have been wasted.
12 Եղբայրնե՛ր, կ՚աղերսե՛մ ձեզի, ինծի՛ պէս եղէք, որովհետեւ ես ալ ձեզի պէս եղայ. դուք բնա՛ւ վնասած չէք ինծի:
I entreat you, friends, to become like me, as I became like you. You have never done me any wrong.
13 Դուք գիտէք թէ ի՛նչպէս՝ մարմինիս տկարութեամբ՝ աւետարանեցի ձեզի առաջին անգամ.
You remember that it was owing to bodily infirmity that on the first occasion I told you the good news.
14 բայց մարմինիս վրայ կրած փորձութիւնս չանարգեցիք, ո՛չ ալ պժգացիք. հապա Աստուծոյ հրեշտակի մը պէս ընդունեցիք զիս, Քրիստոս Յիսուսի պէս:
And as for what must have tried you in my condition, it did not inspire you with scorn or disgust, but you welcomed me as if I had been an angel of God – or Christ Jesus himself!
15 Ուստի ո՞ւր է՝՝ ձեր այդ ատենուան երանութիւնը. քանի որ ես կը վկայեմ ձեզի թէ եթէ կարելի ըլլար՝ ձեր աչքե՛րը պիտի խլէիք եւ զանոնք ինծի տայիք:
What has become then, of your blessings? For I can bear witness that, had it been possible, you would have torn out your eyes and given them to me!
16 Միթէ ձեր թշնամի՞ն եղայ՝ ձեզի ճշմարտութիւնը խօսելով:
Am I to think, then, that I have become your enemy by telling you the truth?
17 Անոնք նախանձախնդիր են ձեզի հանդէպ, բայց ո՛չ բարի նպատակով. նոյնիսկ կ՚ուզեն մեզ վտարել, որպէսզի նախանձախնդիր ըլլաք իրե՛նց հանդէպ:
Certain people are seeking your favor, but with no honorable object. No, indeed, they want to isolate you, so that you will have to seek their favor.
18 Սակայն լաւ է նախանձախնդիր ըլլալ բարիին հանդէպ՝ ամէ՛ն ատեն, եւ ո՛չ թէ միայն երբ ձեր մէջ ներկայ եմ:
It is always honorable to have your favor sought in an honorable cause, and not only when I am with you, my dear children –
19 Որդեակնե՛րս, ձեզի համար դարձեալ երկունքի ցաւ կը քաշեմ, մինչեւ որ Քրիստոս ձեր մէջ կերպաւորուի:
you for whom I am again enduring a mother’s pains, until a likeness to Christ will have been formed in you.
20 Կ՚ուզէի հիմա ձեր մէջ ներկայ ըլլալ ու շեշտս փոխել, որովհետեւ ձեր մասին վարանումի մէջ եմ:
But I could wish to be with you now and speak in a different tone, for I am perplexed about you.
21 Ըսէ՛ք ինծի, դուք որ կ՚ուզէք Օրէնքին տակ ըլլալ, Օրէնքը չէ՞ք լսեր.
Tell me, you who want to be still subject to Law – Why don’t you listen to the Law?
22 որովհետեւ գրուած է թէ Աբրահամ երկու որդի ունէր, մէկը՝ աղախինէն, միւսը՝ ազատ կնոջմէն:
Scripture says that Abraham had two sons, one the child of the slave-woman and the other the child of the free woman.
23 Բայց ա՛ն որ աղախինէն էր՝ մարմինին համեմատ ծնած էր, իսկ ա՛ն որ ազատ կնոջմէն էր՝ խոստումով:
But the child of the slave-woman was born in the course of nature, while the child of the free woman was born in fulfillment of a promise.
24 Ասոնց մեկնութիւնը այլաբանօրէն կ՚ըլլայ, քանի որ ասոնք երկու Ուխտերն են. մէկը՝ Սինա լեռնէն, որ Հագա՛րն է, ստրկութեա՛ն համար կը ծնանի.
This story may be taken as an allegory. The women stand for two covenants. One covenant, given from Mount Sinai, produces a race of slaves and is represented by Hagar.
25 որովհետեւ Հագար՝ Սինա լեռն է, Արաբիայի մէջ, ու կը համապատասխանէ այժմու Երուսաղէմին, եւ ստրկութեան մէջ է իր զաւակներուն հետ:
Hagar stands for Mount Sinai in Arabia, and represents the Jerusalem of today, for she and her children are in slavery.
26 Բայց վերին Երուսաղէմը, որ մեր բոլորին մայրն է, ազատ է:
But the Jerusalem above is free, and she it is who is our mother.
27 Արդարեւ գրուած է. «Ուրախացի՛ր, չծնանող ամո՛ւլ. պոռթկա՛ ցնծութեամբ եւ գոչէ՛, երկունքի ցաւ չքաշո՛ղ. որովհետեւ լքեալին զաւակները շա՛տ աւելի են՝ քան ամուսին ունեցողին զաւակները»:
For scripture says – ‘Rejoice, you barren one, who have never given birth, break into shouts, you who are never in labor, for many are the children of her who is desolate – yes, more than of her who has a husband.’
28 Ուրեմն մենք, եղբայրնե՛ր, Իսահակի պէս խոստումի զաւակներ ենք:
As for ourselves, friends, we, like Isaac, are children born in fulfillment of a promise.
29 Բայց ինչպէս այն ատեն մարմինին համեմատ ծնածը կը հալածէր ան՝ որ Հոգիին համեմատ ծնած էր, նոյնպէս ալ հիմա:
Yet at that time the child born in the course of nature persecuted the child born by the power of the Spirit; and it is the same now.
30 Սակայն ի՞նչ կ՚ըսէ Գիրքը. «Վտարէ՛ այդ աղախինը եւ անոր որդին, քանի որ աղախինին որդին ժառանգորդ պիտի չըլլայ ազատ կնոջ որդիին հետ»:
But what does the passage of scripture say? ‘Send away the slave-woman and her son; for the slave’s son will not be coheir with the son of the free woman.’
31 Ուրեմն, եղբայրնե՛ր, մենք աղախինին զաւակները չենք, հապա՝ ազատ կնոջ:
And so, friends, we are not children of a slave, but of her who is free.
